กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 483
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 483
อัลเบิร์ตพาอิจิโร่ที่ตื่นเต้นไปที่สนามบิน
อิจิโร่ตื่นเต้นมาก แม้ว่าครอบครัวของเขาจะต้องจ่ายเงินให้ชาร์ลีเป็นหมื่นล้านดอลลาร์สำหรับใบสั่งยา แต่อาการอัมพาตของพ่อเขาหายขาดแล้ว! นอกจากนี้ โคบายาชิ ฟาร์มา ยังได้รับใบสั่งยาสำหรับยาวิเศษอีกด้วย
ด้วยใบสั่งยานี้ โคบายาชิ ฟาร์มาจะสามารถนำไปสู่การพัฒนาอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขามาเป็นประธานของโคบายาชิ ฟาร์มา ในที่สุดเขาก็สามารถไปถึงจุดสูงสุดของชีวิตได้!
ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถรอที่จะยืดอกเต็มภาคภูมิ และกลับไปโตเกียวทันทีเพื่อรับความชื่นชมจากพ่อของเขา
ในเวลานี้ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น มาซาโอะซึ่งได้ฟื้นฟูสุขภาพอย่างเต็มที่ กำลังตื่นเต้นของความรู้สึกที่กลับมาเหมือนชายหนุ่มอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น!
สภาพร่างกายของเขาดีมากจนเขาแทบรอไม่ไหวที่จะพบสาว ๆ เพื่อสัมผัสกับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็วซึ่งเขาสูญเสียไปเป็นเวลานาน
ระหว่างทางออกจากสนามบิน มาซาโอะต้องการขับรถเอง
สองสิ่งที่เขาโปรดปรานในชีวิตของเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้หญิงและรถยนต์
สำหรับเขา ทั้งสองสิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกควบคุมได้
มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะหาผู้หญิงในเวลานี้ ยิ่งกว่านั้น มันคงไม่ดีเกินไปสำหรับชื่อเสียงของเขาเองถ้าเขามองหาผู้หญิงทันทีที่เขาหายดี ยิ่งไปกว่านั้น ลูกชายคนที่สองของเขาอยู่กับเขาในเวลานี้
อย่างไรก็ตามมันจะเป็นไปได้เสมอสำหรับเขาที่จะขับรถใช่ไหม?
แน่นอนว่าจิโร่ไม่กล้าที่จะขัดต่อความต้องการของพ่อของเขา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอมากแล้ว เมื่อพี่ชายของเขากลับมาที่โตเกียวแล้ว เขาจะถูกมองว่าเป็นวีรบุรุษของตระกูลโคบายาชิอย่างแน่นอน ดังนั้นจิโร่จึงรู้ว่าเขาต้องเกลี้ยกล่อมพ่อของเขาให้ดีในเวลานี้
ดังนั้นเขาจึงรีบพูดว่า “พ่อครับทำไมพ่อไม่ขับรถสปอร์ต Bentley กลับบ้านแทนล่ะ? พ่อเคยรักความเร็วมากที่สุดในวัยเด็กไม่ใช่เหรอครับ? รถคันนี้มีไดนามิก และสปอร์ตมาก และตอนนี้ก็ดึกแล้ว! บนถนนจะมีรถไม่มากนักในตอนกลางคืน ดังนั้นพ่อจะเร่งความเร็วได้เท่าที่พ่อต้องการ!”
“ตกลง!” มาซาโอะหัวเราะก่อนที่จะเข้าไปนั่งในที่นั่งคนขับในรถสปอร์ต Bentley ของจิโร่
จิโร่รีบขึ้นที่นั่งข้างพ่อของเขาก่อนจะพูดด้วยความเคารพว่า “พ่อครับ ผมไม่คิดว่าจะได้นั่งในรถที่พ่อขับอีกในช่วงชีวิตนี้ ผมสนุกกับการขับรถของพ่อมาโดยตลอด เพราะพ่อขับได้ดี และให้ความรู้สึกปลอดภัยกับผมมาก”
มาซาโอะพยักหน้าในขณะที่เขาอุทานว่า “จิโร่นี่มันช่างเป็นความโชคดีของพ่อจริง ๆ เทพอามาเทราสึอาจไม่เคยคิดว่าพ่อจะยังมีโอกาสสนุกกับสิ่งเหล่านี้ในชีวิต! นี่เป็นเพียงบทที่สองในชีวิตของพ่อ!”
จิโร่นั่งลงข้าง ๆ พ่อของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นในขณะที่เขาพูดว่า “พ่อ ทำไมพ่อไม่สตาร์ทรถตอนนี้ล่ะ? ผมแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นพ่อขับรถอีกครั้งแล้ว!”
มาซาโอะยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มสตาร์ทเครื่องยนต์
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ยื่นมือออกไป มาซาโอะก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งทื่อในทันที และเขารู้สึกราวกับว่าเขาสูญเสียการควบคุมร่างกายของเขา
จิโร่มองดูมือพ่อของเขาลอยอยู่ในอากาศชั่วขณะหนึ่งโดยไม่ได้กดปุ่มเปิดสตาร์ทรถ ในเวลานี้ เขาถามอย่างรวดเร็วว่า “พ่อครับ นี่พ่อรู้สึกตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่า?”
มาซาโอะพูดไม่ได้ และเขาทำได้เพียงครางหนักเป็นสองเท่าเท่าที่จะทำได้ ในเวลานี้เขารู้สึกว่าหายใจลำบากมาก และเขากำลังจะหายใจไม่ออกตาย!
เมื่อจิโร่หันกลับมามอง พ่อเขาก็ช็อค!
ใบหน้าของพ่อของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำและสีม่วงแล้วเส้นเลือดที่คอและหน้าผากของเขาทั้งหมดก็ปรากฎออกมา มันเป็นภาพที่น่ากลัวมาก!
จิโร่ตื่นตระหนก และโพล่งออกมา “พ่อ! เกิดอะไรขึ้นกับพ่อ?”
มาซาโอะรู้สึกราวกับว่ามีมือที่แข็งแรงคู่หนึ่งบีบคอของเขาในเวลานี้ เขามองไปที่จิโร่ด้วยสีหน้าเจ็บปวดก่อนจะพูดด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดของเขา “นี่… ยานี้… เป็นพิษ…”
หลังจากนั้น มาซาโอก็สูญเสียพละกำลังในร่างกายของเขาไปอย่างกะทันหัน จากนั้นเขาก็เอียงศีรษะ และเสียชีวิตในขณะที่มีน้ำลายฟูมปาก…