คุณสามีพันล้าน - บทที่ 375 พยายามสุดความสามารถ
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 375 พยายามสุดความสามารถ
นฤเบศวร์พูดความจริง ทำให้แม่เขาแทบจะอยากยื่นมือไปตบเขา
เป็นความจริงที่ว่าณัชชาเป็นเข้าถึงง่าย ไม่มีอคติเรื่องชนชั้น ตราบใดที่นิสัยเข้ากับเธอได้ ไม่ว่าจะเป็นคุณหญิงตระกูลเศรษฐีหรือคนกวาดถนนก็สามารถเป็นเพื่อนกับเธอได้
หากพูดถึงฐานะ ตระกูลบุญเยี่ยมดีมาก แม้ตระกูลบุญเยี่ยมจะไม่มีลูกชาย แต่ตอนนี้พวกเขามียศพัฒน์เป็นผู้สืบทอดก็เพียงพอแล้ว
ในอนาคตหากยศพัฒน์มีลูกชาย ลูกชายคนแรกก็จะมีนามสกุลว่าบุญเยี่ยม และสืบทอดกิจการครอบครัวของตระกูลบุญเยี่ยม ลูกคนที่สองจึงจะมีนามสกุลว่าอริยชัยกุล
หากพูดถึงสถานะทางสังคมในตอนนี้ คุณหญิงตระกูลเศรษฐีอันดันหนึ่งนั้นอยู่สูงกว่าคุณหญิงตระกูลเดชอุปไปมาก
บัณฑิตาอยากจะเหน็บแนมณัชชา แต่พอพูดไปคำหนึ่งก็ค่อนขอดต่อไปไม่ได้อีก เธอรู้ตัวเองดีอยู่แก่ใจ
“แม่ ผมพูดสิ่งที่อยากพูดไปหมดแล้ว ผมหวังว่าเรื่องในวันนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองอีก ดึกมากแล้ว แม่รีบไปพักผ่อนเถอะ ราตรีสวัสดิ์”
นฤเบศวร์พูดจบก็ก้าวขาเดินจากไป
“นายจะไปไหน?”
“ผมไปเฝ้าหน้าบ้านตระกูลภูสิทธิ์อุดม เป็นเพราะแม่ ทำให้ผมเข้าไปในบ้านตระกูลภูสิทธิ์อุดมไม่ได้ ทำได้แค่ต้องเฝ้าหน้าประตู”
บัณฑิตาโมโหจนแทบกลายเป็นบ้า “นายเป็นคุณชายเดชอุปแต่กลับไปเฝ้าหน้าบ้านคนอื่น นายไม่กลัวขายขี้หน้าเหรอ?”
“จีบเมียมีอะไรให้กลัวขายขี้หน้า? ถ้ากลัวขายขี้หน้า งั้นผมก็โสดไปจนแก่เถอะ”
บัณฑิตา “……”
ไม่ว่าบัณฑิตาจะโมโหขนาดไหน ก็ไม่อาจห้ามลูกชายออกไปตอนดึกดื่นได้
หากลูกชายไปเฝ้าหน้าบ้านตระกูลยางทั้งคืนจริงๆ……บัณฑิตาคิดแล้วก็พลันรู้สึกปวดใจ
กนกอร นางแพศยา สั้นๆไม่กี่เดือนก็ทำให้ลูกชายเธอหลงจนหน้ามืดตามัว!
น่าโมโหชะมัด!
หลังจากที่งานเลี้ยงตระกูลกรภัควัฒน์จบลง ยศพัฒน์ก็ไม่ได้เมา เขาไม่ดื่มเหล้าเลยด้วยซ้ำ เพราะเขายังต้องขับรถ
ส่วนเทวิกาที่ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องขับรถก็เริ่มเมาเล็กน้อย
ยังมีชเนนทร์พี่ชายเธออีกคนที่เมาเหมือนกัน ชเนนทร์เมาหนักกว่าเธอหน่อย เมาจนลงไปนอนกองกับพื้นแล้ว เอาเป็นว่าไม่สามารถขับรถได้อีก
ยศพัฒน์อุ้มภรรยาที่เมาเหล้าออกมา เขาวางเธอไว้ในรถ แล้วหันไปมองชเนนทร์ที่ถูกกิติยาประคองออกมา เขาเป็นคนขอให้กิติยาช่วยพยุงชเนนทร์เอง
กัญณิศาเดินตามพี่สาว
คืนนี้คนที่ได้พบเจอกับคุณกัญณิศาล้วนรู้สึกว่าเธอก็คือดอกไม้งาม ผู้ชายแทบจะอยากเด็ดดอกไม้งามนี้มาครอบครอง ส่วนผู้หญิงก็ล้วนอิจฉาความงดงามของกัญณิศา
ด้วยความที่กัญณิศาพบกับเทวิกาครั้งแรกก็รู้สึกสนิทสนมกันเหมือนพบเพื่อนเก่า จึงไม่มีใครกล้าหาเรื่องสีซณิศาในงาน
แม้กิติยาจะเก่งกาจมากก็จริง ทว่าเอ็มอาร์ กรุ๊ปยังไม่ได้กลับเข้ามาเป็นหนึ่งในกลุ่มองค์กรใหญ่ ตระกูลที่มีความสามารถแข็งแกร่งกว่าเอ็มอาร์ กรุ๊ป ก็ย่อมไม่เกรงกลัวกิติยาเลยแม้แต่น้อย
เพราะฉะนั้น หากไม่ใช่ว่าเทวิกากับกัญณิศากินดื่มและพูดคุยอยู่ด้วยกันทั้งคืน ก็จะมีคนมากมายที่ต้องการหาเรื่องกลั่นแกล้งกัญณิศา
“คุณกิติยา ภรรยาผมเองก็เมาแล้ว ขอรบกวนคุณช่วยผมส่งพี่ชายผมกลับไปหน่อยได้ไหมครับ? เขาดื่มเหล้าจนเมาแล้ว ขับรถไม่ได้เด็ดขาด”
ยศพัฒน์ขอร้องกิติยาอย่างสุภาพ
กิติยา “……”
คุณพัฒน์ขอร้องให้เธอช่วยประคองชเนนทร์ที่เมาเหล้าออกมาไม่พอ ยังจะให้เธอไปส่งเขาถึงที่บ้านอีกงั้นเหรอ!
กิติยายังไม่ทันตอบ กัญณิศาก็ชิงตอบตกลงก่อนแล้ว
“ขอบคุณ งั้นผมไปก่อนนะ”
ยศพัฒน์เอ่ยลากับสองพี่น้อง ก่อนจะขึ้นรถขับออกไปโดยมีคนตระกูลกรภัควัฒน์มองส่งจนจากไป
กิติยามองชเนนทร์ที่พิงอยู่บนตัวเธอ ช่วงนี้ชเนนทร์มักจะดื่มจนเมาตลอด เธอส่งเขากลับบ้านหลายรอบแล้ว
คออ่อนชะมัด สู้เธอไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
“พี่ พี่ส่งคุณชเนนทร์กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวหนูขับรถกลับเอง”
“ไม่ได้ เธอเองก็ดื่มเหล้า ขับรถไม่ได้เด็ดขาด”
กิติยาเงียบครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “เราส่งคุณชเนนทร์กลับบ้านก่อนเถอะ”
เธอเอ่ยกับท่านจอมต่อว่า “คุณปู่จอม รถของคุณชเนนทร์ขอจอดทิ้งไว้ที่นี่ก่อน พรุ่งนี้ถ้าเขาสร่างแล้วก็ค่อยมาขับกลับไป”
ท่านจอมเป็นคนหลักแหลม ดูออกว่าชเนนทร์มีใจให้กิติยา ทำนองเดียวกัน ก็ดูออกว่ากิติยาปฏิบัติกับชเนนทร์ไม่เหมือนใคร
แม้บริษัทของชเนนทร์จะยังเล็ก แต่ก็เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว ซ้ำยังมีน้องเขยที่เก่งกาจขนาดนั้นอีกต่างหาก อนาคตของชเนนทร์นั้นไร้ขีดจำกัด หากกิติยาได้คบกับชเนนทร์ ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ดี อย่างน้อย ก็จะไม่มีใครกล้ากดขี่เอ็มอาร์ กรุ๊ปอีก
มีตระกูลอริยชัยกุลและตระกูลสาระทาอยู่ ก็ย่อมต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วน
ดังนั้น ท่านจอมจึงยิ้มเอ่ยว่า “ไม่เป็นไร ไม่ได้มีแค่รถของคุณชเนนทร์จอดทิ้งไว้ที่นี่คนเดียวสักหน่อย ติยา เธอส่งคุณชเนนทร์กลับบ้านก่อนเถอะ เดินทางปลอดภัยล่ะ”
“ค่ะ”
สองพี่น้องกิติยาเอ่ยลากับคนตระกูลกรภัควัฒน์ ก่อนจะพยุงชเนนทร์ขึ้นรถ
ไม่นานพวกเธอเองก็ขับรถจากไป
ส่วนฝั่งของเทวิกา หลังจากที่รถขับออกจากคฤหาสต์ตระกูลกรภัควัฒน์ เธอก็นั่งตัวตรง ท่าทางเหมือนคนเมาสักที่ไหน?
ยศพัฒน์เหน็บแนมเธอว่า “เพื่อพี่ชายเธอ เธอก็เสแสร้งเก่งจริงๆ”
ทุ่มสุดตัวชะมัด!
ที่แท้เทวิกาก็แกล้งเมานี่เอง
“ก็สร้างโอกาสให้พี่ชายฉันไง”
เทวิกาไม่รู้สึกผิดที่โกหกเลยสักนิด
“ว่าที่พี่สะใภ้ของฉัน ฉันชอบมากๆ แล้วก็ณิศาด้วย พัฒน์ นายว่า ลองแนะนำณิศาให้พี่รองฉันรู้จักดีไหม? นายคิดว่าพวกเขาจะมีลุ้นกันหรือเปล่า? พี่รองฉันวันๆถูกรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดเป็นฝูง เขาไม่อนุญาตให้ผู้หญิงเข้าใกล้เขาในรัศมีสามเมตรเลยด้วยซ้ำ นี่ถ้าฉันไม่ทำอะไรหน่อย ฉันกลัวจริงๆว่าเขาจะขึ้นคานไปทั้งชีวิต”
ประยสย์: ……พี่ยังเพิ่งอายุยี่สิบสี่! ยังหนุ่มยังแน่นดี!
เทวิกา: หนูเป็นน้องสาวพี่ หนูยังแต่งงานมาตั้งหลายเดือนแล้ว
ประยสย์: ……
ยศพัฒน์ครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยว่า “เรื่องความรู้สึก เราจะไปรู้แน่ๆได้ยังไงกันล่ะ เธอลองผูกด้ายแดงดูได้ แต่ก็ต้องดูว่าพวกเขาจะคลิกกันหรือเปล่า เพียงแต่ ต่อให้คลิกกัน กิติยาก็ใช่ว่าจะยินยอม กัญณิศาไร้เดียงสาเกินไป ถูกปกป้องไว้ดีเกินไป วันๆก็รู้จักแต่วาดรูป ปลูกดอกไม้อะไรทำนองนั้น คงไม่เหมาะกับพี่รองเธอหรอก”
ตระกูลสาระทาธรรมดาสักที่ไหน หากกัญณิศาเข้าไปในตระกูลสาระทา คงถูกรังแกจนร้องให้ทุกวัน?
เทวิกานึกย้อนถึงตอนที่คุยกับกัญณิศา ก่อนจะเอ่ยอย่างคาดเดาว่า “ที่รัก นายว่า เป็นไปได้ไหมที่ณิศาจะแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา? แม้เธอจะถูกว่าที่พี่สะใภ้ของฉันปกป้องไว้เป็นอย่างดี แต่ตระกูลนนท์สัจทัศน์ผ่านอะไรมามากมายขนาดนั้น เธอจะใสซื่อเหมือนกระดาษขาวจริงๆเหรอ?”
“ตอนที่ฉันคุยกับเธอ ค้นพบว่าเธอรู้เรื่องหลายๆอย่างเยอะมากๆ บางที ฉันก็สังเกตเห็นแววเฉียบแหลมในดวงตาของเธอ เธอต้องไม่ใช่กระต่ายน้อยที่ไร้เดียงสาแน่ ๆ ที่รัก นายไปสืบประวัติเธอดีไหม?“
“ฉันไม่ได้รู้สึกสนใจเธอสักหน่อย ถ้าเธอแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาจริงๆ ก็ควรจะให้พี่รองเธอเป็นคนไปสืบ เธอจะแนะนำให้พี่รองเธอรู้จักไม่ใช่เหรอ? วิกา เธอถูกชะตากับพี่น้องตระกูลนนท์สัจทัศน์จริงๆเลยนะ ถึงอยากให้พี่ชายทั้งสองคนของเธอรวบพี่น้องคู่นั้น”
“ผู้หญิงดีๆก็ต้องรีบลงมือจีบไวๆ จะได้ไม่ถูกคนอื่นแย่งไป”
ยศพัฒน์ยิ้มขำเสียงเบา เขาเห็นด้วยกับประโยคหลังของภรรยาอยู่เหมือนกัน
เหมือนเขา ที่เพ่งเล็งเทวิกาไว้ และรีบลงมือลับหลัง ให้คนอื่นไม่สามารถแย่งเทวิกาไปได้
“ฉันชอบณิศามากนะ เจอเธอครั้งแรกก็รู้สึกสนิทสนมเหมือนเจอเพื่อนเก่า ถ้าเธออยากเป็นพี่สะใภ้รองของฉัน ฉันก็จะไม่กังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องสะใภ้เลยสักนิด”
เทวิกาวางแผนจะเป็นเพื่อนสนิทกับกัญณิศา และทำให้เพื่อนสนิทกลายเป็นพี่สะใภ้ จะได้ไม่รู้สึกรู้สึกกดดันเรื่องความสัมพันธ์