ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ - เล่มที่ 1 บทที่ 20 กลับไปเผชิญหน้า

แม้จะอยู่ในเกี้ยวซึ่งกำลังโคลงเคลง ทว่าหลินเมิ้งหยากลับสงบนิ่งเป็นอย่างมาก

ภายในความทรงจำของร่างกายนี้ บ่งบอกว่าบ้านสกุลหลินของเจิ้นหนานโหวเป็นสถานที่แห่งความสุขและทุกข์ระทม

ความรักเอ็นดูของพ่อและความเอาอกเอาใจของพี่ชาย เป็นเพียงสิ่งเดียวที่สามารถยึดเหนี่ยวหญิงสาวโง่เขลาเบาปัญญาผู้นี้เอาไว้

แต่ทุกครั้งที่พ่อและพี่ต้องออกไปรบต่างเมือง ความทุกข์ทรมานของหลินเมิ้งหยาจึงเริ่มต้นขึ้น

แม่เลี้ยงใจร้าย น้องสาวผู้เกลียดชังมักจะทรมานสาวน้อยบริสุทธิ์ที่น่าสงสารคนนี้

เพราะเหตุนี้ เธอที่เข้ามาอยู่ในร่างของหลินเมิ้งหยาจะทำให้คนใจหยาบเหล่านั้นต้องได้รับโทษที่สาสม!

สายตาพลันจ้องมองนิ้วมือเรียวสวยของตนเองก่อนจะผุดยิ้มอันแสนทรงเสน่ห์ขึ้น

เอาเป็นว่า…เริ่มจากน้องสาวที่มอบพุทราอาบยาพิษให้นางก่อนแล้วกัน!

ณ จวนเจิ้นหนานโหว

ทุกคนกำลังยุ่งวุ่นวายกับการเตรียมการต้อนรับกลับบ้านของคุณหนูใหญ่แห่งสกุลหลิน

ภายในตำหนัก ฮูหยินของเจิ้นหนานโหวกำลังนั่งอยู่บนที่นั่ง

แม้ฮูหยินโหวจะเป็นเพียงแม่เลี้ยง ทว่านางกลับมาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง อีกทั้งยังเป็นถึงน้องสาวฮองเฮาองค์ปัจจุบัน แม้ว่ารูปร่างหน้าตาจะไม่งดงามเท่าพี่สาวแท้ๆ แต่เพราะการเลี้ยงดูตลอดหลายปีของคนในตระกูลจึงทำให้นางมีท่วงท่าที่สง่างาม

เหตุเพราะนางเป็นถึงแม่เลี้ยงของหลินเมิ้งหยา ดังนั้นตอนนี้บนร่างกายของนางจึงสวมใส่ชุดสีแดงเข้มลายผีเสื้อ บนผมที่ถูกเกล้าเป็นอย่างดีเต็มไปด้วยไข่มุก แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ยังไร้ซึ่งท่าทางน่าเกรงขามเฉกเช่นเดียวกับพี่สาวของตน

ขณะเดียวกัน ในมือสีขาวซีดของนางกำลังพลิกอ่านสาสน์การกลับมาบ้านตามประเพณีของท่านอ๋องอวี้

ดวงตาของนางเผยให้เห็นถึงร่องรอยของความเจ้าเล่ห์

ดูสิว่านางวางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบขนาดไหน ลูกเลี้ยงโง่เง่าสติฟั่นเฟือนคนนั้นกลับสามารถสร้างกำไรให้นางได้มากถึงเพียงนี้ แม้สุดท้ายแล้วพี่สาวของนางจะเป็นผู้วางแผนการทั้งหมดก็เถอะ

สันนิษฐานว่าป่านนี้นังเด็กโง่เง่าคนนั้นคงถูกโยนทิ้งลงหลุมฝังศพแล้วกระมัง

แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังโชคดีที่ได้จัดงานต้อนรับกลับบ้านให้กับท่านโหวเย่ว์1ดู

อีกประเดี๋ยวหากเจ้าสาวคนใหม่คนนั้นยังไม่กลับมา ท่านโหวเย่ว์ที่มีนิสัยดุดันราวกับสัตว์ป่าคงมิวายพุ่งตัวออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ส่วนตนเองและฮองเฮาก็จะกลายเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์ขณะที่พวกเขาต่อสู้กัน

“ท่านแม่ ท่านแม่! เหตุใดท่านแม่จึงยังนั่งดูสมุดบัญชีด้วยความผ่อนคลายสบายอารมณ์เช่นนี้เล่า!”

หญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นสวมใส่ชุดสีม่วงวิ่งหน้าตั้งจากด้านนอกเข้ามา

ซ่างกวนฉิงเหลือบตาขึ้นมอง ที่แท้ก็เป็นลูกสาวสุดที่รักของนางนั่นเอง มุมปากพลันกระตุกยิ้มแล้วดึงมือลูกสาวเข้ามาหา ก่อนจะช่วยนางเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

“เหตุใดจึงร้อนรนเช่นนี้? ดูเจ้าสิ กระสับกระส่ายร้อนรนจนไร้ซึ่งท่าทางของกุลสตรีแล้ว”

“ท่านแม่ เมื่อครู่ท่านเพิ่งออกมาจากหอพระ คงยังไม่มีใครบอกท่านเรื่องที่ว่านังตัวดีหลินเมิ้งหยายังไม่ตายใช่หรือไม่?”

น้องสาวต่างมารดาของหลินเมิ้งหยา นามว่าหลินเมิ้งหวู่เอื้อนเอ่ยออกมากับผู้เป็นแม่

เมื่อเปรียบเทียบเสน่ห์ที่นางมีกับหลินเมิ้งหยา หลินเมิ้งหวู่นับว่างดงามกว่าหลายเท่า ทว่าหญิงสาวผู้มักเป็นที่จับตามองกลับดูกระวนกระวายเป็นอย่างมาก

“ว่าอย่างไรนะ? หลินเมิ้งหยายังไม่ตาย? ทำไมถึงไม่มีใครบอกข้า!”

ซ่างกวนฉิงรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

นับตั้งแต่วันที่หลินเมิ้งหยาออกจากบ้านไปแต่งงาน นางอุตส่าห์เล่นละครแสดงท่าทีไม่อาจทำใจได้ที่ลูกสาวต้องออกเรือน ก่อนจะเข้าไปหลบอยู่ในหอพระ

แต่คิดไม่ถึงเลยว่านางที่เพิ่งออกจากหอพระในวันนี้จะได้รับข่าวคราวเช่นนี้

“ถูกต้อง วาสนาของนังตัวดีนั้นดีมาก สันนิษฐานว่าพุทราเหล่านั้นคงจะไม่ดีต่อกระเพาะนางจึงไม่กิน สองวันมานี้ข้าพยายามอ้อนวอนขอเข้าไปพบท่านแม่ แต่กลับถูกคนเหล่านั้นห้ามเอาไว้ แม้แต่คนสนิทของท่านแม่ก็อยู่ด้านในนั้นด้วย อีกทั้งเรื่องนี้ยังไม่สามารถบอกเล่าให้ผู้อื่นฟัง แล้วแบบนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดีเจ้าคะท่านแม่?”

เมื่อเทียบกับลูกสาวซึ่งกำลังกระวนกระวายแล้ว ซ่างกวนฉิงกลับสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซ่างกวนฉิงยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้ารูปไข่ของลูกสาว

“มิเป็นไรหรอก นังเด็กโง่นั่นยังไม่ตายแล้วอย่างไร สุดท้ายท่านอ๋องอวี้ก็คงมิวายรังเกียจในตัวนางอยู่ดี เจ้าอย่าเพิ่งกินปูนร้อนท้องและทำเหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเสีย”

คำพูดของมารดาทำให้หลินเมิ้งหวู่ใจเย็นลง

เมื่อลองหวนกลับไปคิดดูอีกครั้ง บางทีวันนี้นังโง่คนนั้นอาจจะกลับมา แต่ถึงแม้จะกลายเป็นพระชายาของท่านอ๋องอวี้ไปแล้วแล้วอย่างไรล่ะ? นางก็ยังคงเป็นคนมิรู้ความอยู่ดี พอถึงเวลานั้นตนเองวางแผนทำให้นางเสียหน้าต่อหน้าทุกคนก็เพียงพอแล้วนี่

ท่านอ๋องอวี้ผู้นั้นจะต้องรังเกียจนางอย่างแน่นอน

แผนการชั่วร้ายพลันปรากฏขึ้นในใจ ไม่ว่าอย่างไรหลินเมิ้งหยาก็จะต้องหายไปจากโลกนี้!

**********************

1 โหวเย่ว์คือตำแหน่งทางราชการ เปรียบได้กับท่านเจ้าพระยา