กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 411

กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 411

ชาร์ลีเข้าไปในลิฟต์ และไปที่ชั้นบนสุด นั่นคือชั้น 18 เขาพบจัสมิน และเขาจึงเริ่มแสดงความคิดเห็นโดยรวมของเขาเกี่ยวกับฮวงจุ้ยของคลับของเธอ

จัสมินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินว่าฮวงจุ้ยนั้นไม่ได้ดีอย่างที่ควร เพราะดูเหมือนว่าปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่เธอจ้างมาก่อนหน้านี้จะทำงานไม่ค่อยดีนัก

เธอถามอย่างใจจดใจจ่อว่า “ปรมาจารย์เวดคะ คุณคิดว่าเราควรปรับปรุงมันอย่างไรดีคะ?

ชาร์ลียิ้มจาง ๆ “ให้ใครสักคนปลูกต้นสนสองใบที่ชั้นหนึ่งโดยวางไว้ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้และทิศตะวันตกเฉียงเหนือโดยหันหน้าเข้าหากัน จากนั้นให้แทนที่เสาหินสองต้นที่ประตูหลักด้วยสิงโตหิน ไม่ใช่ตัวผู้และตัวเมีย ไม่ใช่สิงโต และลูกสิงโตอย่างแน่นอน ต้องเป็นสิงโตตัวผู้ 2 ตัว และห้ามวางขนานกัน ตาต้องทำมุม 90 องศา ให้ใครสักคนทำทองสองแผ่นแล้วกดไว้ใต้สิงโตหิน โดยการทำเช่นนี้คุณสามารถสร้างรูปแบบมงคลของสิงโตสองตัวที่รวบรวมความมั่งคั่งไว้ได้”

จัสมินถามต่อว่า “ฉันขอทราบมุมมองของคุณว่าทำไมถึงต้องทำแบบนั้นหน่อยได้ไหมคะ?”

ชาร์ลีอธิบายอย่างใจเย็นว่า “การรวบรวมความมั่งคั่งโดยมีสิงโตสองตัวเป็นฮวงจุ้ย เป็นองค์ประกอบหลัก และต้นสนเป็นส่วนเสริม สิ่งเหล่านี้ควบคู่ไปกับการรวมกันของฟอยล์สีทอง และโครงสร้างของคลับ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะนำไปสู่ความมั่งคั่งของคลับต่อไปเมื่อรูปแบบสำเร็จ”

จัสมินประหลาดใจมาก เธอไม่เคยได้ยินวิธีการที่ชาร์ลีแนะนำ ในขณะเดียวกันเธอก็ประทับใจในความสามารถพิเศษของชาร์ลีอีกด้วย เขาสามารถนำเสนอความคิดเห็นที่น่าทึ่งได้ด้วยคำแนะนำง่าย ๆ เขาช่างน่าทึ่งจริง ๆ !

อย่างที่คุณปู่ของเธอพูด ปรมาจารย์เวดเป็นมังกรที่แท้จริงในหมู่มวลมนุษยชาติ!

จัสมินกล่าวอย่างขอบคุณ “ขอบคุณมากนะคะ ปรมาจารย์เวดขอบคุณมาก! ฉันจะบอกให้คนของฉันทำตามที่คุณบอกโดยทันที!”

ชาร์ลีพยักหน้า เขามองไปที่นาฬิกา และตระหนักว่ามันเป็นเวลาที่เขาควรจะต้องกลับบ้าน และทำอาหารเย็นแล้ว

เขาพูดกับจัสมินก่อนที่เขาจะจากไปว่า “จำสิ่งที่ผมบอกคุณไว้นะครับ และรีบบอกให้คนของคุณจัดการ ผมต้องไปแล้วครับ”

“งั้นให้ฉันไปส่งนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ” ชาร์ลีตอบ “ผมจะไปที่ชั้นสองก่อนเพื่อพบกับออสการ์ พอดีผมเห็นเขาเพิ่งเดินขึ้นไป”

“แต่ฉันจะปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวไม่ได้…”

“เอาล่ะ งั้นเอารถมารอผมที่ชั้น 1 ด้านนอกล็อบบี้ ผมจะแวะไปทักทายก่อนเราจะไป”

“ได้เลยค่ะปรมาจารย์เวด ฉันจะรอคุณที่รถ”

ชาร์ลีไม่ได้ตั้งใจที่จะพบออสการ์เลย แต่เหตุผลหลักคือเขาต้องการเช็คว่าเวนดี้ และเจฟฟรีย์เป็นอย่างไรบ้าง

เมื่อเขามาถึงห้องน้ำที่ชั้นสอง พวกเขาเพิ่งเลียโถปัสสาวะโถที่สอง

ใบหน้าของพวกเขาซีดราวกับหิมะ และพื้นเต็มไปด้วยความสกปรก ออสการ์ทักทายอย่างรวดเร็ว “สวัสดีครับปรมาจารย์เวด!”

ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความตกใจ “นี่มันอะไร? เพิ่งจะโถที่สองเองเหรอ? คุณไม่คิดว่ามันช้าไปหน่อยเหรอครับ?”

“ปรมาจารย์เวดครับ พวกเขาแทบจะอาเจียนออกมาเป็นน้ำดีแล้วในตอนนี้…”

ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชา “ให้เวลาพวกเขาหนึ่งชั่วโมง ถ้าพวกเขาไม่สามารถเลียโถฉี่ทั้งหมดที่นี่ให้เสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง งั้นก็ให้ไปเลียที่ห้องน้ำชั้นสามด้วย!”

“ครับนายท่าน!” ออสการ์พยักหน้าแล้วตะโกนบอกทั้งสองคนว่า “พวกคุณได้ยินเขาไหม? เร็วเข้า! ไม่อย่างนั้นจะมีโถฉี่อีกแปดโถรอพวกคุณอยู่!”

ทั้งคู่สั่นสะท้านด้วยความตกใจ เวนดี้ถึงกับพ่นน้ำดีออกมาเต็มปาก แต่เธอเช็ดปาก และเลียโถปัสสาวะต่อไป

ในช่วงหนึ่งของห้วงความคิด ชาร์ลีสงสัยว่าเขาทำรุนแรงเกินไปต่อผู้หญิงคนนี้หรือไม่