จอมนักรบทรงเกียรติยศ - ตอนที่ 292
“อ๋อ?” ถังเสี่ยนจงชะงัก จู่ๆก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมในทันใด แล้วพูดเสียงดังว่า “ไอ้บ้าคนไหนกันแน่ ที่กล้าลูบหน้าหลานสาวของฉัน? มันไม่รู้หรือไงว่าแกคือของล้ำค่าของฉันถังเสี่ยนจง? ฉันจะลากมันมา แล้วสับมันเป็นชิ้นๆ ระบายความเกลียดแค้นในใจของหลานสาวฉัน!”
“หา!” ถังยู่ถามอย่างตะลึง “จะทำอย่างนั้นจริงๆเหรอคะ?”
“แน่นอน! มันลูบหน้าของหลานรักของฉัน นั่นก็หมายถึงการไม่ให้เกียรติตระกูลถังของฉัน? นี่มันกำลังตบหน้าตระกูลถังของฉันอย่างรัวๆ ปู่จะจัดการมันให้แก ลากไอ้นี่ออกมาให้ได้”
“คุณปู่!” ถังยู่หัวเราะ “ความจริงแล้วเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าหนูคือคุณหนูของตระกูลถัง ถ้าเขารู้แล้วยังทำสิถึงจะแปลก!”
“หืม!” ถังเสี่ยนจงรู้จักหลานสาวคนนี้ของเขาเป็นอย่างดี เขามองไปที่ถังยู่ แล้วถาม “เสี่ยวยู่ แกคงไม่ชอบคนที่ลูบหน้าแกแล้วหรอกนะ?”
“เป็นไปได้ไง!” จู่ๆหน้าของถังยู่แดงขึ้น เธอกล่าวอย่างอ้ำๆอึ้งๆ “เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ค่ะ! คุณปู่คะ อย่าพูดมั่วสิ คนที่หลงตัวเองแบบนั้น หนูจะชอบลงได้ไงคะ”
“คุณปู่!” ไม่รู้ว่าหลินทงมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ใบหน้าเยือกเย็นของเธอ แม่หม้ายเย็นชา ดูท่าทีแล้วไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย
ถังเสี่ยนจงส่งเสียงอืม สายตาเคร่งขรึมขึ้นทันใด แล้วถาม “ว่าไง?”
ราวกับ มีเพียงหลานสาวสุดที่รักของตัวเองเท่านั้น ที่ถังเสี่ยนจงจะเป็นกันเองด้วย
“คุณฟางมาแล้ว” หลินถงตอบกลับอย่างเรียบง่าย
“ไอตัวอันตราย!” เมื่อเห็นหลินถง ถังยู่ก็พึมพำออกมา แล้วมองบน
ในตระกูลนี้ นอกจากถังเสี่ยนจง ที่รักตนมากที่สุดแล้วก็ยังมีถังเจิ้งเหาอีกคน แม้ร่างกายของเขาจะอ่อนแอมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่เขาดีกับถังยู่เป็นอย่างมาก การตายของถังเจิ้งเหา ถังยู่เชื่อข่าวลือภายนอก คิดว่าถูกหลินถงฆ่าตายมาโดยตลอด
หลังจากที่ถังเจิ้งเหาเสียชีวิตไปแล้ว เธอก็ไม่พูดกับหลินถงเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าจะพูดก็ทะเลาะไปเลย แน่นอน หลินถงไม่สนใจเธอมาตั้งแต่ไหนแต่ไร มีแค่เธอที่ด่าทอหลินถงอยู่ฝ่ายเดียว ด่าจนเหนื่อยแล้วจึงหยุด!
เธอมองว่า ผู้หญิงคนนี้กำลังแสร้งถือตัว แสร้งเป็นว่าไม่สนใจใดๆ ความจริงก็แค่อยากจะหน้าด้านอยู่ที่ตระกูลถังไม่ไปไหนก็แค่นั้น เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรจากตระกูลถังกันแน่ ด้วยความสวยของเธอ จะแต่งงานกับใครก็ได้ อยากได้เงินก็ได้ อยากได้อำนาจก็ได้ แต่เธอก็ยังดึงดันอยู่ในตระกูลถัง
อาจจะเกี่ยวข้องกับการที่ตระกูลถังเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งของหนานหลิง ถ้าจะหน้าด้านอยู่ก็คงอยู่เพราะเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่ง คุ้มค่าต่อการอยู่
“เสี่ยวยู่!” ถังเสี่ยนจงได้้ยินถังยู่พึมพำ จึงยิ้ม “วันนี้เป็นวันเกิดของปู่ อย่าพูดมั่วตั้ว”
ถังยู่แลบลิ้นใส่ถังเสี่ยนจง แล้วเหอะใส่หลินถง จากนั้นก็มองบน
ถังเสี่ยนจงถาม “แกไปรับมาเหรอ? หรือว่าเทพหมอฟางมาด้วยตัวเอง?”
“คุณฟางมาเองค่ะ ฉันยังไม่ทันได้ไปหาเลย เขาก็มาถึงแล้ว” หลินถงกล่าว
เมื่อถังยู่ได้ยินหลินถงพูด จึงคิดในใจว่าก็ไม่ใช่ว่ารีบจะเจอคุณหรือไง? ผู้หญิงคนนี้ใจง่าย แค่ออกไปก็ดึงดูดผู้ชายได้มากมาย ไม่รู้จริงๆว่าคนพวกนั้นคิดอะไรอยู่
ถังเสี่ยนจงพยักหน้าแล้วกล่าว “ไปกันเถอะ เราไปรับเทพหมอฟางกัน”
หลินถงตอบรับ หันหลังแล้วเดินไป ถังยู่จับแขนของถังเสี่ยนจงไว้ แล้วกล้าว “คุณปู่ เทพหมอฟางที่คุณปู่พูดนั่นก็คือเทพหมอฟางที่ครั้งที่แล้วช่วยเธอไว้ ตอนอยู่ที่เมืองจินโจวนั่นเหรอ?”
ครั้งที่แล้ว ตอนที่หลินถงกลับมาได้กล่าวถึงเรื่องนี้ บอกว่าเธอเจอ หมอวิเศษคนหนึ่งที่เมืองจินโจว ตอนนั้นเธอไม่สบาย คนนั้นใช้ฝังเข็มให้เธอจึงได้ดีขึ้น ตอนนั้นเมื่อฟังจบ ถังยู่จึงประชดเธอขึ้นมา บอกว่าไม่ได้เป็นหมอวิเศษอะไรหรอก เธอก็แค่แต่งเรื่องขึ้นมา เพื่อที่จะได้พาไก่อ่อนที่เธอเลี้ยงดูไว้ข้างนอกกลับมาได้อย่างเปิดเผยก็เท่านั้น
แม้คำพูดของเธอดูน่าคิด แต่หลินถงก็ยังคงไม่สนใจเธออยู่ดี! ถังเสี่ยนจงก็ไม่ยอมให้เธอพูดแบบนั้นเช่นกัน
สิ่งที่ถังยู่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็คือ ถังเสี่ยนจงก็ดีต่อหลินถง ปกติถ้าอยู่ในงานสำคัญอะไรเขาจะไม่อนุญาตให้ตนอยู่กับหลินถงตามลำพัง บางครั้งเธอก็คิด คิดว่าคุณปู่ของตนหลงใหลในนังจิ้งจอกนี่เหมือนกันหรือเปล่า แต่เมื่อมีความคิดนี้ผุดขึ้นมาเธอก็ตบหน้าตัวเอง เพราะคุณปู่ไม่ใช่คนแบบนี้
ถังเสี่ยนจงพยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่ เทพหมอฟางคนนั้นที่รักษาพี่สะใภ้ของแกนั่นแหละ ครั้งที่แล้วฉันเคยเจอมาครั้งหนึ่ง เป็นวัยรุ่นที่มีความสามารถ ฉันรู้ว่าแกรักพี่ใหญ่ของแก ไม่อยากเห็นพี่ใหญ่เสียเปรียบ แต่ฉันยังเชื่อมั่นในตัวพี่สะใภ้ของแก ว่าเธอไม่มีทางทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นแน่ แกต้องเชื่อความคิดของปู่”
ถังยู่ขยับปาก แล้วเบะปาก “คุณปู่ หนูว่าเธอกำลังมั่วไปเรื่อย นี่มันยุคไหนแล้ว จะมีหมอวิเศษที่ไหนกัน! คุณคิดว่าเป็นนิยายเหรอ? ที่เชี่ยวชาญในการฝังเข็ม สุดท้ายก็เผยตัวตนออกมา ดูออกชัดเจน ว่านี่เป็นไก่อ่อนที่เธอเลี้ยงไว้ข้างนอก แล้วอยากพากลับมาอย่างเปิดเผย ดังนั้นจึงได้แต่งเรื่องโกหกแบบนี้ขึ้นมา หนูไม่เคยเห็นเธอเจ็บไข้ได้ป่วยใดๆ ก็เห็นยังเธอสุดเหวี่ยงอยู่ข้างนอกได้ดี ผู้หญิงคนนี้ฉลาดจะแย่ คุณปู่ ต้องกันเธอไว้ให้ดีๆนะ!”
“พอแล้ว!” ถังเสี่ยนจงขัดจังหวะถังยู่ แล้วกล่าว “แกรอฉันตรงนี้แล้วกัน! เดี๋ยวแกพูดอะไรไม่ดีออกมา จะกระทบกับตระกูลเราได้! รอให้ผ่านวันเกิดของปู่ไปก่อน แล้วปู่จะจัดการคนที่รังแกแกนะ โอเคมั้ย?”
ถังเสี่ยนจงพูดพลางก็เดินก็เดินออกไปข้างนอก แต่ถูกถังยู่ดึงแขนไว้ เธอกล่าว “หนูจะไปด้วย”
เธอคิดในใจว่าฉันล่ะอยากจะเห็น ว่าเป็นใครกันแน่ มีเกียรติมาก จนคุณปู่ต้องไปต้อนรับด้วยตัวเอง
ไม่นาน ก็มาถึงที่ประตูคฤหาสน์ เมื่อเดินออกมาก็เห็นคนนั้นพอดี เป็นวัยรุ่นที่หน้าตอบ ขาวซีด หน้าไม่มีเลือดฝาด ดูท่าทีกะปลกกะเปลี้ย สวมเสื้อเชิ้ต ท่อนล่างใส่กางเกงยีนส์ มีเพียงรองเท้าคอมแบทที่ทำให้เขาดูมีชีวิตชีวา แต่เมื่อลมพัดแรง ก็เหมือนกับจะพัดเขาให้ลอยไปได้
เห็นคนผู้นี้มาถึง ถังเสี่ยนจงก็รีบยิ้มออกมา เรียกจากระยะไกลว่า “เทพหมอฟาง ขอโทษที่ไม่ได้มารอรับนะครับ เป็นเกียรติของผมจริงๆ ที่คุณมาร่วมงาน”
ถังเสี่ยนจงเป็นคนที่ชอบสร้างสัมพันธไมตรี เมื่อได้เจอกับหมอวิเศษแบบนี้ก็ต้องทำความรู้จักเอาไว้เป็นธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขามีเพื่อนที่เป็นโรคร้ายคนหนึ่งต้องได้รับการรักษา ถ้าเพื่อนตัวน้อยประตูผีสิบสามเข็มคนนี้ช่วยได้ จนรักษาเพื่อนของเขาคนนี้ให้หายดีได้ ก็ถือว่าได้ช่วยเหลือตระกูลถัง