กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 1242

กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1242
ในความคิดเห็นของคุณท่านวิลสันนั้น จุดด้อยของเอเลนนั้นอยู่ที่มีความหยิ่งยโสจนเกินไป แถมยังเป็นคนละโมบและชอบกินของฟรีอีกด้วย ถ้าคุณท่านวิลสันเสนอรถเบนท์ลีย์ให้เธอจริง ๆ เธอจะต้องพยายามไกล่เกลี่ยแคลร์ให้ยอมรับคำขอร้องจากเธออย่างแน่นอน

แต่คุณท่านวิลสันได้มองข้ามลักษณะนิสัยอีกอย่างหนึ่งของเอเลนไป นั่นก็คือเป็นคนที่มีความแค้นฝังใจ!

เอเลนชอบกอบโกยผลประโยชน์ด้วยวิธีการที่ไม่ยุติธรรม แต่มีความอาฆาตแค้นอย่างสุดขีด

ก่อนหน้านี้เธอเคยเกลี้ยกล่อมให้แคลร์กลับมาที่วิลสัน กรุ๊ป เพราะเธอยังไม่มีความแค้นกับคุณท่านวิลสัน นอกจากมีเรื่องขัดแย้งกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น

ความขัดแย้งกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อเอเลนในเรื่องเงิน

ตอนนี้สถานการณ์ได้พลิกกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือแล้ว!

ความอาฆาตแค้นของเอเลนที่มีต่อคุณท่านวิลสันนั้นมีมากจนพุ่งทะลุเพดานไปแล้ว!

ตอนที่พวกเขาอยู่ในศูนย์กักกันนั้น คุณท่านวิลสันได้ชักจูงให้เจนนิเฟอร์ทรมาณเอเลนอย่างรุนแรง พวกเขาไม่ได้แค่ทรมาณเธอต่าง ๆ นานาเท่านั้น แต่ยังหักขาเธอก่อนออกมาจากที่นั่นด้วย การโดนทรมาณนี้เองที่ทำให้เอเลนอาฆาตแค้นคุณท่านวิลสันอย่างมาก จนแม้แต่รถเบนท์ลีย์คันใหม่เอี่ยมยังไม่อาจลดความเกลียดชังที่เธอมีต่อคุณท่านวิลสันได้

ยิ่งไปกว่านั้น เอเลนเริ่มฉลาดขึ้นแล้ว เธอรู้อย่างแจ่มแจ้งว่าคนที่เธอไม่ควรขัดใจในตอนนี้ก็คือชาร์ลีผู้เป็นลูกเขยของเธอ มีความเป็นไปได้ว่าชาร์ลีอาจจะไล่เธอออกจากวิลล่าสุดหรู ถ้าเธอไปทำอะไรที่กวนประสาทของเขาเข้า

เมื่อตอนนี้สามีเธอต้องการหย่าร้าง แล้วลูกสาวก็ไม่เข้าข้างเธออีกต่อไป เธอจึงไม่กล้าทำอะไรที่ผิดใจกับชาร์ลี เพราะถ้าเธอทำอะไรให้ชาร์ลีขุ่นเคืองใจ เธอจะโดนชาร์ลีไล่ออกจากบ้าน แล้วต้องไปนอนข้างถนนแทน!

ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็รู้ดีกว่าใครว่านางแม่มดแก่นั้นเป็นคนโหดเหี้ยมขนาดไหน ถ้าเกิดตกหลุมพรางของเธอเข้า ก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปเจอะเจอการทรมาณทรกรรมแบบไหนอีก?

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจว่าจะไม่หลงกลกับคำพูดยกยอปอปั้นของคุณท่านวิลสันอีกต่อไป

เมื่อคิดได้ดังนี้ เธอก็เลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดจาเยาะเย้ยถากถางว่า “นี่แหนะ… นังแม่มดแก่ ฉันบอกแกแล้วนะว่ารถเบนท์ลีย์ห่วย ๆ ของแกน่ะ ยังมีราคาไม่ถึงหนึ่งในสิบของราคารถลูกเขยฉันเลย แล้วจะมาตั้งความหวังให้ฉันตกหลุมรักรถห่วยแตกนั้นได้ยังไงกัน? มีแต่พวกซื่อบื้อไร้เดียงสาอย่างแกเท่านั้นแหละ ที่ยกย่องรถห่วยแตกนั้นเป็นสมบัติล้ำค่า แล้วยังกล้าขับมาถึงหน้าประตูบ้านฉัน ช่างน่าอับอายขายหน้าอะไรขนาดนี้!”

แฮโรลด์โพล่งออกมาด้วยความตกใจ “เอเลน หยุดพล่ามเดี๋ยวนี้! คุณย่ากำลังให้โอกาสแกกลับใจและยอมรับในความผิดพลาด แกควรรับมันไว้นะนังผู้หญิงอวดดี! ถ้าแกพลาดโอกาสนี้ก็ไม่มีวันได้กลับมาอีกแล้วนะ!”

เอเลนหัวเราะร่วน “ไอ้สารเลวเอ๊ย แกกล้าดียังไงมาเรียกฉันนังผู้หญิงอวดดี! รอดูเถอะ ฉันจะทำให้เห็นว่ารถหรูที่แท้จริงนั้นจะต้องมีหน้าตายังไง!”

พอพูดจบเอเลนก็หยิบกุญแจโรงรถที่ควบคุมด้วยรีโมทไร้สายขึ้นมาทันที แล้วกดปุ่มเปิดประตูโรงรถ

เพื่ออำนวยความสะดวกให้เจ้าของวิลล่าสามารถเข้าและออกจากโรงรถได้อย่างสะดวกสบาย วิลล่าของธอมป์สัน เฟิร์สท์ทุกหลังจึงติดตั้งประตูไฟฟ้าที่ควบคุมด้วยรีโมท ซึ่งเจ้าของสามารถใช้กุญแจสั่งงานจากระยะไกล โดยไม่ต้องลงจากรถ

ทันทีที่เอเลนกดปุ่ม ประตูก็เริ่มเปิดออกอย่างช้า ๆ เผยให้เห็นรถซูเปอร์คาร์รุ่นพิเศษสองคันของชาร์ลีที่จอดอยู่ตรงเฉลียงหน้าบ้าน

ซึ่งตอนนี้ชาร์ลีกำลังนั่งอยู่ในรถแอสตัน มาร์ตินกับแคลร์

เขาเพิ่งอธิบายให้แคลร์ฟังอย่างละเอียดเกี่ยวกับขั้นตอนการใช้รถสปอร์ตสองคันนั้น แล้วกำลังจะพาเธอออกไปทดลองขับอยู่พอดี ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มสีแดงเพื่อสตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วตามมาด้วยเสียงระเบิดของเครื่องยนต์วี 12 ที่มีความจุ 7.3 ลิตรดังกระหึ่ม เสียงของเครื่องยนต์ที่กำลังทำงานอยู่นั้น มีเสียงคล้ายกับเสียงหอนอันเกรียงไกรของสัตว์ป่าสิบสองตัว

คุณท่านวิลสันตลอดจนคนอื่น ๆ ในตระกูลวิลสัน ต่างตกใจกับเสียงที่ดังแสบแก้วหูอย่างฉับพลัน ที่จู่ ๆ ก็ดังกึกก้องไปทั่วลานบ้าน

เมื่อพวกเขาจับจ้องสายตาไปยังทิศทางที่มีเสียงคำรามขึ้นมาอย่างกึกก้องนั้น ก็เห็นรถซูเปอร์คาร์ที่มีส่วนหน้ารถดูดุดันราวกับสัตว์ร้าย ได้ติดเครื่องยนต์แล้วค่อย ๆ ขับออกจากประตูไป!