จอมนักรบทรงเกียรติยศ - ตอนที่ 288
“ได้ยินคุณพูดเช่นนี้ ก็สมเหตุสมผลจริงๆ แต่ทุกคนจับตามองอยู่ ก็เกินไปหน่อยนะ! หลินถงคนนี้ดูไปแล้วก็ไม่ใช่คนที่ไม่เลือกแบบนั้นนี่นา เหลือเชื่อเกินไปแล้ว”
“ความคิดของคนมีเงิน นายเข้าใจหรือ?”
ฟังการถกเถียงของคนเหล่านี้ ใจของเทียนขุยก็ว้าวุ่น หรือว่าจอมพลโผ้จวินจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วเกิดอะไรขึ้นในนั้นกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆหรือ? ถ้าเกิดเป็นเช่นนี้จริง งั้นจอมพลโผ้จวินจะไม่ละอายต่อผู้หญิงของตัวเองหรือ
เทียนขุยไม่กังวลกับการตัดสินใจและรูปแบบการทำงานอื่นใดของจอมพลโผ้จวิน มีเพียงในด้านผู้หญิงเท่านั้นที่กังวล
เพราะว่าผู้หญิงรอบตัวเขาหน้าตาสวยงามเกินไป ก่อนหน้านั้นเวินหลานคนนั้นที่เมืองจินโจว ยังมีหลินถงในตอนนี้ ถังยู่ที่เจอวันนี้ คนไหนที่ไม่มีความสวยสะท้านเมือง
โดยเฉพาะหลินถงคนนี้รูปร่างหน้าตาสวยงาม สาวงามอันดับหนึ่งของซีหนาน ร่างกายมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ด้วยท่าทางของเธอ อยากจะได้ผู้ชายสักคน เป็นเรื่องง่ายดายเหมือนกับการหายใจ
ถึงแม้ว่าจะเป็นการกังวลขนาดนั้นจะไม่ผิด แต่เทียนขุยก็เชื่อมั่นว่าจอมพลโผ้จวินสามารถควบคุมตัวเองไว้ได้ เขาคือวีรบุรุษแห่งสนามรบคนหนึ่ง น่าจะควบคุมตัวเองได้ ไม่มีใครเข้าใจชัดแจ้งเท่าเขาว่าทำเรื่องพวกนี้ไปแล้วผลที่ตามมาจะหนักหนาขนาดไหน
เมื่อเป็นเช่นนี้ ต่อไปเขาก็ไม่มีหน้าไปพบคุณนายแล้ว!
ถ้าทั้งสองคนทำไปแล้วจริงๆ เทียนขุยยอมเลือกให้ตนเองไม่รู้อะไรทั้งนั้น เพราะว่าเขาไม่เชื่อว่าจอมพลโผ้จวินที่ตนเองเคารพที่สุดจะเป็นคนใจร้อน ใช่ จอมพลโผ้จวินไม่ใช่คนแบบนั้น
จอมพลโผ้จวิน พวกคุณแค่กำลังพูดคุยกันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นแน่นอน! เทียนขุยปลอดตนเองในใจ
ภายในรถ หลินถงยังคงให้ศีรษะพิงไว้บนแขนของฟางเหยียน ขยับตัวน้อยๆ ทำให้หลินถงสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของฟางเหยียนอย่างรวดเร็ว
หลินถงยืดตัวขึ้น เอ่ยว่า “เป็นอะไรไป?”
“คุณนายถัง สำรวมตัวเอง! ฉันคิดว่าเวลาพอประมาณแล้วมั้ง! ฉันต้องไปแล้ว” พูดจบฟางเหยียนก็เปิดประตูรถ ไม่ให้โอกาสหลินถงได้ตอบโต้แม้แต่น้อย
เห็นฟางเหยียนจากไปอย่างรวดเร็วคล่องแคล่ว ใจของเธอก็จมดิ่งสู่ก้นบึ้ง ทำไมมีผู้ชายมากมายที่ต้องการตัวเองตั้งมากมาย กลับไม่ได้การมองจากฟางเหยียนเลยสักสายตา หรือว่าตนเองในใจของเขาสุดที่จะทนได้ขนาดนั้นเชียวหรือ?
ไม่ๆๆ! เขาอาจจะมีบางอย่างไม่สมบูรณ์? หรือว่าเป็นในด้านนั้นที่ไม่ไหวหรือ?
ดูร่างกายอ่อนแอซูบเซียวของเขา ก็อาจจะมีความเป็นไปได้นี้!
แต่ว่า ไม่ค่อยถูกต้องสิ เขาเป็นหมออัจฉริยะ ปัญหาทางด้านนั้นไม่น่าจะมีปัญหาถึงจะถูก
ฝังเข็มประตูผีสิบสามท่า สามารถทำให้คนกลับมามีชีวิตได้หลังจากหมดลมไปแล้ว ถึงกับไม่สามารถช่วยสิ่งนั้นของตัวเองให้กลับมาใช้ได้เชียวหรือ? จะเป็นไปได้ยังไง?
ไม่ว่าจะเป็นปัญหาอะไร รอจนถึงเวลาที่เหมาะสม หลินถงจะต้องได้รู้แน่
สำหรับสิ่งที่คว้ามาไม่ได้ เธอยิ่งอยากที่จะได้มา ฟางเหยียนหยิ่งผยองต่อหน้าเธอเช่นนี้ เธอยิ่งต้องการที่จะได้ฟางเหยียนมา นี่ก็คือจิตใจที่ไม่ปกติของมนุษย์ แล้วก็เป็นอีกด้านที่ทุกคนมี
เห็นฟางเหยียนเดินออกไปจากรถแล้ว หลินถงถึงได้เปิดประตูลงมาจากรถ
หลังจากลงรถ เธอยังจงใจดึงชุดสีแดงบนร่างเล็กน้อย เช็ดมุมปากแล้วเอ่ยว่า “ขอบคุณ คุณฟาง”
ฟางเหยียนไม่เอ่ยปาก เพียงแค่มองเธออย่างเฉยเมยครั้งหนึ่ง พูดไปตามสบายว่า “พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปถึงแน่”
พรุ่งนี้จะไปถึง นี่คือกำลังบอกใบ้ถึงอะไร? หรือว่าทั้งสองคนนัดกันไว้แล้วว่าจะเปลี่ยนสถานที่เริ่มใหม่อีกครั้ง?
พูดจบ ฟางเหยียนก็จะจากไป ท่าทางไม่ไว้หน้าหลินถงแม้แต่น้อย
ในใจเทียนขุยคิด จอมพลโผ้จวินคนนี้ที่แท้แล้วตรงไปตรงมาจริงๆหรือว่าแกล้งตรงไปตรงมากันแน่ ทำไมเขารู้สึกว่าแปลกๆนะ
“ใช่แล้ว คุณฟาง!” หลินถงพลันเรียกฟางเหยียนไว้ เดินไปทางเขา เอ่ยว่า “นี่คือบ้านที่มอบให้คุณ อยู่ที่เขตคฤหาสน์หุบดอกพีช ที่นั่นด้านหลังติดภูเขา หันหน้าเข้าหาหุบเขา เป็นสถานที่ล้ำค่าที่ฮวงจุ้ยโดดเด่น นับว่าเพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับบุญคุณที่คุณช่วยชีวิตฉันครั้งก่อน ผู้นำตระกูลบอกว่าถ้าคุณไม่รับไว้ มโนธรรมของเขาก็ยากจะสงบ ดังนั้นขอให้คุณจำต้องรับไว้”
เขตคฤหาสน์หุบดอกพีช พอเห็นชื่อก็จะทราบถึงความหมายแฝงว่าเป็นเขตคฤหาสน์ในจุดชมวิวแห่งหนึ่ง จุดชมวิวนี้เรียกว่าหุบดอกพีช ทั้งภูเขาเต็มไปด้วยดอกพีช ว่ากันว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในหนานหลิง ทุกปีดอกท้อบาน ที่นั่นจะมีกลุ่มคนเข้ามาเล่นกันมากมาย ถือได้ว่าเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่มีทิวทัศน์สวยงามทำให้คนสบายอกสบายใจ คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นล้วนสามารถมีอายุยืนนาน
ก็เป็นเพราะคฤหาสน์ทำเลที่ยอดเยี่ยมโดดเด่น ทั้งยังเลือกรูปแบบฮวงจุ้ยในการสร้าง ดังนั้นคฤหาสน์ที่นั่นล้วนแพงระยับ คฤหาสน์หลังหนึ่งประมาณหนึ่งพันล้าน หรือกล่าวคือ ตระกูลถังมอบหนึ่งพันล้านให้ฟางเหยียน
เทียนขุยเห็นเหตุการณ์นี้ รีบร้อนเอ่ยว่า “ขอโทษด้วย คุณนายถัง จอมพลโผ้จวินของพวกเราไม่ต้องการ…”
ฟางเหยียนยกมือขึ้นขัดจังหวะคำพูดของเทียนขุย เอ่ยว่า “รับไว้เถอะ! นี่คือความปรารถนาดีของคุณนายถัง พรุ่งนี้พวกเราก็ย้ายเข้าไปอยู่”
เทียนขุยชะงัก ในใจมีความสงสัย แต่ว่าไม่รอให้เขามีการตอบกลับอะไร ฟางเหยียนก็ยกมือขึ้นไปรับกุญแจดอกนั้นมาด้วยตัวเอง หลินถงยิ้มเล็กน้อย แล้วเข้าไปใกล้ฟางเหยียน อีกนิดเดียวก็จะกอดกันแล้ว เธอกระซิบที่ข้างหูของฟางเหยียนประโยคหนึ่ง “เจอกันพรุ่งนี้ คุณฟาง”
พูดจบ หลินถงก็เดินขึ้นรถไป แล้วยังหันกลับมาส่งรอยยิ้มอ่อนหวานให้ฟางเหยียนด้วย
คนพวกนั้นที่วิ่งมาดูที่ประตู ในเวลานี้ใจต่างก็ละลายแล้ว ตอนที่หญิงงามกำลังยิ้มนั้นยากที่จะรับไหว
ผู้ชมทั้งหมดล้วนไปจากรีสอร์ทหยูฉวนอย่างผิดหวัง เดิมทีแค่จะมาชมความงาม กลับไม่คาดคิดว่าคุณนายใหญ่ตระกูลถังคนนี้ถึงกับกล้าทำเรื่องที่เหลวไหลแบบนี้ออกมาได้ ช่างไร้ยางอายเสียจริง
ฟางเหยียนใบหน้าราบเรียบกลับมาถึงในห้อง ไม่ได้สนใจสายตาที่จดจ้องมองมาโดยสิ้นเชิง
หลังจากกลับเข้ามาในห้อง เทียนขุยพลันถามขึ้นมาประโยคหนึ่ง “จอมพลโผ้จวิน คุณเคยพูดไว้ พวกเราเป็นพี่น้องกัน ใช่ไหม?”
อยู่ดีๆถูกเทียนขุยถามขึ้นเช่นนี้ ฟางเหยียนตอนแรกก็ชะงัก จากนั้นก็พยักหน้าเอ่ยว่า “ใช่แล้ว พวกเราเป็นพี่น้องกัน ทำไมหรือ?”
เทียนขุยสะอึกไปเล็กน้อย ปลุกความกล้าขึ้นมาเอ่ยว่า “จอมพลโผ้จวิน ในเมื่อเป็นพี่น้อง เช่นนั้นเรื่องในวันนี้ฉันก็จะต้องต่อว่าท่านแล้ว ความตั้งใจของหลินถงคนนั้นชัดเจนมากก็ว่าไม่ดี ท่านขึ้นรถไปกับเธอ เดิมทีก็ไม่มีอะไรหรอก ตอนนี้พวกท่านต่อให้มีปากก็พูดได้ไม่ชัดเจนแล้วสินะ? ตอนนี้ อาจจะทั้งหนานหลิงต่างรู้ว่าพวกท่านมีความสัมพันธ์กันแล้ว!”
“ผู้น้อยบังอาจที่จะเตือนท่านสักประโยค ท่านนั้นแต่งงานแล้ว!”
ฟางเหยียนหัวเราะเสียงดังครั้งหนึ่ง เดินมาถึงด้านหน้าของเทียนขุย ยกมือขึ้นมาวางไว้ที่บ่าของเทียนขุย เอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า “ที่นายพูดฉันนั้นรู้ดี ฉันถึงได้ทำแบบนั้น ก็เพราะฉันต้องการล่อให้องค์กรนั้นออกมา! ในเมื่อองค์กรนั้นสะกดรอยตามฉัน แน่นอนว่าก็ต้องรู้แจ้งกระจ่างชัดในเรื่องที่ฉันทำทุกอย่าง เรื่องวันนี้ พวกเขาก็แน่นอนว่าจะต้องรู้”
“หืม?” เทียนขุยถามอย่างไม่เข้าใจ “เรื่องนี้ จะพูดอย่างไร? นี่จะไปเกี่ยวข้องกับองค์กรนั้น?”
ฟางเหยียนมีการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเตรียมที่จะพูด เทียนขุยพลันเอ่ยถามอีกประโยค “รอก่อน จอมพลโผ้จวิน ก่อนที่ท่านจะพูดเรื่องนี้ ฉันอยากรู้ว่าท่านทำกับเธอแล้วหรือ?”
บทที่ 288 ตระกูลถังมอบคฤหาสน์ให้หนึ่งหลัง