งานแต่งพี่สาว แต่…ฉันกลับเป็นเจ้าสาว！ - ตอนที่ 341

บทที่ 341 ไปสุสาน

อยู่บ้านมานานหลายวันขณะนี้ สุดท้ายโล่เฟยเอ๋อก็ตัดสินใจกลับไปทำงานที่บริษัทดี้ก้วนเหมือนเดิม

แต่ก่อนที่จะกลับไปทำงานที่บริษัทดี้ก้วนวันหนึ่ง เธอกับซูซีมู่ได้ไปที่สุสานด้วยกัน

วันนั้นเป็นตอนที่แสงแดดจ้ามาก บ่ายสามโมง ซูซีมู่เลิกงานก่อนเวลา พาโล่เฟยเอ๋อขับรถชั่วโมงกว่า มาที่ชานเมืองสุสานส่วนตัวในเมืองA

หลังจากลงจากรถ ซูซีมู่ก็จูงมือพาโล่เฟยเอ๋อเข้ามาในสุสาน

เมื่อเพิ่งเดินไปสองก้าว โล่เฟยเอ๋อก็หยุดก้าวเดิน

“เป็นอะไร” ซูซีมู่หันหน้ามามองโล่เฟยเอ๋อ

โล่เฟยเอ๋อชี้ไปทางด้านหลังข้างขวาที่มีร้านขายดอกไม้ พวกกระดาษเงินกระดาษทองกับเทียนอยู่แล้วพูด”เราไปซื้อดอกไม้ช่อหนึ่งกันนะ”

ซูซีมู่ไม่คัดค้านการตัดสินใจของโล่เฟยเอ๋ออยู่แล้ว”ได้สิ”

ทั้งสองเดินไปที่ร้านซื้อดอกลิลลี่ช่อใหญ่ด้วยกัน จากนั้นก็เดินไปที่สุสาน

สุดท้าย พวกเขาหยุดลงตรงที่หลุมฝังศพขนาดใหญ่

แม้ซูซีมู่จะพูดอะไร ว่านี่คือสุสานของพ่อเขา แต่โล่เฟยเอ๋อมองปุ๊บก็รู้เลยทันที

เพราะคนบนรูปที่อยู่บนป้ายสุสานในนั้น ดูคล้ายกับซูซีมู่เป็นอย่างมาก

แถมยังหล่อเหลา และอ่อนวัยขนาดนั้น เพียงแต่ซูซีมู่นั้นคือนิ่งสุขุม และเย็นชา แต่คุณบนรูป ใบหน้ามีรอยยิ้ม อบอุ่นดั่งพระอาทิตย์ส่องแสง แววตาใสเป็นประกายแวววาว ที่เปล่งความอบอุ่นที่ประกายเล็กน้อยจนทำให้คนรู้สึกดี

หากเขายังมีชีวิตอยู่ ก็คงเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ง่ายแน่ๆ

โล่เฟยเอ๋อคิดแบบนี้แล้ว ก็หันหน้าไปมองซูซีมู่

ตอนนี้เป็นเวลาประมาณสี่ห้าโมงเย็นแล้ว แสงพระอาทิตย์ตกส่องโดนเงาของเขาจนเป็นสีทองสลัว ดูอบอุ่นแต่ก็ห่างไกล เหมือนเงาที่พร่ามัวไม่ชัด โดนมือแตะก็แตกสลายทันที

ตั้งแต่ที่เขาเดินเข้ามาในสุสานอารมณ์ก็ไม่ดีมาตลอด

เหมือนกับกำลังจมอยู่กับความคิดตัวเองจนถึงหาทางออกมาไม่ได้อย่างนั้น

เธอรู้ ว่าเขายังรู้สึกโทษตัวเองกับการตายของพ่อเขา

ที่พูดว่าเขาปล่อยวางได้แล้ว นั้นเป็นเพราะต้องการปลอมเธอเท่านั้น

ในใจโล่เฟยเอ๋อก็รู้สึกปวดขึ้นมา เดินเข้าไป กอดเขาไว้จากข้างหลัง

ตอนที่กอดเขาไว้ เธอเพิ่งรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ว่าเมื่อไหร่ ถึงได้กำลังตัวสั่นอยู่

เขาคือคนที่เข้มแข็งมาก ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร เขาก็ยังคงสุขุมและนิ่งเช่นเดิม

แต่ที่เขากำลังอ่อนแอในตอนนี้ เป็นเพราะเธอทั้งหมด

เพราะเธอเปิดเผยเรื่องราวในอดีต จนทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับบาดแผลในใจอีกครั้ง

โล่เฟยเอ๋อร้องไห้ไปก็ขอโทษเขาไปด้วย”ขอโทษนะ ขอโทษ……”

ซูซีมู่ไม่ได้พูดอะไร แต่ดึงโล่เฟยเอ๋อที่มาอยู่ในอ้อมอกอย่างเงียบๆ แล้วหอมหัวของโล่เฟยเอ๋ออย่างคิดถึง แล้วใช้คางเกยผมอย่างรักใคร่

โล่เฟยเอ๋อยังคงซบลงตรงอกของเขาอย่างเงียบๆ แล้วกอดรัดเอวเขาแน่นขึ้น

ผ่านไปสักพักแล้ว ซูซีมู่ดันเธอออกจากอ้อมอก จากนั้นจูงมือของเธอไว้ เดินมาอยู่หน้าป้ายสุสาน แล้วยืมอยู่ตรงนั้น

“คุณพ่อครับ ผมมาเยี่ยมคุณพ่อแล้วนะครับ”ซูซีมู่หยุดพูดนิ่งไปสักพัก จากนั้นก็ชูมือโล่เฟยเอ๋อขึ้นมา แล้วพูดต่อ” นี่คือภรรยาของผม ลูกสะใภ้ของคุณพ่อ โล่เฟยเอ๋อครับ”

โล่เฟยเอ๋อคิดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าที่ซูซีมู่พาเธอมา เพราะต้องการแนะนำเธอให้กับพ่อของเขา

ก็รู้สึกชะงักไป จากนั้นก็พูดอย่างมีมารยาท”คุณพ่อ สวัสดีค่ะ หนูคือเฟยเอ๋อเองนะคะ ขอบคุณที่คุณพ่อที่ให้กำเนิดลูกชายที่ดีอย่างซูซีมู่ และหนูมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา และมันเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตหนูด้วยเช่นกันค่ะ”พูดเสร็จ โล่เฟยเอ๋อก็หันหน้า ไปสบตากับซูซีมู่ที่กำลังมองมาที่เธออยู่

ซูซีมู่จับมือไว้โล่เฟยเอ๋อไว้แน่น จากนั้นก็หันหน้า มามองที่รูปอีกครั้ง

“พ่อครับ ผมในตอนนี้มีความสุขมาก คุณพ่อวางใจได้เลยนะครับ”

โล่เฟยเอ๋อพยักหน้า”คุณพ่อคะ คุณพ่อวางใจได้เลย หนูจะดูแลเป็นซูซีมู่อย่างดี และจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป”

แล้วโน้มคำนับด้วยความเคารพให้กับป้ายสุสานซูซีมู่จับมือโล่เฟยเอ๋อไว้ แล้วหันหลังเดินจากไป

ใบหน้าของคนที่อยู่ในป้ายยังคงมีรอยยิ้มที่อุ่นอบ ราวกับกำลังอวยพรพวกเขาอยู่เช่นนั้น

หลังกลับมาจากที่สุสาน การดำเนินชีวิตของโล่เฟยเอ๋อกับซูซีมู่ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร เพียงแค่พวกเขาให้ความใกล้ชิดกันมากขึ้น

ส่วนเรื่องของส้ายหลินน่า ซูซีมู่โทรไปหาเธอแล้ว

โล่เฟยเอ๋อไม่รู้ว่าเขาคุยยังไงกับส้ายหลินน่า จนทำให้ส้ายหลินน่าไม่โทรมาหาเธออีก นี่จึงทำให้โล่เฟยเอ๋อโล่งอกไปที

แม้เรื่องที่รับปากส้ายหลินน่าไปแล้ว เธอจะทำไม่ได้ แล้วเป็นเธอที่ผิดคำสัญญาเอง แต่เธอก็ไม่ได้ทำเพื่อสัญญา จนบังคับให้ซูซีมู่ให้อภัยมารดาของเขา ซูซีมู่สามารถเลิกโทษตัวเองจากการจากไปบิดาได้ แล้วเดินออกมาได้นั้นมันไม่ง่ายเลยสักนิด เธอไม่อยากทำเรื่องที่เพิ่งความวุ่นวายให้เขาอีกแล้ว

วันรุ่งขึ้น โล่เฟยเอ๋อกลับมาทำงานที่บริษัทดี้ก้วน

หลังจากห่างไปเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ กลับมาที่ทำงานอีกครั้ง ก็มีความเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว

หลังจากผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ออกไปแล้ว คาริน่าก็ขึ้นมาอยู่ตำแหน่งของเธอ จนกลายเป็นผู้อำนวยการแทน บรรยากาศในที่ทำงานก็เปลี่ยนแปลงไปมาก

แน่นอน การกลับมาของโล่เฟยเอ๋อนั้น ทำให้คนในออฟฟิศหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เพราะเมื่อก่อนทุกคนไม่ได้ญาติดีกับเธอสักเท่าไหร่ ในเมื่อก่อนตอนที่ยี่ขื่อเว่ยกับผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ร่วมมือกลั่นแกล้งโล่เฟยเอ๋อจนถูกไล่ออก ทุกคนต่างก็กลัวว่าโล่เฟยเอ๋อจะหมั่นไส้ใครคนใดคนหนึ่งในพวกเขา

แน่นอนว่ามีคนหนึ่งที่เป็นข้อยกเว้น นั่นก็คือจางเจียเจีย

เพราะด้วยเหตุนี้ โล่เฟยเอ๋อจึงให้ความสำคัญดีกับจางเจียเจีย “เจียเจีย ต่อไปเธอมาช่วยงานฉันแล้วกันนะ”

หลังจากโล่เฟยเอ๋อตัดสินใจเรื่องนี้เสร็จ ก็เริ่มมอบหมายงานให้กับจางเจียเจีย

เหมือนตอนที่โจวหยุนมอบหมายงานให้เธอในตอนแรก โล่เฟยเอ๋อให้จางเจียเจียส่งงานที่สั่งให้เธอทุกวันแน่นอนว่าเธอไม่ได้เป็นเหมือนโจวหยุน ที่คิดขโมยผลงานการออกแบบของจางเจียเจียเหรอนะ

อย่าพูดว่าความสามารถของจางเจียเจีย โล่เฟยเอ๋อจะไม่มอง และถึงจางเจียเจียจะมีความสามารถ จากฐานะและตำแหน่งของโล่เฟยเอ๋อแล้ว ก็ไม่คิดลดตัวจะไปทำเรื่องแบบนี้

แน่นอนว่ามีใครบางคนไม่ได้คิดแบบนั้น

จางเจียเจียรู้สึกมาตลอดว่าตัวเองไม่ด้อยไปกว่าโล่เฟยเอ๋อ และเธอถึงกับคิดว่าตัวเองยังเก่งกว่าโล่เฟยเอ๋อด้วยซ้ำ

โล่เฟยเอ๋อสามารถโอ้อวดอำนาจในที่ทำงานได้แบบนี้ เพียงเพราะแฟนคนนั้นของเธอเท่านั้นเอง

เธอไม่ได้หลบโล่เฟยเอ๋อเหมือนกับคนอื่นเขา แต่กลับเข้าใกล้โล่เฟยเอ๋อและก้มหน้ารับใช้เธอ เพราะอยากให้โล่เฟยเอ๋อช่วยดันเธอขึ้นไปอีกขั้นในที่ทำงาน

แต่กลับคิดไม่ถึง ว่าโล่เฟยเอ๋อไม่เพียงไม่ช่วยเธอ แถมยังบอกว่าให้เธอค่อยช่วยงานโล่เฟยเอ๋ออีก

นี่โล่เฟยเอ๋อคิดจะให้เธอเป็นผู้ติดตามค่อยจิกหัวรับใช้โล่เฟยเอ๋องั้นเหรอ ในใจจางเจียเจียนั้น เกลียดแค้นโล่เฟยเอ๋อเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนเรื่องที่โล่เฟยเอ๋อคอยมอบหมายงานให้เธอทุกวัน เธอไม่ได้รู้สึกว่าโล่เฟยเอ๋อกำลังสอนเธออยู่ แต่กลับรู้สึกว่าโล่เฟยเอ๋อคิดจะใช้การมอบหมายงานนี้ มาขโมยไอเดียการออกแบบของเธอ

เพราะแบบนี้ ต่อหน้าจางเจียเจียก็ตอบตกลงโล่เฟยเอ๋อด้วยความเคารพ แต่ที่แท้จริงเธอกำลังเริ่มวางแผนการอย่างลับๆแล้ว

วางแผนว่าจะใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ได้ยังไง ให้โล่เฟยเอ๋อสูญเสียทั้งหมดที่มีไป

โล่เฟยเอ๋อไม่ได้รู้จักจางเจียเจียดีพอ เธอสอนจางเจียเจียอย่างเต็มที่ คิดอยากจะสร้างจางเจียเจียให้กลายเป็นดีไซเนอร์ที่เก่งกาจทำอะไรด้วยตัวเองได้ในที่บริษัทดี้ก้วนในวันข้างหน้าได้

และเป็นเพราะโล่เฟยเอ๋อคาดหวังกับจางเจียเจียเป็นอย่างมาก หลังจากแบบนี้แล้ว ตอนจางเจียเจียเผยธาตุที่แท้จริงออกมา โล่เฟยเอ๋อถึงได้เสียใจเป็นอย่างมาก