คุณหนูโลลิคลั่งเนีย ลิสตัน - ตอนที่ 147 เรื่องมีอยู่ว่าตอนที่โลลิไปสถานีออกอากาศของสถาบันสักครั้งกลับโดนกัดแทน

147 เรื่องมีอยู่ว่าตอนที่ฉันไปสถานีออกอากาศของสถาบันสักครั้งกลับโดนกัดแทน

วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ฉันโดนบังคับสัญญาว่าจะไปที่สถานีออกอากาศของสถาบันเพื่อทักทายกับเรเลียเรด

วันนี้ไม่มีการถ่ายทำ แต่ฉันได้รับเชิญให้ไปพบกับ「สองเจ้าชายน้ำแข็ง」ของไอซ์โรส ประธานจูเลียน สมาชิกของคณะ และชาโรที่กำลังได้รับความนิยมในฐานะนักแสดงนำ

ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ แต่นานแล้วที่พวกเราไม่ได้พบกัน คงมีดื่มชาด้วยกันนิดหน่อย แล้วถ้ามีเวลาเหลือก่อนเคอร์ฟิว ฉันก็อยากจะไปดูพวกอันเซลบ้าง

แต่แผนการของฉันถูกขัดจังหวะอย่างกะทันหัน ฉันจึงตัดสินใจเลื่อนการไปที่บาร์ของอันเซลออกไปก่อน

ฉันจะไปที่สถานีออกอากาศของสถาบันเพื่อทำการทักทาย และจากนั้นก็จะไปพบกับสมาชิกของคณะละครไอซ์โรส นี่คือแผนของวันนี้

“เช่นนั้น คุณหนูค่ะ ดิฉันจะรออยู่ที่หน้าประตูหลักนะคะ”

“อืม เดี๋ยวเจอกัน”

หลังเลิกเรียน ฉันกลับมาเก็บสัมภาระก่อน และตกลงกับริโนกิสว่าจะไปเจอกันทีหลัง ก่อนออกจากห้องทันที

หลังจากที่ไปทักทายเสร็จแล้ว ฉันวางแผนที่จะไปสมทบกับริโนกิส ก่อนไปที่ร้านกาแฟที่นัดพบกับคณะละครไอซ์โรส

” ――ไปกันเถอะ”

เมื่อฉันออกมาที่โถงทางเดิน เรเลียเรดก็มารออยู่แล้ว

ฉันคิดว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเธอเพิ่มขึ้นมากนับตั้งแต่ที่อยู่ปีสอง เนื่องจากพวกเราอยู่ห้องข้างกัน

เรเลียเรดได้นัดหมายเอาไว้แล้ว ดังนั้นสมาชิกทุกคนของสถานีออกอากาศของสถาบันควรจะมารวมตัวกันในวันนี้

ก่อนอื่น ธุระอย่างเป็นทางการคือ การทักทายสถานีออกอากาศของสถาบันที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ แต่วัตถุประสงค์ที่แท้จริงคือมุ่งเป้าไปที่สมาชิกใหม่ที่พึ่งเข้าร่วม

สมาชิกเก่าเป็นที่รู้จักกันหมดแล้วจึงไม่จำเป็นต้องทักทายแล้ว

อีกอย่าง ฮิลเดโทร่าก็มีกำหนดจะเข้าร่วมด้วย

ฉันไม่รู้ว่าเธอไปรออยู่ที่นั่นแล้วหรือยัง แต่นี่ถือเป็นการประชุมท้องถิ่น

“สถานีออกอากาศตั้งอยู่ตรงไหนเหรอ?”

“เอ๊ะโตะ ถ้าจำไม่ผิด เขาบอกว่าอยู่ใกล้กับโรงฝึกของสำนักดาบพริบตา ซาโตมิ”

โห๊ว ดาบพริบตาซาโตมิ

“ที่นั้นคือที่พี่ชายฉันหมกมุ่นอยู่ล่ะ”

นอกจากนี้ ก็เห็นว่าซาโนวิลมาต้องการจับคู่ซ้อมกันบ่อย ๆ เขาคงได้เรียนรู้เทคนิคดาบพริบตา ซาโตมิ ไม่น้อยแล้ว

สถาบันแห่งนี้มีทั้งสำนักสอนดาบและศิลปะการต่อสู้หลากหลายแห่ง รวมถึงสำนักทลายสวรรค์ซึ่งแกนดอล์ฟรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยอาจารย์อยู่

ถึงยังไงฉันก็ไม่สนสำนักไหน ๆ เพราะไม่ว่าจะสำนักไหนก็เป็นพวกแตกง่ายยิ่งกว่าเปลือกของปูที่เคยกินอีก แต่เอาเข้าจริงฉันก็คุ้นเคยกับแค่โรงฝึกดาบนี้ที่พี่ชายกับซาโนวิลกำลังเรียนรู้อยู่เท่านั้น

“นีลซามะเหรอ……ช่วงนี้ไม่ได้เจอเลยน๊า”

พอมาลองคิดดูแล้ว ฉันก็ไม่ได้เจอพี่ชายเลยตั้งแต่ที่ขึ้นเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง

ฉันมักจะได้ยินเรื่องราวจากสาวใช้ของเขา ลินเน็ตต์ อยู่เสมอ ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกเหมือนพวกเราไม่ได้เจอกันมานาน

“เน๊ เราไปดูสักหน่อยดีไหม?”

“คิดจะให้ฮิลเด้รอเหรอ?”

สถานีออกอากาศคงไม่ว่าอะไร แต่การให้ฮิลเดโทร่ารอก็คงไม่ดี แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเจ้าหญิงคนนั้นก็ตาม ตอนนี้อาจเป็นเรื่องยากที่จะตระหนักถึงเรื่องเหล่านี้ แต่เธอก็ยังคงเป็นเจ้าหญิง

นอกจากนี้ฉันยังมีแผนต่อจากนี้ด้วย

“แค่นิดหน่อยเอง！ขอแค่นิดหน่อยเอง！แค่นิดหน่อยเอง！”

………….

ม๊า ก็ได้

ฉันรู้สึกเหมือนโดนงอแงโดยหลานสาวจนยากที่จะปฏิเสธนิดหน่อย

ถึงยังไง ฉันเองก็อยากที่จะเห็นใบหน้าสุดน่ารักของพี่ชายเหมือนกัน

“จ๊า ถ้าอย่างงั้นก็รีบไปกันให้เร็วขึ้นกันเถอะ”

หากโรงฝึกอยู่ใกล้กับสถานีออกอากาศแห่งใหม่จริง แค่ไปดูสักแป๊บก็คงไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอก

พอไปแอบดู แต่ดูเหมือนว่าทั้งพี่ชายและซาโนวิลยังไม่มากัน

เนื่องจากเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ พวกเราจึงมุ่งหน้าไปที่สถานีออกอากาศของสถาบันกันทันที และอยู่ใกล้อย่างที่เรเลียเรดบอกไว้

ประตูอาคารหลังเล็กใหม่เอี่ยมเปิดออกกว้าง เมื่อมองเข้าไปข้างในก็มีสมาชิกของสถานีออกอากาศของสถาบันที่ประกาศตัวเปลี่ยนเป็นเจ้าหน้าที่ของสถานีมาร่วมตัวกันแล้ว

ที่ตรงกลางมีโต๊ะกลมขนาดใหญ่ที่พอจะนั่งได้เกินสิบคน และมากกว่าครึ่งก็มีคนจับจองแล้ว ดูเหมือนว่าฮิลเดโทร่าจะมาถึงแล้วเช่นกัน

“อะ เรเลียจัง！ เนียจัง！ เข้ามาเลย！”

ตอนที่กำลังมองเข้าไปข้างใน พวกเราก็ถูกเห็นโดยหัวหน้าทีมงานชั้นมัธยมต้น

ม๊า ไม่มีเหตุผลที่ต้องลังเลอีกแล้ว แค่รีบทักทายให้เสร็จแล้วรีบไปก็พอแล้ว

――ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังรอพวกเราอยู่ และเมื่อพวกเรานั่งลง คนที่เหลือที่ยืนอยู่โดยรอบก็ทยอยนั่งลงเช่นกัน

“ยินดีต้อนรับสู่สถานีกึ่งออกอากาศแห่งสถาบันอาร์ตัวร์”

อ้า ดูเหมือนจะมีคำว่ากึ่งแนบเข้ามาในชื่ออย่างเป็นทางการ สถานีกึ่งออกอากาศสินะ ฉันสงสัยว่าพวกเขาพยายามที่จะไม่ให้ไปปะปนกับสถานีออกอากาศปกติทั่วไปหรือเปล่าน่ะ

ฉันได้รับการต้อนรับจากผู้ที่เป็นผู้จัดการ เมื่อมองไปรอบ ๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นสมาชิกที่ฉันรู้จัก

และ――ฉันก็สังเกตเห็นสมาชิกสามคนที่ยืนเรียงกัน และเข้าใจได้ในทันที

คนที่นั่งโต๊ะเป็นสมาชิกเก่าที่คุ้นเคยกันดี และสามคนที่ยืนอยู่เป็นสมาชิกใหม่สินะ

มีผู้หญิงผมบลอนด์ดูแข็งแกร่ง มีผู้หญิงคิระคิระ……หมายถึง ผู้หญิงที่ดูแข็งแกร่งพร้อมรอยยิ้มที่สดใสและมีพลัง มีผู้ชายอีกคนที่สวมชุดเครื่องแบบ ดูมีความตั้งใจอันแรงกล้า ใส่เครื่องประดับเจาะหู

“พวกเขาทุกคนเป็นนักเรียนชั้นมัธยมต้นกันสินะคะ”

ฉันเองก็คิดแบบเดียวกันกับประเด็นของเรเลียเรด

สมาชิกของสถานีออกอากาศของสถาบันประกอบด้วนักเรียนชั้นมัธยมต้นและมัธยมปลาย

ดูเหมือนว่าจะมีนโยบายไม่อนุญาตให้นักเรียนชั้นประถมเข้าร่วม ม๊า ก็เป็นงานที่หนักมาก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

“ขอแนะนำให้รู้จัก จากทางซ้าย โจเซคอตต์・คอยส์、กิกิเนีย・อาม่อน、 และชาร์ล・โกล”

สาวผมบลอนด์คือ โจเซคอตต์ สาวรอยยิ้มสดใสคือ กิกิเนีย และผู้ชายคือ ชาร์ล

……………

ดูเป็นสมาชิกใหม่ที่ให้รสชาติต่างกันรุนแรงด้วย

“ค๊า！ ค๊าๆๆๆๆ！ ค๊~า！”

ขณะที่ฉันพึ่งจะกำลังฟังข้อมูลขั้นต่ำอยู่นั้น กิกิเนียก็ยกมือขึ้น ส่งเสียงขอสิทธิ์ในการพูดหลายครั้ง ทำไมต้องขอหลาย ๆ ครั้งด้วยน่ะ ผู้จัดการให้อนุญาตหลังจากนั้นไม่นาน ……เธอยังคงมีรอยยิ้มที่สดใส ไม่กะตือรือร้นมากเกินไปหน่อยเหรอ

เมื่อผู้จัดการพูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยวว่า「เชิญเลย」เธอก็มองมาที่ฉันแล้วพูด

“――ฉันเร็วกว่าเนียจัง！มาถ่ายทำกันเดี๋ยวนี้เลยเถอะ！”

…………

…………

…………………

อืม ฉันแน่ใจแล้วว่าเธออ่อนแอ