คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 695
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 695
ซินดี้ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินสิ่งที่เทพธิดาตัวน้อยกล่าว เธอกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “น้องเล็ก เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? ทำไมเธอถึงไปอยู่ข้างเขา เขาทำให้เธอเสื่อมเสียฉะนั้นเขาก็สมควรที่จะต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน!”
น้องสาวของเธอทั้งหกคนผู้บริสุทธิ์ไร้มลทินและไร้เดียงสา แต่แดร์ริลกลับมาทำให้พวกเธออับอายขายขี้หน้า แถมเขายังเรียกพวกเธอว่าเป็นภรรยาของเขาอีกด้วย!
เทพธิดาตัวน้อยถอนหายใจและกล่าว “พี่สาว ฉันไม่คิดว่าแดร์ริลจะยกโทษให้ไม่ได้ ตรงกันข้าม ฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่ชอบธรรมและมีเกียรติ”
หลังจากที่เทพธิดาตัวน้อยกล่าวเช่นนั้น เธอก็หน้าแดงฉาน
แดร์ริลหันขวับไปหาเทพธิดาตัวน้อย เขาไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะกล่าวชื่นชมเขาในด้านดี ๆ
ปัง!
ซินดี้ทุบโต๊ะและขมวดคิ้ว “น้องสาว อย่าพูดเรื่องไร้สาระ เขาหลอกเธอและทำให้เธออับอาย ซึ่งเทียบเท่ากับการทำให้พระราชวังฟูเหยาเสียหน้า การกระทำของเขายกโทษให้ไม่ได้! โยนเขาเข้าไปในหอคอยหลังความตาย!”
“ขอรับ!”
สาวกหญิงหลายคนเดินเข้าไปหาเขาและรีบพาตัวแดร์ริลออกไปจากห้องโถง
“นังนี่…” แดร์ริลกระเสือกระสน แต่เขาถูกมัดไว้แน่นและไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย
สาวกหญิงหลายคนนำตัวเขาเดินผ่านสระบัวและมาถึงที่หอคอยโบราณอันรกร้าง
หอคอยโบราณแห่งนี้มีทั้งหมดเก้าชั้นและสูงหลายสิบเมตร! บนยอดของหอคอยมีชื่อของมันถูกสลักอยู่อย่าวิจิตรงดงามโดดเด่นเป็นสง่า หอคอยหลังความตาย!
วัชพืชเติบโตรกรุงรังแน่นขนัดรอบ ๆ หอคอยหลังความตาย
เอี๊ยด!
สาวกหญิงก็เปิดประตูเบิกทางสู่หอคอยหลังความตายและถอยร่นออกมาในทันที สีหน้าของพวกเธอมีแต่ความหวาดกลัว
แดร์ริลสัมผัสได้ถึงความมืดมิดในหอคอยขณะลมพัดผ่านใบหน้าเขาอย่างน่าขนหัวลุก!
แดร์ริลตัวสั่นระริกก่อนที่เขาจะทันได้ตอบสนอง เหล่าสาวกหญิงก็ผลักตัวเขาเข้าไปในหอคอย
บึ้ม!
จากนั้นประตูก็ปิดสนิท!
ซวย! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
แดร์ริลรู้สึกสับสนและสติหลุด
เขามองเห็นได้ว่ากำแพงรอบ ๆ นั้นมีจุดด่างพร้อย เขารู้ว่ามันเป็นสถาปัตยกรรมโบราณ เขาประเมินว่าหอคอยแห่งนี้คงอยู่มานานหลายพันปีแล้ว
มีโครงกระดูกมนุษย์นับไม่ถ้วนในที่แห่งนี้และพวกมันน่าสยดสยองขนลุกขนพอง! เห็นได้ชัดว่ามีหลายคนได้เสียชีวิตอยู่ภายในหอคอยหลังความตาย
หัวใจของแดร์ริลเต้นแรง เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก
กรอบแกรบ
เสียงดังกึกก้องอยู่ในหูของเขา เขาเสียวสันหลังวาบ
แดร์ริลมองไปที่ต้นทางของเสียงนั้นและเขาก็ตกใจกับสิ่งที่ได้พบ
แมงมุม!
แมงมุมหลายร้อยตัวคลานไปอยู่ทั่วทุกที่! แมงมุมแต่ละตัวมีขนาดเท่ากับลูกบาสเก็ตบอล ลำตัวของพวกมันมีสีแดงเลือด แมงมุมพวกนั้นจะต้องมีพิษสงร้ายแรงอย่างแน่นอน!
ฉิบหายแล้ว?! มันคือแมงมุมชนิดไหน? ทำไมพวกมันถึงใหญ่เท่ากับลูกบาสเก็ตบอล?
กร๊อบ!
ก่อนที่เขาจะรู้ตัวว่าจะต้องทำอะไร แมงมุมตัวหนึ่งก็กัดขาของเขา!
“อ๊าก!”
แดร์ริลโวยโวยและหัวใจของเขาก็ร่วงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
เขาชะตาขาดแล้ว แมงมุมตัวนั้นดูมีพิษสง เขาต้องตายอย่างแน่นอนจากรอยกัดครั้งแรก
กรอบแกรบ
ในช่วงเวลาสั้น ๆ แมงมุมหลายร้อยตัวได้รวมตัวกันรอบตัวเขาและพวกมันก็รุมกัดแดร์ริล!
แดร์ริลซึ่งยังคงถูกมัดไว้อยู่นั้นไม่สามารถจะดิ้นหลุดพ้นไปได้ เพียงไม่กี่วินาทีแมงมุมก็กัดเขาหลายร้อยครั้ง! แดร์ริลรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว!
แมงมุมตัวหนึ่งกัดไปที่เชือกซึ่งมัดตัวของแดร์ริลไว้! แมงมุมนั้นมีฟันที่แหลมคมมากและเชือกก็ขาดสะบั้น!
เมื่อไม่มีเชือกพันธนาการตัวเขาไว้ แดร์ริลก็สามารถควบคุมกำลังภายในของเขาได้ และเขาก็อัญเชิญดาบกลืนโลหิตออกมาเพื่อสังหารแมงมุมเหล่านั้นในทันที!
แมงมุมเหล่านั้นมีพิษร้ายและพิษสงไม่ปราณีกับพละกำลังของผู้บ่มเพาะ ใครก็ตามที่โดนแมงมุมกัดจะกลายเป็นอัมพาตและหมดสติเป็นลมไป