คุณสามีพันล้าน - บทที่ 362 กลัว
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 362 กลัว
คุณย่ารีบไปพยุงเธอทันที เมื่อเห็นชั้นล่างมีคนใช้ยืนอยู่กันเป็นฝูง คุณหญิงย่าก็ทั้งโมโหทั้งเคียดแค้น อยากจะหน้ามืดสลบไปด้วยให้รู้แล้วรู้รอด
เธอควรจัดการกับเรื่องเละเทะพวกนี้ยังไงดี!
“ป้าอ้อย”
คุณย่าเรียก
ป้าอ้อยรีบเดินออกมาจากฝูงคนทันที พลันตอบอย่างนอบน้อมว่า “คุณหญิงย่ามีเรื่องอะไรงั้นเหรอคะ”
“เธอขึ้นมา”
คุณย่าสั่ง
ป้าอ้อยรีบเดินขึ้นบันไดทันที
คุณย่าให้ป้าอ้อยช่วยประคองพลอยไพลิน แล้วสั่งว่า “พาคุณพลอยไปห้องนอนแขกที่เธอพักตอนปกติ แล้วช่วยเธอเปลี่ยนเสื้อด้วย”
ป้าอ้อยรีบพยุงพลอยไพลินเอาไว้ แล้วเอ่ยกับคุณย่าว่า “คุณนาย ฉันคนเดียวพยุงคุณพลอยไว้ไม่ไหว”
คุณย่าจึงเรียกสะใภ้สองขึ้นมาช่วย
คุณหญิงสองกับป้าอ้อยช่วยกันพยุงพลอยไพลินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อในห้องนอน
“แม่”
คุณนายสามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของชล พลันพุ่งตัวไปคุกเข่าตรงหน้าคุณย่า ก่อนจะร้องไห้แล้วกอดขาคุณหญิงย่าเอาไว้ เอ่ยว่า “แม่คะ แม่ต้องจัดการเรื่องนี้ให้หนู”
คุณนายสามเกลียดแค้นจนถึงขีดสุด พอโมโหเสร็จก็เริ่มกลัว
ไม่ได้กลัวที่ตัวเองตบตีพลอยไพลิน แต่กลัวว่าสามีจะหย่ากับตัวเองเพื่อรับผิดชอบต่อพลอยไพลิน
เธอรู้ว่าพลอยไพลินอยากจะแต่งเข้าตระกูลสาระทามาเป็นนายหญิงตระกูล ตระกูลเลิศธนโยธาเองก็ต้องการใช้พลอยไพลินเป็นเครื่องมือปลุกปั่นตระกูลสาระทาให้แตกแยก รอพลอยไพลินได้เป็นนายหญิงตระกูลเมื่อไหร่ ตระกูลเลิศธนโยธาก็จะสามารถอาศัยพลอยไพลินกลืนกินตระกูลสาระทาทีละนิดทีละน้อย แล้วกลายเป็นเจ้าเมืองของเมืองซูเพร่า
ความร่วมมือของบ้านสามกับพลอยไพลินนั้นแน่นแฟ้นที่สุด อันที่จริงก็เหมือนร่วมมือกับหอกข้างแคร่ ช่วงแรกๆ ทุกคนต่างมีเป้าหมายเดียวกัน ก็คือพรากชีวิตของสามคนแม่ลูกญาณิน เพียงแค่แม่ลูกญาณินตาย งั้นพวกเขาก็จะกลายเป็นศัตรูของพลอยไพลิน
แล้วดูว่าใครจะสามารถหัวเราะไปจนถึงสุดท้ายได้
แม้พลอยไพลินจะรักไซม่อนมาก แต่ตอนนี้เธอเสียตัวให้ชลแล้ว ไม่แน่ตระกูลเลิศธนโยธาก็อาจจะไม่สนความผิดแล้วให้พลอยไพลินแต่งเข้าตระกูลสาระทาทั้งแบบนี้เลยก็ได้
ด้วยฐานะและตำแหน่งของพลอยไพลิน จะมีทางยอมเป็นกิ๊กของชลได้ยังไงกัน ไม่ว่ายังไงก็ต้องเป็นภรรยาหลวงอยู่แล้ว
ไม่แน่ก็อาจจะให้เธอสละตำแหน่งให้พลอยไพลิน
คุณนายสามเองก็แต่งเข้าตระกูลสาระทามายี่สิบกว่าปีแล้ว มีหรือที่จะยอมสละน้ำพักน้ำแรงยี่สิบกว่าปีของตัวเองให้พลอยไพลิน
ต้นตระกูลเธอเองก็มีอิทธิพลมีอำนาจ เพียงแต่ไม่เท่าตระกูลเลิศธนโยธาก็เท่านั้น
เพื่อตำแหน่งของตัวเอง คุณนายสามรู้ดี ว่าเธอกับพลอยไพลินร่วมมือกันอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ไม่ใช่แค่ไม่สามารถร่วมมือกันต่อไปได้ แต่ยังจะกลายเป็นศัตรูกันอีกด้วย
เธอยังต้องป้องกันไม่ให้ชลกับพลอยไพลินอยู่ด้วยกัน
แน่นอน ด้วยนิสัยและความหยิ่งยโสของพลอยไพลิน เธออาจจะไม่ยอมแต่งงานกับชล เพราะชลสู้ไซม่อนไม่ได้เลยสักเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็นผลลัพธ์แบบไหน ความร่วมมือของบ้านสามกับพลอยไพลินก็ถือว่าสิ้นสุดลงแล้ว
คุณย่าเอ่ยอย่างปวดหัวว่า “สะใภ้สาม เธอลุกขึ้นมาก่อน วางใจเถอะ ไม่ให้เธอน้อยใจไปหรอก จะให้ชลให้คำอธิบายกับเธอแน่นอน เมื่อกี้ชลเองก็บอกแล้วว่าพลอยเริ่มก่อน……”
คุณย่าพูดมาถึงตรงนี้ก็ไม่พูดต่ออีก
คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้ดี ว่าคุณย่ากำลังโยนความผิดให้พลอยไพลิน
อันที่จริงนี่ก็เป็นแผนการของพลอยไพลินเอง เพียงแต่แค่นอนผิดคนก็เท่านั้น
“ชล นายยืนเหม่ออยู่ที่นี่ทำไม รีบไปเปลี่ยนเสื้อสิ สะใภ้สาม เธอก็อย่าเพิ่งทะเลาะกับชล รอพี่ใหญ่พวกเธอกลับมาก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที”
คุณปู่ตวาดเสียงต่ำ
ชลตอบเสียงอ้อ พลันรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องทันที
ไม่นาน ไซม่อนกับเจนสันก็กลับมาถึงบ้านกันอย่างเร่งรีบ แล้วยังพบกับนายสองที่ได้รับข่าวแล้วเพิ่งกลับมาด้วยเช่นกัน
“ท่านผู้นำกลับมาแล้ว”
ไซม่อนเดินก้าวยาวเข้าไปในบ้าน
เหล่าคนใช้หลีกทางให้เขาโดยอัตโนมัติ เมื่อไซม่อนเข้าไปแล้ว พวกเขาก็จึงจะถอยออกไปเงียบๆ
บอดี้การ์ดของไซม่อนเก็บกวาดสถานที่กันโดยอัตโนมัติ
ไม่นาน ภายในบ้านก็เหลือเพียงคนตระกูลสาระทา
“พี่ใหญ่ พี่ต้องช่วยผมอธิบายนะ เดิมทีผมก็ได้รับคำสั่งจากพี่ว่าให้ไปส่งพลอยไพลินกลับบ้าน ใครจะรู้ว่า……พี่ใหญ่ พี่ทำให้ผมต้องตกที่นั่งลำบาก ทำไมพี่ไม่บอกผม ว่าพลอยไพลินก็วางยาให้ตัวเองด้วย!”
ชลที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เมื่อเห็นพี่ใหญ่กลับมา ก็ราวกับพบเจอผู้ช่วยชีวิต
แต่ใครจะรู้ว่าไซม่อนกลับดึงคอเสื้อเขาแล้วต่อยไม่ยั้ง
พลอยไพลินกับไซม่อนรักใคร่กันมาก พวกเขาก็คือคู่รักกันในสายตาของทุกคน
ชลทำให้พลอยไพลินแปดเปื้อน ก็ไม่แปลกที่ไซม่อนรู้แล้วก็โกรธจนลงมือต่อยน้องชาย
ไม่มีใครกล้าเข้าไปห้าม
ชลเองก็ไม่กล้าเอาคืน ยอมถูกพี่ใหญ่ต่อยจนหน้าช้ำจมูกบวม
เมื่อต่อยจนเหนื่อยแล้ว ไซม่อนก็จึงจะหยุด
เขาเตะชลซ้ำอีกทีหนึ่ง ก่อนจะนั่งลงบนโซฟา
ห้องโถงตกอยู่ในความเงียบสงัด
สักพัก คุณนายสามก็ร้องไห้ แล้วถามไซม่อนเสียงสะอื้นว่า “พี่ใหญ่ ที่ชลพูดเป็นความจริงงั้นเหรอ? ชลเป็นน้องชายแท้ๆของพี่ พี่เองก็รักและเอ็นดูน้องชายคนนี้มาโดยตลอด แล้วทำไมถึงทำกับเขาแบบนี้!”
เจนสันยืนข้างแม่ เขาประคองแม่เอาไว้ แล้วปลอบแม่เสียงเบาว่า “แม่ เรื่องนี้ลุงใหญ่จะจัดการเอง”
คุณนายสามจับมือลูกชายเอาไว้ พลางร้องไห้เอ่ยว่า “เจนสัน พ่อนายเขา……”
“แม่ ไม่ต้องกลัว แม่ยังมีพวกผมนะ”
เขาอายุน้อยกว่าประยสย์แค่ไม่กี่เดือน สองพี่น้องเกิดปีเดียวกัน อายุยี่สิบสี่เหมือนกัน น้องรองของเขาเองก็ยี่สิบแล้ว มีแต่น้องสาวคนเล็กที่ผ่านไปสิบกว่าปีแล้วพ่อแม่อุ้มท้องโดยไม่ตั้งใจ และยังไม่บรรลุนิติภาวะ แม่มีลูกชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้วสองคน เพราะฉะนั้นพวกเขาสองพี่น้องไม่มีทางยอมให้แม่เสียเปรียบอย่างแน่นอน
เจนสันไม่ได้โง่เสียหน่อย รู้ว่าหากเรื่องนี้จบไม่ดี คนที่เสียเปรียบที่สุดก็คือแม่ตัวเอง หากแม่เป็นฝ่ายเสียเปรียบ งั้นตำแหน่งของพวกเขาสามพี่น้องก็จะเปลี่ยนไป
หากพลอยไพลินกลายเป็นแม่เลี้ยงของเขา งั้นเรื่องที่เกิดกับประยสย์ในหลายปีมานี้ ก็จะเกิดขึ้นกับพวกเขา
เจนสันไม่อยากถูกตระกูลเลิศธนโยธาลอบฆ่าหรอกนะ เขาเองก็ไม่ได้มีคนมากมายคอยปกป้องเหมือนประยสย์ แม้แต่รถส่วนตัวของประยสย์ก็ยังเป็นรถกันกระสุน บอดี้การ์ดรอบข้างเองก็ล้วนมีฝีมือว่องไว สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่ใช่สิ่งที่คุณชายสองอย่างเขาจะมีได้
ไซม่อนเผยสีหน้าถมึงทึง เขาอธิบายกับพี่น้องและพ่อแม่ว่า “เมื่อคืนพลอยวางแผนหลอกฉัน หลังจากที่ฉันรู้ ฉันก็หาข้ออ้างว่าไขขึ้น แล้วให้ประยสย์ไปส่งฉันที่โรงพยาบาล แต่ว่าก่อนออกบ้านฉันก็สับคอพลอยให้สลบไปแล้ว กังวลหากเกิดอะไรขึ้นกับพลอยที่บ้านเรา ตระกูลเลิศธนโยธาก็จะมาคาดคั้นเอาคำตอบแล้วเราจะรับมือยาก ฉันก็เลยให้ชลไปส่งเธอกลับบ้าน”
“พ่อ แม่ ที่รัก ทุกคนฟังสิ ฉันบอกแล้ว ว่าฉันบริสุทธิ์”
ชลคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์
เขาไม่ยอมรับหรอกว่าเมื่อคืนตอนที่พลอยจูบเขา เขาหวั่นไหวจนทนไม่ได้จึงมีเพศสัมพันธ์กับพลอย
“พลอยไพลินเป็นคนเริ่มก่อน ฉันขึ้นไปชั้นบน เดิมคืออยากจะส่งเธอกลับบ้าน แต่จู่ ๆ เธอก็ตื่น จากนั้นก็เกาะฉันไม่ปล่อย ฉันดิ้นรนยังไงก็ขืนตัวไม่ออก……ฉันถูกยัยนั่นขืนใจ ทุกคนเองก็รู้ ว่าหล่อนเคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาก่อน ฝีมือเองก็ดีกว่าฉันมาก ฉัน ฉันบริสุทธิ์จริงๆนะ”
ไซม่อนมองเขาอย่างเย็นเยือก แล้วเอ่ยเสียงเย็นว่า “แม้พลอยจะวางแผนหลอกฉัน แต่เธอเองก็ตกหลุมพรางด้วยเช่นกัน แม้เธอจะตื่นแล้ว แต่สติก็ยังเลือนราง เธอในตอนนั้น ต่อให้เคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาก่อนก็เปล่าประโยชน์ นายแค่ยกมือก็สามารถสับคอเธอให้สลบอีกครั้งได้แล้ว”
ชล “……”