กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 208
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 208
ขณะนั้นในห้องมีชายวัยกลางคน รูปร่างผอม ที่กำลังสวมเสื้อเชิ๊ตสีฟ้า กำลังถือเข็มทิศขณะเดินไปรอบ ๆ ห้อง พร้อมพึมพำอะไรบางอย่าง จัสมินยืนหันหลังให้กับประตู อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอได้ยินเสียงใครมาเคาะประตู เธอก็หันกลับมา ก่อนจะถามออกไปว่า “คุณลุงออสก้าร์ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าคะ?”
ออสก้าร์ รีบตอบกลับไปว่า “คุณมัวร์ อัลเบิร์ต พาคุณเวด มาที่นี่เพื่อช่วยดูฮวงจุ้ยให้กับคุณครับ”
จัสมินหันกลับมาและเธอประหลาดใจมากเมื่อเห็นชาร์ลี “ชาร์ลี ทำไมคุณถึงมาที่นี่?”
เมื่อชาร์ลีมองไปที่จัสมิน เขาก็รู้สึกว่า เธอดูซีดเซียวกว่าเมื่อก่อน เมื่อเทียบกับตอนที่เขาเห็นเธอ มีเงาปรากฎบนหน้าผากของเธอ และดูเหมือนว่ามีบางสิ่งผิดปกติกับดวงและโชคชะตาของเธอในเวลานี้
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนที่เขาจะกล่าวว่า “อัลเบิร์ต บอกผมว่าคุณกำลังมีปัญหา เขาจึงพาผมมาที่นี่เพื่อดูฮวงจุ้ยให้กับคุณ”
จากนั้น ชายวัยกลางคนที่ถือเข็มทิศอยู่ในมือ หันกลับมาและพูดว่า “คุณมัวร์ ผมเป็นถึงปรมาจารย์จากตระกูลเลนนาร์ด ผมไม่อยากให้ใครมารบกวนเวลาที่ผมกำลังดูฮวงจุ้ย เพราะมันอาจจะกระทบกับฮวงจุ้ยของคุณแน่นอน”
จัสมินรู้ดีว่า ชาร์ลีรู้เรื่องอภิปรัชญาหรือสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติอยู่บ้าง แต่ฮวงจุ้ยเป็นสาขาหนึ่งที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขารู้ แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าชาร์ลีเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอภิปรัชญา แต่เธอก็รู้สึกว่า ถ้าเป็นในเรื่องที่เกี่ยวกับฮวงจุ้ย และโชคแล้ว ชาร์ลีเทียบไม่ได้กับท่านปรมาจารย์เลนนาร์ดเลย
ดังนั้น เธอจึงกล่าวขอโทษชาร์ลีออกไปว่า “ฉันขอโทษนะ คุณเวด แต่ตอนนี้ท่านปรมาจารย์กำลังตรวจสอบฮวงจุ้ยให้ฉันอยู่ คุณช่วยตามคุณลุงออสก้าร์ไปที่ชั้นล่าง แล้วรอฉันที่นั้นได้ไหม? ฉันขอโทษจริง ๆ อีกไม่นานหรอก ฉันจะรีบลงไปพบคุณ”
ชาร์ลีตอบว่า “คุณมัวร์ หากมีคนอื่นมาช่วยแก้ปัญหาที่คุณกำลังเผชิญอยู่ ในฐานะเพื่อนไม่ดีกว่าเหรอ? อย่างไรก็ตาม หากท่านปรมาจารย์เลนนาร์ด สามารถแก้ไขปัญหาให้กับคุณได้ โดยที่ผมไม่ต้องช่วยเหลือ ผมจะรู้สึกมีความสุขมาก ผมจะเข้าไปช่วยคุณก็ต่อเมื่อท่านปรมาจารย์เลนนาร์ด ไม่สามารถแก้ไขปัญหาให้กับคุณได้”
ขณะที่เขากำลังถือเข็มทิศอยู่ในมือนั้น ชายวัยกลางคนตะคอกออกมาอย่างหยิ่งพยองว่า “ผมคือปรมาจารย์เลนนาร์ด เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านฮวงจุ้ย ที่ส่งต่อรุ่นกันมาถึง 22 รุ่น! คุณคิดว่าเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ เป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับผมงั้นเหรอ? คุณยังเด็ก แต่คุณกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยเช่นกันงั้นเหรอ? ผมเกรงว่าคุณจะเป็นได้แค่คนโกหกที่หยิ่งพยองก็เท่านั้น!”
ชาร์ลียิ้มขณะมองไปที่แสงออร่าสีดำและสีแดงที่แฝงอยู่รอบตัวของปรมาจารย์เลนนาร์ดพร้อมกับได้กลิ่นเลือด จากนั้นเขาก็พูดว่า “ปรมาจารย์เลนนาร์ด คุณเป็นถึงระดับปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ย วันนี้คุณไม่ได้ทำนายดวงชะตาตัวเองหน่อยเหรอ? คุณไม่รู้เหรอว่าวันนี้จะเกิดหายนะการนองเลือดกับคุณ?”
ปรมาจารย์เลนนาร์ดหัวเราะก่อนจะพูดว่า “อะไรนะ? คุณกำลังบอกฉันว่าวันนี้ฉันจะต้องเจอกับหายนะนองเลือดงั้นเหรอ? คุณมันบ้าไปแล้วแน่ ๆ ไอหนุ่มน้อย!”
ชาร์ลียักไหล่ ก่อนจะตอบว่า “ผมพูความจริงกับคุณ มีความมืดมนบนหน้าผากของคุณ ดวงตาของคุณก็เป็นสีขาวและบวม อีกทั้งรูม่านตาของคุณก็เป็นสีแดง นี่มันคือสัญญาณบ่งบอกโชคชะตาของคุณอย่างชัดเจน หากคุณไม่ใส่ใจกับการแก้ไขโชคชะตาของตัวเอง ผมเกรงว่าคุณจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงหายนะครั้งนี้ได้!”
ปรมาจารย์เลนนาร์ดหัวเราะเยาะ ก่อนจะกล่าวต่อว่า “ไอหนุ่มน้อย ฉันเป็นลูกหลานเชื้อสายจากตระกูลเลนนาร์ด! ดังนั้น อย่ามาคุยโม้โอ้อวดและทำตัวราวกับว่าคุณเป็นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยต่อหน้าฉัน!”
ชาร์ลียิ้มเยาะ ก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “คุณคิดว่าผมโม้เหรอ? คุณไม่ใช่ปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยคนแรกที่ผมเคยเจอหรอก พูดตามตรงเลยนะ คุณไม่ได้เป็นปรมาจารย์อะไรหรอก นอกจากคนที่เสเเสร้งเท่านั้น!”
ปรมาจารย์เลนนาร์ด พูดตอบกลับอย่างเสียดังว่า “อะไรนะ? คุณกล้ากล่าวหาว่าฉันเสแสร้งงั้นเหรอ? คุณนี่มันไร้สาระสิ้นดี!”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดอีกครั้งว่า “คุณเคยได้ยินชื่อชายคนหนึ่ง แจ็ค เยลเเมน หรือไม่? คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา?”
“ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคนที่ชื่อ แจ็ค เยลเมน หรอกนะ และไม่สนใจอยากจะรู้ด้วย!” ปรมาจารย์เลนนาร์ดพูดตอบโต้ไป และจ้องมองชาร์ลีด้วยสีหน้าเย็นชา จากนั้นเขาหันไปทางจัสมิน ก่อนจะพูดว่า “คุณมัวร์ ถ้าคุณจะกรุณา ผมอยากให้ชายหนุ่มคนนี้เป็นสักขีพยานและทำให้เขาได้เห็นด้วยตาตัวเองว่าผมสามารถที่จะแก้ไขปัญหาและพลิกให้เป็นเรื่องโชคดีให้กับคุณได้ทันที ให้เขาได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของศาสตร์ด้านฮวงจุ้ย ของตระกูผม!”
จัสมินพยักหน้าเล็กน้อยและเธอมองไปที่ชาร์ลีก่อนจะพูดว่า “ท่านปรมาจารย์เลนนาร์ด โปรดทำมันโดยเร็วที่สุดด้วยเถอะ!”
โดยไม่รอช้า ปรมาจารย์เลนนาร์ดหยิบกระดาษที่มีรูปยันต์ออกมาสองสามแผ่นก่อนที่เขาจะทำท่าทางกวัดแกว่งไปมา และตะโกนออกว่า “ทุกคนที่กำลังต่อสู้อยู่ เรียงแถวประจันหน้า และฟังกฎ ณ บัดนี้!”
จากนั้น เขาก็โยนกระดาษรูปยันต์สองสามแผ่นนั้นไปบนอากาศและมองไปรอบ ๆ ตัว ขณะนั้นเขาสังเกตทิศทางและความเร็วของกระดาษยันต์ที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น หลังจากนั้นเขาก็ชี้ไปที่กระถางต้นไม้สีเขียววางอยู่ที่หน้าต่าง ก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “คุณมัวร์ ฉันเจอปัญหาแล้ว!” หน้าต่างนี้หันหน้าไปทางทิศตะวันออกและความโชคดีของคุณไหลเข้ามาทางทิศนี้ เนื่องจากคุณวางกระถางต้นไม้ไว้ที่หน้าต่างมันจึงปิดกั้นโชคลาภทั้งหมดของคุณที่จะเข้ามา!”