กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 755 1083-1084
กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 755 1083-1084
“พูดจาเหลวไหล บทลงโทษที่ข้าใช้กับเขา มิทำให้เขาตายได้ พอเจ้าไปพบเขา เขาก็ตายในทันที เหมือนกับเมื่อยี่สิบปีก่อน ที่เจ้าพบกับอวิ๋นเอ๋อร์เพียงหนเดียว นางก็ตัดความสัมพันธ์ทุกสิ่งอย่างกับข้าอย่างเด็ดขาดทันที”
“หึ ช่วยไม่ได้”
หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าเย้ยหยัน บุญคุณและความแค้นต่างๆ ไม่สำคัญอีกต่อไป
ที่สำคัญคือ เขาฆ่าคนในเผ่าไปมากมายเพียงนี้ และเป็นผู้นำการก่อกบฏในครั้งนี้ เขาต้องตายสถานเดียว
จิตสังหารพลุ่งพล่าน
จิตสังหารของหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าแพร่กระจายออกมา ผู้ที่ถูกปกคลุมไปด้วยจิตสังหารของเขาตายลงอย่างรวดเร็วระเหยเป็นหมอกโลหิต รองหัวหน้าเผ่าซือคงใช้พลังอย่างที่สุด เพื่อหยุดพลังอันยิ่งใหญ่นี้ และสีหน้าที่ถูกกดขี่ตึงขึ้นในทันที เลือดออกไม่หยุด พื้นที่ที่เขายืนอยู่แยกออกจากกันอย่างต่อเนื่อง
และไม่รู้ว่าทนน้ำหนักไปมากเพียงใดกันแน่
กู้ชูหน่วนเองก็อิจฉาพลังนี้แล้ว
หากผนึกของนางถูกปลดออก นางจะเก่งกาจเท่าเขาหรือไม่นะ?
เพียงใช้พลังจิตก็สามารพฆ่าคนได้ มิจำเป็นต้องลงมือฆ่าเลยด้วยซ้ำ
และสามารถพลิกสถานการณ์สงครามทั้งหมดได้เพียงผู้เดียว
คนใช้ของน่าหลานหลิงลั่วกล่าว “คุณชาย เราจะทำอย่างไรดีขอรับ จักต้องช่วยรองหัวหน้าเผ่าซือคงหรือไม่?”
ช่วยเขา?
เขาโง่หรืออย่างไรกัน?
สิ่งที่สำคัญที่สุดในการมาที่เผ่าเพลิงฟ้าสำหรับเขาคือ ฆ่าไอ้คนเลวทรามซือคงด้วยมือตนเอง และทำลายทั้งเผ่าเพลิงฟ้าให้สิ้นซาก
เขาจะช่วยศัตรูฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของตนได้อย่างไร
น่าหลานหลิงลั่วกล่าว “การมาของหุบเขาตันหุยในครั้งนี้ คือมาช่วยหัวหน้าเผ่า ในเมื่อแน่ชัดแล้วว่ารองหัวหน้าเผ่าเป็นผู้ก่อกบฏและใส่ร้ายหัวหน้าเผ่า พวกเราก็ควรจะอยู่ฝ่ายหัวหน้าเผ่า ส่งต่อลงไปว่า ใครที่ร่วมมือฆ่าหัวหน้าเผ่า ให้ฆ่าให้หมด ล้างแค้นให้กับหัวหน้าเผ่าซะ”
“ขอรับ”
ลูกศิษย์นับหมื่นคนของหุบเขาตันหุยเปลี่ยนพรรคพวกในบัดดล และหันไปฆ่ารองหัวหน้าเผ่าซือคงแทนอย่างไร้ความปราณี
ผู้คนในเหตุการณ์ต่างงงงัน
การเปลี่ยนแปลงของหุบเขาตันหุยรวดเร็วมากเสียจริง
คนของซือคงยังไม่ทันรู้ตัว ก็ถูกฆ่าไปมากแล้ว
แม้นจะรู้ตัวทัน แต่ก็มิใช่คู่ต่อสู้ของหุบเขาตันหุยในระยะเวลาอันสั้นนี้ เพราะเมื่อครู่ที่ซ่งหยวนและหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าระเบิดความโกรธออกมาและสังหารทั่วหล้า หุบเขาตันหุยเองกลับหลบหนีได้ทันเวลา ทว่าผู้ที่เป็นหนังหน้าไฟนั้นกลับเป็นคนของซือคงเอง
รองหัวหน้าเผ่าซือคงโกรธจนกระอักเลือดออกมาทันที
เขาเสียใจ
ตนมิควรร่วมมือกับคนของหุบเขาตันหุยตั้งแต่ต้น ทำเอาล้อหมาป่าเข้าเรือน ทำลายแผนการของเขา
หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้ายิ่งโกรธจนลุกเป็นไฟ
เรื่องของเผ่าเพลิงฟ้าจักต้องให้คนนอกเข้ามาร่วมด้วยตั้งแต่เมื่อใดกัน
และคนนอกที่ว่านั้น ในปากคอยพูดว่าเพื่อปกป้องเขา ช่วยเหลือเขา แต่กลับสังหารหมู่ลูกศิษย์และคนของเขาไม่หยุด
แม้นจะเป็นคนของซือคงก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังเป็นลูกศิษย์ของเผ่าเพลิงฟ้าเช่นกัน ต้องให้เขาทำตัวเป็นจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือที่นี่ตั้งแต่เมื่อใดกัน
หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้ายกมือขึ้นอยากจะฆ่าน่าหลานหลิงลั่วซะ
ทว่าไม่รู้เพราะเหตุใด มีพลังอันแข็งแกร่งคอยดึงฉีกเขาอยู่ภายในร่างกายไม่หยุดหย่อน ดึงฉีกจนเขาตายก็มิปาน ราวกับร่างกายจะระเบิดออกมาอย่างไรอย่างนั้น
“อ๊าก…”
หัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้ากุมขมับไว้แน่น เจ็บปวดจนเขากลิ้งลงกับพื้นอย่างมิสนใจใดๆ
รองหัวหน้าเผ่าซือคงที่ถูกกดขี่ถอนหายใจโล่งอก และหนีไปอย่างเร็วไว ทิ้งเรื่องวุ่นวายต่างๆ ให้คนอื่นจัดการ
“ท่านพ่อ…”
เหวินเส่าอี้พยุงหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าขึ้น เพียงแค่แตะบนตัวของเขา ก็ร้อนจนทำให้มือของเขาเกิดแผลผุพองขึ้น
ร่างกายของเหวินเฉิงเทียนร้อนมาก ร้อนกว่าหม้อน้ำมันเดือดเสียอีก มิสามารถพยุงเขาให้ลุกขึ้นได้เลย
และมิสามารถรักษาให้กับเขาได้ด้วย เพราะหัวใจของเขาเต้นเร็วมาก ราวกับว่ามีกรวยแหลมกำลังทิ่มแทงหัวใจของเขาให้หลุดออกมาปานนั้น
นี่มัน…
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?
“ข้า…ข้าหลงเสน่ห์ และ…และยังโดนยาพิษอีกด้วย ทน…ทนต่อไปได้ไม่นานแล้ว”
“ท่านพ่อ…”
“เส่าอี้ พ่อจะถ่ายทอดพลังทั้งหมดที่มีอยู่ให้กับเจ้า เผ่าเพลิงฟ้าในภายภาคหน้านั้น…ต้องวานเจ้าแล้วล่ะ”
“ข้ามิสามารถดูแลทั้งเผ่าเพลิงฟ้าได้ กระดูกไหปลาร้าของข้ายังถูกดึงออกไปแล้วด้วย”
เหวินเฉิงเทียนรีบจับเข้าที่กระดูกไหปลาร้าของเหวินเส่าอี้ บริเวณนั้นถูกดึงออกไปจริง ทั้งยังถูกดึงออกจนหมด ทั้งชาตินี้ เขามิอาจฝึกฝนวรยุทธ์แล้วล่ะ
“ใครทำ? เผ่าหยกหรือ? หรือว่าน่าหลานหลิงลั่ว?”
เหวินเส่าอี้ส่ายศีรษะ
ใครเป็นคนทำนั้นไม่สำคัญ
ตอนนี้เขาเพียงแค่ต้องการให้คนในเผ่าปลอดภัย เพียงแค่ท่านพ่อปลอดภัยเท่านั้น
เหวินเฉิงเทียนยิ่งโกรธมากขึ้น ฤทธิ์ของยาพิษก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น จึงกระอักเลือดออกมาทันที
เมื่อเห็นว่าไฟลุกโชนทั่วทั้งเผ่าเพลิงฟ้า มองลงไปพบเพียงซากศพเต็มพื้นอยู่ทุกแห่งหน และน่าหลานหลิงลั่วก็ยังคงสังหารหมู่คนในเผ่าของเขาอยู่นั้น
เหวินเฉิงเทียนจึงหยิบพลุของมาจากอกอย่างสั่นเทา และปล่อยขึ้นสู่ฟ้า
ในยามค่ำคืน พลุเบ่งบานอย่างสว่างไสว ก่อตัวเป็นอักขระเผ่าเพลิงฟ้าออกมาบนท้องฟ้า
ขณะที่พลุถูกปล่อยออกไปนั้น ก็มีกลุ่มยอดฝีมือชุดดำ ใบหน้าสวมหน้ากากหงส์ออกมาจากทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
กลุ่มยอดฝีมือเหล่านี้มีมาก จนมิรู้ว่ามีทั้งหมดกี่คน แต่ละคนเก่งกาจและมีประสบการณ์สู้รบมากมาย เมื่อเข้าร่วมสงคราม ก็พุ่งไปฆ่าคนของน่าหลานหลิงลั่วในทันที
เมื่อพวกเขาเข้าสู่สงคราม คนของน่าหลานหลิงลั่วก็มิสามารถวิ่งหนีได้อีกต่อไปและสู้กับพวกเขาอย่างสุดชีวิต
เหวินเส่าอี้หรี่ตาลง
“กองทัพหงส์…”
นี่เป็นไพ่ใบสุดท้ายของเผ่าเพลิงฟ้า มีเพียงหัวหน้าเผ่าในอดีตถึงจะสามารถเรียกมันออกมาได้
หากเช่นนี้แล้วยังไม่สามารถชนะได้ เผ่าเพลิงฟ้าจะเป็นอันจบสิ้นในที่สุด
ขณะที่กองทัพหงส์ออกมาก็มีผู้อาวุโสสูงสุดพิเศษสองสามคนออกมาเสริมด้วย
พวกเขามีความแข็งแกร่งที่แท้จริง และไม่เป็นผลดีต่อคนของน่าหลานหลิงลั่วเลยแม้แต่น้อย
บริเวณมุมหนึ่ง
เสี่ยวลู่กล่าว “คาดไม่ถึงว่าเผ่าเพลิงฟ้าจะมีกองกำลังที่แข็งแกร่งเพียงนี้ โชคดีที่นายท่านฉลาดหลักแหลม มิได้เคลื่อนไหวออกไปก่อน”
“ส่งต่อลงไปว่าใครทุกคนเตรียมตัวเคลื่อนไหวได้”
เสี่ยวลู่ตะลึงงัน
กองกำลังของหุบเขาตันหุยยังคงแข็งแกร่ง
รอให้พวกเขาสู้กันจนจบ พวกเขาค่อยออกไปก็ไม่สาย
ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องออกโรงตั้งแต่บัดนี้เลยด้วยซ้ำ
มีผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าเพลิงฟ้าตายไปมากมาย แต่ตอนนี้กลับมีปรากฏออกมาอีกมากเพียงนี้ ใครจะรู้ได้ว่าพวกเขายังซ่อนอะไรไว้อยู่หรือไม่
“ไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรืออย่างไร? รีบส่งต่อลงไปซะ”
“เจ้าค่ะ…”
เสี่ยวลู่ปล่อยกระสุนสัญญาณออกไปโดยเร็ว สั่งการให้ทุกคนเตรียมตัวทันที เพื่อกำจัดเผ่าเพลิงฟ้าในสิ้นซาก
สายตาของกู้ชูหน่วนลึกซึ้ง เคลื่อนไหวและหยุดตามเงาร่างของน่าหลานหลิงลั่ว
ไม่มีอะไรที่นางสามารถช่วยได้เกี่ยวกับคดีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของจวนแม่ทัพ
ยามที่เซี่ยวอวี๋เซวียนลำบากมากที่สุด นางมิเพียงแต่ไม่อยู่เคียงข้างเขาเท่านั้น แต่กลับทำร้ายเขามากขึ้นอีก
ครั้งนี้ อย่าว่าแต่นางต้องการกำจัดเผ่าเพลิงฟ้าเลย เพียงเพื่อช่วยเขาให้สมปรารถนา นางก็ต้องช่วยเขาให้ได้
ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร วันนี้เผ่าเพลิงฟ้าต้องสิ้นซาก
นางต้องคืนความยุติธรรมให้กับผู้คนนับหมื่นคนให้จงได้
เมื่อเห็นว่าน่าหลานหลิงลั่วไม่ใช่ศัตรูของผู้อาวุโสสูงสุดแห่งเผ่าเพลิงฟ้า กู้ชูหน่วนก็ลงมือโดยไม่คิดทันที วาดดาบขึ้นมาหลายเล่มและพุ่งไปยังตัวของผู้อาวุโสสูงสุดแห่งเผ่าเพลิงฟ้าทันที
และโจมตีซ้ายขวาบนล่างหน้าหลังไปพร้อมกับน่าหลานหลิงลั่ว
ในขณะเดียวกัน ยอดฝีมือของเผ่าหยกก็ปรากฏตัว ก็มีคนนับหมื่นปรากฏออกมาจากทั่วทั้งสี่ทิศอย่างมิรู้ตัว ก่อตัวเป็นรูปแบบห่อเกี๊ยวและล้อมรอบทั้งสนามรบเอาไว้
ยอดฝีมือสองสามคนของเผ่าหยกเพ่งไปยังหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าโดยตรง
หากมิใช่ว่าหัวหน้าเผ่าเพลิงฟ้าก็มียอดฝีมือคอยคุ้มกันเอาไว้ มิเช่นนั้นคงตายด้วยน้ำมือของเผ่าหยกไปนานแล้ว
นี่เป็นศึกสงครามผสมครั้งใหญ่
แต่สำหรับเผ่าเพลิงฟ้านั้น อาจเป็นศึกสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ก็เป็นได้
เหวินเส่าอี้เจ็บปวดใจขึ้นมากะทันหัน
ร่างคนสีแดงที่คุ้นเคยนั้นได้เรียกกองกำลังของเผ่าหยกมาแทบทั้งหมด เข้าสู่เผ่าเพลิงฟ้า และฆ่าคนของเขาอย่างโหดเหี้ยม
ศึกครั้งนั้นกับเผ่าหยก พวกเขาเผ่าเพลิงฟ้าก็สูญเสียกองกำลังไปนับพันนาย
บัดนี้…
บัดนี้นางได้เปลี่ยนทั้งเผ่าเพลิงฟ้าให้กลายเป็นขุมนรก
นางจำต้องทำให้พวกเขาหมดหนทางและฆ่าพวกเข้าให้จงได้เลยงั้นหรือ?