กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 54
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 54
รถรุ่น 520 ของชาร์ลีมีเครื่องยนต์เพียง 184 แรงม้า ในขณะที่รถรุ่น 540 ของเขามี 340 แรงม้า รถของเขาน่าจะเร็ว และแรงกว่าชาร์ลีมาก! ชาร์ลีจะแซงเขาไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?!
ในทำนองเดียวกัน ผู้คนที่ดูการแข่งขันต่างก็ตกตะลึง!
ไม่มีใครคิดว่าชาร์ลีที่พวกเขาคิดว่าจะแพ้ จะแซงหน้าคลินตันได้อย่างรวดเร็วราวกับลูกศรที่ปล่อยออกมาจากคันธนู! ในความเป็นจริงรถของชาร์ลีเร่งออก และทิ้งคลินตันไว้ข้างหลังทันที!
คลินตันยังไม่ถึงครึ่งทางของการแข่งขัน และชาร์ลีก็เลี้ยวมาแล้วที่สี่แยกที่ปลายถนน!
เมื่อคลินตันถึงสี่แยกชาร์ลีได้ขับรถกลับไปที่เส้นสตาร์ทแล้ว!
ชาร์ลีชนะ!
ชัยชนะอย่างถล่มทลาย!
หลังจากเลี้ยวมาที่สี่แยกคลินตันเห็นชาร์ลีอยู่ที่เส้นชัยแล้ว เขาแทบจะเป็นลม!
เกิดอะไรขึ้น!
นี่มันเกิดอะไรขึ้น!
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ BMW 520 สามารถแซงหน้า 540 ได้มากขนาดนี้?
ไม่เป็นไปไม่ได้! ไอ้สารเลวคนนั้นต้องดัดแปลงรถของเขาแน่ ๆ !
โถ่เว้ย! เขากล้าใช้รถแต่งมาทำแบบนี้กับเขาได้อย่างไร? ไอสารเลว!
ในที่สุดเขาก็ขับรถถอยหลังต่อหน้าทุกคน กัดฟันด้วยความโกรธ ชาร์ลียืนอยู่กับแคลร์ที่ปรบมือและฉลองชัยชนะของเขา
ทุกคนตกใจสุดขีด ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ว่าเหตุใดรถ 520 ของชาร์ลีถึงเร็วมาก!
คลินตันหยุดรถ เขาพูดอย่างโกรธ ๆ และคำราม “โถ่เว้ย ชาร์ลี! นายดัดแปลงรถไม่ใช่เหรอ! นั่นคือเหตุผลที่รถของนายถึงแรงมาก! นายมาทำร้ายฉันด้วยรถดัดแปลงของนาย! นี่มันไม่ยุติธรรมรอบนี้ถือเป็นโมฆะ!”
ชาร์ลีเม้มริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเยาะ และพูดว่า “นี่เพื่อน นายพูดเองว่าทักษะ และความกล้าหาญสำคัญกว่าคุณสมบัติของรถ นายลืมไปหรือเปล่า? ตอนนี้นายแพ้แล้ว นายก็เลยอยากกลับไปใช้คำพูดของนายเหรอ?”
“ไม่ ฉันไม่ได้แพ้!” ความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นทั่ว และการแสดงออกของคลินตันขณะที่เขาพยายามพูดออกมาด้วยข้ออ้างที่ปัญญาอ่อน “นายมันขี้โกง มันไม่ยุติธรรม!”
ลอเรนมองเขาอย่างดูถูก และพูดว่า “คลินตัน นายผิดสัญญา นายมันน่ารังเกียจ! อย่าลืมสิ่งที่นายพูดก่อนหน้านี้ ใครก็ตามที่ไม่ทำตามคำเดิมพันจะต้องตายทั้งครอบครัว!”
“ถูกตัอง!” ผู้คนที่คาดว่าจะได้เห็นชาร์ลีถูกทำให้อับอายพึมพำอยู่เบื้องหลัง ทำให้คลินตันรู้สึกไม่พอใจ พวกเขาเห็นได้ว่าคลินตันเป็นคนขี้แพ้ที่ไม่กล้าให้เกียรติกับการเดิมพันที่เขาเริ่ม!
ใครบางคนเริ่มพูดขึ้นมาว่า “คลินตัน นายเป็นคนขี้ขลาด! ทุกคนที่นี่เป็นพยานว่านายต้องการแข่งและเดิมพันกับชาร์ลี นายถึงกับบอกว่าเครื่องยนต์ของรถไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ใครที่ผิดสัญญาครอบครัวของเขาจะตายทั้งครอบครัวบลา ๆ บลาบลา ตอนนี้นายต้องการที่จะทำลายคำสัญญา นายกำลังบอกว่า นายจะไม่ให้เกียรติเดิมพัน แม้ว่าชีวิตครอบครัวของนายจะตกอยู่ในอันตรายก็ตามอย่างั้นเหรอ?”
“ใช่!” หญิงสาวคนหนึ่งพูดว่า “คลินตัน เราคิดมาตลอดว่านายแมนพอ และมีความรับผิดชอบ ฉันไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วนายเป็นคนขี้ขลาดที่กลับคำพูดของนาย!”
มีคนกล่าวเสริมว่า “ในที่สุดฉันก็ได้เห็นแล้วว่า แท้จริงแล้วเขาเป็นคนแบบไหน! เขาไม่ได้เป็นอะไรนอกจากหมาสองมาตรฐาน! ถ้าชาร์ลีแพ้เขาจะไม่ปล่อยให้ชาร์ลีหลุดมือไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน! พอมาตอนนี้ ตัวเองแพ้ก็เริ่มอ้างเรื่องไร้สาระทั้งหมดนี้ ขี้ขลาดจริง ๆ!”
ใบหน้าของคลินตันกลายเป็นสีเขียว และแดงอย่างน่าเกลียด
พูดตามตรงเขาเพิ่งซื้อรถคันนี้มาได้ไม่ถึงเดือน และเขาใช้เงินไปกว่า 7 แสนดอลลาร์! ถ้าเขาจุดประทัดยาว 3 เมตรในรถจริง ๆ รถจะพังพินาศแน่ ๆ!
มันเป็นของรักที่มีค่าของเขา! ในวันปกติเขาจะไม่ยอมให้มีแม้แต่รอยขีดข่วนหรือฝุ่นละอองเล็ก ๆ ที่มุมใด ๆ ของรถ ดังนั้นทำไมเขาถึงต้องเต็มใจที่จะโยนประทัดเข้าไปด้วยล่ะ?
อย่างไรก็ตาม จากเห็นได้ชัดว่าเพื่อน ๆ ของเขาดูหมิ่นเขาในเรื่องการกระทำที่ไร้ยางอาย และไม่ซื่อสัตย์ คนเหล่านี้จะหนีห่างจากเขาแน่ ๆ
หัวใจของเขาสั่นสะท้านกับผลที่ตามมาขณะที่ความคิดของเขาวิ่งพล่าน
ถ้าเขาไม่จุดประทัดชื่อเสียงของเขาก็จะพังพินาศ!
ทันใดนั้นชาร์ลีก็พูดว่า “คลินตัน เราเป็นเพื่อนกัน บางทีเราไม่จำเป็นต้องจริงจังกับคำเดิมพันขนาดนั้น รถของนายมีราคาค่อนข้างแพง ดังนั้นหากนายไม่อยากทำก็แค่ลืมมันไปเถอะ”
คลินตันถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที
อย่างไรก็ตามคนรอบข้างเริ่มพูดว่า “ว้าว ชาร์ลีเป็นช่างสุภาพบุรุษมากอะไรอย่างนี้! คลินตันเป็นคนขี้แพ้สุด ๆ คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่! ชาร์ลียอมแพ้เพียงเพราะเห็นว่าคลินตันแพ้อย่างเจ็บปวด!”
ความคิดเห็นที่เลวร้ายเหล่านี้ทำให้คลินตันเลือดเดือด เขาคำรามอย่างโกรธ ๆ “ใครบอกว่าฉันเป็นคนขี้แพ้ที่เจ็บปวด? ประทัดอยู่ที่ไหน เอามาให้ฉัน! ฉันจะให้เกียรติการเดิมพันต่อหน้าพวกนายทุกคน!”
รอยยิ้มแวบหนึ่งปรากฏขึ้นจากมุมริมฝีปากของชาร์ลี…