คุณสามีพันล้าน - บทที่ 450 การรุกของกนกอร
รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 450 การรุกของกนกอร
คุณปู่สายตาเย็นชาพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ตระกูลไชยรัตน์ไม่ได้อยู่ในประเทศของเราแล้ว แล้วยังจะกลับมาทำลายความรักใคร่ปรองดองของตระกูลเดชอุปของฉันอีกเหรอ คิดว่าฉันทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรือไง”
ธารณ์รู้ทันทีว่าชีวิตแห่งความสงบสุขของตระกูลไชยรัตน์ในต่างประเทศกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว
มาทำให้พ่อของเขาขุ่นเคืองแบบนี้ ถ้าพ่อของเขาไม่เคลื่อนไหวก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าได้ลงมือยิ่งโหดเหี้ยมกว่ายศพัฒน์เสียอีก ยศพัฒน์ยังไม่ได้ทำอะไรตระกูลไชยรัตน์ เขาก็แค่พังหน้าที่การงานของเปรมาก็เท่านั้น
บัณฑิตามองพ่อตาด้วยสายตาหวาดกลัว หลังจากสามีกล่าวเตือนเธอก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก พร้อมกับรีบรับปากทันที “คุณพ่อคะ นะ หนูจะไม่ติดต่อกับเธออีกแล้ว ส่วนเรื่องเบศวร์กับกนกอร นะ หนูก็จะไม่ยุ่งแล้ว สุดท้ายคนที่แต่งงานและใช้ชีวิตกับเธอก็คือเบศวร์ ถ้าเขาชอบกนกอร ก็แล้วแต่เขาเลยค่ะ”
ลูกชายโตแล้วมีความคิดเป็นของตัวเองแล้ว
แถมคุณปู่ก็ชื่นชอบกนกอรมาก
เธอกลัวว่าถ้าเธอยังหมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องเดิม ๆ ต่อไป อาจจะถูกบังคับหย่าและถูกไล่กลับไปอยู่บ้านแม่ตอนแก่ ถ้าเป็นแบบนั้นจะให้เธอจัดการกับตัวเองยังไงล่ะ
ณัฏฐาเป็นเพื่อนสนิทของเธอนั้นไม่ผิด แต่เมื่อเทียบกับบั้นปลายชีวิตของเธอแล้ว บั้นปลายชีวิตของเธอสำคัญมากกว่า
“ธารณ์ ฑิตา พรุ่งนี้พวกแกสองคนไปช่วยเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ ๆ ให้ฉันแล้วไปที่ตระกูลภูสิทธ์อุดม ต่อไปจะเกี่ยวดองกันแล้ว ไม่ใช่จะเป็นอยู่แบบนี้ที่ไม่รู้แม้กระทั่งว่าประตูบ้านลูกสะใภ้เปิดทางฝั่งไหนยังไม่รู้ แล้วก็วางตัวให้ดี ๆ อย่าทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าพวกแกสูงส่งเหนือกว่าเขา ราวกับว่าอีกฝ่ายใฝ่สูงเกินตัว”
คุณปู่ขี้เกียจจะพูดเรื่องแม่สามีเรื่องแม่แล้ว จึงตัดสินใจลงมืออย่างเด็ดขาดเพื่อช่วยเพิ่มคะแนนให้หลานชาย
หวังว่าเขาจะได้มีเหลนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่
เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันตรุษจีน วันปีใหม่แล้ว เขายิ่งแก่ขึ้นทุกปี อย่างน้อยก็ต้องได้เห็นหลานชายมีความสุขก่อนถึงจะไปพบกับภรรยาของเขาได้อย่างสบายใจ เผื่อว่าภรรยาถามขึ้นมาว่าหลานชายเขามีความสุขหรือเปล่า แล้วเขาตอบคำถามไม่ได้ เดี๋ยวจะทำภรรยาโมโหเอา
จู่ ๆ คุณปู่ก็เกิดคิดถึงภรรยาเก่าของตัวเองขึ้นมา
คนนั้นต่างหากถึงเป็นภรรยาที่เขารักและทุ่มเทให้จริง ๆ เสียดายที่เธอจากเขาไปเร็วเกินไป
คุณปู่เร็นยังอยากจะเอาชนะอยากจะกลายเป็นทวดก่อนคุณปู่ภูธิป
ยศพัฒน์กับเทวิกาคงยังไม่อยากมีลูกเร็ว ๆ นี้ คุณปู่ภูธิปอยากจะอุ้มหลานก็ทำได้แค่ต้องรอไปก่อน…
ไม่สิ ตระกูลอริยชัยกุลกับตระกูลศิริกรโสภณเกี่ยวดองกันแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะจัดงานแต่งงานของกษิดิกับมิลินท์แล้ว แถมมิลินท์ก็ตั้งท้องแล้วด้วย
เฮ้อ สุดท้ายเขาก็เอาชนะคุณปู่ภูธิปไม่ได้อยู่ดี!
ความตื่นเต้นของคุณปู่หายวับไปในชั่วพริบตา
งานมงคลของกษิดิกับมิลินท์กำลังใกล้เข้ามา ตระกูลอริยชัยกุลได้กล่าวเชิญผู้มีหน้ามีตาทั้งหลายทั่วทั้งเมืองแอคเซสซ์
แม้แต่พวกตระกูลเดชอุปของพวกเขาก็ได้รับคำเชิญเช่นกัน
พูดตามตรง คุณปู่เร็นไม่ชอบไปร่วมงานแต่งงานของหลานชายของศัตรูคู่แข่งของเขาเลย แถมเขายังรู้สึกอีกว่าศัตรูของเขาจงใจส่งการ์ดเชิญมายั่วโมโหเขา
ในงานแต่งงานของคุณชายรองอริยชัยกุลทุกคนจะได้เห็นคุณชายทั้งสิบของตระกูลอริยชัยกุลมารวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตา พวกเขาแต่ละคนทั้งสง่างาม มีสง่าราศีกันทุกคน น่าอิจฉาชะมัด…
คุณปู่เร็นแค่คิดถึงเรื่องนี้ก็โมโหศัตรูคู่แข่งของเขาจะแย่แล้ว
หลังจากได้ยินคำสั่งของพ่อ ธารณ์ก็เอ่ยถามอย่างระมักระวังว่า “พ่อ ผมแล้วก็บัณฑิตาแค่ไปเยี่ยมบ้านตระกูลภูสิทธ์อุดม แค่ไปทำความรู้จักกันเฉย ๆ หรือว่าไปทำเรื่องสู่ขอให้เบศวร์ครับ”
“เบศวร์กับอรนอนด้วยกันทั้งคืนก็ควรจะแสดงความรับผิดชอบไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องสนใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาสองคนหรือเปล่า ฝ่ายเราเป็นผู้ชาย ต้องรู้หน้าที่ ต้องเป็นฝ่ายสู่ขอ เป็นฝ่ายรับผิดชอบก่อน”
ธารณ์พอจะเข้าใจความหมายของพ่อแล้วก็รีบขานรับทันที “พ่อสบายใจได้เลย พรุ่งนี้เช้า ผมจะพาบัณฑิตาจัดเตรียมของกำนัลหนัก ๆ ไปนั่งรอที่บ้านลูกสะใภ้เลยครับ”
“อืม”
ยังนับว่าลูกชายเข้าใจอะไรง่าย
สีหน้าของคุณปู่ดูผ่อนคลายลงไปมาก
“ลุงเซนช่วยพยุงฉันออกไปเดินเล่นหน่อย กินอิ่มเกินไปออกไปเดินย่อยสักหน่อย ถ้าอรกลับมาที่บ้านได้ทุกวัน ฉันคงกินจนกลายเป็นตาแก่ตัวอ้วนแน่ ๆ คงได้ถูกชรัณหัวเราะเยาะฉันว่าอ้วนเหมือนลูกบอลแน่”
ลุงเซนกลั้นขำและช่วยพยุงชายชราออกไปเดินเล่น
กนกอรไม่รู้เลยว่าคุณปู่ช่วยนฤเบศวร์จัดการวางแผนทุกอย่างให้พ่อตาแม่ยายไปสู่ขอถึงบ้านด้วยตัวเอง
หลังจากเธอถูกนฤเบศวร์พาออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลเดชอุป เธอก็พูดกับเขาว่า “นฤเบศวร์ ตอนนี้ดึกมากแล้ว แม่ฉันบอกให่รับกลับ คุณไปส่งฉันกลับบ้านก่อน ส่วนของขวัญพวกนั้นไว้มีเวลาค่อยมาดูวันหลัง”
“ตอนนี้เพิ่งจะสองทุ่มเองนะ ยังไม่ดึกเลย ไม่ต้องห่วง ผมส่งคุณถึงบ้านก่อนสี่ทุ่มแน่นอน”
นฤเบศวร์ไม่เคยคิดจะบังคับให้กนกอรอยู่ต่อ
เขาแค่อยากใช้เวลากับเธออีกสักหน่อย
แล้วก็อยากให้เธอได้เห็นของขวัญที่เขาเตรียมเอาไว้มอบให้เธอจริง ๆ
“อร คุณไม่ต้องห่วงนะ ขนาดเมื่อคืนคุณแกล้งผมแบบนั้นผมยังไม่เอาเปรียบอะไรคุณเลย ถ้าคุณไม่ยินยอม ผมก็จะไม่บังคับคุณเด็ดขาด”
กนกอรหลุดขำ “ก็ได้ ฉันไปดูหน่อยก็ได้ เดี๋ยวคุณจะคิดแต่เรื่องฉวยโอกาสพวกนี้ไม่เลิก”
ถ้าพูดเรื่องฉวยโอกาส คงจะเป็นเธอมากกว่าที่ฉวยโอกาสเอาเปรียบเขา
เธอเคยได้ยินเทวิกาพูดถึงพฤติกรรมของเธอตอนเมา เมื่อคืนเธอคงจะจูบนฤเบศวร์นับครั้งไม่ถ้วนแน่ ๆ
น่าเสียดายที่เธอจำอะไรไม่ได้เลย
เมื่อหันไปมองนฤเบศวร์ที่กำลังขับรถอย่างตั้งอกตั้งใจ แววตาของกนกอรก็พลันเปล่งประกายขึ้นมา พลางแอบพูดในใจว่า : เรื่องเมื่อคืนเธอจำอะไรไม่ได้ แต่เธอเริ่มใหม่ได้ ทำบ่อย ๆ เข้าเดี๋ยวก็จำได้เองนั่นแหละ
ถึงยังไงตอนนี้พวกเขาก็เป็นคนรักกันแล้ว
คู่รักกัน จูบกันก็เป็นเรื่องปกติ
นฤเบศวร์กำลังขับรถอยู่ กนกอรเองก็รู้ขอบเขตและไม่มีทางจะแทะโลมลวนลามเขาตอนนี้หรอก
หลังจากมาถึงGood Hi Villaที่คฤหาสน์หลังใหญ่ภายใต้ชื่อของนฤเบศวร์ รถของเขาค่อย ๆ หยุดลง นฤเบศวร์หันไปบอกคนข้าง ๆ “อร ถึงแล้ว”
“นฤเบศวร์ คุณช่างเอาใจไหม”
กนกอรถามเขาด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม
นฤเบศวร์…
เขามองเธออย่างระแวดระวังพลางคิดว่าเธอคิดจะทำอะไร
แต่ปากของเขาก็ยังตอบกลับอย่างรวดเร็ว “เอาใจสิ ผมอยากเอาอกเอาใจคุณมาก อยากเอาใจคุณที่สุดเลย”
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้โอกาสคุณได้เอาใจฉันบ้าน มาสิ ช่วยปลดเข็มขัดนิรภัยให้ฉันหน่อยสิ”
นฤเบศวร์มองเธออย่างสงสัยแล้วโน้มตัวไปช่วยปลดเข็มขัดนิรภัย เธอจะดึงหูเขาอีกไหมเนี่ย
แถมเธอยังดึงเจ็บมากเลยด้วย
เขาแอบบ่นในใจว่าเธอดึงหูเขาเจ็บมาก ๆ แต่นฤเบศวร์กลับโน้มตัวไปช่วยกนกอรปลดเข็มขัดนิรภัยให้แต่โดยดี
“เสร็จแล้ว”
กนกอรยิ้มหวานยิ่งกว่าเดิมทำเอานฤเบศวร์ใจสั่น นี่เธอคิดจะทำอะไรกันแน่
ยิ้มหวานขนาดนี้มันทำให้เขาหวั่นใจนะ
มือสวนอ่อนนุ่มสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยน นิ้วเรียวยาวค่อย ๆ เกลี่ยไปตามผิวหน้าของเขาทีละนิ้ว ๆ
นฤเบศวร์ถูกกนกอรลูบสัมผัสแบบนี้ก็ทั้งมีความสุขทั้งกระวนกะวาย ไม่รู้ว่ากนกอรคิดจะมาไม้ไหนอีก
นฤเบศวร์คิดจะเป็นจะตายยังไงก็คือความรัก ไม่ว่าเธอคิดอยากจะทำอะไร หาโอกาสยากที่เธอจะแทะโลมเขาแบบนี้ ยังไงตอนนี้ก็ซึมซับความสุขไปก่อนแล้วกัน
กนกอรขยับเข้ามาใกล้
จนเขาได้กลิ่นหอมจาง ๆ จากร่างกายของเธอ
ทำให้เขาเริ่มจะฟุ้งซ่านขึ้นมาเล็กน้อย
นฤเบศวร์คิดว่าถ้าเธอเอาแต่แกล้วเขาแบบนี้ทุกวัน ถ้าเขาอดใจไม่ไหวขึ้นมาคงได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่แน่
“แบตบอส ทักษะการจูบของคุณไม่ได้เรื่องเท่าไหร่ พี่สาวจะสอนให้ได้ไหม”
กนกอรจงใจยั่วยวนทำเอานฤเบศวร์ตัวสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก นี่เธอต้องคิดจะทำอะไรอีกแล้วแน่ ๆ
ใครจะรู้ว่าจู่ ๆ กนกอรจะประกบริมฝีปากของเธอเข้ากับปากของเขาจริง ๆ
กนกอรเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน!
เมื่อนฤเบศวร์รู้ตัวเขาก็ดีอกดีใจสุด ๆ
สองมือโอบรัดเอวของกนกอรไว้แน่น และเปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกแทน
อันที่จริง ทักษะการจูบของเธอต่างหากที่แย่
แต่ไม่เป็นไร เขาช่วยค่อย ๆ ฝึกให้เธอได้ รับรองว่าต่อไปเวลาเธอจูบเขา เขาคงตายไปเลยแน่ ๆ