กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 212
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 212
เมื่อชาร์ลีเห็นโทรทัศน์ขนาดหกสิบนิ้วตกลงมาที่เท้าของจัสมินเขารีบก้าวไปข้างหน้า และจับมือเธอก่อนจะดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา
โทรทัศน์ตกลงกระแทกกับพื้น!
กรอบ และหน้าจอโทรทัศน์ตกลงกับพื้น เศษพลาสติกที่แตกเป็นชิ้น ๆ ปลิวว่อน และเฉือนขาเรียว และเนียนใสของจัสมิน
“โอ๊ย!” จัสมินตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทันทีที่เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่น่องของเธอ เมื่อเธอก้มศีรษะลงเธอก็รู้ว่ามีบาดแผลที่น่องยาว 2-3 เซนติเมตร เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลภายในพริบตา
ชาร์ลีรีบหยิบทิชชู่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนจะคุกเข่าลงข้าง ๆ จัสมิน แล้วกดทิชชู่แนบกับน่องของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “จัสมิน คุณมีชุดปฐมพยาบาลที่บ้านไหม? เราจำเป็นต้องฆ่าเชื้อบาดแผลของคุณทันที”
จัสมินรู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อชาร์ลี แตะขาของเธอ และเธอก็อยากจะตะโกนใส่เขา อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอจำได้ว่าชาร์ลีเป็นคนที่ช่วยเธอไว้ เธอจึงระงับความโกรธ และพยายามสงบสติอารมณ์
หลังจากนั้นเธอจ้องไปที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดด้วยความโกรธก่อนจะพูดว่า “ปรมาจารย์เลนนาร์ด คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากคุณจะให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่ฉันในวันนี้”
ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของจัสมิน อัลเบิร์ตก็คว้าปรมาจารย์เลนนาร์ดไว้ที่คอของเขาก่อนที่เขาจะถามว่า “พูดมา บอกฉันทีว่าคุณทำอะไรกับคุณมัวร์?!”
ปรมาจารย์เลนนาร์ดตอบด้วยความกลัวปรากฏในดวงตาของเขา “ฉัน… ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ! ฉันแค่ทำพิธีกรรมเพื่อช่วยให้เธอหลุดจากความโชคร้ายของเธอ…”
“หยุดโกหกฉัน!” อัลเบิร์ตตอบอย่างโกรธ ๆ “คุณเปลี่ยนโชคลาภของคุณมัวร์ให้แย่ลงใช่ไหม?”
ดอน อัลเบิร์ต ขบฟันขณะที่เขาสาปแช่ง “บอกฉันสิ! มีใครจ่ายเงินให้คุณเพื่อที่คุณจะได้มา และจงใจทำร้ายคุณมัวร์ใช่ไหม?”
ปรมาจารย์เลนนาร์ดตัวสั่นด้วยความตกใจทันทีที่ได้ยินคำพูดของอัลเบิร์ต “พี่ใหญ่ ฉันไม่ได้รับเงินจากใครเลย! ฉันไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายคุณมัวร์เลย…”
อัลเบิร์ตยังคงกดดันเขาต่อไป “ถ้าคุณไม่ยอมบอกความจริงกับผม ผมจะหั่นคุณเป็นชิ้น ๆ และเอาไปให้เป็นอาหารกับสุนัขจรจัด!”
จากนั้นอัลเบิร์ตก็มองไปที่จัสมินก่อนที่เขาจะพูดว่า “คุณมัวร์ฝากเรื่องนี้ไว้กับผมนะครับ ผมจะจัดการกับไอ้สารเลวนี้ในนามของคุณเอง”
จัสมินรู้สึกรำคาญ และหงุดหงิดอย่างมากในเวลานี้ เธอจ้องไปที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดด้วยสีหน้าเย็นชาขณะที่เธอพูดว่า “ปรมาจารย์เลนนาร์ด ถ้าคุณปฏิเสธที่จะให้คำอธิบายกับฉันในตอนนี้ ฉันจะปล่อยให้ดอน อัลเบิร์ต จัดการกับคุณ”
ปรมาจารย์เลนนาร์ดรีบคุกเข่าต่อหน้าจัสมินก่อนที่เขาจะร้องว่า “คุณมัวร์! ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายคุณเลย ผมแค่พยายามโกงเงินจากคุณเท่านั้น”
จัสมินถามต่อไปว่า “งั้นที่คุณแสดงพิธีกรรมก่อนหน้านี้เพราะต้องการหลอกฉันงั้นเหรอ?”
“ใช่…” ปรมาจารย์เลนนาร์ดตอบอย่างสั่น ๆ ขณะหยิบเช็คเงินสดออกมาจากกระเป๋า และร้องขอความเมตตา “ผมจะคืนเงินให้คุณ! ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ…”
จัสมินมองไปที่เขาครู่หนึ่ง และเธอก็บอกได้ว่าเขาไม่ได้โกหกเธอ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกหมดหวังมากขึ้นเท่านั้น
เกิดอะไรขึ้น? โชคลาภของเธอแย่ลงอย่างแท้จริงหรือไม่?
จู่ ๆ เธอก็ประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก และหากยังดำเนินต่อไปธุรกิจครอบครัวของเธอจะถูกทำลายลงในมือของเธอก็เป็นได้!
ในขณะที่ชาร์ลีที่เงียบอยู่นั้น จู่ นี่มันไม่เป็นความจริงเลยที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดบอกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย”
จัสมินมองไปที่ชาร์ลีอย่างอยากรู้อยากเห็นก่อนที่เธอจะถามว่า “คุณหมายถึงอะไรคะ?”
ชาร์ลีตอบอย่างใจเย็น “การจัดวางห้องของคุณรวมกับองค์ประกอบทั้งห้าของคุณก่อให้เกิดการจัดแนวฮวงจุ้ยที่น่ากลัว และน่าเสียดายที่เรียกว่า “‘รูปแบบกับดักมังกร”
“’รูปแบบกับดักมังกร” จะล็อก และดักจับโชคชะตาที่ดีทั้งหมดของคุณ อย่างไรก็ตามการก่อตัวยังไม่เสร็จสมบูรณ์เนื่องจากมีช่องโหว่เล็ก ๆ ในห้องของคุณ ไม้กระถางสีเขียวที่คุณมีอยู่ข้างหน้าต่างทำให้คุณมีทางออกใน “‘รูปแบบกับดักมังกร” นี้ครับ”
หลังจากนั้นชาร์ลีก็เหลือบมองไปที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดก่อนที่เขาจะยิ้ม และพูดว่า “น่าเสียดายที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดตัดสินใจที่จะเอาไม้กระถางสีเขียวของคุณออก และแทนที่ด้วยหินแทน เนื่องจากหินเป็นสัญลักษณ์ของทองคำ ในที่สุด “‘รูปแบบกับดักมังกร” จึงเสร็จสมบูรณ์ และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณถึงต้องเผชิญกับโชคร้าย แม้ว่าคุณจะเอาหินออกตอนนี้คุณก็ยังต้องเจอกับโชคร้ายอีกมาก…”
จัสมินตกใจมาก และเธอรีบละทิ้งการดูถูกทั้งหมดที่เธอรู้สึกต่อชาร์ลีก่อนที่จะร้องขอความช่วยเหลือจากเขา “คุณเวดโปรดช่วยฉันด้วย!”