คุณทนาย จดทะเบียนสมรสกัน - ตอนที่ 51 ผู้หญิงของนายอยู่นี่
รุ่งเช้าของวันต่อมา ในสำนักงานประธานของเตนัทลอว์เฟิร์ม
เตชิตนำกองเอกสารหนาๆที่อยู่บนโต๊ะส่งให้กับทนายดรณ์ เรื่องฟ้องร้องคดีนี้ยกให้คุณรับผิดชอบต่อก็แล้วกัน
ทนายดรณ์ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหลบตาแล้วชำเลืองมอง ‘คือคดีหย่าร้างของนัชชา’ คดีฟ้องร้องนี้ในตอนแรกจนถึงตอนนี้ มันเป็นคดีของเตชิตที่เป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด เขาก็คอยช่วยเหลือ ไหงตอนนี้ส่งให้เขาแบบกะทันหันซะงั้น…
ทนายดรณ์มองไปที่ประธานของตนเองไม่กล้าตอบรับคำแบบลวกๆก็ปฏิเสธแบบมีมารยาท ประธาน ตอนนี้ข้อมูลในด้านต่างๆเกือบจะสมบรูณ์แล้ว จะส่งให้ผมเหรอ
ไม่ต้องห่วง เตซิตยกมือและขัดจังหวะเขา รู้ว่าในใจเขาคิดอะไร คุณเพียงแค่ลงมือทำไปไม่ต้องเป็นกังวล
พูดถึงในส่วนนี้ทนายดรณ์ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกพร้อมทั้งนำเอกสารพวกนั้นออกไป
ในห้องทำงานที่เงียบงันทิวทัศน์ที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าสีสันดึงดูดสายตา เตชิตมองไปยังโต๊ะที่ว่างเปล่าแต่ใจไม่ได้อยู่ที่นี่
วันนี้ตอนเช้าที่เขาออกมาเธอก็ยังนอนอยู่ ห้องนอนที่ยุ่งเหยิงเป็นระเบียบบนร่างของเธอที่มีรอยสีเขียวในหลายๆแห่ง เกือบจะไม่มีที่ไหนเลยที่จะไม่มี บนใบหน้าที่ยังหลงเหลือคราบน้ำตาเป็นหลักฐานได้ดีว่าเมื่อคืนเขาเลวทรามมากแค่ไหน
เขาก็ไม่อยากเหมือนกัน เขามีความอดทนมากที่ต้องการจะให้เธอ แต่เธอต้องการหรือเปล่า ?
ความอดทนของเขาอยู่ในสายตาของเธอ แม้กระทั่งสู้ไม่ได้กับคำพูดของแม่สามีเก่า
เรื่องของดวิษคงจะไม่ยอมให้จบอย่างแน่นอน สถานการณ์ที่ดูน่าสบายอกสบายใจแบบนี้ก็คือสิ่งที่เขาใช้ลงโทษเธอ ภายหลังจากการลงโทษ เขาก็ยังคิดวิธีทางให้เดวิษฟ้องร้องขึ้นศาล.
หย่าร้าง ทรัพย์สิน
ตระกูลฤทธิเดชก็เข้าใจสิ่งที่เขาทำไปทั้งหมด หลังจากได้แบไพ่ที่อยู่ในมือให้กับจรรยา ฝ่ายนั้นที่ได้คลิปไปคงไม่เลิกราครามืออย่างแน่นอน
ในเมื่อดวิษรู้แล้วเขากับนัชชามีความเกี่ยวข้องกัน ก่อนในทางฝั่งนั้นจะทำอะไรเขาเอาหลักฐานทั้งหมดส่งให้ทนายดรณ์ไปซะเลย
เตซิตไม่ค่อยสูบบุหรี่ในห้องทำงานแต่ในครั้งนี้เขาอยากสูบบุหรี่จึงอดไม่ได้ ควันสีขาวหม่นก็พ่นออกจากลำคอริมฝีปาก เขารู้สึกนึกเยอะเย้ยในความโดดเดี่ยวของตนเอง
เขากับเธอยังต้องหลีกเลี่ยงความสงสัยของกันและกัน
ตรัณเคาะประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานเพื่อรวบรวมข้อมูลรายการงานของวันนี้ เขาได้กลิ่นของบุหรี่เลยรู้สึกแปลกใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็มองไปที่ประธานของตน ก็คิดเรื่องของเมื่อวานขึ้นมาที่นัชชาโทรหาเขาแล้วก็ถอนหายใจออกมา
พูดกันว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีหัวใจแต่ที่จริงเขาเป็นคนจริงใจและจริงจังในเรื่องความรู้สึกมาก เตชิตที่เป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าคุณนัชชาจะรู้ไหม
…
เรื่องฟ้องร้องคดีที่เปลี่ยนเป็นทนายดรณ์รับหน้าที่นี้ไปแทน นัชชาก็พึ่งจะรู้เรื่องเมื่อบ่ายนี้เอง เธอกับนภันต์พึ่งจะทำงานกันเสร็จ ทนายดรณ์ก็ตามเธอให้เข้าไปพบที่ห้องรับรองแขก
ถ้าภายหลังถ้าเกิดปัญหาขึ้น คุณนัชชาสามารถมาหาผมได้ทันทีนะครับ ท่าทีของทนายดรณ์ก็ดีมาก ดีจนนัชชาก็ไม่รู้ว่าทำไม
เธอเงียบไปชั่วขณะแต่ก็ทนไม่ได้ที่จะถามออกไป คุณเตชิตเขาได้พูดถึงเหตุผลเรื่องการแลกเปลี่ยนไหมคะ？
อธิบายตามเหตุผล ถ้าทนายดรณ์มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ควจจะเป็นเธอที่เขาจะแจ้งให้รู้ก่อนใคร แต่เตชิตไม่ได้ทำแบบนี้ คาดว่าคงรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นที่จะต้องทำ ถึงอย่างไรตอนเธออยู่ต่อหน้าเขาตั้งแต่ไหนแต่ไรก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะคุยกันเลย
ท่านประธานเตชิตช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย คาดว่าจะยังจัดหาเวลาไม่ได้ แต่ว่าคุณนัชชาวางใจได้ครับ เรื่องฟ้องคดีเราเตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่มีผลกระทบใดๆแน่นอน ทนายดรณ์คิดว่าเธอไม่ค่อยสบายใจ
นัชชารีบปัดมือปิดซ่อนความในใจที่รู้สึกอ้างว้างหดหู่เอาไว้ ส่งให้คุณจัดการแล้วฉันก็เบาใจมากค่ะ ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลใจ หลังจากนี้ก็รบกวนคุณแล้วนะคะทนายดรณ์
เปล่าครับ ก็เพื่อนร่วมงานทั้งนั้น เป็นเรื่องที่ควรทำครับ
นัชชาหัวเราะออกมาก ออกมาจากห้องรับรองแขกรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆหายไป
มองดูรอบๆห้องกับโต๊ะทำงานที่ดูหรูหรา เธอมึนงงเล็กน้อยเขานำเรื่องการฟ้องคดีมอบให้ทนายดรณ์รับผิดชอบต่อ ดูท่าเขาคงจะตัดสินใจแน่ๆแล้วว่าหลังจากนี้เขาจะไม่มาดูแลเรื่องของเธอด้วยตัวเขาเองแล้ว
เรื่องที่เมื่อวานเกิดขึ้น นัชชายังลืมไม่ได้ เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอก็เคยคิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้น เห็นได้ชัดหลังจากการตัดสินใจแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ยังรู้สึกเย็นที่หัวใจ
ผู้ชายคนนั้นเป็นคนมีเหตุผลลึกซึ้งยากที่จะเข้าใจ เธอไม่สามารถคาดคะเนความคิดของเขาได้เลยแม้แต่น้อย ในตอนนี้ที่เขาทำแบบนี้ คือต้องการที่จะกำหนดขอบเขตของเธอใช่ไหม
มือทั้งสองที่อยู่ข้างตัวของเธอก็กำแน่นขึ้นเรื่อยๆ เธอคิด สำหรับเขาแล้ว เธอก็ไม่สำคัญเลย
……
สงครามเย็นที่ไม่รู้ว่ามาได้ไงก็เริ่มต้นขึ้น วันที่นัชชาก็ยังกลับไปที่ไวโรจน์วิลล่า เธอคิดว่าคนสองคนเวลาเจอหน้ากันจะทำให้รู้สึกงุ่มง่าม แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากเช้าในวันนั้นเขาก็ไม่เคยมาเลย.
คฤหาสน์ที่ใหญ่มากขนาดนี้ ตอนนี้เหลือเธออยู่เพียงคนเดียว ห้องที่ดูทันสมัยหรูหราก็ปรากฏให้เห็นเพียงความว่างเปล่า ถ้าไม่ใช่เพราะที่รักษาความปลอดภัยของคฤหาสน์ดีมาก ตอนนี้คาดว่าเธอคงนอนไม่หลับซะแล้ว.
โทรศัพท์ที่วางเรียงกันไว้เรียบร้อยต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้ติดต่อใคร วันหนึ่งก็กลับไปอยู่ในสถานะเดิม ใช่ ราวกับว่าเป็นแค่คนแปลกหน้าของกันและกัน.
ในใจของนัชชามีแต่ความกลัดกลุ้มที่อัดแน่นอยู่ในนั้น มักจะรู้สึกว่าเหมือนมีก้อนหินทับอยู่ที่อกของเธอ รู้สึกเป็นทุกข์ ไม่ราบรื่น สุดท้ายทนไม่ไหว เลิกงานก็ไปหาประธานธนัทดื่มเหล้ากัน.
คุยกันไปคุยกันมาพูดถึงเรื่องนี้ประธานธนัทพูดว่าเตชิตก็ดีและตอนได้ยินมีผู้หญิงคนอื่นมารับโทรศัพท์ก็เปลี่ยนจุดยืนมาเป็นด่าเขาตรงว่าเป็นผู้ชายที่เลวมาก.
ดื่มเหล้ากันมาสามรอบ ทั้งสองก็เริ่มจะมึนหัวนิดหน่อย ความสามารถในการดื่มเหล้าของนัชชาก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น การเดินก็เริ่มที่จะโซเซไปมา.
เข้าห้องน้ำเสร็จ เธอก็ไปจ่ายเงินเรียบร้อย ตอนที่เธอรูดบัตรเสร็จกลับจะหมุนตัวกลับ ตอนนั้นเธอก็มึนหัวจนเซไปชนกับคนที่อยู่ข้างหลัง
อ๊ะ! นัชชาก็ลูบหน้าผากของตัวเองไปมา และก็งอเอวโค้งนิดๆ ขอ… ขอโทษนะคะ คือว่าไม่ได้ตั้งใจค่ะ…
พูดจบเธอก็เดินอ้อมออกมา ก็มีเสียงเรียกชื่อของเธอ นัชชา？
เสียงนี้ รู้สึกคุ้นๆ
เธอเงยหน้าขึ้นแต่ยังไม่ทันที่จะเห็นตัวคนนั้นชัดๆ ประธานธนัทก็โผเข้ามาอย่างกะทันหัน มันนั่นเอง！ไอ้คนชั่ว เป็นมันนั่นเอง！
นัชชา …
พนักงาน …
แขกคนอื่น …
ธนัทเริ่มสีหน้าเปลี่ยน ตาก็มองไปที่ผู้หญิงที่พิงอยู่ที่แขนของตนเอง ผลักออกโดยที่ไม่มีความเกรงใจเลยแม้แต่น้อย คุณผู้หญิงคุณทักผิดคนแล้วหล่ะครับ
จินต์หรี่ตาไปมา ชี้ที่เขา ไม่นะ ไม่ได้ทักผิด ก็นายนั่นแหล่ะ
ธนัทก็ไม่สนใจเธอ มองไปทางนัชชา คุณดื่มเหล้าเหรอ？
ก็ดื่มนิดหน่อย ในที่สุดนัชชาก็มองใบหน้าของผู้ชายคนนี้ได้ชัด เขาก็คือผู้ถือหุ้นรายใหญ่อีกคนของเตนัทลอวเฟิร์มและก็เป็นทนายที่เก่งคนนึงอีกด้วย แถมยังเป็นเพื่อนคนนึงของเตซิตและธนัท
นึกถึงธนัทก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงคิดถึงเตชิต ใบหน้าของนัชชาก็เริ่มเศร้าลงเธอประคองจินต์เตรียมที่จะออกจากร้าน ขอโทษด้วยนะคุณธนัท จินต์ดื่มเยอะไปฉันจะพาเธอกลับแล้ว
ธนัทก็รีบไปขวางทางที่เธอเดินไว้ มองไปข้างหลังก็เธอ แต่ก็ว่างเปล่า เธอมากันเองเหรอ？ นัชชาพยักหัว ใช่ค่ะ
เดี๋ยวผมไปส่งคุณกลับเอง
ไม่เป็นไรค่ะ จะไปรบกวนให้ลำบากคุณได้ไง ฉันกลับเองก็ได้ค่ะ อ่า… ประธานธนัท ประธานธนัท？ นัชชายังพูดไม่ทันจบ ธนัทก็ออกไปเอารถแล้ว
นัชชาก็อึ้งอยู่กับที่ว่าและจริงๆเป็นเพื่อนกัน นิสัยที่ไม่ฟังใครนี่ก็เหมือนกัน
ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าธนัทที่เดินออกไปประตูโดยไม่ได้สนใจอะไรจะโทรไปหาเตชิต ผู้หญิงของนายดื่มหนักอยู่ที่ day off คลับจะมารับไหม？