คุณสามีพันล้าน - บทที่ 406 การแก่งแย่งชิงดีของแบตบอส
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 406 การแก่งแย่งชิงดีของแบตบอส
นฤเบศวร์สีหน้าดำคล้ำ “แม่ เปรมาไม่รักผม ต่อให้ผมดีกับเธอแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ แม่คิดว่าผมสนใจการโกหกของเธอเหรอ？ผมถูกเธอทำให้บาดเจ็บไปทั่วทั้งหัวใจ ใจห่อเหี่ยวโดยสิ้นเชิง”
“อย่าเอาเปรมาเปรียบกับกนกอร พวกเธอเทียบกันไม่ได้ กนกอรอยู่ในใจของผมไม่มีใครเข้ามาแทนที่ได้ เปรมาก็ไม่ได้”
ชายชรารอหลังจากสองแม่ลูกไม่พูดคุยกัน เขามองไปยังบัณฑิตา พูดกล่าวว่า “ตอนแรก ฉันไม่ควรยินยอมให้ธารณ์ของแกแต่งงานเลย”
บัณฑิตา：……
“เบศวร์ ปู่เคยพูดแล้ว แทรกแซงงานแต่งงานของแกหนึ่งครั้งจะไม่แทรกแซงอีกเป็นครั้งที่สอง ต่อไปเรื่องแต่งงานของแกก็เป็นคนตัดสินใจ ไม่ว่าใครที่คิดจะขวางกั้นแก แกก็ต่อต้านกลับไป พยายามช่วงชิงความสุขของตัวเอง ”
ชายชราพูดจาสวยดูดี นั่นเป็นเพราะว่านฤเบศวร์ตกหลุมรักกนกอรแล้ว
ถ้าหากนฤเบศวร์ยังรักเปรมา ชราชายอย่างเขาไม่มีทางพูดอย่างเปิดใจกว้างแน่นอน
“ขอบคุณคุณปู่”
“ต่อไปอย่าพูดเรื่องที่จะไปออกบวชเป็นพระ แต่ว่า……ถ้าหากว่าแกมองโลกมนุษย์อย่างทะลุปรุโปร่งจริงๆ ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น อยากจะออกบวชจริงๆ ปู่ก็ตอบสนองตามความต้องการของแก”
คำพูดนี้ของชายชราจงใจพูดให้ลูกสะใภ้ฟัง
เขาเข้าใจลูกสะใภ้คนนี้อย่างมาก เห็นตำแหน่งสถานะเป็นสำคัญกว่าสิ่งไหน
ถ้าหากเบศวร์ปล่อยวางทุกอย่างและออกบวชจริงๆ เป็นการขุดหัวใจของลูกสะใภ้อย่างเห็นไม่ต้องสงสัย
ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่ขอกนกอรแต่งงานเลย แม้แต่ขอขอทานแต่งงาน ลูกสะใภ้ก็เห็นด้วย
“ถึงยังไง ปู่ไม่ได้มีหลานชายแค่แกคนเดียว ไม่ต้องห่วงว่าต่อไปตระกูลเดชอุปของเราจะไม่มีทายาทคริษฐ์ แกออกไปกับคุณปู่สักหน่อย”
ชายชราให้คริษฐ์ประคองเขาเดินออกไปแล้ว
สีหน้าของบัณฑิตาเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนไปอีก
นฤเบศวร์หันหน้าไปพูดกับแม่ พูดอย่างจริงจัง : “แม่ แม่ชอบกนกอรไม่ได้ ผมก็ไม่บีบบังคับแม่ แต่ขอให้แม่เคารพเธอสักหน่อย อย่าเอาความผิดพลาดไปโยนใส่เธอทั้งหมด ผมได้รับบาดเจ็บ เป็นเพราะผมเต็มใจเอง ขอเพียงแค่เธอไม่เป็นอะไร แม้ว่าคร่าชีวิตของผม ผมก็เต็มใจอย่างไม่มีเสียใจภายหลัง”
“ตอนนี้คนที่ผมรักก็คือกนกอร ต่อไปก็เป็นเธอ ผมกับเปรมากลายเป็นอดีตกันแล้ว น่าจะพูดได้ว่าพวกเราสองคนแม้แต่อดีตก็ไม่มีทั้งนั้น เพราะว่าผมไม่เคยมีเธอ คนที่เธอรัก ก็คือยศพัฒน์ตลอดกาล ！พวกลูกสะใภ้ที่แม่เห็นว่าดี ไม่เคยรักลูกชายของแม่เลยสักคน！”
“ถ้าหากแม่ยังคิดว่าเปรมาดีมาก เรียกพ่อของฉันสู่ขอแต่งงานได้ เป็นพี่น้องกับแม่พอดี”
“นฤเบศวร์ แกพูดจาไร้สาระอะไร！”ธารณ์ที่ถูกดึงเข้ามาด่าลูกชายหนึ่งประโยค
เขาไม่อยากพูด จริงๆแล้วเขาก็ไม่ค่อยชอบเปรมาสองคนแม่ลูก
บัณฑิตาก็ถูกลูกชายพูดจนโมโหแล้ว
หลังจากที่นฤเบศวร์เงียบครู่หนึ่ง ไม่ได้พูดอะไรอีก หันหลังกลับไปถือซุปบำรุงและอาหารเสริมที่กนกอรส่งมาและเดินขึ้นชั้นบนไปแล้ว
“สามี คุณดูลูกชายของคุณ พูดจาเหลวไหลอะไรกันเนี่ย น่าโมโหชะมัด！”บัณฑิตาดึงเสื้อของสามี “คุณก็ไม่จัดการหน่อยเหรอ”
ธารณ์ดึงมือของภรรยาออก พูดอย่างไม่สบอารมณ์ : “ผมจะจัดการยังไง？นั่นเป็นลูกที่คุณคลอดออกมาเองนะ คุณยังจัดการไม่ได้ ผมจะจัดการยังไง？เขาเป็นพ่อที่เลี้ยงมาจนเติบโต ไม่ได้คุกคลีกับเราทั้งคู่ คุณน่ะ ต่อไปก็ยุ่งเรื่องชีวิตแต่งงานของลูกให้มันน้อยๆหน่อย ลูกชายโตแล้วไม่ใช่แม่เป็นคนตัดสินใจ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราเป็นพ่อแม่ ก็ยังทำหน้าที่ของพ่อแม่ได้ไม่ดีเลย ”
“กนกอรมีอะไรดี？”
“ตอนแรกพ่อแม่ของฉันก็เคยถามผม ว่าคุณมีอะไรดีนะ”
บัณฑิตา : “……พวกคุณสามคนพ่อลูกตอนนี้เอาฉันมาวิจารณ์ รังเกียจฉันใช่ไหม？ถึงยังไงฉันก็เกิดในตระกูลร่ำรวย กนกอรเกิดในครอบครัวยากจนจะเทียบกับฉันได้？”
“ลูกชายชอบจะทำยังไงได้？สนใจทำไมว่าพวกเขาคู่ควรกัน เหมาะสมกันหรือเปล่า ขอเพียงแค่ลูกชายไม่มีความคิดเห็นอะไรก็พอ ขอคุณถ่วงความเจริญลุกแบบนี้ บีบบังคับจนลูกไปบวชจริงๆ คุณร้องไห้ก็ไม่มีที่ให้คุณร้อง เมื่อกี้ไม่เห็นว่าพ่อให้คริษฐ์เป็นเพื่อนเขาออกไป？พ่อไม่ได้มีลูกชายของเราเป็นหลานชายแค่คนเดียวนะ คริษฐ์ก็ไม่ด้อยกว่าลูกชายของเรา”
บัณฑิตาอ้าปาก พูดไม่ออก
ธารณ์ถอนหายใจ พูดว่า : “ไม่ดีจริงๆ หลังจากที่พวกเขาแต่งงานแล้ว ก็ผ่านไปไม่นานท่าไหร่ ก็มักจะหย่าร้าง คุณก็ปล่อยให้พวกเขาเป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปเถอะ ”
“หย่าร้างแล้ว เบศวร์ก็แต่งงานใหม่อีกรอบ”
“ตอนนี้ลูกชายของแม่เป็นผู้ชายที่เคยหย่าร้างมาแล้ว”
บัณฑิตาพูดไม่ออกทันที
……
“แกไปที่ตระกูลเดชอุปมาแล้วเกิดอะไรขึ้น？”
ถือโอกาสวางๆ เทวิกาอ้อมเข้ามาเคาร์เตอร์คิดเงิน นั่งลงข้างของเพื่อนสนิท พูดถามอย่างเป็นห่วง
หลังจากที่กนกอรกลับมาจากตระกูลเดชอุป กลับไปช่วยงานในร้านเลย แม้ว่าหลังจากที่เธอกลับมาจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรทั้งนั้น เทวิกากลับมองออกว่าเธอมีเรื่องหนักใจ
ปกติ กนกอรน้อยมากที่จะนั่งในเคาร์เตอร์คิดเงิน เธอเป็นคนที่อยู่ไม่นิ่ง ชอบเดินไปเดินมา
ปกติเธอจะคิดเงินในเคาร์เตอร์เก็บเงิน ถือโอกาสหาเวลาว่างอัปเดตรหัส
“ไม่มีอะไร”
กนกอรไม่มองเทวิกา มียอมรับว่ามีเรื่อง
มือสวยๆ ที่เรียวยาวยื่นออกมา เกี่ยวคางของเธอเบาๆ เธอถูกบีบบังคับให้เงยหน้าขึ้น
สบตาอัลมอนด์ที่งดงามคู่นั้นของเพื่อนสนิท ฟังเพื่อนสนิทพูด : “กนกอร พวกเราไม่ใช่เพิ่งรู้จักกันนะ แกมีเรื่องอะไรปกปิดคนอื่นได้แต่ปกปิดฉันไม่ได้ พูดกับฉันมานะ ดูว่าฉันจะช่วยแกได้ไหม ถึงแม้ว่าฉันจะช่วยแกไม่ได้ แกพูดออกมา ก็รู้สึกดีกว่าอดกลั้นไว้ในใจ”
“แกไปถูกรังแกที่ตระกูลเดชอุปมาใช่ไหม？อดีตแม่ยายคนนั้นของแกทำให้แกโมโหแล้ว？”
บัณฑิตาไม่ชอบกนกอร เทวิกาอย่างเห็นได้ชัดเจน
อยู่ที่ตระกูลเดชอุป คนที่กล้าทำให้กนกอรโกรธได้ นอกจากบัณฑิตา เทวิกาก็คิดไม่ออกว่าจะมีใคร
บัณฑิตาและคุณณัฏฐามีความสัมพันธ์ที่ดีกันอย่างมาก หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ของเปรมานั่น ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็ได้รับผลกระทบแล้ว แต่ว่าบัณฑิตาไม่ใช่คนที่แยกแยะถูกผิด ถูกคุณณัฏฐาปลอบจนเปลี่ยนความคิดและท่าทางใหม่อย่างง่ายดาย
เทวิกาถอนหายใจในใจ นี่เป็นก็เป็นเส้นทางของพระเอก พวกเธอเขียนนิยาย มักจะชอบเขียนชีวิตของพระเอกให้ ล้มลุกคลุกคลาน จะต้องผ่านประสบการณ์กลอุบายชั่วร้ายต่างๆนาๆ ผ่านประสบการณ์ความยากลำบากต่างๆนาๆ ผ่านมรสุม ถึงจะจบได้อย่างสมบูรณ์
คู่ของกนกอรและนฤเบศวร์ ยังต้องมีการกระทบกระทั่งขัดแย้งกันอีก
“ตอนที่ฉันเข้าไปบังเอิญได้ฟังคำพูดเหล่านี้พอดี คำพูดเหล่านั้นทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก วิกา ฉันคิดว่า ฉันหวั่นไหวต่อนฤเบศวร์แล้วจริงๆ ไม่เช่นนั้นฉันไม่มีทางรู้สึกแย่เช่นนี้ และก็ไม่มีทางอดทนที่จะไม่ตบไปสักฉาดได้แน่นอน”
เปลี่ยนเป็นคนอื่น พูดว่าเธอแบบนั้น เธอจะต้องตบหนักๆสักฉาดแน่นอน
แต่ว่านั่นเป็นแม่แท้ๆของนฤเบศวร์
เธอก็อดทนไว้ ไม่ได้โมโหตรงนั้น ไม่ได้ตบหน้าของบัณฑิตาจนบวม
เธออดทนได้ เป็นเพราะว่ารักนฤเบศวร์เข้าแล้วสินะ
หลังจากที่เทวิกาเงียบครู่หนึ่ง พูดว่า : “รักใครสักคนง่ายมาก นฤเบศวร์ปฏิบัติต่อคุณเป็นพิเศษมาโดยตลอด หลังจากที่เขาทิ้งเปรมา ปฏิบัติดีต่อคุณอย่างทุ่มเทเต็มที่ คุณหวั่นไหวก็เป็นเรื่องปกติ ถึงอย่างไงผู้ชายอย่างเขา ตอนที่เขาโจมตีห้องหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเต็มที่ ฉันคิดว่า มีผู้หญิงไม่กี่คนที่จะต้านทานไว้ได้”
ผู้ชายที่ยอดเยี่ยม เมื่อทุ่มเทกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเต็มที่ หลงใหลอย่างมากจริงๆ
เว้นแต่เปรมา เธอมองไม่เห็นข้อดีของนฤเบศวร์ เพราะว่ามียศพัฒน์มาเปรียบเทียบ
เธอก็เห็นแค่ข้อดีของยศพัฒน์ มองไม่เห็นความยอดเยี่ยมของนฤเบศวร์