CatNovel
  • หน้าหลัก
  • นิยายทั้งหมด
Advanced
  • หน้าหลัก
  • นิยายทั้งหมด
  • โดจิน
  • นิยายทั้งหมด
  • จบแล้ว
  • นิยายวาย Yaoi
ตอนก่อน
ตอนต่อไป
สล็อตเว็บตรง

กระบี่จงมา Sword of Coming - บทที่ 895.1 ใต้หล้าล้วนรับรู้

  1. Home
  2. กระบี่จงมา Sword of Coming
  3. บทที่ 895.1 ใต้หล้าล้วนรับรู้
ตอนก่อน
ตอนต่อไป

การ​มาเยือน​ท่าเรือ​ครั้งนี้​ได้ผล​เก็บเกี่ยว​อุดมสมบูรณ์​ เนื่องจาก​เผย​เฉียน​ถึงกับ​ค้นพบ​ว่า​ใน​บรรดา​ตำรา​ที่​ถูกจับ​มัด​วางขาย​ราคา​ต่ำ​เป็นกอง​ๆ มีตำรา​ลับ​ตัวอย่าง​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​อยู่​ฉบับ​หนึ่ง​ เป็น​ลายมือ​ของแท้​หา​ยาก​อย่าง​แท้จริง​ รวบรวม​บทความ​การ​สอบ​หน้า​พระที่นั่ง​ของ​จ้วง​หยวน​เค​อจวี่​เกือบ​หนึ่งร้อย​ท่าน​ใน​หนึ่ง​แคว้น​ กระดาษ​ข้อสอบ​ของ​จ้วง​หยวน​หนึ่ง​ฉบับ​ล้วน​มีตัวอักษร​สีชาด​ที่​สีสัน​แดง​ปลั่ง​ราวกับ​จะหยด​ออกมา​เป็นน้ำ​ เขียน​เป็น​คำ​ว่า​ ‘ลำดับ​ที่หนึ่ง​ของ​อันดับ​หนึ่ง​’ ซึ่งฮ่องเต้​แต่ละ​ยุคสมัย​เขียน​ขึ้น​ด้วยตัวเอง​ นอกจาก​เนื้อหาหลัก​ใน​คำตอบ​ของ​ข้อสอบ​แล้ว​ ด้านล่าง​สุด​ยังมี​ตำแหน่ง​และ​ชื่อ​แซ่ของ​ขุนนาง​ที่​ตรวจ​ข้อสอบ​ แม้ว่า​กลิ่นอาย​มังกร​จะบางเบา​เพราะ​ไหล​หาย​ไป​มาก​แล้ว​ แต่​ปราณ​บุ๋น​กลับ​เข้มข้น​ ถือเป็น​การเก็บตก​ของดี​มาได้​อย่าง​จริง​แท้​แน่นอน​แล้ว​

เฉิน​ผิง​อัน​อ่าน​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​ฉบับ​ที่​เก่า​ที่สุด​และ​ใหม่​ที่สุด​สอง​สามฉบับ​ แล้ว​จดจำ​ชื่อ​และ​ยศ​ที่​ยาว​เป็น​พรวน​เหล่านั้น​เอาไว้​

ตอนนั้น​ข้าง​ร้าน​มีผู้เฒ่า​ผอมแห้ง​สวม​ชุด​ลัทธิ​ขงจื๊อ​คน​หนึ่ง​มอง​จน​ตา​ถลน​ คง​เป็น​เพราะ​ถูก​ความ​ดวงดี​ของ​เฉิน​ผิง​อัน​สยบ​เข้าให้​แล้ว​ ลังเล​อยู่​นาน​ถึงได้​เปิดปาก​ถามเฉิน​ผิง​อันว่า​สามารถ​ขาย​กระดาษ​ข้อสอบ​พวก​นี้​ให้​เขา​ได้​หรือไม่​

เฉิน​ผิง​อัน​ส่าย​หน้ายิ้ม​เอ่ย​ ‘อาจารย์​ผู้เฒ่า​ โปรด​อภัย​ที่​ข้า​มิอาจ​ทำ​เช่นนั้น​ได้​’

ผู้เฒ่า​คลี่​ยิ้ม​อย่าง​สง่างาม ‘วิญญูชน​ไม่แย่งชิง​ของรัก​ของ​ผู้อื่น​ เป็น​ข้า​บุ่มบ่าม​แล้ว​’

แล้ว​นับประสาอะไร​กับ​ที่​ใน​กระเป๋า​ของ​ตน​ก็​มีเงิน​อยู่​ไม่เท่าไร​ มาที่​ท่าเรือ​บน​ภูเขา​แห่ง​นี้​ก็​เพื่อ​ผ่อนคลาย​จิตใจ​เท่านั้น​ ไหน​เลย​จะมีความกล้า​พูด​เรื่อง​ค้าขาย​กับ​เซียน​ซือบน​ภูเขา​ เงิน​เทพ​เซียน​สามเหรียญ​ เกล็ด​หิมะ​ ร้อน​น้อย​ ฝน​ธัญพืช​ มีอย่าง​ละ​หนึ่ง​เหรียญ​ ล้วน​เป็น​สิ่งของ​ที่​ฮ่องเต้​พระองค์​ใหม่​ประทาน​ให้​ เขา​จึงคิด​ว่า​จะเอาไว้​เป็น​สมบัติ​สืบทอด​ของ​ตระกูล​

เสี่ยว​โม่ใช่เสียง​ใน​ใจเอ่ย​ “คุณชาย​ เมื่อครู่นี้​อาจารย์​ผู้เฒ่า​ท่าน​นี้​เหมือน​จะค่อนข้าง​ใส่ใจกับ​กระดาษ​ข้อสอบ​ใน​ช่วง​ปี​ล่าสุด​ พอ​เห็น​ชื่อ​ของ​คน​ที่อยู่​บน​นั้น​ สภาพ​จิตใจ​มีความเคลื่อนไหว​ที่​รุนแรง​มาก​”

เฉิน​ผิง​อัน​กล่าว​ “บน​ร่าง​ของ​อาจารย์​ผู้เฒ่า​มีกลิ่นอาย​ขุนนาง​และ​กลิ่นอาย​บน​สนามรบ​เข้มข้น​ทั้งคู่​ ไม่แน่​ว่า​อาจ​เห็น​ชื่อ​ของ​ตัวเอง​หรือ​สหาย​ร่วมงาน​บน​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​”

มองเห็น​ตราประทับ​ที่​ปั้น​นูน​เป็น​รูป​เต่า​อ๋า​ว​และ​มังกร​ ทั้งสอง​ชิ้น​ต่าง​ก็​ไม่มีอักษร​ริม​ขอบ​ เฉิน​ผิง​อัน​เห็น​แล้ว​รู้สึก​ชื่นชอบ​อย่าง​มาก​

รู้จัก​พอ​ รู้​ไม่มาก​พอ​

กลิ่นอาย​ของ​หิน​ทอง​ไม่เข้มข้น​ แล้วก็​ไม่มีการลงนาม​ของ​บุคคล​ที่​มีชื่อเสียง​ ดังนั้น​ราคา​ต้อง​ถูก​แน่นอน​ เพียงแต่ว่า​ไม่ขาย​เดี่ยว​ๆ เอาไว้​เป็น​ของรางวัล​เพิ่มเติม​ ลูกค้า​ต้อง​ซื้อ​ของ​ที่​ล้ำค่า​อีก​ชิ้น​หนึ่ง​ถึงจะมอบให้​

พอดี​กับ​ที่​เฉิน​ผิง​อัน​ถูกใจ​กา​จื่อ​ซาสือเผียว​ใบ​หนึ่ง​พอดี​ ด้านบน​แกะสลัก​คำ​ว่า​ ‘บ้านเกิด​นก​เขียว​ท่ามกลาง​เมฆา โลก​แห่ง​เจียว​หลง​ใต้​ท้องทะเล​’ จึงคิด​ว่า​จะซื้อ​เอาไว้​ วันหน้า​ค่อย​นำ​ไป​มอบให้​คนอื่น​

ราคา​ที่ทาง​ร้าน​ระบุ​ไว้​คือ​สามสิบ​เหรียญเงิน​เกล็ด​หิมะ​ ทุกวันนี้​ข้าวของ​บน​ภูเขา​ของ​ใบ​ถงทวีป​ ขอ​แค่​มีความเกี่ยวข้อง​กับ​ปราณ​วิญญาณ​ บวก​กับ​ ‘เรื่องราว​’ ของ​จวน​เซียน​ที่​ถูก​แต่งเติม​เข้าไป​ ราคา​ก็​มักจะ​สูงจน​น่า​ตกใจ​ โก่งราคา​กัน​เต็มที่​ ทำให้เกิด​การ​ถกเถียง​กัน​อยู่​เนืองๆ​

อันที่จริง​หาก​ซื้อ​ราคา​นี้​ก็​ออกจะ​แพง​ไป​หน่อย​ แต่​พอ​คิด​ว่า​อยู่​ที่​ท่าเรือ​บ้าน​ตน​ ก็ได้​ คิด​เสีย​ว่า​ยอม​แหก​กฎ​เป็น​หน้าม้า​ให้​สักครั้ง​ก็แล้วกัน​?

เฉิน​ผิง​อัน​กำลังจะ​ยื่นมือ​ไป​หยิบ​กา​จื่อ​ซามา แต่กลับ​ถูก​คน​ชน​กระแทก​ไหล่​แล้ว​แย่ง​เอา​กา​สือเผียว​ใบ​นั้น​ไป​ ทั้ง​ยัง​หันไป​ตะโกน​เสียงดัง​กับ​เถ้าแก่​ใน​ร้าน​ “บอก​ราคา​มา!”

เฉิน​ผิง​อัน​ไม่ถือสา​ ปล่อย​ให้​คน​ผู้​นั้น​ควัก​เงิน​ซื้อ​กา​จื่อ​ซาใบ​นี้​ไป​ ก่อน​จะขยับ​ไป​หยิบ​กำไล​มรกต​สามสีที่​มีความหมายแฝง​ว่า​โชคดี​อายุ​ยืน​ รา​คาที่​ร้าน​ระบุ​ไว้​คือ​สิบ​เหรียญเงิน​เกล็ด​หิมะ​

คิดไม่ถึง​ว่า​สหาย​คน​หนึ่ง​ที่อยู่​ข้าง​กาย​ชายฉกรรจ์​ร่าง​กำยำ​คน​นั้น​จะยื่นมือ​ออกมา​อีก​ เฉิน​ผิง​อัน​ถอง​ศอก​ออก​ไป​เบา​ๆ ปัด​ข้อมือ​ของ​อีก​ฝ่าย​ทิ้ง​ไป​ ยิ้ม​เอ่ย​ว่า​ “มีใคร​เขา​ซื้อ​ของ​แบบ​พวก​เจ้ากัน​บ้าง​”

อันที่จริง​เฉิน​ผิง​อัน​สังเกตเห็น​เบาะแส​แล้ว​ ใน​กลุ่มคน​ผู้​นี้​มีอาจารย์​ชิงอู​ครึ่งๆ กลางๆ​ อยู่​คน​หนึ่ง​ เขา​หด​มือ​อยู่​ใน​ชาย​แขน​เสื้อ​ แอบ​ใช้เข็มทิศ​จาน​ระบุ​สมบัติ​ที่​สร้าง​ขึ้น​อย่าง​หยาบ​ๆ มาวิเคราะห์​ทิศ​ทางการ​ไหล​ไป​ของ​ทรัพย์สิน​ และ​เนื่องจาก​ภูเขา​ลั่วพั่ว​ของ​บ้าน​ตน​มีผู้คุม​กฎ​ฉางมิ่ง บน​ร่าง​ของ​เฉิน​ผิง​อัน​จึงมีไอ​ของ​โชคลาภ​ติด​มาบ้าง​ แน่นอน​ว่า​ย่อม​ถูก​อาจารย์​ชิงอู​ผู้​นั้น​เข้าใจผิด​คิด​ไป​ไกล​ บวก​กับ​ที่​มีเอกสารลับ​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​ก่อนหน้านี้​ อีก​ฝ่าย​ถึงได้คิด​ว่า​เฉิน​ผิง​อัน​เลือก​อะไร​ก็​จะซื้อ​อย่างนั้น​ มั่นใจ​ว่า​จะต้อง​ได้​กำไร​ไม่ขาดทุน​

อันที่จริง​ใน​กลุ่มคน​ที่​เล่น​ของเก่า​ของโบราณ​ล่าง​ภูเขา​ นี่​ก็​ถือว่า​เป็นเรื่อง​ปกติ​

กำไล​บน​มือ​ชิ้น​นี้​ เฉิน​ผิง​อัน​ไม่มีทาง​ยอม​ยก​ให้​แน่นอน​ เพราะ​เขา​คิด​ไว้​เรียบร้อย​แล้ว​ว่า​จะนำ​ไป​มอบให้​กับ​ใคร​

อาจารย์​ชิงอู​ครึ่งๆ กลางๆ​ ที่​ใน​มือถือ​จาน​ระบุ​สมบัติ​ผู้​นั้น​ยิ้ม​เอ่ย​ “น้องชาย​ผู้​นี้​ แนะนำ​เจ้าว่า​ตัดใจ​มอบ​ของรัก​มาเสีย​ดีกว่า​ ต่อให้​เป็น​เทพ​เซียน​บน​ภูเขา​ แต่​ออกจาก​บ้าน​มาอยู่​ข้างนอก​ ภูเขา​สูงน้ำ​ลึก​ลมแรง​ ต้อง​ระวังตัว​ไว้​ให้​มาก​”

ข้าง​กาย​เทพ​เซียน​ขอบเขต​ถ้ำสถิต​คน​นี้​ยังมี​ผู้ฝึก​ยุทธ​เต็มตัว​ที่​เรือน​กาย​แข็งแกร่ง​กำยำ​คน​หนึ่ง​ยืน​อยู่​ด้วย​ ตรง​เอว​พก​ดาบ​ห้อย​ป้าย​ขุนนาง​ที่​เก่าแก่​มีอายุ​พอสมควร​แผ่น​หนึ่ง​

หาก​กด​ขอบเขต​ไว้​ที่​ขอบเขต​สี่ก็​ถือเป็น​ปรมาจารย์​ใหญ่​ขอบเขต​ยอดเขา​คน​หนึ่ง​แล้ว​

เผย​เฉียน​รวม​เสียง​ให้​เป็น​เส้น​อธิบาย​ให้​อาจารย์​พ่อ​ฟัง “คน​กลุ่ม​นี้​คือ​ผู้​ถวายงาน​ของ​ราชวงศ์​ต้าเซี่ย​ที่อยู่​ทางทิศใต้​ เพียงแต่ว่า​ทุกวันนี้​ราชสำนัก​แตกแยก​ ลำพัง​แค่​คน​ที่​เรียก​ตัวเอง​เป็น​ฮ่องเต้​ก็​มีถึงสามคน​ องค์​ชาย​หนึ่ง​องค์​กับ​แม่ทัพ​บู๊​สอง​คน​ต่าง​ก็​ช่วงชิง​สถานะ​ที่​ถูกต้อง​นี้​มา คน​ของ​ทั้ง​สามฝ่าย​ เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ก็​เริ่ม​ถูก​ส่งออก​ไป​กวาด​ค้น​ทรัพย์สมบัติ​จาก​ด้านนอก​แล้ว​ วิธีการ​ที่​ใช้ก็​พอๆ กัน​ ปล้น​ชิงข้าวของ​ไป​ตลอดทาง​ ไม่ได้ดี​ไป​กว่า​กัน​สัก​เท่าไร​ แต่​ป้าย​ผู้​ถวายงาน​พวก​นี้​ล้วน​เป็น​ของ​เก่าแก่​ใน​วัง​ ข้า​จึงแยก​ไม่ออ​กว่า​พวกเขา​เป็น​ลูกน้อง​ของ​ใคร​กัน​แน่​…”

เผย​เฉียน​พลัน​ลงมือ​ ถึงกับ​มีคน​กล้า​เอื้อมมือ​ออกมา​หมาย​จะกอด​เอว​ของ​นาง​ เผย​เฉียน​จึงถอง​เข้าที่​หน้า​ของ​อีก​ฝ่าย​ ฝ่าย​หลัง​ปลิว​กระเด็น​ออก​ไปนอก​ร้าน​โดยตรง​

อาจารย์​ชิงอู​ผู้​นั้น​คำราม​อย่าง​เดือดดาล​ “ระวัง​ คือ​เผ่า​ปีศาจ​!”

เถ้าแก่​ร้าน​ตกใจ​จน​หน้าซีด​ขาว​ เพราะว่า​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ใบ​ถงทวีป​ที่​เต็มไปด้วย​หลุม​บ่อ​ถูก​เผ่า​ปีศาจ​แห่ง​ใต้​หล้า​เปลี่ยว​ร้าง​เล่นงาน​อย่าง​อเนจอนาถ​จริงๆ​ จึงตะโกน​ไป​ทาง​นอก​ประตู​เสียงดัง​ “รีบ​ส่งข่าว​ไป​แจ้งภูเขา​ห​ลิง​ปี้​!”

ใน​อดีต​ยาม​ถึงเทศกาล​ชิงหมิง​ต้อง​เซ่นไหว้​บรรพบุรุษ​ หน้า​หลุมศพ​ยังมี​เถ้ากระดาษ​ปลิว​ปราย​เหมือน​ผีเสื้อ​ขาว​อยู่​บ้าง​ ทว่า​ทุกวันนี้​บน​สุสาน​เงียบสงัด​ที่​มีเพียง​จิ้งจอก​ทอดตัว​นอน​ ลูกหลาน​ของ​หลุมศพ​หลาย​ตระกูล​ที่มา​เยือน​ก็​มีเพียง​ผี​ใหม่​จำนวน​นับไม่ถ้วน​ที่​ร้องไห้​ให้​กับ​ผี​เก่า​เท่านั้น​

ได้รับ​ประโยค​ลับ​เสียง​ใน​ใจจาก​อาจารย์​ชิงอู​ ชายฉกรรจ์​ร่าง​กำยำ​ที่​ก่อนหน้านี้​แย่ง​เอา​กา​สือเผียว​ไป​ก็​ตวาด​กร้าว​ เสื้อผ้า​ปริ​แตก​ขาด​กระจาย​ บน​ร่าง​เผย​ให้​เห็น​รอยสัก​สอง​สาย​ มีทั้ง​มังกร​ข้าม​ผ่าน​หัวไหล่​ แล้วก็​มีทั้ง​พยัคฆ์​ลง​จาก​ภู

อาจารย์​ผู้เฒ่า​ที่​ยังอยู่​ใน​ร้าน​เอ่ย​เสียง​หนัก​ “เรื่อง​แบบนี้​จะล้อเล่น​กัน​ไม่ได้​”

เผย​เฉียน​หันไป​มอง​อาจารย์​พ่อ​ เฉิน​ผิง​อัน​พยักหน้า​ให้​ ลงมือ​ได้​เต็มที่​เลย​

ดังนั้น​เหล่า​นาย​ท่าน​ผู้​ถวายงาน​ที่​มาจาก​อดีต​ราชวงศ์​ต้าเซี่ย​กลุ่ม​นี้​จึงได้​ออก​ไป​นอน​เสวยสุข​อยู่​ที่​นอก​ประตู​ด้วยกัน​ทั้งหมด​

เฉิน​ผิง​อัน​เก็บ​กำไล​มรกต​วง​นั้น​ใส่ชาย​แขน​เสื้อ​ จากนั้น​จึงหยิบ​ตราประทับ​คู่​นั้น​ขึ้น​มา สุดท้าย​จึงวางเงิน​เกล็ด​หิมะ​สิบ​เหรียญ​ไว้​บน​โต๊ะ​คิดเงิน​ หัน​ตัว​ไป​กุม​หมัด​เอ่ย​กับ​อาจารย์​ผู้เฒ่า​ว่า​ “ขอบคุณ​มาก​”

อาจารย์​ผู้เฒ่า​ยิ้ม​กล่าว​ “เรื่อง​เล็กน้อย​”

หลังจากนั้น​อาจารย์​ผู้เฒ่า​ท่าน​นี้​ก็​เอ่ย​ด้วย​ประโยค​ที่​แฝงความหมาย​ลึกล้ำ​ “อีก​เดี๋ยว​เมื่อ​เซียน​ซือ​จาก​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​มาที่นี่​ ข้า​สามารถ​ช่วย​อธิบาย​ให้ได้​ แต่​สุดท้าย​แล้ว​จะอธิบาย​ได้​ชัดเจน​หรือไม่​ก็​ต้อง​ขึ้นอยู่กับ​เหล่า​เซียน​ซือ​ของ​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​แล้ว​”

ใน​คำพูด​ของ​ผู้เฒ่า​มีคำพูด​ซ่อน​อยู่​ ความนัย​ใน​ประโยค​นี้​ก็​คือ​ภูเขา​สำนัก​ของ​พวก​เจ้า หากว่า​มีชื่อเสียง​ยิ่งใหญ่​มาก​พอ​ บางที​อาจ​ทำ​เรื่องใหญ่​ให้​กลายเป็น​เรื่องเล็ก​ ทำ​เรื่องเล็ก​ให้​กลายเป็น​ไม่มีเรื่อง​เลย​ได้​ ไม่อย่างนั้น​จะยุ่งยาก​อย่าง​มาก​ อีก​ทั้ง​ยัง​รับมือ​ได้​ยาก​อย่าง​ถึงที่สุด​ ถูก​ผู้ฝึก​ลมปราณ​คน​หนึ่ง​ที่​เป็น​ผู้​ถวายงาน​เชื้อพระวงศ์​ชี้ตัว​ว่า​เป็น​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​ปีศาจ​ อย่า​ว่าแต่​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ที่​แบกรับ​ไม่ไหว​เลย​ หาก​วันนี้​เจรจา​กันที่​ร้าน​นี้​ไม่สำเร็จ​ ทั้งสองฝ่าย​ลงไม้​ลงมือ​ต่อกัน​ ไม่แน่​ว่า​เรื่อง​อาจ​ลุกลาม​ไป​ถึงสำนักศึกษา​ต้าฝู​ พวกเขา​อาจ​ตั้งใจ​ส่งวิญญูชน​หรือ​นักปราชญ์​ของ​สำนักศึกษา​ท่าน​หนึ่ง​มาตรวจสอบ​สถานะ​ที่นี่​ แน่นอน​ว่า​หลัง​จบเรื่อง​หาก​พิสูจน์​ได้​ว่า​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​จงใจรายงาน​เท็จ​ก็​ต้อง​มีโทษ​ไม่น้อย​

ข้าง​กาย​ผู้เฒ่า​มีผู้ติดตาม​หนุ่ม​ฉกรรจ์​คน​หนึ่ง​ เขา​ทำ​ท่าจะ​พูด​แต่​ก็​ไม่พูด​ คง​กังวล​ว่า​นาย​ท่าน​บ้าน​ตน​จะหาเรื่อง​ใส่ตัว​โดยไม่จำเป็น​

หลังจาก​ที่ทาง​ฝั่งของ​ศาล​บรรพ​จารย์​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ได้ข่าว​แล้ว​ ไหน​เลย​จะกล้า​ประมาท​ หนึ่ง​โอสถ​ทอง​สอง​ประตู​มังกร​ที่​มีเจ้าขุนเขา​ผู้เฒ่า​เป็นหนึ่ง​ใน​นั้น​รีบ​ทะยาน​ลม​มายัง​ท่าเรือ​เห​ย่อ​วิ๋น​ทันที​ ท่าทาง​ประหนึ่ง​เผชิญหน้า​กับ​ศัตรู​ตัวฉกาจ​ ยืน​อยู่​ตรงหน้า​ประตู​ร้าน​

หลังจากที่​ผู้เฒ่า​แนะนำตัว​แล้ว​ เสี่ยว​โม่ก็​ใช้เสียง​ใน​ใจยิ้ม​เอ่ย​ “คุณชาย​คาดการณ์​ได้​แม่นยำ​ดุจ​เทพ​จริงๆ​”

เพราะ​อาจารย์​ผู้เฒ่า​ที่​ได้​สร้าง​คุณ​ความชอบ​ต่อ​บ้านเมือง​อีกครั้ง​ผู้​นี้​ก็​คือ​หนึ่ง​ใน​คน​ที่​เป็น​ผู้ตรวจ​ข้อสอบ​ อีก​ทั้ง​ชื่อ​ตำแหน่ง​ขุนนาง​ยัง​ค่อนข้าง​ยาว​ เจ้ากรม​พิธีการ​มหาบัณฑิต​แห่ง​ตำหนัก​เห​วิน​ฮว่า​ เซ่าเป่า​ (หนึ่ง​ใน​ตำแหน่ง​ขุนนาง​ซาน​กู​ ทำหน้าที่​คอย​ช่วยเหลือ​รัชทายาท​) ควบ​ตำแหน่ง​มหา​องค์​รักษ์​แห่ง​องค์​รัชทายาท​

เป็น​ขุนนาง​บุ๋น​น้ำ​ใสที่สุด​ มีลูกศิษย์ลูกหา​เต็มบ้านเต็มเมือง​ ทว่า​ผู้เฒ่า​กลับ​ไม่ได้​ติดตาม​อดีต​ฮ่องเต้​หนี​ไป​ที่​ใต้​หล้า​แห่ง​ใหม่​ เลือก​จะอยู่​ใน​มาตุภูมิ​แคว้น​บ้านเกิด​ อยู่​บน​สนามรบ​มานาน​หลาย​ปี​ เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ได้​ขัดขวาง​การ​รุกราน​ทาง​ชายแดน​จาก​แคว้น​เพื่อนบ้าน​หลาย​แห่ง​ซึ่งรวมถึง​อดีต​ราชวงศ์​ต้าเซี่ย​เป็นหนึ่ง​ใน​นั้น​ ทุกวันนี้​ลาออก​แล้ว​กลับมา​อยู่​บ้านเกิด​ ผ่าน​ทาง​มายัง​ที่​แห่ง​นี้​พอดี​ ไร้​เรื่องราว​ใด​ก็​ตัวเบา​ คิด​ว่า​จะลอง​สัมผัส​กับ​ทัศนียภาพ​ของ​บน​ภูเขา​ดู​สักครั้ง​ ความ​บกพร่อง​เพียง​หนึ่งเดียว​ใน​ความ​สมบูรณ์แบบ​ก็​คือ​กระเป๋า​ฟีบ​แบน​ไป​หน่อย​

ทาง​ฝั่งของ​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ เห็นได้ชัด​ว่า​รู้​ถึงสถานะ​ของ​ผู้เฒ่า​คน​นี้​ เพียงแต่​ยังคง​ไม่กล้า​ประมาท​ หากว่า​ปล่อย​ผ่าน​ผู้ฝึก​ตน​เผ่า​ปีศาจ​กลุ่ม​หนึ่ง​ไป​จริงๆ​ ด้วย​นิสัย​ของ​เจ้าขุนเขา​คน​ใหม่​ของ​สำนักศึกษา​ต้าฝู​ ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​อาจ​ถูก​ปิด​ภูเขา​ไป​ร้อย​ปี​โดยตรง​เลย​

เฉิน​ผิง​อัน​ใช้เสียง​ใน​ใจเอ่ย​อย่าง​ตรงไปตรงมา​ว่า​ “พวกเรา​มาจาก​ภูเขา​เซียน​ตู​”

บรรพบุรุษ​โอสถ​ทอง​ของ​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ถามอย่าง​ระมัดระวัง​ว่า​ “คือ​สหาย​ร่วม​สำนัก​ของ​ชุย​เซียน​ซือ​หรือ​?”

เด็กหนุ่ม​ชุด​ขาว​ที่​มือเติบ​ใจป้ำ​ ทุกวันนี้​เป็น​คน​ที่อยู่​เบื้องหลัง​ของ​ท่าเรือ​เห​ย่อ​วิ๋น​ ก่อนหน้านี้​ได้มา​เยี่ยมเยือน​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ บอ​กว่า​ตัวเอง​มาจาก​ยอดเขา​ชิงผิง​ภูเขา​เซียน​ตู​ แซ่ชุย​

เฉิน​ผิง​อัน​พยักหน้า​รับ​ด้วย​รอยยิ้ม​

เกือบจะ​กลาย​เป็นน้ำ​ใหญ่​ที่​โถมกระแทก​ใส่วัง​ราชา​มังกร​เสียแล้ว​ นี่​ออกจะ​กระอักกระอ่วน​อยู่​บ้าง​ บรรพ​จารย์​ทั้ง​สามท่าน​ของ​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​พลัน​ไม่รู้​ว่า​ควรจะ​เปิดปาก​อย่างไร​

ไม่ได้​โอภาปราศรัย​กับ​เซียน​ซือ​ทำเนียบ​ทั้ง​สามท่าน​มาก​นัก​ เพียงแค่​บอก​ให้​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ของ​พวกเขา​ไม่ต้อง​เป็นกังวล​ว่าการ​ทะเลาะเบาะแว้ง​ใน​วันนี้​จะมีภัย​แฝงตามมา​ สามารถ​ส่งกระบี่​บิน​แจ้งข่าว​ไป​ยัง​สำนักศึกษา​ต้าฝู​ได้​เลย​

เฉิน​ผิง​อัน​หยิบ​กระดาษ​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​ปึก​ใหญ่​ออกมา​อีกครั้ง​ ยื่น​ส่งให้​ผู้เฒ่า​ ยิ้ม​เอ่ย​ว่า​ “อาจารย์​ผู้เฒ่า​กล่าว​ได้​ถูกต้อง​ วิญญูชน​ไม่แย่งชิง​ของรัก​ของ​ผู้อื่น​”

ผู้เฒ่า​ก็​เป็น​คน​เปิดเผย​อย่างยิ่ง​ รับ​กระดาษ​ข้อสอบ​หน้า​พระที่นั่ง​มาอย่าง​ผึ่งผาย​ หัวเราะ​ร่า​เอ่ย​ว่า​ “ขอ​ถามเซียน​ซือ​ ราคา​เท่าไร​?”

เฉิน​ผิง​อัน​โบกมือ​กล่าว​ “ทองพันชั่ง​ยาก​จะซื้อ​ประโยค​เป็นธรรม​ได้​”

ผู้เฒ่า​พยัก​หน้ายิ้ม​รับ​ “ถ้าอย่างนั้น​ก็​ไม่เกรงใจ​เซียน​ซือ​แล้ว​”

หลัง​ออก​มาจาก​ร้าน​ เดิน​อยู่​ริมฝั่ง​ของ​ท่าเรือ​ เฉิน​ผิง​อัน​หันไป​มอง​เฉาฉิงหล่า​งแล้ว​ยิ้ม​ถาม “อยาก​จะพูด​อะไร​?”

เฉาฉิงหล่า​งตอบ​ “ศิษย์​เพิ่งจะ​คิด​จน​เข้าใจ​กระจ่าง​”

ตอน​ที่อยู่​กับ​ฝู่จวิน​แห่ง​ภูเขา​จี้ซาน​ อาจารย์​ยังมี​ท่าทาง​หยั่งเชิง​ นั่น​เพราะ​อาจารย์​มองว่า​เป็นเรื่อง​ของ​ตัวเอง​ แต่​พอ​เปลี่ยน​มาอยู่​กับ​เซียน​ซือ​ของ​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ อาจารย์​กลับ​บอก​กล่าวถึง​ตัวตน​ของ​ตัวเอง​ตั้งแต่แรก​คล้าย​ตั้งใจ​คล้าย​ไม่ได้​เจตนา​ ไม่อย่างนั้น​อีก​ฝ่าย​อาจ​แสดงออก​ถึงขนบธรรมเนียม​ที่​ตรงไปตรงมา​ อาจ​เผย​โฉมหน้า​อัปลักษณ์​ หรือไม่​ก็​อาจ​แสร้ง​ถ่อมตัว​อ่อนแอ​ แต่กลับ​ทำ​อะไร​ระมัดระวัง​ หรือ​อาจ​เป็นไปได้​ว่า​ยอม​ฆ่าผิดตัว​แต่​ไม่ยอม​ปล่อย​ผิดคน​ ลงไม้​ลงมือ​กัน​โดยตรง​ สรุป​ก็​คือ​มีความเป็นไปได้​สารพัด​ แต่​อาจารย์​กลับ​ไม่ได้​ทำ​เช่นนั้น​ เห็นได้ชัด​ว่า​ยัง​ทำตาม​สัญญา นั่น​คือ​ยก​กิจธุระ​ทั้งหมด​ของ​สำนัก​เบื้องล่าง​ให้​ศิษย์​พี่​เล็ก​จัดการ​จริงๆ​

องค์​รักษ์​ข้าง​กาย​ผู้เฒ่า​เอ่ย​ว่า​ “นาย​ท่าน​ อีก​ฝ่าย​มีความเป็นมา​ยิ่งใหญ่​มาก​ ไม่ต้อง​พูดคุย​ก็​ถึงกับ​สามารถ​ทำให้​ภูเขา​ห​ลิง​ปี้​ปล่อย​คน​ได้​แล้ว​”

เป็น​เจ้ากรม​พิธีการ​มานาน​หลาย​ปี​ หลาย​ๆ ครั้ง​ที่​เป็น​ผู้คุม​สอบ​เค​อจวี่​ ทั้ง​บน​และ​ล่าง​ราชสำนัก​ต่าง​ก็​พูด​กัน​ว่า​ต้น​ท้อ​ต้น​หลี​ไม่อาจ​พูด​เรียก​คน​ แต่​ผล​และ​ดอก​ของ​มัน​กลับ​เรียก​ให้​คน​มาเหยียบย่ำ​ใต้​ต้น​ของ​มัน​จน​เกิด​เป็น​ทาง​ บน​เส้นทาง​ขุนนาง​ก็​บอ​กว่า​เขา​คือ​ต้น​ท้อ​ต้น​หลี​ที่​เบ่งบาน​ไป​ทั่ว​ใต้​หล้า​ (เปรียบเปรย​ว่า​มีลูกศิษย์ลูกหา​มากมาย​)

แล้ว​ทุกวันนี้​ล่ะ​

คนแก่​ยัง​คงอยู่​ แต่ต้น​ท้อ​ต้น​หลี​พวก​นั้น​ คน​รุ่นเยาว์​มากมาย​ขนาด​นั้น​ จิตใจ​และ​ปณิธาน​อัน​ฮึกเหิม​ เปี่ยม​ไป​ด้วย​พลัง​ชีวิต​ ความสามารถ​ด้าน​การ​ประพันธ์​โดดเด่น​ ทว่า​ทุกวันนี้​กลับ​มิอาจ​พูด​ได้​แล้ว​จริงๆ​

ใน​สถานที่​ที่​ขุนเขา​เขียว​สายน้ำ​ใสแห่ง​หนึ่ง​ เดินผ่าน​วัด​ตรง​ตีนเขา​ที่​ตั้งอยู่​นอก​เขตการปกครอง​ คน​ทั้ง​กลุ่ม​พา​กัน​เดิน​เข้าไป​จุด​ธูป​ไหว้​

เข้าไป​ใน​วัด​ มีกรอบ​ป้าย​คำ​ว่า​ไม่แสวงหา​สิ่งนอกกาย​ กรอบ​ป้าย​ที่​แขวน​ไว้​ใน​ตำหนัก​ใหญ่​เป็น​คำ​ว่า​ อิสระ​อัน​ยิ่งใหญ่​

มีทั้ง​ผู้​แสวงบุญ​ที่​เข้ามา​ใน​วัด​ แล้วก็​มีทั้ง​ภิกษุ​ที่​ออก​ไป​ข้างนอก​

โดยทั่วไปแล้ว​เมื่อ​จำพรรษา​ใน​วัด​ก็​ไม่ต้อง​จาริก​ธุดงค์​อีก​ รอ​แค่​ถึงวันออกพรรษา​ก็​จะสามารถ​เดินทางออก​ไป​ศึกษา​พระธรรม​ข้างนอก​ได้​ ทุกครั้งที่​ภิกษุ​เดินทาง​ไป​ถึงวัด​แห่ง​หนึ่ง​ ไป​ประกอบ​พิธีกรรม​ทาง​ศาสนา​ที่​ตำหนัก​ใหญ่​ แค่​ดู​เทวรูป​ของ​พระ​สกัน​ท​โพธิสัตว์​ก็​จะรู้​ได้​ว่า​วัด​แห่ง​นี้​คือ​สือ​ฟางฉงหลิน​ (สถานที่​ที่รวม​ภิกษุ​ไว้​ด้วยกัน​ สามารถ​พักอาศัย​ ใช้ชีวิต​ ศึกษา​พระธรรม​อยู่​ใน​นั้น​ได้​) หรือ​เป็น​จื่อ​ซุน​ฉงหลิน​ที่​แค่​ให้​พัก​หนึ่ง​คืน​กับ​อาหาร​สอง​มื้อ​ วัด​แห่ง​นี้​มือซ้าย​ของ​พระ​สกัน​ท​โพธิสัตว์​ตั้ง​ฝ่ามือขึ้น​ มือขวา​ถือ​คทา​ปราบ​มาร​ตั้ง​ไว้​ตรง​หน้าอก​ นี่​หมายความว่า​ที่นี่​คือ​ฉงหลิน​ของ​ลัทธิ​พุทธ​ที่​เป็น​กึ่ง​ๆ สือ​ฟาง กึ่ง​ๆ จื่อ​ซุน​ พระภิกษุ​ที่​เดิน​ธุดงค์​สามารถ​จำวัด​อยู่​ที่นี่​ได้​สามวัน​ แต่กลับ​ไม่อาจ​จำวัด​อยู่​ได้​นาน​มากกว่า​นั้น​

กฎ​ของ​ลัทธิ​พุทธ​ที่​เกิดขึ้น​จาก​ความเคยชิน​นี้​ไม่จำเป็นต้อง​ให้​พระ​ที่​มีหน้าที่​คอย​รับรอง​ต้อน​รับแขก​บอกกล่าว​แก่​ภิกษุ​จาก​ภายนอก​

เดินผ่าน​ตำหนัก​เทียน​หวัง​ เฉิน​ผิง​อัน​กับ​เฉาฉิงหล่า​งไป​หยุด​อยู่​ข้างนอก​ตำหนัก​ใหญ่​ต้าสง​ ต่าง​คน​ต่าง​ถือ​ธูป​คนละ​สามดอก​ ปัก​ลง​ไป​ใน​กระถางธูป​

เพียงแต่ว่า​ลูกศิษย์​ถือ​ธูป​ด้วย​มือซ้าย​ อาจารย์​กลับ​ถือ​ด้วย​มือขวา​

มีเพียง​เผย​เฉียน​ที่​หลังจาก​จุด​ธูป​คารวะ​ด้านนอก​ตำหนัก​ใหญ่​แล้วก็​ยัง​เข้าไป​โขก​หัว​คำนับ​ด้านใน​ตำหนัก​ด้วย​

เสี่ยว​โม่ไม่ได้​จุด​ธูป​ แค่​มอง​ไป​ยัง​พระพุทธรูป​ที่ตั้ง​บูชา​อยู่​ใน​ตำหนัก​ใหญ่​เท่านั้น​

คน​บน​โลก​ไม่อาจ​พบ​หน้า​พระพุทธองค์​ จึงมอง​เทวรูป​ต่าง​การ​พบ​หน้า​

‘คนหนุ่ม​’ ที่​สวม​หมวก​เหลือง​รองเท้า​เขียว​พก​ไม้เท้า​เดินป่า​สีเขียว​ผู้​นี้​กลับ​เคย​เห็น​พระพุทธองค์​ตัวจริง​มาก่อน​

หลังจากนั้น​คน​ทั้ง​กลุ่ม​ที่​เดินผ่าน​ตำหนัก​ต้าสง​แล้วก็​เดิน​ขึ้น​บันได​ไป​ทาง​ฝั่งซ้าย​ ระหว่าง​นั้น​ผ่าน​ตำหนัก​ของ​พระ​ไภษัชย​คุรุ​ สุดท้าย​ไป​ถึงหอ​เก็บ​คัมภีร์​แล้ว​เดิน​ย้อนกลับ​ไป​ที่​ประตู​ภูเขา​จาก​ทางขวา​

จู่ๆ ก็​มีฝนตก​ลงมา​ เฉิน​ผิง​อัน​ยืน​รอ​ให้​ฝน​หยุด​ตก​อยู่​ใน​ระเบียง​ ฝน​เท​กระหน่ำ​รุนแรง​น่า​ตกใจ​ แต่​ดู​จาก​ท่าทาง​แล้ว​น่าจะ​ไม่ตก​นาน​นัก​

ไม่รู้​ว่า​เหตุใด​ ท่ามกลาง​ฝน​เม็ด​ใหญ่​ถึงมีสตรี​วัยกลางคน​พา​เด็ก​คน​หนึ่ง​มานั่งคุกเข่า​อยู่​นอก​ประตู​ภูเขา​

และ​ใน​ตำหนัก​ใหญ่​ของวัด​ก็​มีภิกษุ​วัยกลางคน​นั่งคุกเข่า​อยู่​บน​เบาะ​รอง​นั่ง​ ก้มหน้า​พนม​สิบ​นิ้ว​ น้ำตาไหล​อาบ​หน้า​

เฉาฉิงหล่า​งอ​ยาก​จะหยิบ​ร่ม​กระดาษ​น้ำมัน​คัน​หนึ่ง​ออก​มาจาก​ ‘ถ้ำสวรรค์​เล็ก​’ ที่​เสี่ยว​โม่มอบให้​ชิ้น​นั้น​ เพื่อ​นำ​ไป​มอบให้​กับ​สตรี​และ​บุตรชาย​ พวก​นาง​จะได้​มีร่ม​ไว้​กันฝน​

เฉิน​ผิง​อัน​ส่ายหน้า​

หลังจาก​สตรี​ลุกขึ้น​ยืน​แล้ว​ เฉิน​ผิง​อัน​ก็​เอ่ย​กับ​เผย​เฉียน​ เผย​เฉียน​จึงถือ​ร่ม​เดิน​ไป​ นาง​ถือ​ร่ม​ด้วยมือ​เดียว​

สตรี​รีบ​เช็ด​หาง​ตา​ คลี่​ยิ้ม​อบอุ่น​ ดึง​มือ​บุตร​เอ่ย​ขอบคุณ​สตรี​ที่​มีจิตใจ​ดีงาม​คน​นั้น​ด้วยกัน​

ปี​นี้​หลังจาก​เข้าสู่​หน้าหนาว​ ขุนเขา​สายน้ำ​ของ​ใบ​ถงทวีป​เกิด​ความโกลาหล​ อาณาเขต​ของ​ภาค​กลาง​ที่​เต็มไปด้วย​หลุม​บ่อ​ยัง​ไม่ทัน​เข้าสู่​ช่วง​หิมะ​น้อย​ แต่ละ​สถานที่​ก็​ทยอย​กัน​มีหิมะ​ใหญ่​เท่า​ขน​ห่าน​ตก​ลงมา​แล้ว​

ฟ้าดิน​เยียบ​เย็น​ ล่าง​ภูเขา​จึงมีลาน​น้ำแข็ง​เกิดขึ้น​เยอะ​มาก​ มีการ​ขุด​ห้องใต้ดิน​เอาไว้​เก็บ​ก้อน​น้ำแข็ง​ เพื่อ​จะได้​เอา​มาใช้ตอน​หน้าร้อน​ของ​ปีหน้า​

ใน​อาณาเขต​ของ​ราชวงศ์​ต้าเซี่ย​เก่า​แห่ง​นั้น​ กองทัพ​ม้าสอง​กอง​เข่นฆ่า​กัน​ พี่น้อง​หยิบ​อาวุธ​เข้า​ห้ำหั่น​กันเอง​

เบื้องหลัง​กองทัพ​ใหญ่​ ชายหนุ่ม​ที่​สวม​เสื้อเกราะ​หรูหรา​กำลัง​เอ่ย​โน้มน้าว​เซียน​ซือ​ผู้เฒ่า​ขอบเขต​ชมมหาสมุทร​คน​หนึ่ง​ว่า​ให้​รีบ​ลงมือ​โดย​ไว​ จะได้​เปลี่ยน​สถานการณ์​การ​สู้รบ​ให้​ดีขึ้น​ คำพูด​คร่าวๆ​ ของ​เขา​ก็​คือ​จัดการ​กับ​ผู้ฝึก​ยุทธ​บน​สนามรบ​เหล่านี้​ ด้วย​เวท​คาถา​ค้ำฟ้า​ของ​เซียน​ซือ​แล้ว​จะต้อง​เหมือน​ผ่า​ลำ​ไม้ไผ่​ คน​คนเดียว​ต่อกร​กับ​ศัตรู​นับ​หมื่น​ ขอ​แค่​สร้าง​คุณูปการ​ได้​อีกครั้ง​ เมื่อ​กลับ​ไป​ถึงเมืองหลวง​ ตำแหน่ง​ราชครู​ของ​หนึ่ง​แคว้น​ ใน​ราชสำนัก​ย่อม​ไม่มีใคร​มีความเห็น​ต่าง​แล้ว​…

ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ความคิดเห็นทั้งหมดของ "บทที่ 895.1 ใต้หล้าล้วนรับรู้"

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

*

  • อ่านนิยาย
  • แทงหวย24

© 2020 cat-novel.com
เว็บอ่านนิยาย นิยาย pdf เว็บ “cat-novel.com” เว็บอ่านนิยายสนุกๆ เพลิดเพลินไปกับนิยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น นิยายวาย, นิยายจีน, นิยายรัก, แฟนตาซี, กำลังภายใน, ผจญภัย สุดยอดวิชากำลังภายใน อัพเดททุกวัน พร้อมรองรับการอ่านบนมือถือ คอมพิวเตอร์ ไอแพด หรือแท็บเล็ต อ่านได้ตลอดเวลา ไม่มีโฆษณา อ่านนิยายฟรีต้อง เว็บ ”cat-novel.com”
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์