กำเนิดใหม่ทายาทจอมมาร (Lucifer’s Descendant System) - ตอนที่ 26

โนอาห์หมอบคลานอยู่ในพุ่มไม้พยายามหายใจให้ช้าและเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้มอนเตอร์เหล่านี้ตื่นตัว เขารู้ว่ามอนสเตอร์ของป้อมปราการระดับ E แข็งแกร่งและว่องไวกว่ามอนสเตอร์ป้อมปราการระดับ F แต่เขาไม่รู้ว่าพวกมันไวกว่ามากแค่ไหน ดังนั้นเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็นโนอาห์จึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ส่งเสียงดังในขณะนั้น เขาสามารถทดลองความไวของมอนเตอร์พวกนี้ต่อเสียงรบกวนอื่นๆได้ด้วยวิธีอื่น

จากการสังเกตโนอาห์สังเกตเห็นว่าก๊อบลินเหล่านี้มีสองคลาสที่แตกต่างกันระหว่างพวกมัน มีนักรบสองตัวที่ถือดาบโลหะมีสนิมและก็อบลินที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับถือปืนในมือเพื่อใช้ในการโจมตีระยะไกล

เมื่อเห็นองค์ประกอบของกลุ่มพวกมันแล้ว โนอาห์ก็นึกถึงกลยุทธ์ที่เขาเห็นในคำแนะนำของผู้ถูกเลือกและเลือกวิธีที่น่าจะได้ผลที่สุดในช่วงเวลานี้

ตามสิ่งที่เขาเคยสัมผัสมาแล้วในป้อมปราการระดับ F และสิ่งที่เขาเห็นบนอินเทอร์เน็ตการกำจัดศัตรูที่โจมตีระยะไกลก่อนมักจะเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุด แต่จะดีกว่าถ้าสามารถกำจัดศัตรูที่โจมตีระยะไกลได้และหลังจากนั่นก็กำจัดศัตรูที่ยืนอยู่ข้างหน้าทั้งสองตัวพร้อมๆกันจากการตกใจ

ในขณะที่ก๊อบลินลาดตระเวนผ่านป่า โนอาห์ก็ตระหนักได้จากการมองดูพวกมันว่าเส้นทางที่พวกมันเดินบังเอิญผ่านใกล้กับที่ที่โนอาห์ซ่อนตัวอยู่พอดี นี่อาจเป็นสิ่งที่ดีเนื่องจากโนอาห์สามารถโจมตีจากระยะใกล้โดยที่พวกมันไม่รู้ตัวได้ แต่มันอาจจะแย่มากถ้าพวกมันสังเกตเห็นว่าเขาซ่อนตัวอยู่ที่นั่น เพราะถ้าระยะห่างมีน้อยแล้วพวกมันเห็นก่อน นั่นจะทำให้เขาแย่และนั่นไม่ใช่ทางเลือกที่ดี ดังนั้นโนอาห์จึงรอให้ก็อบลินเข้ามาใกล้เขาให้มากที่สุดอย่างใจเย็น

ความคิดของเขาคือรอให้ก็อบลินผ่านเขาไปโดยไม่สังเกตเห็นเขาที่แอบอยู่ที่นั่น จากนั่นเขาก็จะใช้มีดต่อสู้เพื่อฆ่าก็อบลินด้านหลังและจุดไฟเผาก็อบลินนักรบคนหนึ่งและนั่นจะทำให้เขาต่อสู้กับก็อบลินที่เหลือได้อย่างง่ายดาย

แต่น่าเสียดาย แผนก็คือแผน เพราะเมื่อก็อบลินนักรบทั้งสองเดินผ่านโนอาห์ไปและไม่สังเกตเห็นเขาที่นั่น แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างก็อบลินที่ถือปืนอยู่กลับได้ยินเสียงแปลกๆและกรีดร้องออกมาก่อนที่จะวิ่งหนีออกจากพุ่มไม้เพื่อแจ้งเตือนให้ก็อบลินนักรบทั้งสองรู้ตัว

เมื่อเห็นว่าพวกมันสังเกตเห็นแล้ว โนอาห์จึงลงมือทันที เขากระโดดไปในทิศทางของก็อบลินนักรบที่อยู่ใกล้กับเขามากที่สุดและใช้มือข้างหนึ่งฟันเข้าไปที่ลำคอของมัน ก่อนที่ก็อบลินตัวนั้นจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมันก็ล้มลง และในอีกข้างหนึ่งของมือโนอาห์เล็งลูกไฟที่ควบแน่นเล็กน้อยไปที่ก็อบลินถือปืนหวังที่จะเผามัน แต่ก็อบลินตัวนั้นเตรียมพร้อมแล้วและเมื่อเขาเห็นโนอาห์กระโดดออกจากพุ่มไม้มันก็เริ่มวิ่งหลบไปใกล้ๆสถานที่นั้น

‘มอนเตอร์พวกนี้ฉลาดกว่าที่ฉันคิดไว้มาก…ให้ตายเถอะ…’ โนอาห์คิดขณะที่เขาเห็นก็อบลินถือปืนหลบลูกไฟของเขาโดยใช้การคาดเดา

‘เอาล่ะอย่างน้อยก็มีตัวหนึ่งตายไปแล้ว การจัดการกับอีกสองตัวก็มีปัญหาน้อยกว่าจัดการทีเดียวสามตัว’ โนอาห์คิดในขณะที่ก็อบลินนักรบคนหนึ่งที่ถือดาบกำลังโจมตีเข้ามาที่เขาพร้อมกับเสียงกรีดร้องอันดุเดือน

ก็อบลินด้านหลังหยิบปืนขึ้นมาและพยายามยิงลูกดอกพิษใส่โนอาห์ในขณะที่ก็อบลินอีกตัวทำให้เขาเสียสมาธิ แต่ก็อบลินไม่ใช่คนเดียวที่พยายามหลบการโจมตีระยะไกล โนอาห์ในขณะต่อสู้ก็เคลื่อนที่แบบสุ่มไปรอบๆก็อบลินดาบเพื่อที่เขาจะไม่โดนลูกดอก

ในขณะที่ก๊อบลินปืนกำลังเตรียมที่จะยิงลูกดอกอีกลูก โนอาห์ปัดดาบสนิมออกจากก็อบลินนักรบด้วยมีดของเขาโดยใช้มือขวาและด้วยมือซ้ายโนอาห์ก็จุดไฟอีกครั้งและเผาไปที่ก็อบลินนักรบตัวนั้น

ก็อบลินนักรบตัวนั้นเริ่มกรีดร้องจากความเจ็บปวดในขณะที่กลิ้งไปมาบนพื้นเพื่อให้ไฟที่ลุกอยู่ดับลง

แม้ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้จะมาจากป้อมปราการระดับ E แต่มันก็ไม่สามารถต้านทานเปลวไฟของโนอาห์ได้มากไปกว่าบอสระดับพิเศษของป้อมปราการระดับ F แต่ยังไงมอนเตอร์พวกนี้ก็ไม่สามารถเทียบได้กับบอสระดับพิเศษของป้อมปราการระดับ F อยู่ดี ดังนั้นเอฟเฟกต์การชำระบาปของเปลวไฟแห่งนรกจึงทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกับมอนเตอร์พวกนี้

สำหรับก็อบลินที่น่าสงสารตัวนี้ การที่มันกำลังถูกเผาด้วยเปลวไฟแห่งนรกนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการที่มันถูกฟันหลายๆครั้งในหนึ่งวินาทีเสียอีก มันไม่สามารถอธิบายความเจ็บปวดออกมาได้ มันกรีดร้องออกมาเสียงดังพร้อมกับกลิ้งลงไปที่พื้นเพื่อที่จะดับไฟ แต่โนอาห์จะไม่ปล่อยสิ่งนั้นให้เกิดขึ้นแน่นอน เขาใช้พลังงานของเขาเพื่อรักษาเปลวไฟให้ลุกเหมือนเดิมและใช้เนื้อและบาปของก็อบลินเป็นเชื้อเพลิงในการลุกไหม้ต่อไป

ก็อบลินถือปืนเมื่อได้ยินเสียงร้องแห่งความสิ้นหวังของเพื่อนร่วมทางมันก็สะดุ้งทันที ในชั่วพริบตานั้นมันไม่รู้ว่ามันควรจะไปช่วยหรือวิ่งเพื่อชีวิตของมันเอง เพราะมันรู้ดีกว่าถึงมันใช้ลูกดอกยิงใส่มนุษย์ที่อยู่ตรงหน้ามันมากแค่ไหน ก็จะทำให้มนุษย์ตรงหน้าของมันอ่อนแอและช้าลงเท่านั้น มันไม่มีทางที่จะหยุดมนุษย์ตรงหน้าให้ไม่ใช้เปลวไฟที่น่ากลัวของเขามาเผามันได้

โนอาห์ไม่เสียเวลาที่ก็อบลินตัวนั้นกำลังลังเลใจไป เขาใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานั้นพุ่งเข้ามาหาก็อบลินและสร้างเปลวไฟในมือพร้อมที่จะเผามันทันที

เมื่อก็อบลินเห็นดังนั้นมันจึงรู้ว่ามันไม่ควรยืนนิ่งๆเพื่อที่มันจะตกเป็นเป้า มันให้ความสนใจกับเปลวไฟที่โนอาห์ปล่อยออกมาและหลบลูกไฟนั้น แน่นอนว่ามันไม่อยากมีชะตากรรมเช่นเดียวกับเพื่อนร่วมทางของมันที่กำลังกรีดร้องและทรมานอยู่บนพื้นตอนนี้

ในขณะที่มันวิ่งก็อบลินเห็นว่ามีลูกไฟอีกลูกพุ่งไปทางซ้ายของมันซึ่งทำให้มันกระโดดไปทางขวาเพื่อไม่ให้โดนเปลวไฟ แต่ทันทีที่ก๊อบลินแตะเท้าของมันลงบนพื้นมันก็สังเกตเห็นว่าเปลวไฟไม่ใช่สิ่งเดียวที่กำลังพุ่งเข้ามาหามัน

เนื่องจากความสว่างและอันตรายที่เปลวไฟปล่อยออกมาทำให้ก็อบลินสนใจแต่เปลวไฟโดยที่มันไม่ได้สนใจอย่างอื่น เมื่อมันรู้ตัวอีกทีก็มีวัตถุสีเงินแวววาวกำลังพุ่งเข้ามาหามัน แต่เมื่อมันรู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว มีดที่โนอาห์ข้างออกมาไปโดยหลังของก็อบลินตัวนั้นทำให้มันล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด

โนอาห์เห็นก็อบลินพยายามจะลุกขึ้นจากพื้นด้วยความสิ้นหวังขณะที่มันกำลังคลานออกไป เขาไม่ได้แสดงความเมตตาแม้แต่นิดเดียว เขาเรียกลูกบอลไฟอีกลูกอย่างเย็นชาและปามันพุ่งเข้าใส่ก็อบลินที่ตอนนี้ไม่สามารถหลบได้ ลูกไฟโดนก็อบลินอย่างแม่นยำและนั่นทำให้เพิ่มเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดและความสิ้นหวังให้กับป่าที่เพิ่งเงียบลงเนื่องจาก การตายของก็อบลินอีกตัว

ในตอนนี้ก็อบลินที่ถูกบดบังด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง มันมองเห็นมนุษย์ที่ทำให้มันทรมานไม่ต่างไปจากปีศาจหรือไม่ก็เลวร้ายไปกว่านั้น! สำหรับก็อบลินแล้วร่างของมนุษย์ตรงหน้าของมันคือจอมมาร!

ในขณะที่ก๊อบลินถูกเผาโนอาห์ไม่เสียเวลาและโยนลูกไฟอีกลูกใส่ก็อบลินที่เขาแทงตายตอนเริ่มการต่อสู้เพื่อให้ความสามารถของเขาดูดซับร่างกายของมอนเตอร์พวกนี้และเข้าใกล้การพัฒนามากขึ้น

หลังจากก็อบลินทั้งสามถูกเผาจนหมดและกลายเป็นฝุ่นหน้าต่างสีดำที่คุ้นเคยก็ปรากฏต่อหน้าโนอาห์อีกครั้ง

[ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 6 หน่วย]

[ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 6 หน่วยสำหรับสกิล: เปลวไฟแห่งนรก]

เมื่อมองไปที่หน้าต่างนั้นโนอาห์รู้สึกว่าการต่อสู้นั้นคุ้มค่าจริงๆ จากการฆ่าก็อบลินทั้งสามตัวนี้เพียงลำพังโนอาห์ได้รับค่าประสบการณ์เท่ากันกับที่เขาต้องฆ่าหนู 6 ตัวในป้อมปราการระดับ F และเขายังใช้เวลาได้ไวกว่าปกติถึงสามเท่า เพราะการฆ่าหนู 6 ตัวก็เป็นอะไรที่เสียเวลาเป้นอย่างมากอีกทั้งยังฆ่าหนูพวกนั้นในท่อระบายน้ำ หนูบางตัวลงไปในน้ำตลอดเวลาเพื่อดับไฟ

เมื่อมองไปที่ขี้เถ้าความปรารถนาของโนอาห์ที่จะฆ่าก็อบลินก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ เนื่องจากความตื่นเต้นในการได้รับค่าประสบการณ์มากมายและความว้าวุ่นใจทำให้โนอาห์ไม่รู้ว่าเสียงกรีดร้องของก็อบลินที่เขาฆ่านั้นดึงดูดความสนใจของก็อบลินตัวอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆโดยไม่รู้ตัว

เนื่องจากป้อมปราการเปิดมานานแล้วจำนวนก็อบลินจึงเพิ่มขึ้นเร็วมาก โอกาสที่ก็อบลินอีกกลุ่มหนึ่งที่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือก็เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน

สำหรับคนอื่นสิ่งนี้อาจเป็นอุปสรรคสำคัญ แต่สำหรับโนอาห์แม้ว่าจะไม่รู้ตัว แต่มันก็กลายเป็นความโชคดีไปแล้ว