CatNovel
  • หน้าหลัก
  • นิยายทั้งหมด
Advanced
  • หน้าหลัก
  • นิยายทั้งหมด
  • โดจิน
  • นิยายทั้งหมด
  • จบแล้ว
  • นิยายวาย Yaoi
ตอนก่อน
ตอนต่อไป
สล็อตเว็บตรง

กระบี่จงมา Sword of Coming - บทที่ 835.3 มาแล้ว

  1. Home
  2. กระบี่จงมา Sword of Coming
  3. บทที่ 835.3 มาแล้ว
ตอนก่อน
ตอนต่อไป

เซียน​กระบี่​ชุด​เขียว​ที่​ลงมือ​โดย​ไม่บอก​ไม่กล่าว​กวาดตา​มอง​ไป​รอบด้าน​ มอง​ลมปราณ​ที่​โคจร​ของ​มหา​มรรคา​ใน​สถาน​ประกอบ​พิธีกรรม​ของ​เซียน​บรรพกาล​แห่ง​นี้​ จากนั้น​ก็​จ้อง​หัน​โจ้วจิ่น​ ยิ้ม​บาง​ๆ เอ่ย​ว่า​ “ข้า​ล่ะ​แปลกใจ​นัก​ ปี​นั้น​พวก​เจ้าสังหาร​ขอบเขต​หยก​ดิบ​ของ​กระ​โจมทัพ​เผ่า​ปีศาจ​ได้​อย่างไร​ ลอบฆ่า​ตัดหัว​? ไม่จริง​กระมัง​ เป็น​คน​เขา​เอา​หัว​มาส่งให้​พวก​เจ้าถึงจะถูก​กระมัง​?”

เฉิน​ผิง​อัน​พูด​พึมพำ​กับ​ตัวเอง​ “หรือ​จะบอ​กว่า​จำนวน​คน​ไม่ครบ​ พวก​เจ้าสิบเอ็ด​คน​จึงเป็น​ทราย​ที่​กระจัดกระจาย​ถาด​หนึ่ง​? ไม่เป็นไร​ เข้ามา​กัน​ให้​ครบ​ทุกคน​เลย​ อีก​อย่าง​ใต้​หล้า​นี้​ไหน​เลย​จะมีเรื่อง​ดี​ที่​แค่​พวก​เจ้าวางแผน​ได้​มั่นคง​ก็​สังหาร​คนอื่น​ได้​แล้ว​ สักวัน​จะต้อง​ชด​ใช้หนี้​ ถ้าอย่างนั้น​ก็​เป็น​ตอนนี้​เลย​แล้วกัน​”

ผู้ฝึก​ลมปราณ​สำนัก​หยิน​หยาง​คน​นั้น​กำลังจะ​ทำ​มุทรา​ร่าย​วิชา​อภินิหาร​แห่ง​ชะตาชีวิต​ที่​ลี้ลับ​อย่าง​ถึงที่สุด​บท​หนึ่ง​ ใช้การ​ที่​ขอบเขต​ของ​ตัวเอง​ถดถอย​เป็น​ค่าตอบแทน​ ทวน​กระแสน้ำ​แห่ง​กาลเวลา​ขึ้นไป​เล็กน้อย​ ช่วย​ให้​ทั้ง​สิบเอ็ด​คน​หวนคืน​ไป​ยัง​ ‘ก่อนหน้านี้​’ เพื่อที่จะ​ได้​เตรียมตัว​กัน​ทัน​

ผล​กลับ​กลายเป็น​ว่า​เหนือศีรษะ​มีแสงกระบี่​พุ่งตรง​ลงมา​ หยวน​ฮว่า​จิ้งปรากฏ​กาย​คุ้มกัน​สุย​หลิน​ เรียก​กระบี่​บิน​แห่ง​ชะตาชีวิต​เล่ม​หนึ่ง​ออกมา​ ให้​กระบี่​บิน​ปะทะ​กระบี่​บิน​ สะบั้น​แสงกระบี่​เส้น​นั้น​ทิ้ง​ คิดไม่ถึง​ว่า​รอบกาย​ของ​ผู้ฝึก​ลมปราณ​จาก​สำนัก​ห้า​ธาตุ​จะมีแสงกระบี่​ผุด​ขึ้น​นับไม่ถ้วน​ ตรง​เข้ามา​ปั่นป่วน​กระแสน้ำ​ไหล​แห่ง​กาลเวลา​ที่​เล็ก​บาง​เหมือน​เส้นด้าย​เส้น​นั้น​ทิ้ง​

เฉิน​ผิง​อัน​โยน​โก่​ว​ฉุน​และ​ก่าย​เยี่ยน​ที่อยู่​ใน​มือ​ทิ้ง​ไป​ ก้าว​ก้าว​หนึ่ง​มาหยุด​อยู่​เบื้องหน้า​เก๋​อห​ลิ่ง​ ผู้ฝึก​ตน​คน​นี้​ถึงกับ​เลือก​ระเบิด​โอสถ​ทอง​และ​ก่อกำเนิด​โดยตรง​ หาก​เปลี่ยน​มาเป็น​ผู้ฝึก​ตน​เซียน​ดิน​ทั่วไป​คง​ต้อง​มีจุดจบ​เป็น​กาย​ดับ​มรรคา​สลาย​แล้ว​

ปณิธาน​หมัด​ทั้ง​ร่าง​ของ​เฉิน​ผิง​อัน​ประหนึ่ง​น้ำตก​ ไม่มีความเสียหาย​เลย​แม้แต่น้อย​ เดิน​เข้าไป​ใน​สนามรบ​ที่​ค่อนข้างจะ​สับสนวุ่นวาย​ ยื่นมือ​ไป​กด​หมัด​ที่​พุ่ง​มาประชิดตัว​ของ​อวี๋อวี๋​ผู้ฝึก​ตน​สำนัก​การทหาร​ กระชาก​ให้​ขยับ​มาใกล้​ด้านหน้า​ตน​เบา​ๆ จากนั้น​หมุนตัว​ถอง​เข้าที่​หัวใจ​ของ​อีก​ฝ่าย​ ทำเอา​อวี๋อวี๋​กระอัก​เลือด​ปลิว​กระเด็น​ไป​หลาย​จั้ง ร่าง​ของ​เฉิน​ผิง​อัน​เปล่ง​วูบ​ เพิ่งจะ​ยก​เท้า​เหยียบ​ลง​ไป​อีกครั้ง​ หาง​ตากลับ​เหลือบ​ไป​เห็น​ว่า​แท้จริง​แล้ว​อวี๋อวี๋​ห่าง​ออก​ไป​ไกล​ยัง​จุด​อื่น​แล้ว​ ค่อนข้าง​น่าสนใจ​ ใน​ฟ้าดิน​เล็ก​นก​ใน​กรง​ของ​ตน​ สิ่งที่​ดวงตา​มองเห็น​ถึงกับ​ถูก​รบกวน​ ดูท่า​ก่อนหน้านี้​ตอน​อยู่​ที่​ตรอก​เล็ก​ ผี​สาว​ที่ว่า​กัน​ว่า​เป็น​ ‘จิตรกร​ช่างเขียน​คิ้ว​’ ใน​ตำนาน​ผู้​นี้​คงจะ​อำพราง​ฝีมือ​ไว้​ไม่น้อย​

ดังนั้น​นาที​ถัดมา​ สิ่งที่​คน​ทั้ง​สิบเอ็ด​มองเห็น​ก็​คือ​ฟ้าดิน​เกิด​การ​เอนเอียง​ บิดเบี้ยว​และ​พลิกคว่ำ​ใน​ระดับ​ที่​ไม่เท่ากัน​

ราวกับว่า​ฟ้าดิน​แห่ง​หนึ่ง​ได้​ถูก​เจ้าของ​ตัด​แบ่ง​ออก​เป็น​หลาย​เขตแดน​มากมาย​นับไม่ถ้วน​

ผี​สาว​ก่าย​เยี่ยน​ทำ​ท่าจะ​ลงมือ​ ทว่า​ใน​สายตา​ของ​นาง​เห็น​เพียง​แสงกระบี่​ พริบตาเดียว​ก็​ถูก​กระบี่​ยาว​หลาย​สิบ​เล่ม​แทง​เข้ามา​ที่​เรือน​กาย​และ​ชุด​สีสัน​สดใส​ตัว​นั้น​

โก่​ว​ฉุน​ที่​เดิมที​ควร​นอนหลับ​ไป​อีก​นาน​พลัน​ลืมตา​ขึ้น​ ถูก​เฉิน​ผิง​อัน​เหยียบ​เข้าที่​หัวใจ​จึงหมดสติ​ไป​อีกครั้ง​ ขณะเดียวกัน​เฉิน​ผิง​อัน​ก็​เหลือบตา​มอง​เณร​น้อย​แล้ว​คลี่​ยิ้ม​ คล้าย​กำลัง​พูดว่า​ที่แท้​ก็​เป็น​เจ้านี่เอง​ คน​ชุด​เขียว​เหมือน​เดิน​ข้าม​บานประตู​ออกมา​ เท้า​เหยียบ​อยู่​กลางอากาศ​ มาปรากฏตัว​อยู่​ด้านหลัง​เณร​น้อย​ ยื่น​แขน​ไป​รัด​คอ​ของ​ภิกษุ​น้อย​เอาไว้​ ฝ่ามือ​อีก​ข้าง​ดัน​ปลาย​คาง​ของ​ภิกษุ​น้อย​ เพียงแต่ว่า​เฉิน​ผิง​อัน​ลังเล​อยู่​เล็กน้อย​ ก่อน​จะเลือก​หยุด​มือ​ ตบ​ที่​หัว​เณร​น้อย​เบา​ๆ ยิ้ม​เอ่ย​ว่า​ “คราวหน้า​ระวัง​หน่อย​”

สอง​นิ้ว​ประกบ​กัน​วาด​วงกลม​หนึ่ง​วง​ รอบกาย​ของ​เณร​น้อย​ที่​รู้สึกตัว​ช้าพลัน​มีบ่อ​สายฟ้า​สีทอ​งวง​หนึ่ง​ปราก​ฎขึ้น​มา

เฉิน​ผิง​อัน​เปลี่ยน​สนามรบ​ สะบัด​ชาย​แขน​เสื้อ​ ยันต์​ประหนึ่ง​ลำธาร​สีเงิน​สอง​เส้น​ที่​ห้อย​แขวน​อยู่​ กักตัว​ผู้ฝึก​ลมปราณ​สำนัก​ห้า​ธาตุ​ไว้​ภายใน​

หัน​โจ้วจิ่น​ตะลึง​ลาน​หน้าเผือดสี​ ไม่รู้​ว่า​ตั้งแต่​เมื่อไร​ที่​ตน​ถึงกับ​สูญเสียการ​เชื่อมโยง​ทาง​ลมปราณ​กับ​ซาก​ปรัก​จวน​เซียน​แห่ง​นั้น​ไป​

เฉิน​ผิง​อัน​กวาดตา​มอง​ไป​รอบด้าน​ ยก​มือขึ้น​ง่ายๆ​ ปัด​กระบี่​บิน​ของ​หยวน​ฮว่า​จิ้งและ​ซ่งซวี่​ทิ้ง​ เอ่ย​ว่า​ “รู้​ว่า​พวก​เจ้ายังมี​วิธี​รับมือ​อีก​มาก​ แต่​ก็​ไม่มีประโยชน์​ ไม่มีโอกาส​ร่าย​ใช้ พวก​เจ้าแพ้​แล้ว​”

ดีดนิ้ว​หนึ่ง​ที​ ดีด​เศษชิ้นส่วน​ร่าง​ทอง​ชิ้น​หนึ่ง​ให้​กับ​ผู้ฝึก​ลมปราณ​สำนัก​หยิน​หยาง​ เฉิน​ผิง​อัน​เอ่ย​ว่า​ “ถือว่า​เป็นการ​ชดใช้​ให้​ กลับกัน​ไป​เถอะ​”

กาลเวลา​หมุน​ย้อนกลับ​ไป​เล็กน้อย​ ทั้ง​สิบเอ็ด​คน​กลับคืน​สู่ตำแหน่ง​ของ​ตัวเอง​ก่อนหน้า​นั้น​ แต่​มีคาถา​ลัทธิ​พุทธ​ของ​เณร​น้อย​ช่วย​คุ้มกัน​ ความทรงจำ​ของ​ทุกคน​จึงยังอยู่​ สุย​หลิน​นั่ง​แปะ​ลง​กับ​พื้น​ สีหน้าซีด​ขาว​ เพียงแต่ว่า​เศษชิ้นส่วน​ร่าง​ทอง​ใน​มือ​มาก​พอ​จะชดเชย​ความเสียหาย​ของ​ตบะ​ตัวเอง​ได้​ แล้ว​ยัง​พอ​จะมีกำไร​อยู่​บ้าง​

ผู้ฝึก​ตน​ครึ่งหนึ่ง​ไม่ค่อย​อยาก​จะยอมรับ​ ส่วนที่เหลือ​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ยัง​หวาดผวา​ไม่คลาย​

เซียน​กระบี่​ชุด​เขียว​ที่​ลงมือ​ได้​อำมหิต​อย่าง​ถึงที่สุด​ผู้​นั้น​คล้าย​กับ​เป็น​คน​คนเดียว​ที่​ไม่ได้รับ​ผลกระทบ​จาก​แม่น้ำ​แห่ง​กาลเวลา​ เป็น​คน​แรก​ที่​กลับ​มายัง​จุด​เดิม​ของ​โรงเตี๊ยม​ สอง​มือ​สอด​กัน​ไว้​ใน​ชาย​แขน​เสื้อ​ยืน​อยู่​ตรง​ระเบียง​ ยิ้ม​เอ่ย​กับ​เด็กหนุ่ม​โก่​ว​ฉุน​ที่​ยัง​ก้มหน้า​อยู่​ “ตกใจกลัว​หรือ​?”

เด็กหนุ่ม​อึ้ง​ค้าง​ไร้​คำพูด​ ยังคง​ค้าง​อยู่​ใน​ท่า​กอด​ไม้เท้า​เดินป่า​ พอ​ลุกขึ้น​แล้วก็​เกา​หัว​ ก่อน​จะส่าย​หัว​ “อาจารย์​เฉิน​ ได้​เรียนรู้​แล้ว​”

เฉิน​ผิง​อัน​เอ่ย​เสียง​เบา​ “ฝึก​ตน​อยู่​บน​ภูเขา​ เมฆหมอก​พิสดาร​มีมากมาย​ ยิ่ง​เดิน​ขึ้น​เขา​ได้​สูงเท่าไร​ ลม​ภูเขา​ก็​ยิ่ง​พัด​แรง​มาก​เท่านั้น​ วันหน้า​ระวัง​ให้​มาก​”

จากนั้น​เฉิน​ผิง​อัน​ก็​หัวเราะ​ “แน่นอน​ไม่ได้​บอ​กว่า​วันหน้า​เจ้าต้อง​ระวัง​ว่า​จะถูก​ข้า​ลอบ​โจมตี​อีก​ ที่​ข้า​ลงมือ​ใน​วันนี้​เป็น​แค่​ข้อยกเว้น​เท่านั้น​”

เฉิน​ผิง​อัน​เริ่ม​ช่วย​คน​ทั้ง​สิบ​ทบทวน​การเข่นฆ่า​ใน​ครั้งนี้​ แล้วก็​ให้​ข้อเสนอ​บางอย่าง​ ส่วน​พวกเขา​จะฟังหรือไม่​ ไม่สนใจ​

หาก​พวกเขา​ไม่ใช่ผู้ฝึก​ตน​ที่​ศิษย์​พี่​ตั้งใจ​คัดเลือก​ สิ้นเปลือง​ทรัพยากร​ทรัพย์สิน​เงินทอง​ใน​การอบรม​บ่ม​เพาะ​ วันนี้​เฉิน​ผิง​อัน​ก็​คร้าน​จะลงมือ​ด้วยซ้ำ​ เศษชิ้นส่วน​ร่าง​ทอง​ของ​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​บรรพกาล​ชิ้น​ใหญ่​ขนาด​นั้น​ ไม่ใช่เงิน​หรือ​ไร​

สุดท้าย​เฉิน​ผิง​อัน​ใช้เสียง​ใน​ใจถาม “โก่​ว​ฉุน​ วันนี้​เห็น​คน​กิน​เนื้อ​หมา​แล้ว​รู้สึก​อย่างไร​?”

โก่​ว​ฉุน​เงียบ​ไป​พัก​หนึ่ง​ ก่อน​จะเงยหน้า​ขึ้น​เอ่ย​กับ​อาจารย์​เฉิน​ตามตรง​ “ยังคง​รู้สึก​แย่​เหมือนเดิม​ ดังนั้น​จึงเชื่อฟัง​อาจารย์​เฉิน​ วันหน้า​จะต้อง​เป็น​ราชครู​ของ​แคว้น​เล็ก​แห่ง​หนึ่ง​ ออกคำสั่ง​ว่า​ใน​อาณาเขต​ของ​แคว้น​ ไม่ว่า​ใคร​ก็​ห้าม​กิน​เนื้อ​หมา​”

เฉิน​ผิง​อัน​พยักหน้า​ “ค่อยเป็นค่อยไป​”

เฉิน​ผิง​อัน​เตรียม​จะออก​ไป​จาก​โรงเตี๊ยม​ตระกูล​เซียน​แห่ง​นี้​ คิดไม่ถึง​ว่า​ผี​หญิง​คน​นั้น​จะกล้า​ขยับ​เข้ามา​ใกล้​หลาย​ก้าว​ กะพริบ​ดวงตา​ที่​กลม​โต​ปริบๆ​ “คุณชาย​เฉิน​ จะไป​แล้ว​หรือ​ ให้​ข้า​ไป​ส่งท่าน​นะ​?”

เฉิน​ผิง​อัน​หัวเราะ​อย่าง​ฉุนๆ​ “ไม่รู้สึก​เลี่ยน​บ้าง​หรือ​ไร​ บอก​มา เจ้าต้องการ​อะไร​กัน​แน่​?”

นาง​มีสีหน้า​เหนียมอาย​อย่าง​ที่​หา​ได้​ยาก​ “เอาอย่าง​หัน​โจ้วจิ่น​ เห็น​ความงาม​แล้ว​เกิด​ความละโมบ​ ควบคุม​ตัวเอง​ไม่ค่อย​อยู่​”

หัน​โจ้วจิ่น​ใบหน้า​แดงก่ำ​ เอ่ย​อย่าง​อับอาย​จน​พาน​เป็น​ความโกรธ​ “ก่าย​เยี่ยน​ เจ้าทำ​ปาก​ให้​สะอาด​หน่อย​!”

เฉิน​ผิง​อัน​หมด​คำ​จะพูด​ เพียง​ขยับ​ร่าง​วูบ​หาย​ไป​

……

ใน​ศาล​เทพ​อัคคี​

ใต้​ซุ้มดอกไม้​ เฟิงอี๋​เหลือบตา​มอง​ไป​ มาโดย​ไม่ได้​รับเชิญ​ แถมยัง​เข้ามา​โดย​ไม่เคาะ​ประตู​ คิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​ใคร​กัน​

สารถี​เฒ่าพูด​เข้า​ประเด็น​ทันที​ “สถานการณ์​บีบคั้น​ จำต้อง​ตอบคำถาม​เฉิน​ผิง​อัน​สามข้อ​ เจ้าคิด​ว่า​เจ้าเด็ก​นั่น​จะถามอะไร​ ข้า​จะได้​เตรียมตัว​ไว้​แต่​เนิ่นๆ​ อย่า​ปฏิเสธ​ล่ะ​ หาก​ไม่ใช่เพราะ​เจ้าทำให้​เสีย​เรื่อง​ ข้า​ก็​คง​ไม่ต้อง​โดน​สอง​กระบี่​เช่นนี้​”

เฟิงอี๋​ยิ้ม​หวาด​หยด​ “เฉิน​ผิง​อัน​ต้อง​ถามก่อน​แน่นอน​ว่า​เจ้าเป็น​ใคร​”

สารถี​เฒ่าเอ่ย​ “แล้ว​ยังไง​ต่อ​?”

เฟิงอี๋​กล่าว​ต่อว่า​ “เรื่อง​ที่​เครื่องกระเบื้อง​แห่ง​ชะตาชีวิต​ปริ​แตก​ เจ้ามีส่วน​เกี่ยวข้อง​ด้วย​หรือไม่​”

สารถี​เฒ่าพยักหน้า​ “ข้อ​นี้​ตอบ​ได้​ง่าย​ ไม่ได้​เกี่ยว​กะ​ผายลม​อะไร​เลย​”

เฟิงอี๋​จุ๊ปาก​พูด​ “ไร้​จิตสำนึก​ไป​หน่อย​กระมัง​? เจ้าลง​เดิมพัน​ข้าง​ตระกูล​หม่า​ตรอก​ซิ่งฮวา​ตั้งแต่แรก​เลย​นะ​”

สารถี​เฒ่าเอง​ก็​ไม่ปิดบัง​ “ข้า​เห็นดี​ใน​ตัว​หม่า​ขู่​เสวียน​ที่สุด​ นี่​ไม่มีอะไร​ให้​ต้อง​ปิดบัง​ แต่​การกระทำ​ของ​สามีภรรยา​แซ่หม่า​ไม่ได้​เกี่ยวข้อง​อะไร​กับ​ข้า​ ทั้ง​ไม่ได้​บงการ​พวกเขา​ หลัง​จบเรื่อง​ข้า​เอง​ก็​ไม่ได้​ช่วย​ปิดบัง​ร่องรอย​ด้วย​”

เฟิงอี๋​ใคร่ครวญ​อยู่​ครู่หนึ่ง​ “ส่วน​คำถาม​ข้อ​ที่สาม​ เนื้อหา​ที่​เขา​จะถามคง​เยอะ​แล้ว​ ยาก​จะคาดเดา​”

“ยกตัวอย่างเช่น​?”

“อย่างเช่น​เรื่อง​การ​สร้าง​เครื่องกระเบื้อง​แห่ง​ชะตาชีวิต​ของ​ถ้ำสวรรค์​หลี​จู สรุป​ว่า​ใคร​กัน​แน่​ที่​เป็น​ผู้ริเริ่ม​ เจ้าจะตอบ​หรือไม่​? จะตอบ​อย่างไร​?”

สารถี​เฒ่าหยิบ​ขวด​กระเบื้อง​ใบ​เล็ก​ออกมา​หนึ่ง​ใบ​ หลัง​เปิด​ออก​ก็​มีควัน​สีม่วง​ลอย​กรุ่น​ เขา​สูดดม​เบา​ๆ ทันใดนั้น​แสงสีทอง​ทั่ว​ร่าง​ก็​เปล่งประกาย​ ไหลเวียน​ไป​ทั่ว​ร่าง​ ปะชุน​ซ่อมแซม​อาการ​บาดเจ็บ​

เรือน​กาย​ของ​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​หาก​ถูก​ผู้ฝึก​กระบี่​ฟัน​ก็​มีดี​อยู่​อย่างหนึ่ง​ นั่น​คือ​ไม่มีปราณ​กระบี่​หลง​เหลืออยู่​ เพราะ​ท่วงทำนอง​ที่​หลง​เหลืออยู่​ของ​ปราณ​กระบี่​จะถูก​แม่น้ำ​แห่ง​กาลเวลา​ชำระล้าง​ไป​เอง​ ขอ​แค่​ไม่ถึงกับ​ร่าง​ทอง​ปริ​แตก​คาที่​ ต่อ​ให้หลัง​จบเรื่อง​อาการ​บาดเจ็บ​จะหนักหนา​สาหัส​แค่​ไหน​ รอย​ปริ​แตก​เยอะ​เท่าไร​ก็​ล้วน​สามารถ​ซ่อมแซม​แก้ไข​ร่าง​ทอง​ได้​

สารถี​เฒ่าเงียบ​ไป​พัก​หนึ่ง​ รู้สึก​จนใจ​เล็กน้อย​ “บอก​กับ​หนิง​เหยา​แล้ว​ว่า​ขอ​แค่​เป็น​คำถาม​ที่​ข้า​ไม่ยินดี​ตอบ​ก็​สามารถ​ให้​เฉิน​ผิง​อัน​เปลี่ยนเป็น​คำถาม​ข้อ​อื่น​ได้​”

เฟิงอี๋​ยิ้ม​กล่าว​ “แค่นี้​หรือ​?”

สารถี​เฒ่าเอ่ย​อย่าง​อัดอั้น​ “นัง​หนู​นั่น​ยัง​พูด​อีก​ประโยค​ว่า​ เรื่อง​เดิม​ไม่ทำ​ซ้ำสาม”

สารถี​เฒ่าพลัน​เงยหน้า​ขึ้น​ หญิง​แก่​อย่าง​เจ้าอย่า​ได้​หลอก​ข้า​อีก​เชียว​

เฟิงอี๋​เอ่ย​สัพยอก​ “หาก​ไม่ได้​จริงๆ​ ก็​คง​ต้อง​เป็น​สหาย​ตาย​ข้า​ไม่ตาย​แล้ว​ บอก​ประวัติ​ความเป็นมา​ของ​คน​ผู้​นั้น​ให้​เฉิน​ผิง​อัน​รู้​ไป​เลย​”

สารถี​เฒ่าส่ายหน้า​ “สี่ผี​ใหญ่​ตอแย​ยาก​บน​ภูเขา​อะไร​ อันที่จริง​มีเรื่อง​กับ​ใคร​ก็​อย่า​ไป​มีเรื่อง​กับ​คน​พยากรณ์​โชคชะตา​”

คน​ที่อยู่​เบื้องหลัง​อีก​สอง​คน​ คน​หนึ่ง​ใน​นั้น​คือ​นัก​เลี้ยง​มังกร​ของ​สาย​ผู้​ประคับประคอง​มังกร​ และ​ยังมี​อีก​คน​หนึ่ง​มาจาก​สกุล​ลู่​แผ่นดิน​กลาง​สำนัก​หยิน​หยาง​ หนึ่ง​มืด​หนึ่ง​แจ้ง คน​ที่อยู่​ใน​ที่แจ้ง​ก็​คือ​ผู้ฝึก​ลมปราณ​เมืองหลวง​ที่​ถูก​ซ่งจ่างจิ้งปล่อย​หมัด​มั่วซั่ว​ต่อย​ตาย​ไป​ คน​ที่อยู่​ใน​ที่​มืด​ ที่ตั้ง​ห้า​ขุน​เขาใหญ่​ใน​อดีต​ของ​ต้า​หลี​ล้วน​มาจาก​ฝีมือ​ของ​คน​ผู้​นี้​

พวก​คนแก่​หนังเหนียว​ตาย​ยาก​อย่าง​พวกเขา​ พึ่งพา​อยู่​ใต้​ชายคา​ของ​ถ้ำสวรรค์​หลี​จู แน่นอน​ว่าต่าง​คน​ต่าง​มีความปรารถนา​ บรรพ​จารย์​ผู้เฒ่า​ผู้​ประคับประคอง​มังกร​ลง​เดิมพัน​ไว้​ที่​สกุล​ซ่งต้า​หลี​ แล้วก็​ถือโอกาส​สยบ​ข่ม​โชคชะตา​ของ​สกุล​หลู​ถนน​ฝูลวี่​ด้วย​

ส่วน​เฟิงอี๋​ผู้​นี้​ นอกจาก​เรื่อง​ของ​การปกป้อง​มรรคา​แล้วก็​แค่​ถือโอกาส​ผูก​บุญ​สัมพันธ์​กับ​แต่ละ​ฝ่าย​ไป​ด้วย​เท่านั้น​ ยกตัวอย่างเช่น​พา​เฉาห้าง​ หยวน​เซี่ย​ออก​ไป​จาก​ถ้ำสวรรค์​หลี​จู นำพา​หยก​คู่​บุ๋น​บู๊​ในอนาคต​คู่​นี้​ไป​มอบให้​กับ​ราชสำนัก​ต้า​หลี​ ถึงได้​มีการฟื้นฟู​ความรุ่งโรจน์​ เป็นเหตุให้​ชะตา​แคว้น​ของ​สกุล​ซ่งต้า​หลี​ไม่ถึงกับ​ขาดสะบั้น​จน​ถูก​ราช​วงศ์สกุล​หลู​ซึ่งเป็น​แคว้น​ผู้นำ​ของ​ต้า​หลี​ใน​อดีต​กลืน​กิน​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​

เมื่อ​เทียบ​กับ​พวก​เฟิงอี๋​และ​สารถี​เฒ่าแล้ว​ ผู้ฝึก​ตน​สำนัก​หยิน​หยาง​ที่​มาจาก​สกุล​ลู่​แผ่นดิน​กลางคน​นั้น​หลบ​อยู่​เบื้องหลัง​ วัน​ๆ เอาแต่​ร้อย​ด้าย​สวน​เข็ม​ ทำ​เรื่อง​ลับๆ ล่อๆ​ มาก​ที่สุด​ แต่กลับ​กะ​น้ำหนัก​ได้​อย่าง​พอดิบพอดี​ ทุก​เรื่อง​ล้วน​อยู่​ใน​กฎเกณฑ์​

อยู่ดีๆ​ สารถี​เฒ่าก็​พูด​ขึ้น​มาว่า​ “ภายใน​หกสิบ​ปี​ มาก่อน​ก็ได้​ก่อน​ อันที่จริง​หม่า​ขู่​เสวียน​ยัง​พอ​จะมีโอกาส​”

พูดถึง​เรื่อง​โชคชะตา​ของ​ไพศาล​ที่​ล่องลอย​เป็น​ภาพมายา​อีก​ทั้ง​ยังมี​อยู่​ทั่ว​ทุกหนทุกแห่ง​ ขุนเขา​สายน้ำ​ของ​หลาย​ทวีป​ปริ​แตก​ ผู้ฝึก​ตน​ใหญ่​ของ​สอง​ใต้​หล้า​ที่​ตาย​ไป​มีมาก​เกิน​ มีใคร​บ้าง​ที่​ไม่ใช่พวก​คน​ที่​เดิมที​ก็​แบก​โชคชะตา​ยิ่งใหญ่​ไว้​บน​ร่าง​ เพียงแต่ว่า​ทุกคน​ล้วน​ต้อง​คืนให้​กับ​ฟ้าดิน​ทั้งหมด​ นี่​ก็​คือ​เหมือน​การแย่งชิง​กัน​ข้าม​ฝั่งโดยที่​มองไม่เห็น​ครั้งหนึ่ง​ ใน​อดีต​ ตัวอ่อน​เซียน​กระบี่​ของ​กำแพงเมือง​ปราณ​กระบี่​และ​ยังมี​ร้อย​เซียน​กระบี่​ของ​ภูเขา​ทัว​เย​ว่​ อันที่จริง​ล้วน​ถือว่า​เป็นการ​ถือกำเนิด​ตาม​โชคชะตา​เพราะ​การ​มาถึงของ​สงคราม​ใน​ครั้งนี้​ หลังจากนั้น​พวก​เซียน​กระบี่​อย่าง​สวี​เซี่ย​ กู้​ช่าน​แห่ง​นคร​จักรพรรดิ​ขาว​ก็​พา​กัน​ปรากฏตัว​ ลุก​ผงาด​ขึ้น​มาบน​โลก​อย่าง​ว่องไว​ เป็นเหตุให้​ช่วง​หนึ่งร้อย​ปี​ที่ผ่านมา​นี้​เป็น​ช่วงเวลา​ยิ่งใหญ่​อัน​ดีงาม​ที่​หมื่น​ปี​ก็​ยาก​จะพานพบ​ของ​ผู้ฝึก​ตน​ หาก​พลาด​ไป​แล้วก็​ไม่มีอีก​

เว้น​เสีย​จากว่า​

โจว​มี่มหาสมุทร​ความรู้​ที่​เดิน​ขึ้น​ฟ้าจากไป​เรียบร้อย​แล้ว​สามารถ​หวน​กลับคืน​มายัง​โลก​มนุษย์​ และ​สงคราม​ได้​เกิดขึ้น​อีกครั้ง​

สารถี​เฒ่าเหลือบมอง​ม่าน​ฟ้า ทอดถอนใจ​เอ่ย​ว่า​ “จำต้อง​พูดว่า​โจว​มี่ผู้​นี้​ร้ายกาจ​จริงๆ​”

เฟิงอี๋​ยิ้ม​กล่าว​ “ใช้กำลัง​แย่งชิง​ เดิมที​ก็​เป็น​วิถี​แห่ง​การ​เก็บตุน​ของ​ผู้ฝึก​ตน​อยู่แล้ว​”

สารถี​เฒ่าขมวดคิ้ว​ “บุญ​กุศล​คุณความดี​ได้มา​ไม่ง่าย​ เฉิน​ผิง​อัน​ผู้​นี้​สมอง​มีปัญหา​หรือ​ไร​”

เฟิงอี๋​ส่ายหน้า​ ไม่ยินดี​จะพูดมาก​ใน​เรื่อง​นี้​

คำ​ว่า​สันดาน​มนุษย์​ สืบสาวราวเรื่อง​กัน​แล้วก็​คือ​การ​ที่​ชอบ​ทะเลาะ​กับ​ตัวเอง​

ใน​ฐานะ​สิ่งศักดิ์สิทธิ์​ ตั้งแต่​เกิด​ก็​สามารถ​จำแนก​สิ่งต่างๆ​ โดยที่​ไม่คลาดเคลื่อน​แม้แต่น้อย​ รัก​ชอบ​โกรธ​หลง​ จากนั้น​ก็​แบ่ง​อย่าง​ละเอียด​ออก​ไป​เป็น​ ‘ขอบเขต​’ อีก​นับ​ร้อย​นับ​พัน​อย่าง​ ทุกหนทุกแห่ง​ล้วน​มีระเบียบ​ขั้นตอน​

เกี่ยวกับ​เรื่อง​นี้​ อริยะ​ของ​สามลัทธิ​ล้วน​มีวิธีการ​แก้ไข​มากมาย​ ยกตัวอย่างเช่น​ลัทธิ​พุทธ​และ​ลัทธิ​เต๋า​ต่าง​ก็​เลื่อมใส​ใน​คำ​ว่า​ ‘วิชา​เฝ้าหนึ่ง​’ หาก​ใกล้​หน่อย​ พูดถึง​แค่​ซิ่ว​ไฉเฒ่าที่​ได้​ที่ตั้ง​เทวรูป​ใน​ศาล​บุ๋น​กลับคืน​มาก็​เคย​เปิด​เผยความลับ​สวรรค์​ไว้​ใน​ตำรา​อริยะ​ปราชญ์​นาน​แล้ว​เช่นกัน​ ยกตัวอย่างเช่น​บอ​กว่า​ยาม​ที่​พิศ​สิ่งใด​ก็ตาม​แล้ว​เกิด​คำถาม​ ไม่แน่​ว่าความ​ไม่มั่นคง​ก็​คือ​เพราะ​ของ​ภายนอก​ไม่ชัดเจน​ เดินทาง​ยามค่ำคืน​ท่ามกลาง​แสงจันทร์​ หลุบ​ตา​มอง​นึกว่า​เงาเป็น​ผี​ร้าย​ที่​ซ่อนตัว​…จิตใจ​ คือ​นาย​ของ​กาย​ เป็น​นาย​แห่ง​จิตวิญญาณ​ เป็น​ผู้ออกคำสั่ง​ ไม่รับ​คำสั่ง​ ดังนั้น​จึงจำต้อง​ห้ามปราม​ควบคุม​ตัวเอง​ ช่วงชิง​มาด้วยตัวเอง​ กระทำ​เอง​และ​หยุด​เอง​…นี่​ก็​คือ​แก่น​ของ​บท​เจี่ย​ปี้​ของ​ซิ่ว​ไฉเฒ่า

ดังนั้น​ก่อนหน้านี้​ตอน​ที่อยู่​โรงเตี๊ยม​ มอง​ดูเหมือน​ซิ่ว​ไฉเฒ่าพูดถึง​บท​เจี่ย​ปี้​ของ​ตัวเอง​โดยไม่ตั้งใจ​

ตอนนั้น​เฟิงอี๋​จึงถอน​ลม​เย็น​กลุ่ม​หนึ่ง​ออก​ไป​ ไม่แอบ​ฟังอีก​อย่าง​รู้​กาลเทศะ​

ถ้อยคำ​ลอย​ลมบน​โลก​นี้​ ไม่ใช่ว่า​นาง​ตั้งใจ​จะแอบ​ฟังจริงๆ​ เสียหน่อย​ แต่​เป็น​เพราะ​วิชา​อภินิหาร​แห่ง​ชะตาชีวิต​ทำให้​นาง​เป็น​เช่นนี้​

……

เฉิน​ผิง​อัน​ย้อนกลับ​ไป​ทาง​เดิม​ ขยับ​เข้าใกล้​โรงเตี๊ยม​ก็​เจอ​กับ​เด็กสาว​ที่​ออกจาก​ประตู​มาพอดี​ พอ​เห็น​หน้า​เจ้าหมอ​นั่น​ เด็กสาว​ก็​รีบ​หัน​ตัว​วิ่ง​กลับ​เข้าไป​ใน​โรงเตี๊ยม​ เดิน​อ้อม​โต๊ะ​คิดเงิน​ไป​หลบ​อยู่​ข้าง​กาย​บิดา​ จากนั้น​ก็​แสร้ง​ทำเป็น​ดีดลูกคิด​

เฉิน​ผิง​อัน​เดิน​ข้าม​ธรณีประตู​ สายตา​มอง​ตรง​ไม่ล่อกแล่ก​

แล้ว​จู่ๆ ก็​หยุด​เดิน​ หัน​ตัว​เดิน​ออก​ไป​จาก​โรงเตี๊ยม​ ไป​ยัง​เรือน​แห่ง​หนึ่ง​ใน​ตรอก​เล็ก​

ไทเฮา​เหนียง​เนียง​ผู้​นั้น​ ในที่สุด​ก็​มาแล้ว​

ทาง​ฝั่งของ​โต๊ะ​คิดเงิน​ เด็กสาว​เอ่ย​เสียง​เบา​ “ท่าน​พ่อ​ ข้า​ใส่ร้าย​เขา​เกินไป​หรือไม่​”

เถ้าแก่​ผู้เฒ่า​เอ่ย​เสียงทุ้ม​หนัก​ “ไม่เลย​ เจ้าเด็ก​นี่​เป็น​คนใน​ยุทธ​ภพ​ มีกลอุบาย​เยอะ​ เขา​กำลัง​แสร้ง​ปล่อย​เพื่อ​จับ​”

เฉิน​ผิง​อัน​รู้สึก​อ่อนใจ​อยู่​มาก​

เดิน​เนิบ​ช้าไป​บน​ถนน​ ผ่อนคลาย​ไร้​เรื่องราว​ใด​ เฉิน​ผิง​อัน​จึงเริ่ม​พูดจา​เหลวไหล​ไป​สอง​สามประโยค​

ม้าไม้ไผ่​ชน​เอวบาง​ หยุด​ม้าฟังเสียง​ขาย​ดอกไม้​ ดอกบัว​งามลูบไล้​ปลา​ ม่าน​โปร่ง​บ่น​ไอ​เย็น​แทรกซึม​ม่าน​ไม้ไผ่​ นาฬิกาน้ำ​ไหล​ช้าเรื่อง​ดี​ใกล้​เข้ามา​ เมฆข้าม​แม่น้ำ​ส่งเรือ​ล่องลอย​ เซียน​สะพาน​นก​กางเขน​เห็น​ฟ้าในก​า ผี​ภูเขา​ขับขาน​วสันต์​หมื่น​ปี​

——

ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ความคิดเห็นทั้งหมดของ "บทที่ 835.3 มาแล้ว"

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

*

  • อ่านนิยาย
  • แทงหวย24

© 2020 cat-novel.com
เว็บอ่านนิยาย นิยาย pdf เว็บ “cat-novel.com” เว็บอ่านนิยายสนุกๆ เพลิดเพลินไปกับนิยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น นิยายวาย, นิยายจีน, นิยายรัก, แฟนตาซี, กำลังภายใน, ผจญภัย สุดยอดวิชากำลังภายใน อัพเดททุกวัน พร้อมรองรับการอ่านบนมือถือ คอมพิวเตอร์ ไอแพด หรือแท็บเล็ต อ่านได้ตลอดเวลา ไม่มีโฆษณา อ่านนิยายฟรีต้อง เว็บ ”cat-novel.com”
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์