กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 1086
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1086
หลังจากที่ได้ฟังคำตอบของแคลร์ ชาร์ลีก็อมยิ้มก่อนจะตอบ “โอเคครับ คุณไม่ต้องห่วงหรอกว่าเราจะไปเก็บกันที่ไหน สามีของคุณจะจัดการให้คุณเอง”
“เยี่ยมเลยค่ะ!” แคล์ตอบอย่างมีความสุข “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอคุณจัดการทุกอย่างให้เลยแล้วกันนะคะ!”
“ได้ครับ!”
หลังจากที่ชาร์ลีวางสาย เอเลนก็รีบพูดอย่างประจบ “เห็นไหม ฉันไม่ได้โกหกเลยสักนิด ใช่ไหมล่ะ?”
ชาร์ลีพึมพำ ก่อนจะดูโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง แล้วโทรหาซีค
“นายน้อย! มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”
ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “ซีค ภรรยาของผมชอบเก็บผลไม้และผักมาก ผมเลยอยากเปลี่ยนสนามหน้าวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สสักครึ่งหนึ่งเป็นสวนผัก เธอจะได้เก็บผักผลไม้ที่สนามหน้าวิลล่าได้เลยทุกวัน คุณช่วยหาพวกพันธุ์ผักและผลไม้ที่ดีที่สุดหลาย ๆ ชนิดให้ผมหน่อย ขอต้นที่มันโตแล้ว ติดลูก มีเถา มีหน่ออ่อน และมีรากด้วยนะ ผมต้องการให้ส่งมาที่ยังวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สเลย คุณทำได้ไหม?”
เมื่อซีคได้ยินดังนั้น เขาก็รีบพูดออกมา “นายน้อยไม่ต้องห่วงครับ ต่อให้คุณอยากได้เรือนกระจกสำหรับปลูกผัก ผมก็จัดการให้ได้ครับ!”
ชาร์ลีตอบ “ดี เตรียมการวันนี้เลยนะ ส่งต้นไม้มาที่ธอมป์สัน เฟิร์สก่อน แล้วเอาลงดินที่สนามหน้าวิลล่าคืนนี้เลย ผมอยากให้ภรรยาของผมได้เห็นมันตอนที่เธอตื่นในวันพรุ่งนี้!”
ซีคยิ้มก่อนที่จะตอบ “นายน้อยช่างรักภรรยาของคุณมากจริง ๆ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะจัดการทุกอย่างให้เลยครับ!”
เอเลนตื่นเต้นมาก ณ ตอนนี้
ชาร์ลีเก่งเรื่องใช้คนอื่นจริง ๆ เขาเพียงแค่โทรศัพท์เท่านั้น แล้วอีกฝ่ายก็รีบจัดแจงเตรียมสวนผักให้เขาอย่างขยันขันแข็ง เขานี่ช่างมีความสามารถจริง ๆ!
เธอเคยคิดว่าไอ้หมอนี่จะต้องถูกลงโทษจากการกระทำของตัวเองแน่ ๆ ไม่ช้าก็เร็ว อย่างไรก็ตาม ยิ่งเธอเฝ้ามองเขามากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกว่าเด็กหนุ่มคนนี้กำลังรุ่งโรจน์และยิ่งทวีความก้าวหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ
ตอนนี้เองที่จู่ ๆ เอเลนก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดีดังขึ้นในหู “โอ้… นี่มันลูกสะใภ้ที่แสนดีของฉันไม่ใช่หรือ? ทำไมเธอถึงใช้ไม้ค้ำล่ะจ๊ะ? ท่าทางของเธอตอนนี้ที่กำลังใช้ไม้ยันอยู่ช่างน่าสนใจดีจริง ๆ !”
สีหน้าของเอเลนแปรเปลี่ยนเป็นความน่าเกลียดน่ากลัวขึ้นมาทันที
ไม่จำเป็นต้องหันกลับไปดูเธอก็รู้ว่าเสียงนั้นมาจากแม่สามีของเธออย่างแน่นอน ยายแก่บ้าคุณท่านวิลสันนั่นเอง!
อย่างไรก็ตาม เอเลนรู้สึกตกตะลึงเมื่อหันกลับไปมอง เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ทำไมพวกมันห้าคนถึงอยู่ด้วยกันได้?!
ยายแก่, คริสโตเฟอร์ และไอ้ตัวป่วนอีกสองคนควรต้องถูกควบคุมตัวอีกสองสามวันนี่ ทำไมพวกมันถึงถูกปล่อยตัวออกมาก่อนกำหนดได้?
ที่สำคัญ ทำไมฮันนาห์ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? เพื่อนของชาร์ลีไม่ได้จัดการส่งตัวหล่อนไปขุดถ่านหินที่เหมืองหรอกหรือ?
เมื่อชาร์ลีได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวที่จู่ ๆ ก็เกิดขึ้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปมอง แล้วก็ต้องขมวดคิ้วทันที
อัลเบิร์ตเป็นคนที่เชื่อถือได้มาโดยตลอด เขาไม่มีทางทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงแบบนี้และปล่อยตัวฮันนาห์กลับมาที่นี่ได้อย่างแน่นอน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ฮันนาห์คือความลับของชาร์ลีและเอเลนผู้เป็นแม่ยาย ถึงแม้ว่าในที่สุด ภรรยาและพ่อตาของเขาจะรู้ว่าเอเลนสูญเสียเงินของครอบครัวไปเมื่อตอนที่เล่นการพนัน แต่ทั้งสองคนก็ไม่รู้เลยว่าเขาส่งฮันนาห์ไปยังเหมืองถ่านหิน
ทั้งภรรยาและพ่อตาของเขาคิดว่าฮันนาห์หนีไปพร้อมเงินของครอบครัวหล่อน ดังนั้นตอนนี้ ชาร์ลีจึงอดกังวลไม่ได้ที่อยู่ดี ๆ ฮันนาห์ก็กลับมา
ขณะนั้นเองที่เอเลนผู้ไม่เคยยอมใครก็เริ่มเปิดศึกด่าคนพวกนั้น “แหม ฉันก็นึกว่าใครเสียอีก พวกแกทั้งตระกูลนี่เอง ว่ายังไงล่ะ? พวกแกยังคิดถึงวิลล่าของพวกเราอยู่สินะ? นี่ลืมไปแล้วหรือไงว่าคราวที่แล้ว พวกแกทั้งบ้านต้องเข้าทัณฑสถานเพราะอะไร? พวกแกไม่เชื่อหรือว่าฉันจะโทรเรียกตำรวจมาจับพวกแกเดี๋ยวนี้เลย?”