กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 976

กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 976

แม็กซ์โบกมือก่อนจะพูดว่า “ใช่ แน่นอน! ทำไมล่ะ? แค่เสิร์ฟอาหารมาให้เราเถอะน่า!”

หลังจากที่เขาพูดจบ แม็กซ์ก็พูดต่อไปว่า “อ้อ แล้วก็ช่วยนำแชมเปญ Ace of Spades มาให้เราสองขวดด้วย!”

พนักงานเสิร์ฟตอบว่า “ท่านครับ แชมเปญ Ace of Spades ราคา 18,888.00 ดอลลาร์ นอกจากนี้ยังไม่สามารถคืนเงินได้หากเปิดขวดแชมเปญแล้วเช่นกัน โอเคไหมครับ?”

แม็กซ์ตอบทันทีว่า “ได้! รีบ ๆ เอามาเสิร์ฟให้เร็วที่สุด!”

เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเขาเพิ่งสั่งแชมเปญสองขวดซึ่งราคาขวดละ 18,888.00 ดอลลาร์ พวกเขาทั้งหมดก็ไม่สามารถนั่งเฉย ๆ ได้อีกต่อไป

หลังจากคำนวณแล้ว อาหารมื้อนี้มีมูลค่ามากกว่าหกหมื่นเหรียญแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะต้องจ่ายเพียงครึ่งบิลสำหรับอาหารค่ำคืนนี้ พวกเขาจะยังไม่ต้องจ่ายสามหมื่นดอลลาร์อีกงั้นเหรอ?

แม้ว่าพวกเขาจะแชร์บิลค่าอาหารที่เหลือเท่า ๆ กัน แต่ละคนก็ยังต้องจ่ายคนละสองพันเหรียญ!

ฮาร์วีย์รู้สึกอายเล็กน้อยขณะพูดว่า “แม็กซ์ นี่เราไม่ต้องกินฟุ่มเฟือยขนาดนั้นก็ได้นะ เหตุผลที่เราทานอาหารเย็นกับคุณนายลูอิสในวันนี้ก็เพราะว่าเราต้องการต้อนรับคุณนายลูอิสกลับบ้าน คุณนายลูอิสเพิ่งหายจากอาการป่วย และเธอก็ไม่สามารถดื่มแชมเปญได้อยู่ดี แล้วทำไมเราถึงสั่งแชมเปญตั้งสองขวดด้วยล่ะ?”

แม็กซ์ตอบอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ฮาร์วีย์ นี่คือเหตุผลที่ฉันดูถูกคนอย่างนายที่ยากจน ทำไมนายถึงกลัวตอนที่เรากำลังทานอาหารด้วยกัน?

หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว แม็กซ์ก็ไม่รอให้ฮาร์วีย์พูดต่อ เขาบอกพนักงานเสิร์ฟทันทีว่า “เอาปลาเก๋าใหญ่จานหนึ่งมาให้เราด้วย หอยเป๋าฮื้อ และหูฉลามหนึ่งชุดสำหรับทุกคน!”

แม็กซ์หวังว่าเขาจะสามารถสั่งอาหารได้มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ หากเป็นกรณีนี้ เขาจะสามารถทำเงินได้มากขึ้นในวันนี้

คนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะถึงแม้พวกเขาจะแชร์ค่าอาหารร่วมกันกันเอง แต่ละคนก็ยังต้องจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับอาหารค่ำคืนนี้อยู่ดี

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดอายเกินกว่าจะพูดอะไรออกไป ไม่มีใครกล้าพูดว่าพวกเขาไม่ต้องการทานอาหารเย็นนี้อีกต่อไป เพราะท้ายที่สุดคุณนายลูอิสก็ยังอยู่ที่นี่

คุณนายลูอิสนั่งนิ่งไม่ได้ในเวลานี้ เธอพูดอย่างประหม่าว่า “แม็กซ์ เราไม่จำเป็นที่จะต้องฟุ่มเฟือยขนาดนั้นหรอกนะ นายสั่งอาหารราคาแพงมากเกินไป ฉันพูดจริงนะ แค่ดูราคาอาหารที่สั่งไปก็รู้สึกใจสั่นแล้ว เราสั่งอาหารที่ธรรมดาและถูกกว่าแทนได้ไหม?”

แม็กซ์ไม่เต็มใจที่จะปล่อยโอกาสใด ๆ ที่เขาสามารถทำเงินได้มากขึ้น ดังนั้นเขาจะไม่เต็มใจกินอาหารง่าย ๆ ที่ราคาเพียงไม่กี่พันเหรียญในคืนนี้ หากเป็นกรณีนี้ เขาจะไม่สามารถทำเงินได้มากนัก

เขาจึงรีบกล่าวว่า “คุณนายลูอิส คุณแค่ต้องนั่งชิล ๆ และเพลิดเพลินกับอาหารมื้อนี้ในคืนนี้ คุณสามารถวางใจให้เราดูแลคุณสำหรับมื้อนี้ในคืนนี้เถอะครับ คุณเป็นคนที่เลี้ยงดูเรามา เราจะลืมบุญคุณของคุณไปได้อย่างไร? แล้วมันจะมีปัญหาอะไรหากเราต้องใช้เงินเพิ่มอีกสักหน่อยเพื่อเลี้ยงอาหารดี ๆ ให้คุณ? แม้ว่าผมจะต้องจ่ายสามหมื่น สี่หมื่นหรือห้าหมื่นดอลลาร์สำหรับมื้อนี้ในคืนนี้ ผมก็เต็มใจที่จะทำอย่างนั้น!”

หลังจากที่เขาพูดจบ แม็กซ์ก็จงใจมองไปรอบ ๆ โต๊ะในขณะที่เขามองดูสีหน้าของทุกคน

อันที่จริง แม็กซ์ตั้งใจพยายามที่จะทำตัวเป็นคนดี มีอุดมการณ์เพื่อที่เขาจะได้กำหนดวิธีที่ทุกคนควรทำตามเขา บริบทมีความชัดเจนมากอยู่แล้ว คุณนายลูอิสใจดีต่อพวกเขาทุกคนมาก ดังนั้นทำไมพวกเขาถึงจะไม่เต็มใจเลี้ยงอาหารค่ำดี ๆ กับเธอในคืนนี้ล่ะ?

ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ไม่มีใครกล้าคัดค้านคำพูดของเขาหรือแสดงความไม่พอใจใด ๆ เลย

ทุกคนทำได้เพียงแอบคิดในใจแค่ว่าพวกเขากำลังเลี้ยงอาหารค่ำคุณนายลูอิสในคืนนี้ พวกเขาก็ควรจะเต็มใจที่จะยอมจ่ายเงิน

ในเวลานี้ จู่ ๆ ชาร์ลีก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อพิจารณาจากการที่แม็กซ์จงใจขับรถชนเพื่อไม่ให้เกียรติกับการเดิมพันของพวกเขา เขารู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ใช่คนใจกว้าง ในทางกลับกัน เขาจะต้องเป็นคนร้ายกาจอย่างแน่นอน

ถ้าเขาไม่ใช่คนใจกว้าง แล้วทำไมเขาถึงต้องใจกว้างนักเมื่อสั่งอาหารในคืนนี้?

อะไรมันจะเป็นประโยชน์สำหรับเขาที่จะสั่งอาหารที่มีราคาแพง?

อย่างไรก็ตาม แม็กซ์ได้บอกไปแล้วว่าเขาจะต้องจ่ายครึ่งหนึ่งของบิล ดังนั้นเขาจะไม่ใช่คนที่มาหลอกทุกคนให้มาทานอาหารในร้านอาหารราคาแพง

มีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งเท่านั้นนั่นก็คือแม็กซ์สามารถเบิกค่าอาหารสำหรับมื้อนี้ได้!

นั่นหมายความว่าแม็กซ์จะกลายเป็นคนที่เอาเปรียบทุกคน หากเป็นกรณีนี้ ชาร์ลีควรเอาชนะเขาในเกมของเขาเอง

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชาร์ลีกล่าวขึ้นว่า “ทุกคน ทำไมเราไม่ทำอย่างนี้ล่ะ? ฉันจะแบ่งบิลกับแม็กซ์เพื่อทานอาหารเย็นคืนนี้ เราสองคนจะจ่ายครึ่งหนึ่งของบิล ถึงแม้ว่ามื้อนี้จะมีราคา 2 แสนเหรียญ แต่ก็จะถูกแบ่งระหว่างเราสองคนเท่านั้น!”