CatNovel
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
Advanced
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
  • โดจิน
  • นิยายทั้งหมด
  • จบแล้ว
  • นิยายวาย Yaoi
ตอนก่อน
ตอนต่อไป
สล็อตเว็บตรง

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ - เล่มที่ 3 บทที่ 74 ได้รับโดยบังเอิญ

  1. Home
  2. ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ
  3. เล่มที่ 3 บทที่ 74 ได้รับโดยบังเอิญ
ตอนก่อน
ตอนต่อไป

“แบบนี้…จะเร็วไปหรือไม่?”

หน้าผากของหลินเมิ้งหยาปรากฏเส้นสีดำสามเส้น สมองของคนผู้นี้จะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน

หากต้องการมีลูกศิษย์ ก็มิควรเร่งรีบขนาดนี้มิใช่หรือ?

“เร็ว? ถือว่าข้าใจร้อนไปหน่อยก็แล้วกัน นังหนู ข้าแซ่ป๋ายหลี่ ชื่อของข้ามีเพียงอักษรเพียงตัวเดียวคือรุ่ย เรื่องอื่นไม่จำเป็นต้องไถ่ถามให้มากความ ขอเพียงข้าไม่ทำร้ายเจ้าก็เพียงพอแล้ว”

ป๋ายลี่รุ่ย? สกุลป๋ายหลี่พบได้ไม่บ่อยนัก หรือเขาจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับป๋ายหลี่อู๋เฉิน?

“ท่านอา อู๋เฉินนำอาหารมาส่งให้ท่านขอรับ”

เมื่อพูดถึงตัวซวย ตัวซวยก็มา

ทว่าสีหน้าของป๋ายหลี่รุ่ยกลับเคร่งขรึมขึ้นมา ราวกับว่าเหตุเพราะหลินเมิ้งหยายืนอยู่ตรงหน้า ดังนั้นเขาจึงไม่อาจก่นด่าป๋ายหลี่อู๋เฉินออกมาได้อย่างไรอย่างนั้น

“เอาวางไว้แล้วออกไปได้ ต่อไปนี้ให้คนอื่นนำข้าวมาส่งให้ข้าก็พอ”

น้ำเสียงเย็นชา ไร้ซึ่งสายสัมพันธ์ลึกซึ้งใดๆ

แม้หลินเมิ้งหยาจะเป็นคนนอก แต่จากมุมมองของนาง นางกลับเห็นได้ว่าร่างกายของป๋ายหลี่รุ่ยแข็งทื่อขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงของป๋ายหลี่อู๋เฉิน

“ท่านอายังโกรธข้าอยู่อีกหรือ?”

แม้จะมิได้รู้จักป๋ายหลี่อู๋เฉินเป็นการส่วนตัว

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเสียงอันแสนเจ็บปวดของเขา

“เลิกเล่นละครตบตาข้าได้แล้ว ข้าเคยบอกแล้วว่าข้ากับเจ้ามิมีสิ่งใดเกี่ยวข้องกันอีก”

เหตุใดความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงดูแปลกๆ เล่า?

หลินเมิ้งหยานึกสงสัย แต่ถึงกระนั้นกลับยืนเงียบอยู่อีกฝั่งพลางมองใบหน้าเย็นชาของท่านอาตรงหน้า

“ท่านอามีพระคุณต่ออู๋เฉินมาก อู๋เฉินไม่มีทางลืม แต่ท่านอ๋องเป็นเจ้านาย แม้แต่ท่านอาก็ยอมรับแล้วมิใช่หรือ? เหตุใดจึงไม่ยอมยกโทษให้อู๋เฉินเล่า?”

น้ำเสียงของป๋ายหลี่อู๋เฉินเจือไว้ซึ่งความเจ็บปวด นั่นเท่ากับว่าความรู้สึกที่เขามีให้ป๋ายหลี่รุ่ยลึกซึ้งเกินพรรณนา

ในจวนมีนักวางแผนมากมาย ทว่าป๋ายหลี่อู๋เฉินเป็นหัวหน้าของคนเหล่านั้น

หลงเทียนอวี้เองก็ยินยอมที่จะเลี้ยงดูเขา ถึงขั้นที่ว่ามอบหมายตำแหน่งหน้าที่ให้เขาทำเพียงผู้เดียว

แต่พอมาลองดูตอนนี้ คนผู้นี้เองก็มีมุมอ่อนแอด้วยเช่นกัน

“เจ้าคนไร้ยางอาย! เจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นหลานของตระกูลป๋ายหลี่! ไปซะ! ไสหัวไป!”

สายตาจ้องมองป๋ายหลี่รุ่ยที่กำลังระเบิดอารมณ์ หลินเมิ้งหยาไม่แม้แต่จะหักห้ามหรือพูดจาโน้มน้าว

นี่เป็นเรื่องระหว่างพวกเขาสองอาหลาน ไม่ว่าจะมีความขัดแย้งกันมากขนาดไหน แต่นางเป็นเพียงคนนอก ดังนั้นเงียบไว้จะเป็นการดีที่สุด

ราวกับว่าป๋ายหลี่อู๋เฉินไม่คิดปฏิเสธ หลินเมิ้งหยาได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ เดินจากไป

“ทำให้เจ้าต้องเห็นเรื่องตลกเข้าแล้ว เฮ้อ…”

ป๋ายหลี่รุ่ยที่เพิ่งจะระเบิดอารมณ์ออกมาเมื่อครู่ดูแก่ลงไปหลายสิบปี ราวกับว่าเขาต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีในการด่าทอป๋ายหลี่อู๋เฉิน

“ช่วยไม่ได้ ข้าขอตัวลาก่อน เอาไว้วันหลังข้าค่อยมาหาท่านป๋ายหลี่แล้วกัน”

หลินเมิ้งหยาครุ่นคิด นางรู้สึกว่าตนเองไม่ควรอยู่ที่นี่ต่อ

ป๋ายหลี่รุ่ยที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ไม่อาจรั้งนางเอาไว้ได้ทัน เขาปล่อยให้หลินเมิ้งหยากลับออกจากห้องหินแห่งนี้ไป

ตกลงท่านอาที่มีสภาวะทางอารมณ์แปลกประหลาดคนนี้กับป๋ายหลี่อู๋เฉินมีเรื่องอะไรกันนะ?

ขณะกำลังครุ่นคิดเรื่องของตนเอง หลินเมิ้งหยากลับมายังทางกลับตำหนักอีกครั้ง

นางรีบร้อนออกมา โดยไม่ได้เข้าไปไถ่ถามป๋ายหลี่อู๋เฉินเลยแม้แต่น้อย

จวนอวี้มีความลับมากมายนับไม่ถ้วน แม้แต่หลงเทียนอวี้เองก็มีความลับเก็บซ่อนไว้เช่นเดียวกัน

นางหาใช่คนสอดรู้สอดเห็นหรือมีความสามารถมากพอที่จะรู้เรื่องของคนทุกคนได้

“พระชายา พระสนมเต๋อเฟยเชิญท่านไปคุยธุระเพคะ”

ขณะที่กำลังครุ่นคิดเรื่องของตนเอง หูของนางพลันได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น จึงผงะไปในทันที

หันหน้ากลับ ก่อนจะพบว่าเป็นสาวใช้ของพระสนมเต๋อเฟยนามว่าจิ้งเยว่ จู่ๆ นางก็โผล่ขึ้นมาข้างกายตนเองเหมือนผี

เมื่อเทียบกับน้าจิ่นเยว่แล้ว ท่านน้าจิ้งเยว่มีความสุขุมและเข้มงวดกว่าน้าจิ่นเยว่มาก

“อืม ลำบากท่านน้าแล้ว”

หลินเมิ้งหยาพยักหน้าแสดงความเคารพ รีบเดินตามหลังจิ้งเยว่ไปยังตำหนักหยาเสวียน

เมื่อเปิดประตู ได้เห็นพระสนมเต๋อเฟยสวมใส่ชุดของวังหลวงลายเมฆนั่งอยู่บนที่ประทับ

ด้านข้างคือเจียงหรูฉินที่กำลังหัวเราะคิกคักอย่างน่ารัก ราวกับว่าพวกนางกำลังพูดคุยเรื่องขำขันบางอย่างอยู่ด้วยกัน แม้แต่หางตาของพระสนมเต๋อเฟยยังหยักยิ้มจนเผยให้เห็นริ้วรอย

สิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายที่สุดคือฝั่งตรงข้ามของเจียงหรูฉินคือซ่างกวนฉิงและหลินเมิ้งหวู่

ราวกับแม่กำลังอบรมสั่งสอนลูกสาวอย่างไรอย่างนั้น ทว่าบรรยากาศในเวลานี้กลับดีมากกว่าแต่ก่อน

“มามามา ข้ากับแม่ของเจ้ากำลังพูดถึงเจ้าในครั้นอดีต”

หลินเมิ้งหยาเพิ่งจะเดินมาถึง พระสนมเต๋อเฟยอดไม่ได้ที่จะร้องเรียกนางเข้าไป

เจียงหรูฉินที่กำลังลำพองใจถูกแย่งตำแหน่งไปกะทันหัน ใบหน้านวลแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกไม่พึงพอใจ

“เอ๋? ท่านแม่ยังจำเรื่องราวในวัยเด็กของข้าได้กระนั้นหรือ?”

ตอนเด็ก? ฮึ นับตั้งแต่วันที่ซ่างกวนฉิงก้าวเท้าเข้ามาในจวน พี่ชายและตัวนางต้องทนทุกข์ระทมตั้งแต่นั้นมา

ทั้งตกระกรรมลำบากและเฝ้าหวัง นอกจากท่านพ่อและพี่ชายแล้ว นางมิเคยได้รับความอบอุ่นเลย

แล้วแบบนี้จะมีเรื่องเล่าน่ารื่นรมย์ได้อย่างไร

“ใช่แล้ว สมัยยังเด็กหยาเอ๋อร์ค่อนข้างซุกซน หม่อมฉันที่เป็นแม่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจดูแล คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะเติบโตเป็นสาวแล้ว ซ้ำยังได้เป็นถึงพระชายาอวี้พอคิดๆ ดูแล้ว หม่อมฉันยังรู้สึกไม่อาจแย่งห่างจากนางได้เลยเพคะ”

ซ่างกวนฉิงเอื้อนเอ่ยราวกับเป็นเรื่องจริง แม้แต่ขอบตายังมีหยาดน้ำตาเอ่อออกมาให้เห็น

เสแสร้งแสดงท่าทางเสมือนแม่ที่ไม่อาจแยกจากกับลูกสาวได้ แต่หลินเมิ้งหยารู้ดีว่าตนเองในตอนนั้นต้องหนีเอาตัวรอดจากความเป็นความตายของลูกน้องซ่างกวนฉิงกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

“ท่านแม่อย่าได้โศกเศร้าไปเลย พี่สาวแต่งงานเข้าจวนอวี้ หาได้แต่งงานไปที่ไหนไกลไม่ หากภายภาคหน้าคิดถึงท่านพี่ พวกเรายังสามารถกลับมาเจอกับนางได้นะเจ้าคะ”

หลินเมิ้งหวู่เอ่ยแทรก เสแสร้งแสดงเป็นคนจิตใจดี

ทว่าพระสนมเต๋อเฟยและหลินเมิ้งหยารู้ดีอยู่แก่ใจว่าสองแม่ลูกคู่นี้หาได้มีจิตใจดีอย่างฉากหน้าไม่

“เจ้าพูดถูก จริงสิ รีบไปนำของขวัญของเหนียงเหนียงมา พระองค์ทำการต้อนรับหม่อมฉัน แต่หม่อมฉันยังมิเคยมาถวายคำนับเลย ช่างเสียมารยาทจริงๆ”

หลังจากผ่านการแสดงเมื่อครู่มาแล้ว ต่อมาเป็นการแสดงความสนิทสนมต่อบ้านของแม่สามีกระนั้นหรือ?

หลินเมิ้งหยาชำเลืองมองด้วยสายตาเย็นชา ไม่พูดอะไรมาก นางต้องการจะดูว่าสองแม่ลูกยังมีแผนเจ้าเล่ห์อะไรอีก

ไม่นานสาวใช้ของซ่างกวนฉิงก็ยกกล่องไม้เข้ามา

ซ่างกวนฉิงรับมาถือไว้ ก่อนจะเปิดฝากล่องออกจนเผยให้เห็นหยกแดงที่อยู่ภายใน

หยกชิ้นนั้นเป็นสีแดง สุกใสเปล่งประกาย เพียงได้เห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของมีราคา

ทว่าหลินเมิ้งหยากลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เหตุใดนางจึงรู้สึกเหมือนตนเองเคยเห็นมันมาก่อน?

“นี่เป็นของล้ำค่าที่สามีของหม่อมฉันนำมาจากเขตชายแดน อันที่จริงมิใช่ของมีราคาสูงมากมายอะไรนัก แต่ถึงกระนั้นกลับเป็นของหายาก เหนียงเหนียงลองตรองดูเถิดว่าพึงพอใจหรือไม่?”

ไม่สิ ของชิ้นนี้หาใช่ของที่ท่านพ่อนำกลับมา!

หลินเมิ้งหยาพยายามเค้นความทรงจำในสมอง ก่อนจะนึกออกว่าของชิ้นนี้เป็นของที่ฮองเฮามอบให้กับซ่างกวนฉิง

บางทีอาจเพราะซ่างกวนฉิงรู้ว่าพระสนมเต๋อเฟยไม่มีทางรับของจากฮองเฮา ดังนั้นจึงแสร้งบอกว่าท่านพ่อเป็นคนนำกลับมา

“โอ้? เป็นหยกแดงน้ำดีเลยทีเดียว แน่นอนว่าเป็นของหายากมาก จิ่นเยว่ เจ้ารีบนำไปเก็บเถิด ขอบคุณฮูหยินหลินในความหวังดี”

“มิเป็นไรเพคะ ขอเพียงเหนียงเหนียงชอบ พวกเราก็รู้สึกโชคดีมีสุขแล้วเพคะ หวู่เอ๋อร์ ตอนนี้ค่ำแล้ว พวกเราอย่ารบกวนเวลาพักผ่อนของพระสนมเลย ทูลลาเพคะ”

ซ่างกวนฉิงลุกขึ้นพลางถวายคำนับ พระสนมเต๋อเฟยเองก็ลุกขึ้นเพื่อให้เกียรตินาง

มองดูสองแม่ลูกเดินผ่านธรณ์ประตูของตำหนักหยาเสวียนกลับไป รอยยิ้มบนใบหน้าของพระสนมเต๋อเฟยจางหายไปเช่นกัน

“หรูฉิน เจ้าเองก็กลับไปก่อนเถิด”

เจียงหรูฉินกระทืบเท้าอย่างไม่ชอบใจนัก ทว่านางกลับไม่กล้าเอาแต่ใจ

ตอนนี้ท่านป้าเอ็นดูหลินเมิ้งหยามากกว่านางที่เป็นหลานแท้ๆ ดังนั้นเจียงหรูฉินจึงรู้สึกเกลียดชังหลินเมิ้งหยาเป็นอย่างมาก

“หมู่เฟย ไม่ทราบว่าตามหม่อมฉันมาด้วยเหตุอันใดหรือเพคะ?”

พระสนมเต๋อเฟยจ้องมองด้านนอกประตู ร่างบางที่สวมใส่ชุดสีเหลืองนวลของเจียงหรูฉินจากไปแล้ว

“ท่านอาคนโตของเจ้าส่งข่าวมาว่าการมาเยือนของฮ่องเต้หมิงในคราวนี้ก็เพื่อหาพระชายาให้กับองค์ชาย ท่านอาคนโตหวังเหลือเกินว่าหรูฉินจะได้ขึ้นเป็นชายาแห่งซีฟาน”

พระสนมเต๋อเฟยรับสั่งด้วยท่าทางลังเล นางมิอาจทำใจแยกจากกับหลานสาวของตนเองและส่งนางไปแต่งงานกับองค์ชายแห่งบ้านป่าเมืองเถื่อนได้

“เพล้ง” เสียงดังขึ้น ราวกับว่ามีของตกที่ด้านนอกหน้าต่าง

จิ้งเยว่รีบรุดออกไปตรวจสอบ ก่อนจะกลับเข้ามายังตำหนัก

“เกรงว่านกจะบินเข้ามาชนกระเบื้องหลังคาจนตกลงมาแตกเพคะ”

หลินเมิ้งหยาหลุบตาต่ำ ไม่เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น

กระเบื้องเคลือบบนหลังคามีน้ำหนักต่อชิ้นราวครึ่งกิโลกรัม หากเอ่ยว่านกบินมาชนจนตกลงมาแตก แสดงว่านกตัวนั้นเป็นนกแร้งกระนั้นหรือ?

“อ้อ เช่นนั้นก็ดี วันนี้ที่ข้าเรียกเจ้ามาก็เพื่อปรึกษาว่าควรทำเช่นไรหรูฉินจึงได้ถูกองค์ชายเลือกในวันงานเลี้ยง”

พระสนมเต๋อเฟยเพิกเฉยต่อการถูกขัดจังหวะเมื่อครู่ แม้จะไม่เต็มใจ แต่สุดท้ายนางก็ยังมีแผนสำหรับตัวเอง

หลินเมิ้งหยาครุ่นคิด กลับรู้สึกว่าเจียงหรูฉินเป็นคนอารมณ์ร้อนและเห็นแก่ตัว คนเช่นนี้ไม่เหมาะที่จะถูกเลือก

“หม่อมฉันจะลองปรึกษากับท่านอ๋องดูเพคะ หมู่เฟยได้โปรดวางพระทัย”

แน่นอนว่าเรื่องเช่นนี้จะต้องปรึกษากับหลงเทียนอวี้ก่อนจะตัดสินใจอะไรได้

ดูเหมือนว่าคลื่นลูกเก่ายังไม่ทันซา คลื่นลูกใหม่ก็สาดซัดเข้ามาแทนที่เสียแล้ว

กลับจากตำหนักหยาเสวียน หลินเมิ้งหยาขังตัวเองอยู่ภายในตำหนักนานถึงหนึ่งวันหนึ่งคืน โดยห้ามมิให้ใครเข้าใกล้

สาวใช้ทั้งสาม รวมถึงหลินจงอวี้ล้วนถูกสั่งให้อยู่ด้านนอก

จนกระทั่งเช้าของวันถัดมา หลินเมิ้งหยาจึงเปิดประตูห้อง

เพียงเดินออกมาก็ได้เห็นคนทั้งห้ากำลังสุมหัวกันอยู่หน้าประตู

อาการตกตะลึงเผยให้เห็นในแววตาขณะจ้องมองบุคคลที่ห้า ชายหน้าตาหล่อเหลาเจ้าเล่ห์คนนี้เป็นใคร? เหตุใดเขาจึงสวมใส่ชุดองครักษ์ของจวน แต่กลับนั่งยองๆ อยู่หน้าประตูตำหนักของนาง?

“ออกมาแล้ว! พี่สาว พวกเราเป็นห่วงท่านมากเลยนะ!”

หลินจงอวี้เป็นคนแรกที่เห็นหลินเมิ้งหยา ดวงตาทั้งสองข้างเปล่งประกาย เขารีบพุ่งตัวเข้าไปเตรียมโอบกอดหลินเมิ้งหยา

ทว่าเขากลับถูกมือหนาคู่หนึ่งคว้าเอาไว้แน่น

“เหยียยังไม่ได้กอดเลย จะถึงตาเจ้าได้อย่างไร?”

น้ำเสียงยียวนระคนยั่วยุ ดวงตาของหลินเมิ้งหยาเบิกกว้างพลางจับจ้องใบหน้างดงามมีเสน่ห์กว่าหญิงสาวของชิงหู

เหตุใดเวลาเพียงคืนเดียวกลับทำให้เด็กหนุ่มเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่เช่นนี้เล่า?

“เป็นอะไรไป? จำเหยียไม่ได้แล้วหรือ? หรือเพราะเหยียหล่อขึ้น ไม่เป็นไรหรอก ไม่ว่าเหยียจะเปลี่ยนไปสักเพียงไหน ทว่าหัวใจของเหยียเป็นของเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้น”

น้ำเสียงกวนประสาทหาความเป็นจริงไม่ได้เช่นนี้จะต้องเป็นชิงหูอย่างแน่นอน

สายตาของหลินเมิ้งหยาเผยความประหลาดใจ มองดูร่างของเด็กหนุ่มที่เคยสูงไล่เรียงกับนางคนก่อน เวลาเพียงคืนเดียวทำให้ร่างกายของเขากลายเป็นผู้ใหญ่ไปแล้ว

นี่มัน…ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!

ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ความคิดเห็นทั้งหมดของ "เล่มที่ 3 บทที่ 74 ได้รับโดยบังเอิญ"

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

*

  • อ่านนิยาย
  • แทงหวย24

© 2020 cat-novel.com
เว็บอ่านนิยาย นิยาย pdf เว็บ “cat-novel.com” เว็บอ่านนิยายสนุกๆ เพลิดเพลินไปกับนิยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น นิยายวาย, นิยายจีน, นิยายรัก, แฟนตาซี, กำลังภายใน, ผจญภัย สุดยอดวิชากำลังภายใน อัพเดททุกวัน พร้อมรองรับการอ่านบนมือถือ คอมพิวเตอร์ ไอแพด หรือแท็บเล็ต อ่านได้ตลอดเวลา ไม่มีโฆษณา อ่านนิยายฟรีต้อง เว็บ ”cat-novel.com”
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์