คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 512

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 512
อีกฝากหนึ่งของคู่สาย เมแกนสัมผัสได้ถึงความเย็นชาของแดร์ริล เธอกัดริมฝีปากของเธอและอยากจะร้องไห้ “พี่ชายที่แสนดี ฉันขอโทษจริง ๆ ในวันนั้นฉันไม่อยากทำร้ายนาย แต่อาจารย์ต้องการให้ฉันทำ ฉันไม่มีทางเลือก”

เมแกนกล่าวอย่างมีความหวัง “ฉันเลยอยากจะเจอกับนายเป็นการส่วนตัวเพื่อไปขอโทษด้วยตัวเอง ถือว่าฉันขอได้ไหม?”

แดร์ริลนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังจากเดินออกมาจากห้องนำ้ เขาจิบไวน์และไม่ได้กล่าวคำใด ๆ ออกไป

“พี่ชายที่แสนดี…” เมแกนรู้สึกแย่ “ฉันขอโทษ ได้โปรด ขอร้องให้ฉันได้พบกับนายอีกสักครั้ง ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ถ้านายไม่อยากมาเจอฉัน ฉันจะฆ่าตัวตายเดี๋ยวนี้เลย”

แดร์ริลถอนหายใจกล่าวตอบ “ให้ไปเจอเธอที่ไหน?”

แดร์ริลไม่ได้ต้องการจะไปพบเธอ เขารู้สึกว่าเขาไม่มีทางเลือกหลังจากได้ยินในสิ่งที่เธอกล่าว เขาคงจะได้พบกับเธอแค่เพียงครั้งเดียว

เมแกนลุ้นระทึกมากเมื่อแดร์ริลตกลงที่จะพบเธอ “ในที่สุดนายก็ตกลงที่จะพบฉัน นี่มันยอดเยี่ยมมาก!” เมแกนมีความสุขราวกับเด็กน้อย

เมแกนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก เธอกังวลว่าแดร์ริลจะเพิกเฉยต่อเธอ เธอรู้สึกสบายใจขึ้นที่แดร์ริลตกลงจะมาพบเธอ

“ฉันจะรอนายอยู่ที่ บลูดรีมบาร์” จากนั้นเมแกนก็วางสาย

…

ที่บลูดรีมบาร์

บาร์อยู่ห่างไกลจากใจกลางเมือง มันอยู่ในเขตที่เงียบสงบและกิจการก็อยู่ในเกณฑ์ปกติทั่วไป อย่างไรก็ตาม ภายในก็มีการตกแต่งที่เป็นเอกลักษณ์สะดุดตา

มีเสียงดนตรีบรรเลงลอยอยู่ในอากาศ และมีคู่ชายหญิงกำลังเต้นรำกันอยู่บนลาน บรรยากาศกำลังดีไร้ที่ติ

เมแกนนั้นนั่งรออยู่ในห้องอยู่แล้ว เมื่อแดร์ริลมาถึงและเธอเห็นเขา เธอก็ลุกขึ้นยืนทักทายเขาในทันที “นายมาถึงแล้ว”

เมแกนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก เธอไม่ได้เย่อหยิ่งเหมือนที่เธอเป็นปกติ เธอเป็นคนจิตใจดี

แดร์ริลพยักหน้าเมื่อเขามองไปที่เธอ เขาไม่ได้เจอกับเมแกนมาสักพักหนึ่งแล้ว และเธอก็ดูยั่วยวนมากขึ้นกว่าเดิม

เมแกนสวมกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้มกับเสื้อยืดรัดรูป มันเสริมทรวดทรงอันไร้ที่ติของเธอและเธอก็ดูยั่วยวนเป็นพิเศษ

เมื่อพวกเขานั่งลง เมแกนก็กล่าวถามด้วยความอยากรู้ในทันที “นายยังโกรธฉันอยู่ไหม?”

แดร์ริลยิ้มแต่ไม่ได้กล่าวอะไร

เมแกนกัดริมฝีปากของเธอ “ฉันรู้ว่านายคงไม่มีวันให้อภัยฉัน ใช่ไหม?”

แดร์ริลถอนหายใจ เขาสามารถที่จะลืมข้อเท็จจริงที่ว่าเมแกนทำให้เขาบาดเจ็บ แต่อีวอนนั้นได้ไปตกลงแต่งงานกับเจเรมีเพื่อช่วยขีวิตเขา ถึงแม้ว่าเธอไม่จำเป็นจะต้องทำแบบนั้น เขาสามารถที่จะปล่อยวางให้เหตุการณ์มันผ่านไป หลังจากที่เห็นเมแกนดูสำนึกผิด

แดร์ริลหัวเราะ “ไม่เป็นไรหรอก ไม่ห่วงเรื่องนั้น ฉันรู้ดีว่าเธอไม่มีทางเลือก ฉันยกโทษให้เธอ เดี๋ยวฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

แดร์ริลดื่มเยอะเกินไปกับสำนักประตูสุราลัยก่อนหน้านี้ เขารู้สึกเขินอายที่จะต้องลุกไปเข้าห้องน้ำถี่ขนาดนี้ แดร์ริลออกจากห้องไปและรีบเร่งเข้าห้องน้ำ

เมแกนรู้สึกชื่นใจกับท่าทีของแดร์ริล และเธอเองก็สบายใจขึ้นเล็กน้อย เธอตื้นตันกับความสัมพันธ์ของเธอกับแดร์ริลจริง ๆ เธอหวังว่าเหตุการณ์ในการประชุมพิฆาตราชสีห์จะไม่ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา