คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1587
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1587
ถ้าหากอลันทำให้แดร์ริลขุ่นเคืองด้วยวิธีอื่นโดยไม่ใช่การตบหน้า เขาอาจจะยังพอรับได้
สาวกของดินแดนอื่น ๆ หันมองไปที่พวกเขาและพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อน
ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นเพียงแค่สาวกคนใหม่ แต่เขากล้าต่อกรกับปรมาจารย์อลัน เขาจะต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ !
ในเวลานั้น ร่างเล็ก ๆ เดินออกมาจากฝูงชนและจ้องมองแดร์ริลอย่างเหยียดหยาม “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? กล้าดียังไงมาเถียงปรมาจารย์ของพวกเราแบบนั้น? คุณเป็นฝ่ายกระโดดขึ้นมาบนเรือของพวกเราเพื่อสร้างปัญหา และที่ปรมาจารย์ตบตีคุณก็เพราะว่าเขาต้องการสั่งสอนคุณก็เท่านั้น”
เธอมีอายุราว ๆ 25 ปี เธอสวมชุดเดรสยาวสีเหลืองอ่อนเผยให้เห็นรูปร่างที่บอบบางและเย้ายวนใจ ทว่าภายใต้ใบหน้าที่งดงามของเธอกลับเต็มไปด้วยความประชดประชัน
เธอคือทีน่า เซกก์ สาวกผู้อาวุโสของอลัน
เมื่อห้าปีที่แล้ว ฮาร์วีย์ตามรังควานทีน่าจนทำให้เกิดรอยแยกขนาดใหญ่ระหว่างสองดินแดน
แดร์ริลไม่แม้แต่จะเหลียวมองเธอด้วยซ้ำ เขาพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ผมจะไม่มีวันคุกเข่าหรือขอโทษอะไรทั้งนั้น!”
แดร์ริลสามารถช่วยเหลือคนเหล่านั้นได้เพื่อประโยชน์ของพวกเขา แต่เขาก็ยังคงยืนหยัดในหลักการของเขาเช่นกัน
แดร์ริลไม่ได้ทำอะไรผิด ดังนั้นเขาจะไม่ยอมคุกเข่าขอโทษใครทั้งนั้น
ว้าว!
เกิดความโกลาหลขึ้นในฝูงชนทันที
“เขาใจกล้าจริง ๆ !”
“ใช่! ไม่เพียงแต่เขาจะกล้าทุบตีปรมาจารย์อลันเท่านั้น แต่เขายังทำตัวโอหังอีกด้วย!”
อลันกำหมัดแน่น ฝูงชนกำลังมองมาที่เขาแล้วเขาจะยอมแพ้สาวกผู้นั้นได้อย่างไร?
อลันตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “ในเมื่อแกอยากตายนัก ฉันก็จะทำให้ความปรารถนาของแกเป็นจริง!!”
บึ้ม!
วินาทีต่อมา รังสีสังหารก็ปะทุออกมาจากร่างกายของอลันทันที!
ฝูงชนโดยรอบอ้าปากค้าง!
ในขณะที่ดอนน่าเองก็กระทืบเท้าด้วยความกระวนกระวาย เธอเป็นห่วงแดร์ริล
แดร์ริลหัวเราะเยาะเมื่อได้เห็นว่าอลันกำลังจะโจมตีเขา ทว่าเขากลับไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย
อลันเป็นเทพยุทธ์ ถ้าหากว่าพวกเขาจะต้องต่อสู้กัน แดร์ริลอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของอลัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของอลันได้
ทันใดนั้น เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นจากระยะไกล
“หยุด!”
แม้ว่าเสียงนั้นจะไม่ดัง แต่มันกลับฟังดูคมชัดและเต็มไปด้วยอำนาจ!
วินาทีต่อมา หญิงสาวผู้สง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยใบหน้าที่งดงามแต่ดูเย็นชา
เธอคือไดอาน่า!
“ปรมาจารย์อลัน คุณคือปรมาจารย์ของดินแดนมัจฉาเหม แล้วการรังแกสาวกคนใหม่ของฉันเช่นนั้นมันใช่เรื่องที่เหมาะสมหรือเปล่า?” ไดอาน่าขมวดคิ้วและถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบเฉย
เมื่อไดอาน่าปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน อลันจึงถอนการโจมตีของเขาก่อนจะตอบโต้เธออย่างเย้ยหยันว่า “ไดอาน่า โอลเซ่น เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว สาวกของคุณล่วงเกินผู้อาวุโส เขาเป็นคนไร้มารยาท ดังนั้นผมจำเป็นต้องสั่งสอนเขา!”
อลันกล่าวขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวขณะที่ศีรษะของเขายังคงมีเลือดไหลลงมาไม่หยุด