กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 1058 หมอกดำ

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 1058 หมอกดำ

“คิดจะสังหารข้า ต้องดูก่อนว่าเจ้ามีความสามารถนั้นอยู่หรือไม่”

อี้หยุนเฟยพ้นลมหายใจอันเยือกเย็น ดีดนิ้ว หน้าไม้ยาวหลายเมตรปรากฏออกมา ลูกศรจำนวนมากพุ่งเข้ามาฮวาอิ่งรอบทิศทางโดยปราศจากมุมอับ

ลูกศรจำนวนมากถาโถมเข้ามา ไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ หากเป็นคนธรรมดาไม่มีทางหนีรอดจากการโจมตีของหน้าไม้นี้ได้เลย

หลังจากนั้นวรยุทธ์ของฮวาอิ่งก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุด ลูกศรหน้าไม้ที่พุ่งเข้ามาเหล่านั้นไม่อยู่ในสายตาของนางเลยแม้แต่น้อย

นางโบกเสื้อแขนของนาง ลูกธนูหน้าไม้หยุดอยู่กลางอากาศราวกับว่ามันถูกแช่แข็ง

“เจ้าเด็กเหลือขอ เจ้าคิดว่าการที่ถูกลูกธนูนับพันทิ่มแทงนั้นจะรู้สึกอย่างไร? หากลูกสาวของนางสารเลวนั่นเห็นสภาพศพของเจ้าในป่าไผ่ นางจะปวดใจหรือไม่?”

“ไม่ หากนางได้เห็นว่าเจ้าถูกทรมานจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เหมือนกับตายทั้งเป็น และสุดท้ายก็จากไปอย่างน่าอนาถ เช่นนั้นนางคงจะประทับใจในตัวเจ้ามากขึ้น”

ฮวาอิ่งเอียงศีรษะของเนางและมองไปรอบ ๆ ราวกับว่านางกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้กู้ชูหน่วนมาที่นี่และเห็นการตายอันน่าสลดใจของอี้หยุนเฟยด้วยตาของนางเอง

อี้หยุนเฟยเม้มริมฝีปากของเขา ดีดนิ้วอีกครั้ง ทันใดนั้นลูกศรหน้าไม้ก็ผลิบานเป็นดอกบัวเหล็กอันสว่างไสว และพุ่งไปที่ร่างของฮวาอิ่งอย่างรุนแรงและพร้อมเพรียง

ฮวาอิ่งขมวดคิ้ว นางยืนขึ้นและปล่อยฝ่ามือเข้าไปปะทะกับดอกบัวเหล็กเพื่อทำลายมัน

แต่ดอกบัวเหล็กราวกับว่ามีดวงตาติดอยู่ มันไล่ตามนางเหมือนว่าหากนางไม่ตาย ดอกบัวเหล็กก็ไม่มีวันหยุด

ฮวาอิ่งหัวเราะออกมา “เฮอ เฮอ เฮอ ดอกบัวเหล็กนี่ช่างน่าสนใจเหลือเกิน นางผู้หญิงสารเลวนั่นเป็นคนสอนเจ้ามาใช่ไหม มันเป็นหนึ่งในอาวุธลับของนาง และมีเพียงไม่กี่คนบนโลกที่สามารถเอาชนะนางได้”

อี้หยุนเฟยพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นดอกบัวเหล็กก็เปลี่ยนทิศทางไปตามเสียงดีดนิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง

มุมปากของฮวาอิ่งเผยให้เห็นรอยยิ้มอันชั่วร้าย “น่าเบื่อ เลิกเล่นได้แล้ว”

“บูม……”

เสียงระเบิดดังขึ้น ดอกบัวเหล็กแหลกสลายกลายเป็นผุยผงในชั่วพริบตา

“ฟ่อ……”

“เจ้าเด็กเหลือขอ คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะวางยาพิษไว้ในดอกบัวเหล็ก”

ฮวาอิ่งปิดจมูกของตนเองเพื่อหยุดหมอกพิษซึ่งกำลังกระจายอยู่ทั่วท้องฟ้า

นางไม่รู้ว่ามันคือพิษอะไร

รู้เพียงแค่ว่าพิษชนิดนี้ทำให้นางสูญเสียไปพลังไปไม่น้อย

“เป็นพิษที่นางสารเลวนั่นปรุงขึ้นมาอีกแล้วใช่ไหม? ดูเหมือนว่าเจ้าคงมีความสำคัญต่อนางเป็นอย่างมาก พิษนี้ต้องใช้กำลังอย่างมากในการปรุงมันออกมา ดูเหมือนนางจะไม่ได้ประเมินข้าต่ำเกินไป”

“นี่เป็นพิษที่มีไว้เพื่อสลายพลัง พิษธรรมดานั้นไม่มีผลกับเจ้า แต่พิษสลายพลังนั้นสร้างขึ้นมาเพื่อจัดการกับเจ้าโดยเฉพาะ มันจะทำให้ความแข็งแกร่งของเจ้าลดลงในช่วงเวลาสั้น ๆ และทำให้เจ้าเคลื่อนไหวไม่ได้”

ผู้อาวุโสโหรงกับผู้อาวุโสฉีมองหน้ากัน สองมือประสาน รวบรวมพลังทั้งหมด หวังว่าจะจบชีวิตของฮวาอิ่งด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

“บูม……”

เสียงฟ้าร้องดังสนั่น พายุถาโถมอย่างบ้าคลั่ง จิตสังหารพลุ่งพล่าน มังกรดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

มังกรดำพุ่งขึ้นสู่อากาศ ค่ายกลขนาดใหญ่ล้อมรอบร่างของฮวาอิ่ง เปลวไฟขนาดมหึมาพุ่งตรงไปยังร่างของฮวาอิ่ง

“บูม……”

ภายใต้การโจมตีดังกล่าว ทำให้แผ่นดินไหวและภูเขาสั่นสะเทือน

อี้หยุนเฟยยืนอย่างไม่มั่นคง ทำได้เพียงเกาะต้นไม้ไว้แน่น

การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ เขาไม่สามารถเข้าร่วมกับมันได้ เขาทำได้เพียงปล่อยให้ผู้อาวุโสโหรงและผู้อาวุโสฉีร่วมมือกันเพื่อสังหารฮวาอิ่ง

“ฮ่าฮ่าฮ่า……มีคนมากมายตั้งการสังหารข้า อย่างพวกเจ้าสองคนคิดว่ามันคู่ควรงั้นหรือ? ต่อให้พวกเจ้าเป็นยอดฝีมือระดับหกแห่งรัฐอี้ก็ทำอะไรข้าไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า……”

หลังจากเสียงหัวเราะอันชั่วร้ายดัง พลังอันยิ่งใหญ่และรุนแรงอีกลูกหนึ่งก็ระเบิดขึ้นมาจากพื้นโลก เป็นคลื่นของหมอกสีดำ พุ่งโจมตีใส่มังกรดำ

เกล็ดมังกรแหลมคม ฟันแทงไม่เข้า ไร้ซึ่งคู่ต่อกร

และเมื่อหมอกสีดำพุ่งผ่านไป เนื้อหนังของมังกรดำกลับเน่าเปื่อย คำรามออกมาอย่างน่าสมเพช

สีหน้าของผู้อาวุโสโหรงและผู้อาวุโสฉีเปลี่ยนไป

มังกรดำคือวิชาภาพลวงตาที่ใช้พลังแห่งชีวิตของพวกเขาสร้างขึ้น

แต่มันกลับ……เทียบไม่ได้กับวิชาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนาง?

ความแข็งแกร่งของนางนั้นแข็งแกร่งถึงเพียงใด?

และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือ หมอกสีดำยังคงแพร่กระจายออกไปและทำให้สิ่งต่าง ๆ เน่าเปื่อย กัดพวกเขาไม่ยอมปล่อยราวกับต้องการกลืนกินพวกเขาไม่ให้เหลือซาก