คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ - 163:อย่าไปยั่วผู้ชายคนอื่น

“คุณเควิน ขอร้องล่ะอย่ามายุ่งกับฉันอีก ได้ไหม? ถ้าคุณอยากหาผู้หญิงล่ะ คุณก็ไป ทะนุถนอมลิสาอย่างซื่อสัตย์ก็พอแล้วไม่ใช่ หรอ? หากคุณไม่ต้องการเธอแล้ว คุณก็ยัง สามารถไปหาผู้หญิงคนอื่น รับรองว่ามีผู้หญิง อีกตั้งขบวนที่รอให้คุณเลือก คุณปล่อยฉันไป ไม่ได้ไง?

พิงกี้มองผู้ชายตรงหน้าด้วยความโกรธ ใบหน้าที่สวยและเล็กนั้นเต็มไปด้วยความเย็น ชา ทําให้ใครที่เห็นก็รู้ว่าเธอนั้นได้หมดความ อดทนไปนานแล้ว

ปล่อยเธอไป…

แต่ว่า แล้วใครล่ะที่จะปล่อยเขาไป

เควินหายใจเข้าออกอย่างรวดเร็ว แล้วกำ มือที่อยู่ข้างกายไว้แน่น

เรื่องเมื่อวานที่เขาพูดกับเธอว่า ต่อไปจะไม่ เจอกันอีก’นั้น ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเอง ต้องทรมานใจมากแค่ไหน
เขาทำงานเพื่อให้ตัวเองยุ่งอยู่ตลอดเวลา หามรุ่งหามค่ำจนไม่แม้แต่จะมองดูท้องฟ้าใน ยามค่ำคืนทางนอกหน้าต่าง เพราะเมื่อมอง เห็นดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับอยู่นั้น ก็มัก จะทำให้นึกถึงเธอที่มักจะต่อต้านเขาอยู่เรื่อย ดวงตากลมสวยคู่นั้นที่มักจะแสดงออกถึงความ รังเกียจอย่างออกนอกหน้า ทันใดนั้นทำให้เขา หงุดหงิดจะแย่อยู่แล้ว ทำให้เขาไม่สามารถ ผ่านพ้นภาวะแห่งความเศร้าพวกนี้ไปได้

เขาไม่รู้ว่าตัวเองบกพร่องหรือลืมจัดการจุด ไหนไป ทำไมเธอกับเขาถึงกลายเป็นแบบนี้?

เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนที่โง่เขลา แต่ กับเธอคนนี้เขาไม่มีวิธีเอาเธออยู่หมัดจริงๆ

แล้วเขาจะทำยังไงได้อีก?

“เธอที่ยั่วยวนฉันไปแล้ว ก็อย่าคิดไป ยั่วยวนผู้ชายคนไหนอีก!” เขาที่กัดฟันแล้วพูด ข่มขู่
“ …คุณมีสิทธิ์อะไร?” ฟังก์หัวเราะเสียง เย็นขึ้นมาทีหนึ่ง “ฉันไม่เคยยั่วยวนคุณ และ ไม่มีเรื่องเคยทําเรื่องผิดต่อคุณ ในครั้งแรกที่ ฉันอยู่กับคุณนั้นมันเป็นแค่อุบัติเหตุ หลังจาก นั้นถ้าไม่เพราะถูกขืนใจก็ถูกคุณรังแก แล้วคุณ ยังต้องการอะไรอีก

“ฉันต้องการอะไรเหรอ? ฉันต่างหาก ที่ต้องถามเธอ เธอต้องการอะไรกันแน่? ส่ง สายตาหวานแหววให้กับผู้ชายคนอื่นลับหลัง ฉัน เธอขาดผู้ชายหนึ่งวันก็จะตายหรือยังไง ต้องถูกผู้ชายนอนด้วยทุกวันถึงจะรู้สึกสบายใ มั้ย?”

อยู่ข้างกายเขาไม่ดีรึไง? ทำไมต้องไป ยั่วยวนผู้ชายคนอื่นอยู่ได้

ไม่ใช่เตชิตก็เป็นณรงค์กร ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังยิ้มอย่างเย้ายวนให้กับชายแปลกหน้าที่ มาจากไหนก็ไม่รู้ ดวงตาที่กระเพื่อมนั้นมีรอย ยิ้มที่อ่อนโยนและเป็นรอยยิ้มที่สวยงามเพื่อ ต้องการยั่วยวน เหมือนต้องการให้ผู้ชายคนนั้นเข้ามาหาเธอให้ได้

“ฉัน…ฉันส่งสายตาหวานแหววกับชาย แปลกหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่?” ในตอนแรกนั้นเธอ ยังคงรู้สึกอึ้ง แต่จากนั้นก็รู้สึกโกรธขึ้นมา “คุณ เควิน ช่วยระวังคำพูดของคุณด้วย อย่ามาใส่ ร้ายป้ายสีฉัน ฉันบริสุทธิ์ใจหรือว่า หรือว่าฉัน เองจะไม่รู้งั้นหรอ?”

“เธอว่าตัวเองบริสุทธิ์มันจะไปมีประโยชน์ อะไร เธอมีหลักฐานมายืนยันไกม?”

ทำไมฉันจะไม่สามารถยืนยันได้ ถึงฉันจะ “ ไม่บริสุทธิ์ ก็ไมต้องให้คุณมากังวลหรอก!”

“เธอยังจะยืนยันอะไรได้อีก?เพราะเธอเอง ก็ไม่ได้สะอาดแล้ว!” เควินถามกลับด้วยเสียง เย็น

ทันใดนั้นพิงกี้รู้สึกตัวแข็งที่อ

เธอ…ไม่ขาวสะอาดแล้ว?
“แต่ก่อนเธอยังเวอร์จิ้นอยู่อย่างน้อยยัง สามารถพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่ผู้หญิงที่หิวกระหาย เพราะแบบนี้ เธอเองก็จะไม่ไปมีความสัมพันธ์ กับชายคนไหนจริงๆ แต่ตอนนี้เธอถูกฉันทำไป หลายต่อหลายครั้งแล้ว ถึงจะมีอะไรกับผู้ชาย คนอื่น แค่ล้างจนสะอาดก็ไม่มีคนรู้แล้ว ดั้งนั้น เธอจึงเปิดเผยธาตุแท้และสันดานของตัวเอง แล้วใช่ไหม? ก็เพราะแบบนี้ เธอถึงไปยั่วผู้ชาย คนอื่นอย่างไม่หยุดไม่หย่อน จนอดทนรอไม่ ไหวแทบอยากจะถูกผู้ชายเอาให้ตายคาเตียง ใช่มั้ย?! เธอตอบฉันมาตามตรงว่าใช่มั้ย?

เควินเค้นถามผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าอย่าง

โหดร้าย

ดวงตาที่คมลึกมืดสนิทเต็มไปด้วยความ เย็นชาที่มืดมัว ราวกับเพลิงไปสีดำที่กำลังลุก ไหม้ ไอความร้อนที่พ่นออกมาตรงหน้าพิงกี้ที่ บอบบางอย่างไร้ความปราณีและเย็นชา ทำให้ ทั่วทั้งใบหน้าของเธอเริ่มขาวซีดยิ่งกว่าหิมะซะ อีก
พิงกี้ดวงตาเบิกกว้าง อ้าปากค้างเพราะ ความไม่น่าเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน

เธอไม่เคยรู้มาก่อน ว่าที่จริงแล้วเธอใน สายตาของเขาจะเป็นคนแบบนั้น คาดไม่ถึงว่า เขาจะรู้สึก………..

เธอโกรธจนนิ้วมือเริ่มสั่นไปหมด พยายาม ขยับปาก แต่กลับพูดอะไรไม่ออก

ต่อกลอนกับความเงียบอย่างทรมาน ทำให้ เควินโกรธจนถึงขีดสุด ทันใดนั้นจึงกระแทก หมัดเข้ากับกําแพงอย่างแรง ส่วนผู้หญิงตรง หน้ากลับเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยม่านน้ำบางๆ นั่นยิ่งทำให้ความหงุดหงิดของเขาแย่ลง แม้แต่ ความเจ็บปวดที่มีอยังไม่สามารถระงับให้เขา ใจเย็นลงได้

ให้ตายสิ!

เมื่อกี้เขาพูดอะไรออกไปกันแน่?
ทั้งที่เขาเองก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้

เลย…………

สายตาของเขาที่มองเห็นพิงกี้เหมือน ต้องการพูดอะไรบางอย่างออกมา ยิ่งทำให้เขา ร้อนรนมากขึ้น ในขณะที่ก้มลงมองด้วยความ สับสนอยู่นั้น เขากลับตรงเข้าจูบไปที่ริมฝีปาก ของเธออย่างรุนแรง ปิดกั้นและกลืนกินคำพูดที่ เธอต้องการจะพูดมันออกมา

เขาไม่อยากจะทะเลาะด้วยอีกแล้ว

ไม่อยากแล้ว!

เพียงเมื่อได้สัมผัสกับริมฝีปากที่อ่อนนุ่ม ของผู้หญิงคนนี้ เหมือนกับเหตุผลต่างๆของเขา ก็ถูกเอาออกไปด้วย

ดูเหมือนใจดวงนี้ของเขาต้องทุกข์ทรมาน เป็นอย่างมากเมื่อต้องตกอยู่ในกระทะน้ำมันที่ กำลังเดือด แต่เมื่อเข้าใกล้เธอกลับเหมือนมีน้ำ จากน้ำพุเย็น ที่เทลงมาในใจอันร้อนระอุของเขาจนช่วยให้รู้สึกสบายไปทั่วทุกอณูรูขุมขน

ในเวลานี้ เควินมีเพียงความรู้สึกเดียว นั่นก็ คือสิ่งที่เขาต้องการ ต้องการมากที่สุด

ของเขาต้องการ เธอยากที่จะหนีไปพ้น!

การกระทําที่กะทันหันของเขา ทำให้พิงกี้ ที่กำลังถูกจูบอยู่ในตอนนี้ดวงตาเบิกโต และยัง ไม่ทันได้เข้าใจถึงเรื่องที่ทะเลาะกันก่อนหน้า แต่ตอนนี้กลับต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้

ไหนบอกว่าจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกไม่ใช่เห

แล้วทำไม……….

ลมหายใจแรงๆของผู้ชายกำลังห่อหุ้มเธอ ไว้ จนสามารถได้กลิ่นมินต์ที่เป็นเอกลักษณ์ ของเขา ยังมีรสชาติอ่อนๆของบุหรี่ ซึ่งก็ดึงดูด คนได้เป็นอย่างมาก จูบของเขานั้นดุร้ายแต่ กลับอบอุ่น แต่ก็ยังหยาบคายโดยไม่รอให้เธอ

รอ?ได้ปฏิเสธ กลับใช้โอกาสแล้วรุกเข้ามาเกี่ยวพัน กับลิ้นของเธออย่างนุ่มนวล

ความดุร้ายของเขาในครั้งนี้ แทบจะทำให้ เธอหมดลมหายใจอย่างไม่สามารถต้านทานได้

ทุกตารางนิ้วของริมฝีปากที่ถูกโลมเลีย อย่างหนักหน่วง แต่ค่อยๆบรรจงจูบอย่าง ระมัดระวัง พิงกี้ที่อยากจะผลักชายตรงหน้า ออก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถผลักให้ออก ไปได้ ในความต่อต้านเล็กๆนี้ กลับยิ่งทำให้ชาย ตรงหน้าสามารถควบคุมเธอได้อย่างแม่นยำ มากขึ้น

ดึงเสื้อของเธอขึ้นมาจากเอว มือที่หยาบ หนาของเขาค่อยๆเลื่อนสำรวจไปตามใต้ชาย เสื้อของเธอ แล้วจึงกอดรัดเอวบางน้อยๆนั้น พิง กี้กลับรู้สึกตื่นเต้นกับฝ่ามือที่ร้อนผ่าวของเขา หลักจากที่ผ่านช่วงเวลาอันหนักหน่วง ก็ได้รับ โอกาสในการหายใจสักที

เธอจึงใช้โอกาสนี้ในการร้องเตือนออกมา“เควิน ปล่อยฉันนะ ไม่งั้น…ไม่งั้นฉันจะฟ้อง

คุณ…”

“ฟ้องเลย!”

เสียงที่แหบแห้งและเซ็กซี่ของผู้ชาย ดวงตาของเหยี่ยวที่คมลึกเหลือบมองเธอเพียง แค่ช่วงวินาทีสั้นๆ จากนั้นใบหน้าที่หล่อเหลา โน้มลงมาหาเธออีกครั้ง นั่นทำให้เธอหมดหวัง แล้วจริงๆ

การกระทำของเขา กลับยิ่งเพิ่มความ รุนแรงมากขึ้น

ดึงเพียงครั้งสองครั้งเสื้อของเธอก็หลุด ออกมาแล้ว จากนั้นเดินเร็วไม่กี่ก้าวก็โยนเธอลง บนโซฟา แล้วร่างกายที่หนักของผู้ชายก็กดทับ ลงไป

ก่อนที่จะกดทับลงมา ก็ไม่ลืมที่จะถอด เสื้อผ้าที่เกะกะของเขาออกเหมือนกัน
เขาที่เป็นคนสูงและขายาว มีไหล่ที่กว้าง และเอวที่แคบอย่างแข็งแรง ที่ตอนนี้ไม่มีเสื้อที่ คอยบดบัง ทำให้เห็นผิวสีแทนที่ดูเซ็กซี่กำลัง เปล่งประกายราวกับขี้ผึ้งภายใต้แสงไฟ กล้าม เนื้อของเขาที่แน่นและมั่นคง บนแผงอกที่ดู คล่องแคล่ว เส้นอันสวยงามที่เต็มไปด้วยพละ กำลัง ทำให้ดูเป็นผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งเป็น อย่างมาก

ส่วนคนที่ดูเหมือนกำลังถูกรังแกอยู่นั้น พิง กี้เองไม่สามารถมีความซาบซึ้งถึงพลังและความ งามของผู้ชายตรงหน้าได้

เธอยังคงพยายามดิ้นรนอย่างหนัก ดวงตา กลมสวยทั้งคู่เต็มไปด้วยไฟแห่งความโกรธที่ นองไปด้วยน้ำตา จ้องเขม็งไปยังชายตรงด้วย ตาที่แดงก่ำ โดยใช้ความเงียบผ่านทางสายตา เพื่อแสดงออกถึงความโกรธและการต่อต้าน ของเธอ

แต่ว่าชายตรงหน้าก็ยังคงไม่แยแส