กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) - ตอนที่ 71

บทที่ 71 มาห้อง
　　”คุณอาศัยอยู่แถวนี้เหรอฮวงเฟิง?” ในขณะนั้ฮวงเฟิงกับซูหยูโม่กำลังนั่งบนรถ และจู่ ๆ ซูหยูโม่ก็เอ่ยถามฮวงเฟิง
　　เมื่อตอนที่ทั้งสองคนกำลังจะออกจากห้างสรรพสินค้าจู่ ๆ ซูหยูโม่ก็พูดขึ้นว่า เธอนั้นอยากไปดูบ้านของฮวงเฟิง เพื่อตรวจดูคุณภาพชีวิตของพนักงานว่า ขาดตกบกพร่องอะไรบ้าง? เพื่อที่จะสามารถดูแลและปรับปรุงคุณภาพชีวิตของพนักงานให้ดีมากยิ่งขึ้น
　　หลังจากนั้นฮวงเฟิงจึงขับรถพาซูหยูโม่มาที่บ้านเช่าของเขาและจากนั้นทั้งสองคนลงรถมาพูดคุยกันเล็กน้อย
　　”เอ่อ…มันค่อนข้างโทรมมาก แน่นอนว่า มันเทียบไม่ได้กับสถานที่คุณอยู่” ฮวงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขารู้ดีว่า บ้านของตนเองนั้น เทียบไม่ได้กับซูหยูโม่ แต่เขานั้นเป็นผู้ชาย และไม่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องน่าอายกับการยอมรับตรง ๆ
　　”ใช่…มันค่อนข้างโทรมจริงๆ” ซูหยูโม่พยักหน้าด้วยความมั่นใจ
　　“เอาล่ะ…ถ้างั้น ผมกลับก่อนนะ” ฮวงเฟิงกล่าว
　　”เอ่อ…ทำไมคุณไม่เชิญฉันเข้าไปในบ้านล่ะ?”ซูหยูโม่กล่าว
　　”บ้านของผมมันโทรมเกินไปผมไม่อยากให้คุณลำบาก ฮวงเฟิงกล่าว
　　“ฉันอยากรู้จริง ๆ ถ้าฉันอยากไปดูจริง ๆ จะไม่ปฏิเสธใช่มั้ย?” ซูหยูโม่กล่าว เธออยากจะเห็นว่า ฮวงเฟิงมีความเป็นอยู่อย่างไร ไม่ใช่เพราะเธอต้องการหัวเราะเยาะเขา แต่เธออยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฮวงเฟิง
　　”ถ้าคุณไม่สนใจว่าบ้านของผมดูโทรม และคับแคบก็เข้ามาเถอะ” ฮวงเฟิงยักไหล่และกล่าวขึ้น
　　แน่นอนว่าซูหยูโม่ไม่รังเกียจ ก่อนหน้านี้เมื่อเธอพบว่าฮวงเฟิง เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เธอไม่ได้คิดที่จะดูถูกเขาแม้แต่น้อย
　　โดยปกติเมื่อฮวงเฟิงกำลังเดินอยู่ในซอยแคบๆ ไม่มีใครแม้แต่จะเหลือบมองเขา อย่างไรก็ตาม ในคราวนี้มันแตกต่างออกไป เมื่อเขาเดินกับซูหยูโม่ ทุกคนที่เดินผ่านเขาไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์จะต้องหันหลังกลับมามอง เพราะน้อยครั้งมากที่จะมีคนสวยๆ มาเดินผ่านแถวนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาถึงวิธีการแต่งตัวของซูหยูโม่ สามารถเดาได้ทันทีว่าเธอเป็นคุณหนู จากตระกูลร่ำรวย เพราะฉะนั้น คนอื่นๆ จึงอยากรู้จักตัวตนของเธอ
　　”ระวัง!มีถังขยะมากมาย ในซอยนี้” ฮวงเฟิงกล่าว ขณะที่เขาพา ซูหยูโม่ขึ้นไปชั้นบน ผู้อยู่อาศัยที่นี่ส่วนใหญ่เป็นคนที่เช่าบ้าน และโดยปกติ ในช่วงกลางวัน จะมีผู้คนน้อยมาก ในย่านนี้ เนื่องจากพวกเขาเดินทางไปทำงาน
　　ดังนั้นฮวงเฟิงจึงไม่ได้กังวลกับสภาพแวดล้อมของย่านที่อยู่อาศัยของเขามากนัก
　　อย่างไรก็ตามนี่เป็นครั้งแรกที่ซูหยูโม่ พบกับสถานการณ์เช่นนี้ และคิ้วของเธอ ขมวดแน่น เมื่อนึกถึงว่าฮวงเฟิงนั้น อาศัยอยู่ในสถานที่แบบนี้มาโดยตลอด คิ้วของเธอก็ขมวดมากขึ้น
　　ต้องบอกว่าซูหยูโม่ที่แต่งตัวเป็นคุณหนู นั้นไม่เหมาะกับสภาพแวดล้อมแบบนี้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะความแตกต่างนี้ ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
　　”คุณอาศัยอยู่ที่นี่เหรอ?”เมื่อเห็นฮวงเฟิงเปิดประตูที่ชั้นสาม ซูหยูโม่จึงกล่าวออกมา
　　”ใช่แล้ว”ขณะที่ ฮวงเฟิงเปิดประตู เขาก็พูดว่า “เข้ามาสิ”
　　ซูหยูโม่เดินตามฮวงเฟิง เข้ามา จากนั้นเธอ ก็รู้ว่าบ้านหลังนี้ แบ่งออกเป็นหลายๆห้อง โดยเจ้าของบ้าน สันนิษฐานว่าฮวงเฟิงอาศัยอยู่ในห้องเหล่านี้
　　ในเวลานี้มีชายคนหนึ่ง เดินออกมาจากห้อง เป็นชายหนุ่มและ ชายหนุ่มคนนี้เปลือยอกเดินออกมา เนื่องจากอากาศร้อนมาก ซึ่งเป็นเรื่องปกติของห้องเช่าของฮวงเฟิง
　　แม้ว่าทุกคนจะรวมกันแต่ก็มีเพียงไม่กี่คน ที่รู้จักกัน ฮวงเฟิงเองก็เหมือนกัน และเมื่อคนที่ออกมาจากแต่ละห้องนั้น มองเห็นซูหยูโม่ ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที
　　“คนสวย เธอมาหาใครเหรอ?”
　　ซูหยูโม่สังเกตเห็นร่างกายครึ่งบนของชายคนนั้นจากนั้นใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง หลังจากมองเพียงครั้งเดียว เธอก็หันหลัง
　　”เธอเป็นเพื่อนของฉันเอง”ฮวงเฟิงกล่าว
　　ชายคนนั้นมองไปที่ฮวงเฟิงด้วยความอิจฉาและกล่าวว่า: “ถ้านายพาเธอมาค้างที่นี่ นายจะถูกเรียกเก็บเงินเพิ่ม”
　　เมื่อเจ้าของบ้านเช่ามีข้อกำหนดสำหรับคนที่พักอยู่คนเดียวว่า ถ้าพาคนอื่นมานอนค้างที่นี่ จะต้องจ่ายเงินเพิ่ม
　　และฮวงเฟิงนั้นลงทะเบียนว่าเขาอยู่คนเดียว ดังนั้นหากเขาพาคนมาที่นี่ เขาจะต้องจ่ายเงินอีกห้าสิบเหรียญ
　　โดยทั่วไปเขาจะพาเพื่อนๆ ไปค้างคืนที่ห้องอื่น ๆ แทน แต่เพราะไม่ว่าจะแอบพาใครมาที่ห้อง มันก็เป็นเรื่องของคนอื่น ทุกคนจึงแสร้งทำเป็นไม่เห็น
　　แต่ตอนนี้ชายคนนี้รู้สึกอิจฉาอย่างเห็นได้ชัด ที่ฮวงเฟิงพาแฟนสาวที่สวยขนาดนี้มานอนค้าง เขาจึงอยากบอกเจ้าของบ้านเกี่ยวกับเรื่องนี้
　　ฮวงเฟิงขมวดคิ้ว:”เธออยู่ไม่นาน อีกเดี๋ยวก็จะกลับไปแล้ว ไม่รบกวนคุณหรอก”
　　ในขณะที่เขาพูดฮวงเฟิงก็ไม่สนใจการแสดงออกของชายคนนั้น และลาก ซูหยูโม่ไปที่ห้องของตัวเอง เมื่อปิดประตูลง
　　ฮวงเฟิงก็ตระหนักได้ว่าเขายังคงจับมือของซูหยูโม่ ดังนั้นเขาก็รับปล่อยทันที โดยพูดอย่างเขินอายว่า:
　　”อย่ารังเกียจเขาเลยไปเลยพวกเขาก็แค่พูดเรื่องไร้สาระ”
　　”ใช่.”ซูหยูโม่ตอบอย่างนุ่มนวล ขณะที่ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อเล็กน้อย ไม่ทราบว่า เป็นเพราะเธอเห็นคนที่เพิ่งเปลือยอก หรือเพราะถูกฮวงเฟิงจับมือของเธอกันแน่
　　หลังจากนั้นไม่นานซูหยูโม่ก็หายจากอาการตกใจ และจากนั้นเธอก็มองไปที่สภาพแวดล้อมของห้องฮวงเฟิง ด้วยความสงสัย
　　เห็นได้ชัดว่าห้องนี้ใหญ่ไม่ถึงครึ่งห้องของเธอมีของไม่มาก ไม่มีแม้แต่โซฟาที่จะนั่ง แต่ห้องก็ยังค่อนข้างสะอาด
　　”ที่นี่เรียบง่ายไปหน่อยคุณสามารถนั่งบนเตียงได้” ฮวงเฟิงกล่าวอย่างเขินอาย
　　”อืมฉันได้ยินมาว่า มีผู้ชายที่อยู่คนเดียว ห้องมักค่อนข้างจะรก ดูเหมือนคุณจะเป็นคนมีระเบียบเรียบร้อย” ซูหยูโม่กล่าว
　　”ผมไม่มีสิ่งของมากมายดังนั้นห้องจึงดูไม่รกมาก” ฮวงเฟิงกล่าว
　　ในเวลานี้ซูหยูโม่ยังเห็นกล่องเก็บของขนาดใหญ่ของฮวงเฟิง พื้นที่ตรงนี้ใหญ่แค่นั้น และก็ไม่มีอะไรมากเกินไป ซูหยูโม่สังเกตเห็นกล่องเก็บของขนาดใหญ่เป็นเรื่องธรรมดา
　　อย่างไรก็ตามซูหยูโม่ไม่ได้มีเจตนาพิเศษใด ๆ และเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะดูกล่องเก็บของ จากสภาพภายนอกกล่องเก็บของ ก็ดูไม่ต่างจากกล่องเก็บของธรรมดา แต่โดยปกติแล้ว เธอตึงไม่ได้สนใจมัน
　　อย่างไรก็ตามเนื่องจากที่อยู่อาศัยของฮวงเฟิงนั้นเล็กเกินไป จึงไม่มีอะไรให้ดูมากนัก หลังจากมองกวาดตาไปสองสามรอบ
　　”คุณอาศัยอยู่ที่นี่นานแล้วเหรอ?”ซูหยูโม่ถาม
　　”ใช่ตั้งแต่ผมเรียนจบ ผมก็อาศัยอยู่ที่นี่ เพราะค่าเช่าที่นี่ถูกมาก แต่ผมได้ยินมาว่า เจ้าของบ้านต้องการเพิ่มค่าเช่า ผมกำลังสงสัยอยู่ว่ามันจริงหรือเปล่า?” ฮวงเฟิงกล่าว
　　”คุณสามารถยืมเงินฉันก่อนและคุณจะได้ย้ายออกไป เมื่อเงินเดือนออก สามารถหักออกจากเงินเดือนได้เลย” ซูหยูโม่กล่าวอีกครั้ง ก่อนหน้านี้ เธอได้เสนอที่จะให้ยืมเงินกับฮวงเฟิง แต่กลับเป็นฮวงเฟิงที่ปฏิเสธ และครั้งนี้เมื่อเธอเห็นสถานที่ที่เขาพักอยู่ เธอจึงแนะนำอีกครั้ง
　　”ไม่จำเป็นตราบใดที่เงินเดือนยังออกปกติ ผมก็จะไม่มีปัญหา” ฮวงเฟิงกล่าว แม้ว่าเขาจะขาดแคลนเงิน และรักเงินมาก แต่เขาชอบเงินที่ได้มาแบบบริสุทธิ์ไม่เบียดเบียนใคร และไม่ชอบยืมเงินจากผู้อื่น มิฉะนั้น เขาก็คงจะยืมเงินจากกัวเหลียงนานแล้ว