คุณสามีพันล้าน - บทที่ 331 ขอให้พัฒน์ช่วยออกความเห็น
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 331 ขอให้พัฒน์ช่วยออกความเห็น
“กนกอรยื่นคำหย่ากับนาย? หรือว่าตระกูลภูสิทธ์อุดมรู้เรื่องระหว่างพวกนายแล้ว เลยต้องการให้กนกอรหย่ากับนาย?”
ใบหน้าของนฤเบศวร์อึดอัดใจเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้า
กรรมตามสนองจริงๆเลย
ในตอนแรกเขาตั้งใจเปิดโปงฐานะของพัฒน์ ให้งานแต่งงานของยศพัฒน์มีสีสัน
ตอนนี้ เขากลับต้องมาขอความช่วยเหลือจากยศพัฒน์
“สมควร”
“ใช่ ฉันรู้ฉันสมควรแล้ว ฉันไม่ควรถ่วงนายแบบนั้นตั้งแต่แรก พัฒน์ นายบอกฉันหน่อย นายผ่านปัญหานี้ไปได้ยังไงตอนแรก?”
“ก็แค่ผ่านไปแบบนี้ไง”
“ผ่านยังไง?”
“ทางของฉัน นายซ้ำรอยไม่ได้หรอก”
นฤเบศวร์ไม่ยอมแพ้ “ทำไมถึงซ้ำรอยไม่ได้? ตอนนั้นฐานะที่แท้จริงของเทวิกายังไม่ได้เปิดเผย แถมบ้านตระกูลวาชัยยุงกับตระกูลอริยชัยกุลของนายก็ไม่ถูกกันอีก คนในตระกูลนายไม่มีทางคัดค้านแน่ ฉันมั่นใจ ผู้ใหญ่ในตระกูลนายเป็นคนเปิดกว้าง นี่เป็นจุดที่ฉันอิจฉาที่สุด”
“แม่ยายนายก็ต้องการให้นายหย่าเหมือนกันใช่ไหม? นายโน้มน้าวแม่ยายของนายยังไง ให้เขายอมรับในตัวนาย? พัฒน์ นายบอกสิ่งที่นายได้ทำมาให้ฉันฟังหน่อยสิ เอาแบบนี้ไหม ฉันจะให้ค่าตอบแทนนาย คิดซะว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่ฉันถามนายแล้วกัน”
“ฉันเก็บค่าใช้จ่ายแพงนะ”
“นายก็บอกตัวเลขมา ฉันจะโอนให้นายเลย”
ยศพัฒน์ครุ่นคิดแล้วพูด：“ฉันไม่รู้ว่าต้องเก็บนายเท่าไหร่ รอฉันปรึกษากับเมียฉันก่อนแล้วค่อยบอกนาย นายค่อยโอนมาให้ฉัน”
พูดจบ เขาก็เสริมอีกประโยค：“ที่บ้านฉัน เมียฉันใหญ่สุดน่ะ ฉันต้องฟังเมีย”
นฤเบศวร์ได้แต่ฟังคำพูดที่เขาโอ้อวดความรักอย่างเงียบๆ
ในใจเขาร้อนดั่งไฟ อารมณ์ไม่คงที่ ศัตรูคู่แค้นก็มาอวดความรักตรงหน้าเขาอีก
เขาโมโห แต่ก็ไม่สามารถระบายใส่ศัตรูคู่แค้นออกไปได้
“เบศวร์ ฉันเคยบอกนายว่าทางของฉันกับวิกา นายกับกนกอรซ้ำรอยไม่ได้ อย่างแรกเพราะฉันกับวิการู้จักกันมาสิบเอ็ดปีแล้ว และไม่นานหลังจากที่ได้รับใบสมรสพวกเราก็กลายเป็นสามีภรรยากันจริงๆ นายกล้ารุกกนกอรตรงๆไหมล่ะ?”
นฤเบศวร์：“.…..ฉันคิดนะ แต่ฉันไม่กล้า ฉันกลัวว่าเธอจะเกลียดฉัน”
“เพราะงั้นถึงได้บอก ว่าทางของฉันกับวิกา พวกนายไม่สามารถซ้ำรอยได้ไง”
“ฉันทั้งเอาชนะใจของวิกา แถมยังต้องทำตัวให้ดีต่อหน้าแม่ยายอีก แต่หลักๆก็คือวิกา วิกาเลือกที่จะคบกับฉัน แม่ยายฉันคารพการตัดสินใจของเธอ แน่นอนว่าครอบครัวของฉันก็ซัพพอร์ตเช่นกัน ทั้งรักและเคารพวิกาอย่างมาก ไม่รังเกียจฐานะของวิกาแม้แต่นิด ไม่คิดว่าวิกาไม่เหมาะสมกับฉัน ในทางกลับกันคิดว่าถ้าวิกาแต่งกับฉันแล้ว คงจะช่วยพวกเขาได้มากเลย”
“ขณะที่ผู้ใหญ่ในตระกูลพวกเราอายุมากขึ้น ก็คิดว่าพวกเราเป็นเหมือนสินค้าที่ขายไม่ออก แทบอยากจะหาตระกูลใดตระกูลหนึ่งขายออกไป เวลามองพวกเราจะได้ไม่ขัดหูขัดตาเกินไป ตอนที่วิกาแต่งกับฉัน คนในตระกูลฉันต่างก็คิดว่าในที่สุดก็ขายฉันออกไปได้สักที คงจะขอบคุณวิกาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดล่ะนะ”
“เบศวร์ คนในตระกูลนายทำได้แบบนี้ไหม? คนที่หวังดีกับลูกสาวจริงๆ ก็จะวิเคราะห์ปัญหาต่างๆที่ต้องเผชิญกับลูกสาว พวกเขาไม่มองลำดับในวงศ์ตระกูล ที่พวกเขาให้ความสำคัญคือครอบครัวนาย นิสัยของนาย”
นฤเบศวร์นิ่งเงียบไป
เขาเคารพกนกอร ในสถานการณ์ที่กนกอรไม่ยินยอม ต่อให้เซลล์ของเขาเรียกร้องต้องการจะนอนกับกนกอรแค่ไหน เขาก็จะไม่แตะต้องเธอ
จุดนี้ เขาไม่สามารถซ้ำรอยพัฒน์กับเทวิกาได้เลย
คิดตามคำพูดของพัฒน์ เขากับเทวิการู้จักกันมาสิบเอ็ดปี ง่ายมากที่เทวิกาจะยอมรับพัฒน์
เวลาที่พัฒน์ทำดีกับคนๆหนึ่ง ก็จะซื้อใจของคนอื่นมาได้ง่ายมากเช่นกัน
ส่วนนิสัยแบบนั้นของเทวิกา ก็ไม่สามารถบดบังความอ่อนโยนของยศพัฒน์ได้เลย
คนในบ้านตระกูลวาชัยยุงความคิดเปิดกว้าง เทวิกาตัดสินใจจะอยู่ด้วยกันกับพัฒน์ ต่อให้คนในบ้านตระกูลวาชัยยุงเป็นห่วงแค่ไหนก็เคารพการตัดสินใจของเทวิกาอยู่ดี
อีกอย่าง คนในตระกูลอริยชัยกุลก็ซัพพอร์ตเช่นกัน
ดีกับเทวิกาอย่างมาก
นฤเบศวร์นึกถึงคนในตระกูลของตนเอง นอกจากคุณปู่แล้ว ก็ไม่มีใครสักคนที่ต้อนรับกนกอร
แม้แต่คุณปู่ที่เลือกกนกอร ต่างก็เป็นเพราะตระกูลของกนกอรธรรมดา ไม่มีอำนาจบารมี ถึงแม้ว่ากนกอรจะแต่งเข้าตระกูลเดชอุปแล้วต้องกลายเป็นหม้ายสาว ใช้ชีวิตไม่มีความสุข ตระกูลของฝ่ายหญิงก็ไม่สามารถออกหน้าแทนเธอได้ และยิ่งไม่มีทางที่จะกระทบผลประโยชน์ของตระกูลเดชอุป
เพราะฉะนั้น ตระกูลพวกเขา นอกจากเขาที่จริงใจต่อกนกอรในตอนนี้แล้ว คนอื่นต่างก็ไม่จริงใจ
ถ้าพ่อแม่ของเขารู้ว่าเขาจะหย่ากับกนกอรล่ะก็ คงจะดีใจ ไม่มีทางช่วยเขาคิดหาทางเหนี่ยวรั้งแน่นอน
“นายตัดใจจากเปรมาแล้วเหรอ?”
ยศพัฒน์เปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง
“นายโง่รักเปรมาอยู่ตั้งหลายสิบปี ที่เมืองแอคเซสซ์นั่นไม่มีใครไม่รู้ นายทำเพื่อเปรมาตั้งเท่าไหร่ เมื่อก่อนกนกอรไม่รู้ แต่หลังจากที่นายรู้จักกับกนกอรแล้ว เธอเลยหันมามองเพียงเพราะเห็นแก่เรื่องที่นายทำเพื่อเปรมา”
“ไม่มีใครไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก นอกซะจากเธอไม่รักนาย ไม่รักนายก็จะไม่สนใจว่านายจะชอบใคร ทำเรื่องอะไรเพื่อใคร”
นฤเบศวร์ตอบอย่างจริงจัง：“เปรมาแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยรักฉัน เมื่อก่อนฉันมักจะคิดอยู่บ่อยๆ ถ้าฉันรอต่อไป คงจะมีสักวันที่เปรมายอมให้ฉัน เห็นความดีของฉัน ยอมรับความรู้สึกของฉัน”
“ฉันพึ่งจะเข้าใจในภายหลัง เธอไม่รักฉันก็คือไม่รักฉัน ไม่ว่าฉันจะทำเพื่อเธอเท่าไหร่ ลงแรงไปเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีทางซาบซึ้ง ในทางกลับกันคงจะรู้สึกว่าสมควรแล้ว แล้วเอาความรักที่ฉันให้เธอ มาใช้ประโยชน์จากฉัน”
เขายิ้มแห้ง “ความรู้สึกนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถบังคับได้ ฉันรู้จักเธอตั้งแต่ยังเด็ก เติบโตมาด้วยกัน ถ้าเธอรักฉัน ก็คงรักไปตั้งนานแล้ว ทำไมต้องรอจนถึงตอนนี้ด้วยล่ะ? เป็นฉันที่เอาแต่ดึงดัน ไม่ยอมรับความจริง”
“ความจริงแล้ว ฉันไม่ได้โกรธที่เธอผ่าตัดเยื่อพรหมจรรย์ ฉันตัดใจแล้ว ยอมรับความจริง ตอนนี้ถึงแม้ว่าเธอจะมาหาฉัน ร้องห่มร้องไห้ต้องการจะเริ่มใหม่กับฉัน พวกเราต่างก็ไม่เคยมีอดีตต่อกัน แล้วจะเริ่มใหม่ได้ยังไง?”
“ความรู้สึกของเธอในตอนนี้ที่มีต่อฉันมันไม่ใช่ความรัก เธอแค่ไม่มีทางให้เดินแล้ว แค่รู้สึกว่าไม่ได้ครอบครองนาย แถมยังเสียฉันไปอีก มันขาดทุน เธอถูกฉันตามใจจนเสียคน ไม่มีทางยอมรับสองเรื่องนี้พร้อมกันได้หรอก”
“พัฒน์ ถึงแม้พวกเราสองคนจะไม่ถูกกัน แต่ก็ไม่ได้แค้นเคืองอะไรกันขนาดนั้น ฉันก็ไม่กลัวว่านายจะหัวเราะเยาะฉัน เพราะยังไงนายก็หัวเราะเยาะฉันมาหลายปีแล้ว เมื่อก่อนฉันรักเปรมามากจริงๆ แต่ตอนนี้ฉันตัดใจแล้วจริงๆ”
“ความรับผิดชอบต่อความรู้สึกฉันก็เป็นแบบนี้แหละ เวลาที่รัก ก็รักจริงๆ รักจนหมดหัวใจ แต่ถ้าตัดขาดความรู้สึกขึ้นมา ก็คือตัดขาดกันไปเลย ตัดขาดจนไม่เหลือเยื่อใย”
ยศพัฒน์มองเขา
เขามองสายตาของยศพัฒน์ที่จ้องมาด้วยความสบายใจ
ผ่านไปครู่หนึ่ง ยศพัฒน์ก็พูดขึ้นมา：“ฉันเชื่อแล้วว่านายตัดใจแล้วจริงๆ แต่ฉันก็เชื่อว่านายไม่มีประโยชน์ นายต้องทำให้กนกอรเชื่อใจนาย ทำให้คนตระกูลภูสิทธ์อุดมเชื่อใจนาย ส่วนเรื่องจะจีบเธอ คนอื่นก็ช่วยนายไม่ได้หรอกนะ นายต้องพึ่งตัวเอง”
“ใช้ความสามารถของนาย ใช้ความจริงใจของนายทำให้กนกอรซาบซึ้ง ทำให้คนตระกูลภูสิทธ์อุดมซาบซึ้ง แล้วค่อยทำให้คนในครอบครัวนายยอมรับกนกอร แค่นี้ปัญหาของพวกนายสองคนก็จัดการได้แล้ว”
นฤเบศวร์ตอบด้วยความกลุ้มใจ：“แม่ยายฉันต้องการให้ฉันไปหย่ากับกนกอรพรุ่งนี้ บอกว่าถ้าพวกเราไม่หย่ากัน ก็หมายความว่ากนกอรไม่อยากหย่า เธอก็จะตีกนกอร ฉันเห็นเธอโหดร้ายกับกนกอรขนาดนั้นก็ยิ่งสงสารเข้าไปอีก เลยตอบรับว่าพรุ่งนี้จะไปทำเรื่องหย่า แต่ว่าฉันจะไม่ยอมแพ้เรื่องกนกอรหรอก”