กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 68

ตอนที่68

แน่นอนว่ามันเป็นไปตามที่คาดไว้ตั้งแต่แรก

“คีย์”

“ ฮูฮู….”

ไม่ว่าระดับทักษะของผมจะเพิ่มขึ้นแค่ไหน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่ามอนสเตอร์ระดับกลางในรูปแบบที่ต่ำที่สุดของผมด้วยการโจมตีหนึ่งหรือสองครั้ง มีความสามารถทางกายภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ความแตกต่างไม่สามารถเติมเต็มได้ด้วยทักษะใด ๆ ดังนั้นการเติบโตของผมจากระดับ 50 เป็นระดับ 58 พิสูจน์แล้วว่ามีความหมายหรือไม่?

ไม่

ทักษะการสร้างกับดักเพิ่มขึ้นทีละน้อยและเมื่อทำเช่นนั้นระยะเวลาที่ใช้ในการสร้างกับดักและความแข็งแกร่งของกับดักนั้นคุ้มค่ากับการตาย หลายครั้งที่ผมต้องทนทุกข์ทรมานจากหางและกรงเล็บของแมงป่องพิษ

ในที่สุดทักษะก็มาถึง Lv.9

แมงป่องพิษตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกกับทักษะของผม

“ กียี่”

แมงป่องพิษกำลังส่งเสียงครวญคราง เมื่อมันแข็งแกร่งกว่าร่างก็อบลินของผม ผมไม่เคยคิดเลยว่ามันจะสร้างเสียงนี้ได้ แต่ตอนนี้น้ำเสียงของมันอ่อนโยนราวกับว่ามันกำลังร้องขอชีวิต

ตอนนี้แม้จะอยู่ในร่างก็อบลิน ผมก็ไม่ได้กังวลเรื่องขนาดกรงเล็บของมันด้วยซ้ำ

ตกลง ตอนนี้เห็นได้ชัดจริงๆ

มอนสเตอร์ระดับกลางเป็นเพียงระดับกลางเท่านั้น

มีมอนสเตอร์ระดับสูงมากขึ้นเหนือพวกเขา

มันจะไม่ใช่สัตว์ประหลาดเพียงตัวเดียวที่ผมต้องกังวล

มนุษย์

มนุษย์ที่เกิดมาในครอบครัวที่ได้เปรียบซึ่งเติบโตมาโดยปราศจากความยากลำบากและได้รับการฝึกฝนภายใต้พี่เลี้ยงที่ทรงพลัง

ผมจะต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา

พวกเขาคงเห็นผมเป็นมอนสเตอร์และตามล่าผม จริงๆ แล้วผมไม่ต้องการเผชิญหน้ากับพวกเขาจนกว่าผมจะพัฒนาไปในรูปแบบถัดไป ผมไม่มีเวลาให้เสีย ผมต้องเติบโต

ขั้นกลาง

ขั้นสูง

ขั้นสุดยอดและอื่น ๆ

ฆ่ามากขึ้น กินมากขึ้นอีก

ผมเข้าไปใกล้แมงป่องพิษที่ส่งเสียงครวญครางซึ่งทำอะไรไม่ถูกในกับดักที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะเพื่อจับขาและกรงเล็บของมัน มันกำลังวิงวอนขอความเมตตา ช่างน่าสมเพช แมงป่องพิษถูกเปลี่ยนจากการเป็นนักล่ามาเป็นเหยื่อ

แน่นอนผมไม่สนใจความรู้สึกของเหยื่อ

“จะเพลิดเพลินกับอาหารนี้”

ผมกัดกรงเล็บที่แข็งและลิ้มรสยาพิษ

แน่นอนผมคาดหวังไว้

(ทักษะการสร้างพิษขั้นต่ำกลายเป็น Lv7 แล้ว)

(การฟื้นฟูขั้นต่ำกลายเป็น Lv9 แล้ว)

ทักษะการล่าของผม ไม่สนใจความเป็นพิษของเป้าหมายและทักษะการสร้างภูมิคุ้มกันและการฟื้นฟูของผมจะป้องกันไม่ให้ผมเสี่ยงต่อพิษ เมื่อถึง Lv5 การฟื้นฟูก็เริ่มสามารถฟื้นตัวจากความเสียหายจากพิษได้

ทักษะการสร้างพิษดีขึ้นทุกครั้งที่ผมกินหรือใช้พิษ มันทำให้ผมสามารถเพิ่มการฟื้นฟูพิษและทักษะการสร้างพิษได้ในอัตรามหาศาลในขณะที่กินแมงป่องพิษ การเติบโตของภูมิคุ้มกันช้าลงเล็กน้อยเนื่องจากอยู่ในระดับกลางแล้ว นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าการล่ากำลังเติบโตขึ้น เพราะผมกินเยอะมากตั้งแต่เลเวลที่แล้วมันอาจจะเพิ่มมากขึ้นโดยที่ผมไม่สังเกตเห็น

“ คีย์คีย์คีย์!”

“ ต่อไปต่อสู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”

ถ้าคุณสามารถ

ผมยังคงกินแมงป่องพิษที่ยังมีชีวิตอยู่ในขณะที่หน้าต่างแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งในที่สุดพวกเขาก็ประกาศว่าการฟื้นฟูและการสร้างพิษของผมถึงระดับกลาง

ในที่สุดวลี (พิชิตหอคอยจินม่า 2/10) ก็ปรากฏขึ้น ในไม่ช้าความเจ็บปวดที่คุ้นเคยก็มาเยือนผมกระบวนการของร่างกายที่เสื่อมโทรมกลับคืนสู่ร่างเดิม กล้ามเนื้อบวมจากการสูบฉีดเลือด ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ผิวหนังหนาขึ้น กระดูกแข็งตัวและหนาขึ้น ในขณะที่สังเกตปรากฏการณ์ความคิดแปลก ๆ เข้ามา ราวกับว่าผมกำลังมองไปที่ร่างกายของคนอื่น

ความคิดแปลก ๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว มันไม่ใช่เวลาที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผมมองไปรอบ ๆ ผมไม่แน่ใจว่าเอ อยู่ที่ไหนผมจึงพูดเสียงดัง

“ผมจะพิชิตทั้งสิบชั้น”

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วขณะที่ฝ่ายตรงข้ามล้มลงทีละตัว

อัศวินโครงกระดูก

ราชาแตน

มิโนทอร์และมอนสเตอร์อื่น ๆ อีกเจ็ดตัว

“ วู!”

“ เวร!”

แมงมุมที่มีใยมีพลังไฟฟ้าเป็นสิ่งที่ยากที่สุดในบรรดามอนสเตอร์ระดับกลางที่ต้องเผชิญ ผมสามารถเอาชนะมันได้ในรูปแบบก็อบลินนักสู้ แต่ตั้งแต่ตอนที่ผมกลายเป็นก็อบลินผมก็ยังคงตายแม้จะสัมผัสกับใยของมันก็ตาม

มันยากที่จะสร้างกับดัก

ยิ่งไปกว่านั้นแมงมุมยังคลานไปทั่วกำแพงเพื่อหลีกเลี่ยงกับดักที่ผมทำไว้บนพื้นดิน ทักษะการสร้างกับดักของผมแม้ว่าจะไปถึงระดับกลาง Lv5 แล้วก็ตาม ผมทำได้แค่กับดักบนพื้นดินที่ผมเหยียบอยู่

เว้นแต่ศัตรูจะโง่เหมือนโทรล

นั่นคือเหตุผลที่ผมต้องโจมตีศัตรูเพื่อล่อให้เข้ามาติดกับดัก จนถึงตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องยาก แต่แมงมุมเป็นคู่ต่อสู้ที่ฉลาด มีทักษะที่ค่อนข้างดี แต่ก็มีข้อเสีย จำเป็นต้องมีการวิจัยจำนวนมากเพื่อที่ผมจะได้ใช้ทักษะนี้ได้ดีขึ้นในอนาคต หลังจากนาฬิกาพกคลิกเพื่อแสดงความหมายสี่ชั่วโมง ผมก็เสียบดาบเข้าที่คอของแมงมุมสายฟ้าได้สำเร็จ

มันเป็นเรื่องยาก แต่ผลตอบแทนก็คุ้มค่า

“อร่อย”

ขณะที่กำลังเคี้ยวแมงมุมสายฟ้าคำเตือนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา