คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 101
บริษัท แพลทินัม ออฟฟิศท่านประธาน
หลังจากผ่านไปสามชั่วโมงในการแปรสภาพ เม็ดยาเทวะก็ถูกกลั่นเสร็จ เทียบกับประสบการณ์สองครั้งที่ผ่านมา แดร์ริลเริ่มคุ้นเคยกับการกลั่นเม็ดยาเทวะขึ้นเรื่อย ๆ
ครั้งนี้ แดร์ริลสามารถกลั่นยาได้ถึงห้าเม็ดในครั้งเดียว
เมื่อแดร์ริลเก็บเม็ดยาไป ทันใดนั้น มือถือของเขาก็ดังขึ้น
วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน ทำไมถึงมีคนโทรหาเขาเรื่อยเลย
เป็นไปได้ไหมว่ามันอาจเป็นลูกค้าที่ต้องการจะซื้อเม็ดยาเทวะจากเขา?
แบรนดอน เจ้าหมอนั่น เขาบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปกี่คนกันแน่เนี่ย?
เมื่อเห็นว่ามันเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยที่โทรจากโทรศัพท์บ้าน แดร์ริลขมวดคิ้วลงแล้วรับสาย
“ฮัลโหล? นี่ใช่แดร์ริลรึเปล่าคะ? เราโทรมาจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลของเมืองนะคะ พ่อแม่ของคุณอยู่ที่โรงพยาบาลของเราตอนนี้ และพวกเขาต้องได้รับการผ่าตัดเดี๋ยวนี้เลย ได้โปรดมาที่นี่ให้เร็วที่สุดด้วยค่ะ” เสียงคนที่พูดอย่างเร่งรีบออกมาจากปลายสาย
หืม?
ร่างของแดร์ริลสั่นเทา เขาคิดว่าเขากำลังได้ยินอะไรผิดไป
“คุณพูดว่ายังไงนะ? พ่อแม่ผมทำไม?” แดร์ริลถามเสียงดัง
คนที่ปลายสายเริ่มหมดความอดทน “คุณตะโกนทำไม? ฉันไม่เคยเจอเด็กแบบคุณมาก่อน พ่อของคุณคลั่งมากแล้วเขาก็มีอาการหัวใจวาย ตอนนี้ชีวิตเขากำลังอยู่ในอันตราย คุณพาเขามาที่นี่แล้วปล่อยไว้แบบนี้เนี่ยนะ คุณคิดว่าเราเป็นอะไร? โรงพยาบาลเพื่อการกุศลรึไง? มาที่นี่เดี๋ยวนี้!”
หลังจากสิ้นคำของพวกเขา โทรศัพท์ก็ถูกกระแทกวางลง
แดร์ริลไม่มีเวลาคิด เขารีบออกจากห้องทำงาน ขับรถของเขามุ่งหน้าไปโรงพยาบาลอย่างเร่งรีบทันที
…
โรงพยาบาลประจำเมือง แผนกฉุกเฉิน
แม่ของแดร์ริล ลูน่า ได้ตื่นมาแล้ว
อย่างไรก็ตาม อาการของแดเนียลนั้นร้ายแรงมาก และต้องการการผ่าตัด แต่เพียงเพราะพวกเขาไม่ได้จ่ายเงิน แดเนียลจึงถูกดันออกไปนอนที่ทางเดิน
“ฉันขอร้องคุณล่ะ ช่วยเขาด้วย” สายน้ำตาไหลลงมาจากใบหน้าของลูน่าไม่ขาดสาย “เราจะไม่ค้างค่าผ่าตัด แต่คุณช่วยรักษาเขาก่อนได้ไหม…”
ทั้งคู่ แดเนียลและลูน่า ได้อาศัยอยู่ที่บ้านหลังเก่าของพวกเขาที่หมู่บ้านมาสามปี พวกเขาไม่มีรายได้ เงินเก็บก็ไม่เพียงพอที่จะจ่ายค่ารักษาเช่นกัน ด้านหมอเองก็บอกเธอว่าหากไม่จ่ายค่ารักษา เขาก็ไม่สามารถผ่าตัดให้ได้ เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเองก็ดูไม่ใส่ใจ
“ฉันขอร้อง ช่วยเขาก่อน เงินจะมาถึงเร็ว ๆ นี้” ลูน่ากล่าวด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลไปตามใบหน้า
หนึ่งในพยาบาลทนไม่ไหว เธอกล่าวพร้อมขมวดคิ้ว “ทำไมคุณทำแบบนี้คะคุณป้า? เราบอกไปแล้ว ถ้าคุณไม่จ่ายค่ารักษาก่อน เราก็เริ่มการผ่าตัดให้คุณไม่ได้”
ดูจากสภาพของทั้งสอง พยายามตัดสินว่าพวกเขาไม่มีทางจ่ายค่ารักษาได้
อีกอย่าง พยาบาลเองก็ได้ยินมาหลายครั้งแล้ว คนแบบลูน่ามักจะบอกว่าจะจ่ายหลังจากการรักษาจบลง
“ในเมื่อคุณมีเวลา คุณควรรีบไปหาเงินมา มันไม่มีประโยชน์อะไรที่มาตะโกนใส่เราแบบนี้” พยาบาลกล่าวอย่างหยาบคายต่อลูน่าที่ขอร้องพวกเอไม่หยุด
“ลูกชายของฉันกำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ คุณช่วยเขาก่อนเถอะ…” หัวใจของลูน่ามีแต่ความทุกข์โศก
“ลูกชายคุณ?” พยาบาลหัวเราะลั่น
เธอเดาว่าลูกชายของลูน่าก็เป็นคนเส็งเคร็งไส้แห้งเหมือนกัน ดูจากเสื้อผ้าของทั้งสอง เธอเดาว่าพวกเขาคงทำมันขึ้นมาเองที่หมู่บ้าน พวกเขาจ่ายค่าเสื้อผ้าไม่ได้ด้วยซ้ำ ลูกชายของพวกเขาก็ไม่มีทางจ่ายได้เหมือนกัน!
“แดร์ริล!” ในตอนนั้น ใบหน้าของลูน่าก็เปล่งประกายความดีใจ เมื่อเธอเห็นแดร์ริลวิ่งมาหาเธอ “เร็ว เร็วเข้า ช่วยพ่อเร็ว” เธอกล่าว
“แม่ ผมมาแล้ว” แดร์ริลกล่าวในขณะที่หัวของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาหันหลังแล้วพุ่งเข้าไปหาพยาบาลตรงหน้าเขา “ทำไมคุณยังไม่เริ่มการผ่าตัด?”
บ้าเอ๊ย ชีวิตมันสำคัญมากนะ แค่เงินค่ารักษายังไม่ถูกจ่าย การผ่าตัดก็เลยไม่เริ่มเหรอ!?
พยาบาลมองแดร์ริลแล้วกล่าวเรียบ ๆ “ไม่มีการจ่าย ไม่มีการผ่าตัด นี่คือกฏของโรงพยาบาล”
“ผมจะจ่ายเงิน แต่ตอนนี้พาพ่อผมไปผ่าตัดเดี๋ยวนี้!” แดร์ริลกล่าวอย่างเย็นชา
“คุณจะจ่าย?” พยาบาลมองเหยียดแดร์ริลแล้วเย้ยหยัน “คุณรู้รึเปล่าว่าอาการพ่อคุณร้ายแรงขนาดไหน? คุณรู้ไหมว่าค่าใช้จ่ายมันมากขนาดไหน? มันมากกว่า 700,000 เหรียญ! คุณจ่ายไหวเหรอ? นั่นแม่คุณใช่ไหม? ฉันบอกให้เธอไปหาเงินแทนที่จะมาประท้วงฉัน แล้วคุณก็มาทำแบบเดียวกับเธอเหรอ?”
แค่มากกว่า 700,000 เหรียญ?
“กับแค่เงิน 700,00 เหรียญ ที่คุณคิดว่าผมไม่มีปัญญาจ่าย คุณเลยปล่อยให้คนป่วยทรมานแบบนั้นโดยไม่สนใจอย่างนั้นเหรอ!”
เสียงของแดร์ริลน่ากลัวมาก!
พยาบาลหวาดกลัวกับท่าทางของเขา แต่ยังคงเบะปากแล้วหัวเราะ “แล้วคุณจะมามองฉันทำไม? คุณจะปิดปากฉันเหรอ? คุณไม่ปล่อยให้ฉันพูดเพราะคุณมันไร้ความสามารถเองมากกว่า?”
“ฉันบอกให้เธอช่วยเขา” แดร์ริลกล่าวพร้อมกับดวงตากระหายเลือด!
“ทำท่าแบบนั้นหมายความว่ายังไง?” พยาบาลจ้องเขา “เราช่วยเขาได้ แต่อย่างแรก จ่ายเงินมาก่อน คุณเข้าใจไหม? มองออกไปนอกหน้าต่างซะบ้าง ทุกคนต่อแถวเพื่อจ่ายเงิน ถ้าคุณไม่ไปต่อแถวตอนนี้ พ่อของคุณก็จะไม่ได้รับการรักษา ต่อให้คุณจ่ายมันตอนนี้ มันก็คงสายไปแล้ว”
“ฉันบอกให้แกช่วยเขา!” แดร์ริลคำรามลั่นออกมาทันที!
โครม!
พลังภายในอันน่าเกรงขามปะทุออกมาจากร่างของแดร์ริลจนกลายเป็นสนามพลังรอบตัว! มันพลันกวาดทำลายทุกอย่างของทั้งชั้นสอง! กระจกรอบ ๆ แตกกระจายเป็นชิ้นทันที!
ทุกอย่างพลันเงียบสงัด!
หากมีเข็มตกลงกลางโรงพยาบาล ทุกคนคงได้ยินมันอย่างชัดเจน!