คุณสามีพันล้าน - บทที่ 239 เป็นความผิดของเธอเหรอ

ไซม่อนเพิ่งเข้ามาในห้องประชุม เขากำลังจะจัดการประชุมที่สำคัญ

จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นสายจากป้าอ้อย ไซม่อนจึงรีบรับสาย

“คุณผู้ชายคะ แย่แล้วค่ะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คุณหนูน้อยหายตัวไป คุณผู้หญิงก็หลับสนิท เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น ส่วนคุณชายน้อยก็ร้องไห้ไม่หยุดเลยค่ะ”

ไซม่อนรีบลุกขึ้นทันที จนเก้าอี้ที่อยู่ข้างหลังเขาล้มลงกับพื้น แต่เขาหันหลังกลับและวิ่งออกจากห้องประชุมด้วยความเร็วสูง

เหล่าคณะกรรมการระดับสูงประหลาดใจ

พวกเขายังไม่ทันกะพริบตา ท่านประธานไซม่อนก็หายไปแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น?”

ทุกคนหันไปมองรองประธานพร้อมกัน

นั่นคือน้องชายคนที่สามของท่านประธานไซม่อน ซึ่งเป็นรองประธานของบริษัท แต่ทุกคนไม่ได้ยอมรับความสามารถของรองประธานมากนัก เกิดมาจากแม่เดียวกัน ล้วนเป็นลูกชายของตระกูลสาระทา แต่รองประธานและท่านประธานไซม่อนนั้นต่างกันมาก ทว่า เขาพูดเก่งมาก จนเป็นที่รักของหญิงชรา

อยู่ในครอบครัวใหญ่อย่างตระกูลสาระทา ลูกชายคนโตมีหน้าที่สืบทอดธุกิจครอบครัว และลูกชายคนเล็กก็มักได้รับความรักจากพ่อแม่

ชลเป็นคนที่หญิงชรารักที่สุด ทว่า กับลูกชายคนโตอย่างไซม่อนนั้นเหมือนมีความเกรงใจกันอยู่ แม้ว่าพวกเขาจะเคารพซึ่งกันและกัน แต่พวกเขาก็ขาดความรักของแม่และลูก

ชลที่ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน ก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาพูดขึ้นว่า “พี่ชายของผมวิ่งออกไปหลังจากได้รับโทรศัพท์ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ทุกคนอย่าจ้องผมแบบนั้นสิครับ”

จ้องจนเขารู้สึกประหม่า

“ทว่า ทำให้พี่ชายของผมวิ่งออกไปด้วยความตื่นตระหนกเช่นนี้ ต้องเป็นสายจากพี่สะใภ้ของผมแน่ ๆ”

ชลคาดเดา

ทันทีที่กล่าวถึงภรรยาของท่านประธาน ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดก็ละสายตาจากชล

ท่านประธานของพวกเขาโดดเด่น หล่อ และรวย แม้ว่าเขาจะแต่งงานแล้ว แต่ก็ยังมีผู้หญิงมากมายที่หลงรักเขาและตามตื๊อเขาไม่รู้จบ มีคนมากมายที่หลงเขาบอกว่า พวกเธอไม่ได้ต้องการชื่อเสียงหรือเงินทอง พวกเธอแค่ต้องการอยู่เคียงข้างท่านประธาน และเป็นเมียน้อยอย่างลับ ๆ

น่าเสียดายที่ท่านประธานของพวกเขาซื่อสัตย์ต่อภรรยาของเขามาก ไม่ว่าจะมีคนมาชอบเขามากเพียงใด เขาก็ปฏิเสธพวกเธอทั้งหมด และไม่เปิดโอกาสให้ใครเลย ส่งผลให้มีผู้หญิงมากมายไม่พอใจต่อภรรยาของท่านประธาน

โดยเฉพาะภรรยาของท่านประธานนั้นโชคดีมาก หนึ่งปีหลังจากแต่งงานเข้าไปในตระกูลสาระทา เธอได้ให้กำเนิดลูกแฝดกับท่านประธาน

สิ่งนี้ยิ่งทำให้คนอื่นอิจฉาตาร้อน

ท่านประธานรักภรรยาของเขามากขึ้น จนกระทั่งรู้สึก จับไว้ในมือก็กลัวตก อมไว้ในปากก็กลัวละลาย ไม่ว่าท่านประธานจะทำอะไรอยู่ แค่ภรรยาโทรมา และเรียกให้ท่านประธานกลับบ้าน ท่านประธานก็จะทิ้งทุกอย่างแล้วกลับบ้านทันที

ที่เมืองซูเพร่า ทุกคนล้วนรู้ดีว่า หัวหน้าคนใหม่ของตระกูลสาระทา ซึ่งเป็นประธานของโอเอ กรุ๊ปนั้น เป็นทาสภรรยา

“ริง ๆ ๆ……”

โทรศัพท์ของชลก็ดังขึ้น

เขาเห็นว่าเป็นสายจากภรรยาของเขา เขายิ้มให้ทุกคนแล้วพูดว่า “ภรรยาผมโทรมาครับ”

ทุกคนในห้องยิ้ม

เมื่อครู่นี้ รองประธานกำลังบอกเป็นนัยว่า ท่านประธานคลั่งไคล้ภรรยามาก เมื่อภรรยาของเขาโทรมา ท่าทางของเขาก็เหมือนทาสภรรยาเช่นกัน

ชลรับสายของภรรยา

คุณนายสามที่อยู่ในสายพูดอย่างตื่นตระหนกว่า “ชล คุณรีบกลับมาเร็ว ๆ ที่บ้านเกิดเรื่องใหญ่แล้ว วิกาถูกขโมยไป ที่บ้านวุ่นวายไปหมด พ่อแม่ส่งคนไปตามหาแล้ว แต่พวกท่านกำลังก็โวยวายอยู่ที่บ้าน บอกว่าจะส่งคนรับใช้และบอดี้การ์ดทั้งหมดของพี่ใหญ่ไปที่สถานีตำรวจ ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชลตกใจมาก แล้วถามด้วยเสียงซ้ำ ๆ ว่า “ถูกขโมยไปได้อย่างไร?ที่บ้านมีคนดูแลเยอะขนาดนั้น และส่วนใหญ่มักจะเป็นพี่สะใภ้ที่ดูแลลูกเอง แทบไม่ห่างจากลูกเลยด้วยซ้ำ ใครที่ไหนบังอาจมาทำแบบนี้ รนหาที่ตายหรือไง!”

“คุณรีบกลับมาเถอะ โอ๊ย ฉันรู้สึกปวดท้อง ชล ฉันคงไม่ใช่ว่ากำลังจะคลอดนะ”

คุณนายสามไม่รู้ว่าเธอกระวนกระวาย จนส่งผลต่อทารกในครรภ์ หรือเธอกำลังจะคลอดจริง ๆ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกปวดท้อง และเธอไม่มีอารมณ์คุยกับสามีของเธอแล้ว

วันกำหนดคลอดของเธอ ก็จะถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

ชลกระวนกระวายแล้วจริง ๆ

หลานสาวถูกขโมยไป มีพี่ใหญ่ไปหา ในท้องของภรรยาเขานั้นคือเลือดเนื้อของเขาเอง จึงสำคัญกว่าหลานสาวอยู่แล้ว

ดังนั้น ชลจึงรีบกลับบ้านเช่นกัน

ในเมืองซูเพร่า ทุกคนที่นามสกุลสาระทาหรือผู้ที่เป็นญาติกับตระกูลสาระทา ทุกคนช่วยตามหาเนตรดาวที่ถูกลักพาตัวไปจากบ้าน

เมื่อไซม่อนกลับถึงบ้าน เขาเห็นภรรยาของเขาที่ยังคงหลับอยู่ เขารู้ว่าภรรยาของเขาถูกวางยา จึงบอกแพทย์ประจำตระกูลให้ดูแลภรรยาของเขา เขาเริ่มสืบสวนและติดตามหาเบาะแสของลูกสาวของเขา

เส้นสายของเขานั้นทำงานรวดเร็วมาก ไม่นานก็โยงไปถึงตัวการวรันธร ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่หลงรักเขา และเป็นคนที่หลงเขาจนบ้าคลั่ง

เขาปฏิเสธเธออย่างเด็ดขาดหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้และยังไปที่ตระกูลสาระทาเพื่อรบกวนญาณิน โดยบอก ญาณินว่าเธอไม่ต้องการตำแหน่งภรรยาของผู้นำตระกูล ต้องการเป็นแค่ผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างเขา ซึ่งทำให้ญาณินโกรธจนร้องไห้ จนทำให้เขาเป็นห่วงเธอมาก

ด้วยความโกรธแค้น เขาจึงกดดันตระกูลภักดิภูมิเมธีด้วยวิธีต่าง ๆ ในเมืองซูเพร่า ตระกูลสาระทาของเขาเป็นเหมือนจักรพรรดิท้องถิ่นที่ร่ำรวย มีอิทธิพลและอำนาจ

ตระกูลภักดิภูมิเมธีที่ถูกตระกูลสาระทากดดันจากทุก ๆ ด้าน ไม่สามารถรับมือได้ และในไม่ช้าก็ล้มละลายและเป็นหนี้จำนวนมาก

วรันธรแอบเข้าไปในตระกูลสาระทาแล้วขโมยลูกสาวของเขา ก็เพื่อแก้แค้นเขา!

ไซม่อนกัดฟันด้วยความเกลียดชัง และเสียใจที่เขาเด็ดขาดไม่พอ เขาควรจะทำลายทั้งตระกูลภักดิภูมิเมธีให้สิ้นซาก ต้องโทษเขาที่ตอนนั้นใจอ่อน อยากจะทำความดีเพื่อลูกแฝดของตน สุดท้ายกลับทำลายลูกสาวของตน

ไซม่อนนำคนออกไล่ล่าวรันธร

วรันธรกล้าทำถึงเพียงนี้ แสดงว่าเตรียมการหลบหนีไว้แล้ว

ตอนที่ไซม่อนเจอวรันธร เธอก็เสียชีวิตแล้ว เธอเสียชีวิตในเมืองเรวา เธอถูกรังแกจนตาย การตายของเธอช่างน่าอนาถ ทว่า กระเป๋าของเธอไม่ได้หายไป ทุกอย่างในกระเป๋ายังอยู่ครบ มีบัตรประจำตัวประชาชน บัตรเครดิต ยังมีเงินสดและเครื่องประดับจำนวนมาก ทั้งหมดนี้เธอวางแผนจะใช้สำหรับการหลบหนี

นอกจากนี้ยังมีไดอารี่ล็อกอีกหนึ่งเล่ม

วรันธรตายแล้ว แต่ไม่เจอเนตรดาว

เนตรดาวอายุเพียงครึ่งขวบ ไม่สามารถแม้แต่จะนั่งนิ่ง ๆ ได้ด้วยซ้ำ ดังนั้น ไม่มีทางที่เธอจะวิ่งหนีไปได้ด้วยตัวเอง ไซม่อนเดาว่าคนที่ฆ่าวรันธรเอาลูกสาวของเขาไป

จากนั้น ไซม่อนก็พาคนของเขา ไปขอให้ครอบครัวที่มีอำนาจในเมืองเรวาช่วยตามหา พวกเขาแทบพลิกแผ่นดินเมืองเรวา ก็หาเนตรดาวไม่เจอ

ไม่พบเนตรดาวในเมืองเรวา ไซม่อนคิดถึงภรรยาที่น่ารักและลูกชายที่อยู่บ้าน ดังนั้น เขาจึงให้คนบางส่วนตามหาลูกสาวต่อ ส่วนเขานั้นรีบกลับไปที่เมืองซูเพร่า
……

ญาณินร้องไห้หนักกว่าเดิม

ความทรงจำนั้น เป็นอุปสรรคที่เธอไม่สามารถเอาชนะได้ เธอเสียสติมากว่า 20 ปี เรื่องที่เธอไม่สามารถเผชิญกับความจริงที่ว่าเธอสูญเสียลูกสาวไปได้

เป็นความผิดของเธอเหรอ?

เพราะเธอประหม่าเกินไป!

ไม่คิดว่าในนมแก้วนั้นจะมียานอนหลับ และลูกสาวจะถูกขโมยไปในขณะที่เธอหลับอยู่

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอหลับไป เธอรู้เพียงว่าหลังจากตื่นขึ้น เธอรู้ว่าลูกสาวของเธอถูกขโมยไป และเธอก็ออกตามหาลูกสาวของเธอทุกที่อย่างบ้าคลั่ง

เธอร้องไห้ ร้องไห้จนหัวใจแทบสลาย

เธอโทษตัวเอง โทษตัวเองจนอยากตาย และเธอคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง ป้าอ้อยอุ้มหนูน้อยประยสย์แล้วคุกเข่าต่อหน้าเธอ ขอร้องให้เธอสงสารหนูน้อยประยสย์ที่ยังมีชีวิตอยู่

ทว่า ท้องฟ้าของเธอพังทลายแล้ว หัวใจของเธอว่างเปล่า และโลกของเธอก็สูญเสียแสงสว่างไปตั้งแต่ตอนนั้น

เป็นเพราะเธอไร้ประโยชน์ เพราะเธอไม่สามารถปกป้องลูกสาวไว้ได้

แม่สามีก็ด่าทอเธอ โทษว่าเธอหลับเป็นตาย ลูกโดนขโมยไปก็ไม่รู้ตัว