คุณสามีพันล้าน - บทที่ 159 มีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียด
ห้องรับแขกที่หรูหรานั้น เต็มไปด้วยผู้คนนั่งอยู่
เมื่อเห็นนฤเบศวร์กับกนกอรเดินเข้ามา และกนกอรยังคล้องแขนของนฤเบศวร์ไว้อีกด้วย
แต่ใบหน้าอันหล่อเหลาของนฤเบศวร์กลับด้านชาและแข็งทื่อ
กนกอรแอบหยิกลงไปที่เอวของเขา
ทำให้นฤเบศวร์เกือบกระโดดขึ้นมา
เขาเอียงหน้ามองกนกอรด้วยสายตาที่ดุดัน
ถือโอกาสที่ยังเดินไปไม่ถึงตรงหน้าคุณปู่ เขาพูดเสียงเบาออกมาว่า： “ถ้าคุณอยากอิสระเร็วๆ ก็ไม่ต้องสนใจพฤติกรรมของผม”
ดวงตาของกนกอรกะพริบ ตรึกตรองดูสักครู่ ก็เข้าใจความหมายของเขาที่สื่อออกมาทันที
เธอรีบ คลายมือออกจากแขนของเขาทัน
พูดแบบนี้ตั้งแต่แรกสิ
เสียเวลาเธอต้องปั้นหน้า เสียเวลาเธอต้องแสดง
แถมไปแตะเนื้อต้องตัวแบตบอสอีก
เดี๋ยวต้องไปล้างมือสักสองสามรอบละ
ใครจะไปรู้ว่าแขนของเขาถูกเปรมาควงแขนไปแล้วกี่ครั้ง？
ท่าทางของกนกอรทำให้นฤเบศวร์เกิดความไม่พอใจขึ้นมาเล็กน้อย
แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่านี่คือสิ่งที่ตัวเองต้องการ เขาเลยพูดอะไรออกมาไม่ได้
ท่าทางของสองสามีภรรยาคู่นี้ ตกอยู่ในสายตาของทุกคน ทุกคนต่างรู้ดีอยู่แก่ใจ
คุณปู่บอกกับทุกคนว่า เขาได้เลือกภรรยาให้ฤเบศวร์แล้ว และได้ให้ทั้งสองคนไปจดทะเบียนกันวันนี้
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่บ้านของตระกูลเดชอุป และแน่นอนว่ามันเป็นพายุลูกใหญ่ ที่สร้างความยุ่งเหยิงให้กับทุกคนมาก
เมื่อถามชัดเจนแล้วฝ่ายหญิงเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ไม่มีอำนาจบารมีอะไร ทำให้บัณฑิตาโกรธมากจนเกือบเป็นลมไป
คุณปู่ช่างเผด็จการเหลือเกิน อย่างน้อยนฤเบศวร์ก็เป็นลูกในไส้ของเธอ เรื่องแต่งงานของลูกชายก็ไม่ปรึกษาเธอที่เป็นแม่แท้ๆ ก่อนเลย ก็ตัดสินใจเองคนเดียว และใช้วิธีที่เร็วที่สุดในการจดทะเบียนสมรส
บัณฑิตารู้ดีว่าลูกชายรักเปรมามากแค่ไหน ใช้นิ้วเท้าคิดก็รู้ว่าเรื่องนี้คุณปู่เป็นคนบังคับลูกชาย
ถ้าไม่ใช่สามีห้ามไว้ บัณฑิตาก็คงทะเลาะกับพ่อสามีไปหนึ่งฉากแล้ว
ส่วนบ้านสามของตระกูลเดชอุปกลับรู้สึกดีใจมาก
โดยเฉพาะคุณหญิงสาม
ลูกชายของเธออายุใกล้เคียงกับนฤเบศวร์มากที่สุด เนื่องจากนฤเบศวร์เป็นหลานชายคนโต เป็นที่รักของคุณปู่มาก และเลี้ยงดูอยู่ข้างกายมาตั้งแต่เด็ก อบรมสั่งสอนมาเอง และแต่งตั้งให้เป็นทายาทสืบทอด
ถึงแม้ลูกชายของเธอคริษฐ์ก็เป็นคนเก่งเหมือนกัน แต่คุณปู่ก็ยกบริษัทให้นฤเบศวร์เป็นผู้สืบทอด ซึ่งเรื่องนี้ทำให้คุณหญิงสามไม่พอใจเป็นอย่างมาก
เนื่องจากคุณปู่ยังเป็นผู้ถือหุ้นและทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ของบริษัท เพื่อรอการแบ่งสมบัติในภัยภาคหน้า ถึงแม้คุณหญิงสามจะไม่พอใจแค่ไหน ก็ไม่กล้าแสดงออกมาต่อหน้าพ่อสามี ได้แต่กำชับลูกๆ ต้องเอาการเอางาน และต้องเก่งกว่านฤเบศวร์ให้ได้
ตอนนี้เมื่อรู้ว่าพ่อสามีได้คัดเลือกภรรยาที่ธรรมดาและไม่มีอำนาจบารมีอะไรให้หลานชายคนโต แถมบังคับทั้งสองคนให้ไปจดทะเบียนสมรสกันวันนี้อีกด้วย ทำให้คุณหญิงสามดีใจมาก
คิดว่าพ่อสามีน่าจะเริ่มคิดที่จะทอดทิ้งนฤเบศวร์แล้ว
ต้องเป็นเรื่องที่นฤเบศวร์ทำเพื่อเปรมาแน่เลย ที่เกือบส่งผลกระทบต่อRA กรุ๊ป จนทำให้พ่อสามีโกรธมาก ถึงจัดการแบบนี้
เมื่อภรรยาของนฤเบศวร์ไม่แข็งแกร่ง และในอนาคตถ้าคริษฐ์ได้แต่งงานก็ภรรยาที่ฐานะเท่าเทียมกัน และภรรยาสามารถช่วยเหลือเขาได้ ก็ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องที่จะแย่งชิงต่ำแหน่งหัวหน้าครอบครัวของตระกูลไม่ได้？
ตอนนี้สายตาที่บัณฑิตามองกนกอร เป็นสายตาของความเกลียดชัง
ไม่รู้ว่าผู้หญิงธรรมดาคนนี้ใช้อะไรหลอกล่อพ่อสามี ถึงทำให้พ่อสามีเลือกเธอให้เป็นภรรยาของนฤเบศวร์ได้
ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนได้ กนกอรคงถูกเธอฆ่าไปแล้วร้อยครั้งพันครั้ง
สายตาของคุณหญิงสามที่มองกนกอรอ่อนโยนกว่าเยอะเลย
“คุณปู่ พวกเรากลับมาแล้ว”
นฤเบศวร์เดินเข้ามา พูดเสียงเรียบเฉยออกมา จากนั้นได้นั่งลงทันที
กนกอรกวาดมองไปรอบๆ ปรากฏว่าไม่มีที่นั่งสำหรับเธอแล้ว
ความจริง ก็แค่นฤเบศวร์ขยับไปด้านข้างหน่อย เธอก็สามารถนั่งลงได้แล้ว แต่หลังจากที่ไอ้หมอนี่นั่งลงแล้ว ปล่อยสองขาให้กางอ้าซ่า เลยกินพื้นที่ไปเยอะ
เนื่องจากทุกคนที่นั่นนั่งอยู่ จึงทำให้กนกอรที่ยืนอยู่ดูโดดเด่นเป็นพิเศษ
ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น คงรู้สึกอึดอัดจนอยากตายไปตั้งนานแล้ว
กนกอรกับนฤเบศวร์ไม่มีความรักต่อกัน ทั้งสอนเซ็นสัญญาข้อตกลงกัน เธอก็แค่เอาเงินแล้วทำงานเท่านั้นเอง
ดังนั้น เธอเลยไม่รู้สึกอะไร
เธอหันหน้าไปพูดกับลุงเซนที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนักว่า： “ลุงเซน ลุงเอาเก้าอี้ให้ฉันตัวหนึ่งได้ไหม？ขอบคุณค่ะ”
ลุงเซนหันไปยกเก้าอี้มาให้
หลังจากยกเก้าอี้มาแล้ว ได้ยื่นไปให้กนกอร
กนกอรหันหน้าไปมองทุกคนในบ้าน สุดท้ายเลือกที่จะนั่งลงข้างๆ โมลีที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับนฤเบศวร์ โมลีเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านสอง อายุน้อยกว่านฤเบศวร์สามปี
โมลีมองกนกอร เธอรู้สึกว่าพี่สะใภ้คนนี้สนุกดี
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อกนกอร”
กนกอรแนะนำตัวเองเสียงเบาออกมา
โมลีหน้าแดง กนกอรคิดอยู่ในใจ คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าสาวน้อยคนนี้จะขี้อายขนาดนี้
“ฉันชื่อโมลี”
โมลีพูดเสียงเบาออกมา
จากนั้นกนกอรยื่นมือขวาออกไปเพื่อจับมือกับเธอ ทำให้โมลีจับมือเธอกลับ
ทุกคน：……
ผู้หญิงคนนี้ช่างธรรมชาติจริงๆ
น้องชายของธารณ์ ปรวีร์ แตะตัวลูกสาวเบาๆ
โมลีเข้าใจทันทีเมื่อคุณพ่อแตะตัวเธอเบาๆ เธอรีบดึงสายตากลับมา และไม่สนใจกนกอรอีก
“กนกอร”
ผู้เฒ่าเดชอุปเอ่ยปากขึ้นมา เขายิ้มแล้วกวักมือเรียกกนกอร เพื่อให้กนกอรไปอยู่ตรงหน้าเขา
ทำให้กนกอรต้องลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเขา
“คุณท่าน”
กนกอรเรียกออกมาด้วยความเคารพ
คุณท่านคนนี้ช่างหลอกคนเก่งเหลือเกิน ทุกคนในบ้านต่างถูกคุณท่านหลอกหมด
ทำให้ตอนนี้เธอกลายเป็นภรรยาของนฤเบศวร์ ต้องทนรับสายตาที่เย็นชาของคนทั้งบ้าน
ทำเหมือนเธอต้องการเกาะนฤเบศวร์ไม่ยอมปล่อยยังไงอย่างงั้นเลย
เห้อ หาเงิน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ
คุณท่านยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า： “เธอกับนฤเบศวร์จดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว ก็ถือว่าเป็นหลานสะใภ้ของฉันแล้ว เธอเรียกฉันว่าคุณปู่เหมือนนฤเบศวร์ก็แล้วกัน”
กนกอรเรียกคุณปู่ออกมาอย่างเชื่อฟัง
คุณท่านตอบรับอย่างดีใจ จากนั้นหยิบซองแดงออกมา ยื่นให้กับกนกอร แล้วพูดขึ้นว่า： “กนกอร นี่คืออั่งเป่าที่เปลี่ยนสรรพนามในการเรียกฉัน”
กนกอรเหลือบตาไปมองนฤเบศวร์ เห็นสายตาของนฤเบศวร์เย็นชาดั่งน้ำแข็ง เธอบ่นพึมพำในใจ แต่ไม่แสดงอะไรออกมา จากนั้นตัดสินใจรับอั่งเปาที่เปลี่ยนสรรพนามในการเรียกผู้เฒ่าหลอกลวงคนนี้ด้วยตัวเอง
ในซองอั่งเปาจับดูแล้วค่อนข้างบาง น่าจะเป็นเช็คเงินสด
“ขอบคุณคุณปู่มากค่ะ”
กนกอรพูดขอบคุณออกมา
คุณท่านหันไปมองนฤเบศวร์ สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดขึ้นว่า： “แกมานี่สิ”
นฤเบศวร์ลุกขึ้นด้วยความไม่เต็มใจนัก แล้วเดินไปอยู่ข้างๆ กนกอร
เมื่อทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน มองจากภายนอก ก็เหมาะสมกันดี
ถึงแม้กนกอรจะเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่สวย ซึ่งจุดนี้เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ
เธอแสดงตัวออกมาอย่างเปิดเผยและสง่างาม ดูไม่ออกเลยว่าเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาทั่วไป
นฤเบศวร์หยิบทะเบียนสมรสออกมา แล้วยื่นทะเบียนสมรสไปให้คุณท่าน
คุณท่านรับทะเบียนสมรสมา หลังจากเปิดดูแล้ว วางทะเบียนสมรสไว้บนโต๊ะชาด้วยความพึงพอใจ จึงพูดคุยกับทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องว่า： “ไม่ว่าพวกแกจะรู้สึกยังไง ในเมื่อนฤเบศวร์กับกนกอรได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ก็แสดงว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย กนกอรก็คือหลานสะใภ้ใหญ่ของตระกูลเดชอุป
“ทุกคนทำสีหน้าไม่พอใจให้ใครดู？ให้ฉันดูเหรอ？”
ทุกคน： “……”
“ลุงเซน ยกชาที่เตรียมไว้ออกมา ให้กนกอรยกชาเคารพผู้ใหญ่ และทำความรู้จักกับทุกคนด้วย”
“คุณพ่อ พวกเขายังไม่ได้จัดงานแต่งกันเลย ไม่ต้องรีบยกน้ำชาทำความเคารพพวกเราก็ได้”
บัณฑิตาอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
เธอไม่อยากดื่มชาของสะใภ้เลยสักนิด
ลูกสะใภ้คนนี้ เป็นตายร้ายดียังไง เธอก็ไม่มีทางยอมรับเด็ดขาด
เธอยอมรับเปรมาแค่คนเดียว！
คุณพ่อฉวยโอกาสที่เปรมาติดคุกอยู่ บังคับลูกชายแต่งงานกับผู้หญิงที่ชื่ออรอะไรคนนี้
ฝ่ายหญิง ต้องเห็นแก่เงินของตระกูลเดชอุปแน่นอน ไม่รู้ว่าคุณพ่อคิดอะไรของเขาอยู่กันแน่？