คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 970
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 970
ทันใดนั้นนาโอมิ แกรนด์ก็ลุกขึ้นยืนและกวาดสายตาไปรอบ ๆ ก่อนที่เสียงใสและคมชัดของเธอจะดังขึ้น เสียงของเธอไม่ได้ก้องกังวาล แต่ทุกคนในห้องโถงก็สามารถจะได้ยินเธอ
ทั่วทั้งห้องโถงเงียบงันลงทันที
ในขณะนั้น นาโอมิก็จ้องมองแดร์ริลอย่างสุขุม และกล่าวด้วยนำ้เสียงเย็นชา “แดร์ริล ทำไมนายไม่ลองแสดงฝีมือความเป็นผู้นำให้เราเห็นสักหน่อยล่ะ ในเมื่อเจ้าสำนักเจนเซ่นยกย่องนายมากขนาดนี้ ลองเลือกสาวกมาสักสิบยี่สิบคนจากแต่ละสำนักและมาแข่งขันกันโดยให้เจ้าสำนักเป็นผู้นำทีมไหม? แล้วมาดูกันว่าสำนักไหนจะเหนือกว่ากัน หรือจะเหนือกว่าสำนักประตูสุราลัย”
เธอเองก็แทบจะปิดซ่อนความไม่พอใจได้ในตอนที่เธอกล่าวเช่นนั้น
ว่ากันตามความจริงแล้ว นาโอมิเองก็มีความประทับใจที่ดีกับแดร์ริลเสมอมา แต่กระนั้นก็ดี นาโอมิก็รู้สึกว่านี่เป็นกลอุบายของแดร์ริลเมื่อดักลาสมาลบหลู่เจ้าสำนักคนอื่น ๆ ว่าไร้ค่าในขณะที่ยกย่องและโอ้อวดเกี่ยวกับแดร์ริล ความประทับใจของเธอที่มีกับแดร์ริลก็ลดลงอย่างมากในทันที
“ผม…” แดร์ริลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือจะร้องไห้กับคำกล่าวเหล่านั้นดี
‘เวร! นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทำไมฉันต้องมาตกเป็นเป้าของทุกคนอีกแล้ววะเนี่ย?’ เขาหันไปหาดักลาสอย่างไม่รู้ตัวขณะที่ความคิดนั้นแล่นเข้ามาในหัวของแดร์ริล ดักลาสก็นั่งลงและเอามือกอดอกทำเป็นไม่รู้อิโหน่อิเหน่กับเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ในขณะนั้น เจ้าสำนักบู๊ตึ๊ง เจ้าสำนักเส้าหลิน และเจ้าสำนักเทียนชาน ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยกับข้อเสนอของนาโอมิ
“งั้นเรามาแข่งกันเถอะ ในเมื่อเจ้าสำนักแกรนด์ก็ได้เสนอความคิดของเธอแล้ว”
“ท่านประมุขดาร์บี้ ฉันมั่นใจว่านายคงจะไม่กลัวหัวหดจนไม่กล้าจะลุกขึ้นมารับคำท้าใช่ไหม?”
บรรดาเจ้าสำนักก็อดกลั้นกับความขุ่นเคืองที่เกรี้ยวกราดของพวกเขาในขณะที่กล่าว
ในขณะนั้น ทุกคนต่างรู้สึกว่าแดร์ริลแอบสั่งการให้ดักลาสมากล่าวสรรเสริญเขาที่นี่ ทุกคนคงจะรับไม่ได้เมื่อพวกเขาถูกลบหลู่จนแทบไม่มีชิ้นดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเป็นถึงเจ้าสำนัก
แดร์ริลถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นสถานการณ์ทั้งหมดที่ยังไม่คลี่คลาย เขายังหาคำอธิบายตัวเองไม่ได้ เขารู้สึกราวกับถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่เขาไม่ต้องการ แต่ก็ต้องทำให้สำเร็จโดยไม่มีใครคำนึงถึงความเห็นของเขาเลย
“เฮ้อ!” แดร์ริลถอนหายใจและกล่าว “เรากำลังจะแข่งกันเรื่องอะไร มีกฏอะไรบ้าง”
“เรามาแข่งการต่อสู้เชิงรุกกับเชิงรับกันเถอะ” นาโอมิกล่าวขึ้น “แบ่งเป็นสองทีมในการแข่งขัน คือทีมรุกกับทีมรับ โดยทีมรุกจะมีสมาชิกเพิ่มให้อีกสิบคน หากทีมรุกบุกทะลุแนวรับของทีมรับได้ภายในสิบนาที แสดงว่าทีมรุกเป็นผู้ชนะและในทางกลับกันถ้าทำไม่ได้ภายในสิบนาทีก็จะเป็นผู้แพ้”
“สำนักไทชิจะเริ่มก่อนเอง และเราจะขอแข่งกับสำนักประตูสุราลัย!” นาโอมิเดินไปหาแดร์ริลและจ้องไปที่หน้าเขา ก่อนจะกล่าว “แดร์ริล นายจะเป็นทีมรุกหรือทีมรับ? เลือกได้เลย!”
แดร์ริลเกาหัวและกล่าวนำ้เสียงราบเรียบ “ผมขอเลือกทีมรับ”
ภายในใจของแดร์ริล เขาไม่อยากจะมีปัญหากับสำนักอื่น ๆ มากเกินไป
อย่างไรก็ตาม เขาก็เลือกฝ่ายตั้งรับเพราะพวกสำนักอื่น ๆ ก็ตัดสินใจที่จะแข่งขันกันเองแล้ว
ขณะที่เขาเลือกตั้งรับ แดร์ริลก็สั่งสาวกสำนักประตูสุราลัยสามสิบคนให้ตั้งค่ายกลตั้งรับ
“เอาล่ะ!” นาโอมิพยักหน้าและไม่เสียเวลาที่จะกล่าวอะไรอีก เธอยกมือขึ้นและบรรดาสาวกสำนักไทชิยี่สิบคนก็ลุกขึ้นยืนทันทีและเริ่มรุกโจมตี
ถึงแม้ว่าการต่อสู้กันจะมีจำนวนคนไม่มากจากทั้งสองทีมที่มีสมาชิกเพียงหยิบมือ แต่มันก็ถือว่าดุเดือด!
สาวกสำนักไทชิก็บุกกระหน่ำด้วยวรยุทธและอาวุธต่าง ๆ ในขณะที่พุ่งตัวบินไปทั่ว
ในอีกด้านหนึ่งทีมตั้งรับของแดร์ริลนั้นก็ไม้ได้โต้ตอบอะไร พวกเขาไม่ได้หวาดหวั่น
ในปีที่ผ่าน ๆ มาแดร์ริลได้สำเร็จวิชาจากตำราพิชัยสงครามของไป๋ฉี่ และเชี่ยวชาญวิชาค่ายกลหลายแขนงจนสมบูรณ์แบบ ในเวลานี้สำนักไทชิไม่สามารถที่จะบุกทะลวงค่ายกลตั้งรับของแดร์ริลได้!