จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 578 ความเป็นจริงของสามีภรรยา

ถึงแม้พูดแล้วจะดูไม่ค่อยเป็นไปได้สักเท่าไหร่ แต่เย่ชิงหยู่ก็ถามแบบนั้นไปแล้ว ถ้าเปลี่ยนคนฟังคำพูดนี้ จะต้องอดกลั้นเยาะเย้ยเย่ชิงหยู่ไม่ไหวแน่ๆ เพราะนั่นคือตระกูลฟางนะ ตระกูลฟางเป็นสิ่งที่คนจำนวนมากให้ความเคารพ ตอนนี้ถูกเย่ชิงหยู่พูดเป็นประจบคน นี่เป็นประโยคที่เมื่อได้ยินแล้วล้วนทำให้รู้สึกตลก

แต่นี่กลับไม่ใช่คำพูดเท็จ ตัวตนของฟางเหยียนเดิมทีก็ทำให้คนคาดไม่ถึงอยู่แล้ว ตระกูลฟางต้องประจบเขา ตระกูลฟางแต่เดิมก็ยิ่งใหญ่แล้ว ถ้าบอกกับเบื้องหลังของกองทัพ มันจะแข็งแกร่งขนาดไหนกันนะ

ฟางเหยียนพยักหน้าเบาๆอย่างไม่ครุ่นคิดแล้วกล่าว “ใช่ครับ！พวกเขาทำเพื่อประจบผมจริงๆ อยากให้ผมเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลฟาง”

เพื่อประจบฟางเหยียน คุณปู่ของเขาเอง ฟางจินหยวนผู้นำตระกูลของตระกูลฟางยังคุกเข่าต่อหน้าของเขาอย่างไม่ลังเล แต่เรื่องนี้เขาก็พูดให้เย่ชิงหยู่ฟังได้อย่างลำบาก เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องที่มีเกียรติอะไรมากนัก

“ผู้นำตระกูลของตระกูลฟาง！” เย่ชิงหยู่กะพริบตามองฟางเหยียน ถ้าพูดแบบนั้น ข่าวลือของโลกภายนอกก็เป็นความจริงนะสิ ฟางเหยียนแต่งงานกับตงฟางหยุนเอ๋อร์แล้ว เพราะผู้นำตระกูลตงฟางต้องการแต่งงานกับตระกูลฟางเพื่อความเจริญก้าวหน้า

มีเพียงผู้นำตระกูลเท่านั้นที่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ ยังมีใครใช้ประโยชน์ความสัมพันธ์ระดับนี้แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ได้อีก？

ถึงแม้จะเดาผลลัพธ์ได้แล้ว แต่เย่ชิงหยู่ยังไม่เอ่ยปากถาม และไม่ได้พูด ผู้ชายแบบฟางเหยียนนี้ มีภรรยามากจะไปแปลกอะไร เพราะเขาคือวีรบุรุษตัวจริงนี่！

หลังจากที่ทั้งสองถามไปตอบมา เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินมาที่ทั้งสอง แล้วยังลงจอดบนทุ่งหญ้าอีกด้วย

ฟางเหยียนไม่ได้สนใจปฏิกิริยาช็อกของเย่ชิงหยู่ จับมือของเธอ แล้วกล่าว “ไปกันเถอะ ผมส่งคุณกลับบ้าน！”

เขาไม่สามารถพาเย่ชิงหยู่ไปยังสนามรบที่เต็มไปด้วยเขม่าควันได้ และยิ่งจะไม่ทิ้งเย่ชิงหยู่ไว้กลางที่ๆไม่มีคน ดังนั้นเขาต้องพาเย่ชิงหยู่กลับบ้าน มีเพียงกลับบ้าน จึงจะทำให้ฟางเหยียนสบายใจ

กลางคืน ฟางเหยียนพาเย่ชิงหยู่กลับมาถึงบ้าน เครื่องบินลงจอดบนดาดฟ้าตึกของหมู่บ้านของเย่ชิงหยู่

เนื่องจากมืดค่ำแล้ว ทุกคนได้ยินเพียงเสียงของเครื่องบิน ไม่ได้เห็นคนที่อยู่บนเครื่อง ดังนั้นทุกคนรู้เพียงว่าเมื่อคืนมีเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งจอดที่บนดาดฟ้าของหมู่บ้าน ไม่รู้ว่าใครกลับมา

หลังจากที่เฮลิคอปเตอร์พาสองคนมาส่งถึงดาดฟ้าของหมูบ้านแล้ว ก็กลับไป ฟางเหยียนพาเย่ชิงหยู่กลับบ้าน ฟางเหยียนไม่ได้กลับไปที่กองทัพ เขาอยากอยู่กับเย่ชิงหยู่ วันนี้เกิดเรื่องมากมายขนาดนั้น ทำให้เย่ชิงหยู่เห็นคนตายมากขนาดนั้น ถ้าเธอฝันร้าย จะทำยังไง ดังนั้นเขาจึงต้องอยู่เป็นเพื่อนเย่ชิงหยู่

เพิ่งเข้าบ้าน ฟางเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “อ้อ คุณน้าจางล่ะ?”

เย่ชิงหยู่ส่งเสียงอ๋อออกมา แล้วกล่าว “เธอไปที่บ้านของคุณน้าแล้วค่ะ เห็นว่าลูกชายของคุณน้าแต่งงาน อยู่ที่บ้านเกิดครึ่งเดือน ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ที่บ้านเกิดสักหน่อย”

ฟางเหยียนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด ถึงแม้ทั้งสองไม่ได้อยู่กันตามลำพังเป็นครั้งแรก แต่ครั้งนี้ค่อนข้างพิเศษ ทำให้เย่ชิงหยู่เหมือนเผชิญหน้ากับคนแปลกหน้า เธอกล่าวอย่างใจเต้นว่า “คุณพักก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันไปล้างหน้าล้างตา！”

พูดพลางเธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ และฟางเหยียนนั่งลงบนโซฟา

ขณะนี้ มีสายหนึ่งโทรเข้ามา ฟางเหยียนรับสาย ปลายเสียงเป็นเสียงของเทียนหลังดังขึ้น “จอมพลโผ้จวินครับ ทหารสามแสนนายได้ถูกฆ่าตัดหัวเรียบร้อยแล้วครับ！จะปล่อยข่าวนี้ออกไปมั้ยครับ？”

“แน่นอน！” ฟางเหยียนกล่าว “ไม่เพียงปล่อยข่าวที่ชายแดนช็อกพวกเสเพลที่ชายแดนเท่านั้น ยังต้องประโคมข่าวนี้ในแวดวงระดับสูงของทหารรับจ้าง และภายในประเทศ”

“ภายในประเทศ？” เทียนหลังไม่ค่อยเข้าใจความหมายของฟางเหยียนสักเท่าไหร่

ฟางเหยียนกล่าวอย่างแจ่มแจ้งว่า “ใช่ ปล่อยข่าวนี้ในแวดวงระดับสูงของในประเทศ ปล่อยออกไปอย่างไม่ปกปิดใดๆ พูดไปว่า ผู้ที่กล้าทำสงครามกับกองกำลังระดับภูมิภาคที่มีแสนยานุภาพ เท่ากับรนหาที่ตาย”

“ครับ ทราบแล้วครับ！” เทียนหลังพูดจบก็วางสายไป

นี่เป็นความโหดเหี้ยมของสำนักเจ็ดพิฆาต เพียงแค่มีการกระตุ้นของฟางเหยียน กองทัพสามหมื่นนายสู้กับสามแสนนายก็ง่ายเหมือนหยิบของในกระเป๋า ยิ่งไปกว่านั้นผู้นำของอีกฝ่ายหนีไปสองคน ตายหนึ่ง จิตใจของทหารว้าวุ่นไปนานแล้ว แล้วใครจะยังมีกะจิตกะใจทำสงครามอีก

วางสายไปได้ไม่นาน ฟางเหยียนกุมหัวนั่งบนโซฟา ถอนหายใจยาวๆ สามวันแล้ว สามวันแล้วที่เขาไม่ได้นอน เพิ่งจะหลับตาลง ความง่วงก็เข้ามา

เขาเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่ใช่เทพเจ้า ดังนั้นตอนเหนื่อย เขาก็ง่วงได้

เพิ่งหลับตาลง ประตูก็ถูกผลักออก เย่ชิงหยู่เดินออกมาจากห้องอาบน้ำ เธอสวมชุดนอนที่รัดรูปมากตัวหนึ่ง ทำให้ร่างกายของเธอโค้งเว้าได้อย่างสมบูรณ์ ชุดนอนนั้นเป็นสีขาวนวล ที่หน้าอกมีมิกกี้เมาส์ตัวหนึ่ง ชุดนอนแบบนี้ดูๆแล้วค่อนข้างหน่อมแน้ม แต่เมื่ออยู่บนร่างของเย่ชิงหยู่กลับดูไม่ออกถึงความหน่อมแน้มเลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่เย่ชิงหยู่เดินออกมาแล้ว กล่าวว่า “คุณไปอาบน้ำเถอะค่ะ！ฉันจะวางเสื้อไว้ด้านใน”

“ครับ！” ฟางเหยียนลุกขึ้นไปในห้องน้ำ เพิ่งเดินเข้าไปเขาก็เห็นชุดนอนชุดหนึ่งที่วางไว้ในห้องน้ำ นี่ก็เป็นชุดนอนสีขาวนวลชุดหนึ่งเช่นกัน เหมือนกับชุดนั้นของเย่ชิงหยู่เป๊ะๆ ที่หน้าแกมีมิกกี้เมาส์ตัวหนึ่ง

จะยังไงตนก็เป็นจอมพลคนหนึ่ง จะสวมใส่ชุดที่หน่อมแน้มแบบนี้ได้อย่างไรกัน？แต่คิดอีกแง่ ตนกับเย่ชิงหยู่ยังไม่เคยลองยุคที่ใส่ชุดคู่รักอะไรนั่นเลย ดังนั้นชุดนอนนี้ถือเป็นชุดคู่รักของทั้งสองก็แล้วกัน！

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาก็ไม่ครุ่นคิดอะไรมากมาย หลังจากอาบเสร็จก็ใส่มัน

ตอนที่ออกมา เย่ชิงหยู่กำลังเปิดทีวี ฟางเหยียนนั่งลงข้างๆเธอ เมื่อเห็นฟางเหยียนสวมชุดนอนชุดนั้น เย่ชิงหยู่อดที่จะหัวเราะพู่ว์ออกมาไม่ได้ แล้วกล่าว “ดูดีจริงๆ”

“อ๋อ？”　ฟางเหยียนอ้าแขนสองข้างออก แล้วถาม “ไม่หน่อมแน้มเหรอ？”

“ฉันพูดจริงๆ ดูดีจริงๆนะ อย่างน้อยตอนที่คุณสวมชุดแบบนี้ ดูๆแล้วไม่เคร่งขรึมขนาดนั้น” เย่ชิงหยู่ยืดมือออกมาจัดที่คอของฟางเหยียน

หลังจากจัดเสร็จแล้ว เธอก็เข้าไปในอ้อมกอดของฟางเหยียน

ความจริงเวลาแบบนี้ฟางเหยียนเพลิดเพลินมาก เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าตัวเองจะเป็นแค่คนที่ธรรมดาเท่านั้น ใช้ชีวิตที่ไปทำงานทุกวัน จากนั้นกลับมาดูทีวีเป็นเพื่อนภรรยา คนที่ทำสงครามเป็นนิจ มีความกระหายต่อชีวิตแบบนี้อย่างไม่สิ้นสุด

ค่ำคืนแบบนี้น่าจะน้อยมาก มากๆ！ดังนั้นฟางเหยียนรู้ค่าของช่วงเวลานี้มาก เขาก็ยกมือขึ้นมาโอบเย่ชิงหยู่ไว้

ในขณะเดียวกันนี้เอง จู่ๆ ห้องข้างๆได้มีเสียงเคลื่อนไหวที่ดังมากขึ้นมา เป็นเสียงผู้หญิงกำลังร้อง ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มโดยประมาณ เป็นช่วงเวลาที่แอคทีฟของเหล่าสามีภรรยาและคู่รัก

เสียงร้องของผู้หญิงคนนั้นดังมาก ทั้งสองคนได้ยินอย่างชัดเจน

เมื่อได้ยินเสียงร้องนี้ เย่ชิงหยู่ก็หน้าแดงขึ้นมา เธอกล่าวอย่างเขินอายว่า “ฉันก็ไม่รู้ว่าช่วงนี้มีคู่รักย้ายเข้ามาหรือเปล่า ติดกันหลายคืนแล้วมีแต่เสียงนี้”

ฟางเหยียนเป็นผู้ชาย ถึงแม้ไม่เคยมีเรื่องระหว่างชายหญิง แต่เขารู้ดีมากว่านี่เป็นเสียงอะไร

มองเย่ชิงหยู่ที่สวยงาม จู่ๆฟางเหยียนก็มีความคิดที่ผู้ชายควรจะมีขึ้นมา นี่น่าจะเป็นครั้งที่เขาปกติที่สุด และก็เป็นช่วงปกติของผู้ชาย เขาเข้าใกล้เย่ชิงหยู่อย่างช้าๆ บนร่างกายของเย่ชิงหยู่หอมมาก แม้แต่ลมหายใจที่เป็นจังหวะของเธอก็ยังมีความหอม

มองฟางเหยียนที่ค่อยๆเข้าใกล้ตัวเอง หัวใจของเย่ชิงหยู่ค่อยๆเต้นเร็วขึ้น

เธอปิดตาลง ช้าๆ รอการกระทำต่อไปของฟางเหยียน

ถึงแม้จะตื่นเต้นอยู่บ้าง แต่พวกเขาคือสามีภรรยา ได้เวลาที่ควรทำเรื่องที่ระหว่างสามีภรรยาควรทำแล้ว