คุณสามีพันล้าน - บทที่ 438 หลังสร่างเมา…

รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 438 หลังสร่างเมา…

“อร คุณรังแกผมแล้วยังไม่รับผิดชอบในสิ่งที่ต้องรับผิดชอบอีก ต้องรับผิดชอบผมด้วย เมื่อไรจะแต่งผมเข้าบ้าน หรือว่าจะให้ผมรับผิดชอบคุณ ผมแต่งคุณเข้าบ้าน”

นฤเบศวร์ลุกขึ้นมานั่ง โอบเอวบางของกนกอรจากด้านหลัง กอดทั้งคนและผ้าห่มไปด้วยกัน

เขารู้สภาพของกนกอรที่อยู่ใต้ผ้าห่มดี ถ้าไม่กอดผ้าห่มเอาไว้ เขาคงถูกเพลิงอารมณ์เผาตาย

กนกอร : “…”

เธอไม่ได้รู้สึกว่าร่างกายส่วนไหนของตัวเองไม่สบาย อ่อ มีที่ไม่สบายอยู่ เธอปวดหัวมาก เป็นผลลัพธ์จากการเมาค้าง

นอกจากนี้ก็ไม่มีส่วนไหนที่ไม่สบายอีก

ยิ่งกว่านั้น เธอมีเทวิกา เพื่อนสนิทที่เขียนนิยายคนนี้อยู่ ตอนใหม่ที่เทวิกาอัพเดทนั้นใสบริสุทธ์มาก กระทั่งฉากจูบก็อธิบายง่ายๆ ความจริงแล้วต้นฉบับเธอคลุมเครือเล็กน้อย แน่นอนว่าต้นฉบับของเธอมีแค่เธอที่เป็นเพื่อนสนิทคนนี้สามารถอ่านได้คนเดียว

ตอนนี้เธอไม่มีส่วนไหนที่รู้สึกไม่สบาย ก็อธิบายได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้มีเหตุการณ์ที่ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกเกิดขึ้น

หลังจากสติกลับมาแล้ว กนกอรก็ดึงมือใหญ่ที่เกาะเกี่ยวอยู่ที่เอวเธอออกทันที จากนั้นก็มัดผ้าห่มแน่น แล้วกระโดดลงจากเตียง

“แบตบอส คุณคิดจะหลอกฉัน!”

นฤเบศวร์หัวเราะหึๆ “รู้สึกตัวเร็วขนาดนี้เลย ผมนึกว่า คุณจะรู้สึกตัวตอนที่พวกเราไปจดทะเบียนสมรสเสร็จซะอีก”

นี่เป็นการยอมรับว่า เขาไม่ได้ฉวยโอกาสเอาเปรียบเธอในตอนที่เธอเมาจริงๆ

อืม เป็นคนมีเกียรติน่านับถือคนหนึ่ง

“แต่ว่านะ อร เมื่อคืนคุณทรมานผมแทบแย่ ยังไง คุณก็ต้องชดเชยให้ผมสักหน่อย”

นฤเบศวร์มีท่าทางเกเร

กนกอรหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เธอถาม “ฉันทรมานคุณยังไง”

“คุณทั้งจูบ ทั้งลูบคลำผม แถมยังกระชากเสื้อผมขาด กระดุมเสื้อผมถูกคุณกระชากหลุดหมดแล้ว คุณชมว่าผมรูปร่างกำยำ มีกล้ามเนื้อสมส่วนด้วย”

จุดนี้ทำให้นฤเบศวร์ดีใจมาก

อย่างน้อย เธอก็พอใจในสิ่งที่เธอเห็นมาก

กนกอร “…”

ตอนนี้สวรรค์สามารถปล่อยสายฟ้าผ่าใส่เธอให้สลบสายหนึ่งได้มั้ย

หรือจะผ่าให้พื้นมีรอยแยก สร้างช่องทางเดินให้เธอช่องหนึ่ง เธอจะหนีไปทางนั้น

น่าขายหน้าเกินไปแล้ว

นฤเบศวร์พลิกตัวลงจากเตียง เดินเท้าเปล่าออกไป ในไม่ช้า เขาก็หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหนึ่ง ก็คือตัวที่เขาสวมเมื่อคืนมา

“อร หลักฐานอยู่นี่”

นฤเบศวร์ยื่นเสื้อเชิ้ตตัวนั้นมาตรงหน้ากนกอร ให้กนกอรดูสภาพเสื้อเชิ้ตเขาที่ถูกเธอทำลาย

กนกอรเห็นว่ากระดุมบนเสื้อเชิ้ตหลุดหมดจริงๆ ก็แค่กระดุมหลุดไม่กี่เม็ดเอง เธอช่วยเขาเย็บกลับเข้าไปใหม่ก็ได้แล้ว

อย่านึกว่าตอนนี้เด็กผู้หญิงไม่รู้จักการเย็บปักถักร้อย เธอทำเป็นเล็กน้อย เย็บกระดุมไม่กี่เม็ดนั้นไม่เป็นปัญหา

“ยังมี คุณอ้วกใส่ตัวผม เหม็นจะตายแล้ว”

กนกอร “…”

เธอถือเสื้อเชิ้ตที่กระดุมหลุดหมดของนฤเบศวร์ตัวนั้นเอาไว้มือหนึ่ง และจับผ้าห่มแน่นมือหนึ่ง พลางมองนฤเบศวร์เงียบๆ ด้วยท่าทางทำอะไรไม่ถูก

นฤเบศวร์เห็นแล้ว ก็ถอนหายใจ หมุนตัวเดินออกไป

ในไม่ช้า เขาก็ถือเสื้อผ้ามาชุดหนึ่ง ยื่นให้กับกนกอร พลางเอ่ยว่า “เสื้อผ้าของคุณก็เลอะอ้วก ผมช่วยคุณถอดชุดราตรีแล้ว เพื่อที่จะไม่ถูกเพลิงอารมณ์แผดเผาจนตาย ผมจึงไม่ได้ช่วยอาบน้ำให้คุณอย่างเอาใจใส่ ตอนนี้คุณตื่นแล้ว ก็ไปอาบน้ำอุ่นก่อนเถอะ”

“ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าของคุณ เป็นความผิดของผมเอง ผมควรจะสำรองเสื้อผ้าเอาไว้ให้คุณสักสิบกว่าชุดในทุกที่พักถึงจะได้ ผมจะแก้ไขข้อผิดพลาดนี้ หลังจากนี้ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีก จะไม่ทำให้คุณไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนเด็ดขาด”

นฤเบศวร์รู้สึกจริงๆว่าตัวเองไม่รอบคอบในเรื่องนี้มากพอ

ยศพัฒน์ยังรู้จักเตรียมของใช้ที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวันให้เทวิกาในทุกที่พักตัวเองล่วงหน้า เอาใจใส่แทบทุกอย่าง

“ใส่เสื้อผ้าของผมก่อนแล้วกัน ผมจะโทรศัพท์ให้คนเอาเสื้อผ้ามาส่งให้คุณชุดหนึ่ง”

นฤเบศวร์พูดแล้วเข้าไปในห้องอาบน้ำ เติมน้ำร้อนให้กนกอรเต็มอ่างอาบน้ำ พลางหันหน้ามามอง ก็เห็นว่ากนกอรยังไม่เข้ามา เขาจึงเรียกทั้งที่อยู่ในห้องอาบน้ำ “อร เข้ามาอาบน้ำได้แล้ว ผมเติมน้ำที่ใช้อาบให้คุณเรียบร้อยแล้ว ถ้าคุณต้องการให้ผมบริการ ผมก็เต็มใจบริการคุณ วางใจได้ ฟรี ไม่เก็บเงิน”

“ไม่เหมือนคุณที่ ให้ผมยอมให้คุณจุ๊บทีนึงแล้วให้ผมแค่หนึ่งร้อย ไม่สู้ให้ฟรีจะดีกว่า”

สำหรับคนร่ำรวยอย่าง นฤเบศวร์ หนึ่งร้อยก็เหมือนกับการให้ฟรีจริงๆ

กนกอร “…”

ความฉลาดมาทั้งชีวิตของเธอถูกทำลายลงเมื่อคืนนี้หมดแล้ว

ถูกแบตบอสรู้เรื่องน่าขายหน้าของเธอเข้าแล้ว

เธอถือเสื้อผ้าที่นฤเบศวร์ให้เธอชุดนั้นเอาไว้ แล้วยังคงห่อตัวเองด้วยผ้าเช็ดตัวเดินเข้ามา

เห็นนฤเบศวร์มองเธอด้วยสายตาทอประกาย ท่าทางพร้อมที่จะบริการเธอถึงบ้านตลอดเวลา กนกอร : …

ครู่หนึ่ง เธอก็เอ่ยว่า “บอกกับคุณก่อนหน้านี้แล้วว่า อย่าให้ฉันเมา คุณก็รับปากอย่างดี สุดท้ายก็ทำให้ฉันเมาจน…”

นฤเบศวร์เอ่ยด้วยท่าทางค่อนข้างจนปัญญา “ผมคิดจะช่วยกินเหล้าแทนคุณ แต่คุณก็ดื่มอย่างมีความสุข ทั้งยังปัดมือผมออกครั้งหนึ่ง ผมนึกว่าคุณคอแข็ง ดื่มพันจอกก็ไม่เมา ยากที่คุณจะเบิกบานใจแบบนี้ ผมจึงคิดว่าดูไปก่อน จะไปคิดได้ยังไงว่าหลังจากคุณเมาแล้วจะแสดงออกไม่เหมือนกับคนอื่น”

กนกอรพยายามระลึกถึงเรื่องเมื่อคืน เธอปัดมือนฤเบศวร์ออกหรอ

จำไม่ได้เลย

ตอนนี้เขาพูดอะไร ล้วนเป็นเขาที่มีเหตุผล

“อร คุณวางใจได้ ทุกเรื่องที่คุณทำเมื่อคืน ผมจะเก็บไว้เป็นความทรงจำในสมองและหัวใจ จะไม่พูดออกไปเด็ดขาด ไม่มีทางให้คุณได้ขายหน้าแน่นอน”

นฤเบศวร์พูดจริงจังมาก แต่เมื่อได้ยินในหูของกนกอร มักรู้สึกว่าเขามีท่าทางอยากหัวเราะ และเบิกบานใจมาก

เรื่องที่เธอลวนลามเขาเมื่อคืน เขาบอกว่าจะจำไว้ในสมอง เก็บไว้ในใจ…กนกอรหาจุดที่เป็นปัญหาแปลกๆเจอสักที

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว กนกอรก็ไม่สามารถกู้ภาพลักษณ์กลับมาให้ตัวเองได้แล้ว

“อร เมื่อคืนคุณเมาหนักมาก ตอนนี้จะต้องปวดหัวจนแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ จะให้ผมบริการคุณมั้ย รับรองว่าบริการครบวงจร

นฤเบศวร์แอบถูมือสองข้าง พลางเอ่ยถามเธออย่างเอาใจใส่

“คุณออกไปนะ!”

นฤเบศวร์เอ่ยด้วยท่าทางที่ค่อนข้างเสียใจ “บริการครบวงจรจริงๆนะ ไม่ต้องการหรอ ก็ได้ ผมจะออกไปก่อน คุณค่อยๆอาบ ผมจะไปโทรศัพท์ให้คนเอาเสื้อผ้ามาส่งให้คุณชุดนึง และถือโอกาสเอาน้ำแกงสร่างเมามาให้คุณด้วยเลย”

กนกอรไม่อยากพูดสักประโยค

ตอนนี้เธออยากแกล้งเป็นลม อยากจะมุดเข้าไปในรู ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น

นฤเบศวร์ออกไปแล้ว ทั้งยังช่วยปิดประตูห้องอาบน้ำให้กนกอรอย่างเอาใจใส่

กนกอรไม่วางใจ จึงเดินไปลงกลอนประตูอีกครั้ง ถึงกล้าคลายมือที่จับผ้าห่มแน่นออก

หัวปวดมาก เหมือนกับจะแยกออกจากกัน

บนร่างกายก็มีกลิ่นเหม็น…

นฤเบศวร์บอกว่าเธออ้วกใส่เขา และทำชุดราตรีสกปรก คิดถึงภาพเหตุการณ์นั้น กนกอรก็อยากจะอ้วกอีก

ทำให้นฤเบศวร์ที่สามารถนอนอยู่ข้างเธอทั้งคืนนั้นเหนื่อยแย่

ตอนกนกอรอาบน้ำ ก็พยายามระลึกภาพความทรงจำหลังจากดื่มไปเยอะเมื่อคืน แต่น่าเสียดายที่มันว่างเปล่า

วิกาเคยบอกว่า หลังจากเธอเมา จะชอบลวนลามหนุ่มหล่อ เรื่องอะไรก็ทำออกมาได้หมดจริงๆ

นฤเบศวร์อาจจะหลอกเธอได้ แต่วิกาไม่

เมื่อคืนเธอทรมานนฤเบศวร์จนแทบทนไม่ไหว

ความจริงแล้วเจ้าหมอนั่นเป็นหมาป่าตัวหนึ่ง หมาป่าหิวโหยที่มีความอดทนมาก