กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 155
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 155
หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์เพื่อแลกกับหอย
ทุกคนคิดว่าชาร์ลีเป็นบ้าไปแล้ว แต่ชาร์ลีไม่สนใจเลย
ระหว่างทางกลับบ้านชาร์ลีอธิบายกับเจคอบว่าเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเพราะเงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ที่เขาใช้ในการประมูลนั้นได้รับอนุญาตจากครอบครัวควินตันแล้ว ชาร์ลีกลัวว่าเจคอบจะตกใจกลัว และกังวลว่าครอบครัวควินตันจะทำอะไรกับพวกเขา
หลังจากกลับมาถึงบ้านชาร์ลีก็เริ่มศึกษาหอยทันทีตั้งแต่แคลร์ยังไม่กลับบ้านจากที่ทำงาน
ขนาดของหอยมีขนาดประมาณยางรถยนต์ทั่วไป มันได้รับการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว และหลังจากการขัดเรียบง่ายก็เผยให้เห็นเปลือกเรียบสีแดงทอง และโปร่งใสของมัน
ชาร์ลีสามารถแบ่งมันออกเป็นหลาย ๆ ชิ้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก
เขาหยิบชิ้นส่วนขึ้นมาหนึ่งชิ้นขณะเริ่มตรวจสอบ
ตามที่คาดไว้มีลูกปัดสีขาวสามเม็ดติดอยู่ที่ด้านหลังของเปลือกหอย
นี่คือไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรซึ่งเป็นหนึ่งในสมบัติทั้งเจ็ดของความศักดิ์สิทธิ์ และเนื่องจากมันอยู่ในเปลือกหอยนี้จึงยิ่งมีจิตวิญญาณมากขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้นมีเพียงหอยที่มีอายุมากกว่าร้อยปีเท่านั้นที่จะมีพลังจิต และจิตวิญญาณที่มีอยู่ภายในพวกมัน พวกมันถูกสร้างขึ้นโดยการดูดซับแก่นแท้ของมหาสมุทร
ไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรเป็นหนึ่งในสมบัติทางจิตวิญญาณที่หายากที่สุดในโลกที่หาไม่ได้ง่าย ๆ นี่คือเหตุผลที่ชาร์ลีต้องซื้อไม่ว่าจะมีราคาเท่าไรก็ตาม
ชาร์ลีพอใจมากเพราะเขาได้พบไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรทั้งหมดสามตัวในหอย
ต่อมาชาร์ลีได้นำไม้เลือดมังกรสายฟ้าออกมาก่อนที่เขาจะใช้เรกิเพื่อพิมพ์ลายหัตถ์บนไม้ตามหนังสือลึกลับเล่มนั้น
ทันทีที่เขาพิมพ์ลายนิ้วมือลงบนไม้เขาจะรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่รุนแรง และดังสนั่นจากไม้ทันที
เมื่อไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรเผชิญกับลมหายใจที่รุนแรง แสงสีทองล้อมรอบไข่มุกศักดิ์สิทธิ์ขณะที่มันดูดซับลมปราณอย่างต่อเนื่อง
ชาร์ลีหยิบไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรขึ้นมาก่อนที่เขาจะเริ่มสวดมนต์ต่อ
ในไม่ช้าไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นเพื่อความสมบูรณ์แบบเมื่อมันเปล่งประกายในมือของเขา
หลังจากนั้นชาร์ลีก็หยิบสร้อยคอมุกสีม่วงที่เขาชนะการประมูลในวันนั้น และหยิบไข่มุกจากมันก่อนที่จะผสมกับเศษหอย และหนึ่งในไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทร ในที่สุดเขาก็ปั้นมันเป็นสร้อยข้อมือ
ไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรที่เหลืออยู่ก็อยู่ในสภาพดีเช่นกัน
ชาร์ลีหยิบไข่มุกศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาหนึ่งเม็ดก่อนที่เขาจะปรับแต่งเป็นเครื่องรางที่ทำให้มึนงงในขณะที่เขาวางแผนที่จะนำมันไปให้เกรแฮม
ชาร์ลีมั่นใจว่าตระกูลควินตันจะสามารถจัดการกับวิญญาณชั่วร้ายได้อย่างแน่นอนหลังจากที่เขามอบยันต์สตันที่ทำจากเปลือกหอย และรวมกับลมหายใจที่ดังสนั่นซึ่งมีคุณสมบัติในการกำจัดวิญญาณร้าย
หลังจากที่เขาทำสิ่งเหล่านี้เสร็จแล้ว ชาร์ลีก็ตระหนักว่าเขายังมีเศษหอยเหลืออยู่อีกมาก เนื่องจากมันยังเช้าอยู่ ในเวลานี้ชาร์ลีถือเศษหอยไว้ในมือขณะที่เขาพยายามทำสายฟ้า
ตามหนังสือลึกลับเล่มนั้น คำสั่งสายไฟ เป็นอาวุธเวทย์มนตร์ระดับต่ำที่สามารถใช้เพื่อเรียกฟ้าร้อง และฝนเป็นหลัก
ทันทีที่เขาฝึกทักษะที่จำเป็นสำหรับคำสั่งสายฟ้า ชาร์ลีก็ได้ยินการเคลื่อนไหวบางอย่างในห้องนั่งเล่น
ดูเหมือนว่าภรรยาของเขากลับมาถึงบ้านแล้ว
ชาร์ลีรีบเก็บเศษหอยที่เหลืออยู่ใต้เตียงก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องนอนพร้อมกับสร้อยข้อมือที่ทำจากไข่มุกสีม่วง และมุกศักดิ์สิทธิ์
ทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้นเขาก็เห็นแคลร์ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นขณะที่เธอมองไปที่เอเลนแม่ของเธออย่างช่วยไม่ได้
เมื่อชาร์ลีเดินไปหาทั้งสองคนเขาก็เห็นเอเลนอวดข้อมือของเธอเพราะเธอสวมสร้อยข้อมือหยกที่เกรแฮมมอบให้เขาเมื่อทั้งคู่พบกันที่แอนทีค สตรีท
เอเลนตื่นเต้นมากขณะที่เธออุทาน “แคลร์ สร้อยข้อมือหยกนี้น่าทึ่งจริง ๆ ! ทุกคนต่างยกย่องฉันเมื่อฉันสวมมันในวันนี้ ฉันรู้สึกดีใจมาก!”
แคลร์จ้องมองแม่ของเธออย่างทำอะไรไม่ถูกขณะที่เธอตอบว่า “แม่คะ! นี่ไม่ใช่สร้อยข้อมือหยกที่ชาร์ลีนำกลับบ้านเมื่อสองสามวันก่อนไม่ใช่หรือ? แม่จะใส่มันออกมาโดยไม่บอกอะไรสักคำได้ยังไง? ฉันคิดว่าฉันทำมันหายไปแล้ว!”
เอเลนจ้องไปที่แคลร์ก่อนที่เธอจะตอบว่า “ฉันเป็นแม่ของแกนะ! เกิดอะไรขึ้นกับฉันที่สวมสร้อยข้อมือของลูก? ขอเพียงให้ฉันสวมใส่อีกสักสองสามวัน ฉันมีความสุขมากกับความสนใจที่ฉันได้รับเพราะสร้อยข้อมือหยกนี้!”
เมื่อเขาเห็นว่าแม่ และลูกสาวกำลังเถียงกันชาร์ลีก็รีบไปหาพวกเขาก่อนที่เขาจะพูดว่า “แคลร์ไม่เป็นไร คุณแม่สามารถมีสร้อยข้อมือหยกได้ถ้าแม่ชอบ ผมเพิ่งสร้างสร้อยข้อมือเส้นใหม่ และผมวางแผนที่จะมอบให้คุณด้วยนะ”
“มันคือสร้อยข้อมืออะไร?” เอเลนถามขณะที่เธอคว้ามันจากมือของชาร์ลี
อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเห็นว่ามันเป็นเพียงสร้อยข้อมือที่ทำจากไข่มุก และเปลือกหอยเธอจึงโยนมันไปที่แคลร์ก่อนที่เธอจะพูดว่า “โอ้ มันเป็นของไร้ค่าอีกชิ้นหนึ่งเท่านั้นเอง!”