จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 703 หาเรื่องใส่ตัว จนเผาทำลายตัวเอง
นักปราชญ์คุยกับคนพาลไม่รู้เรื่อง คำพูดนี้เอาไปใช้เปรียบเปรยแก๊งซินหงได้ดี ส่อความหมายได้สมจริง ถ้าไปเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของแก๊งซินหงเข้า พวกเขาไม่สนใจหรอกว่าคุณจะเป็นลูกคนรวยจากที่ไหน ล้วนสามารถถูกทำให้หายไปจากอันสวยงามนี้ได้ทั้งสิ้น
ถ้าไม่รู้จักหูจิงเหว่ยก็แล้วไป ตอนนี้ได้รู้แล้วว่าไอ้อ้วนหูกางคนนี้คือหูจิงเหว่ย เหล่าลูกคนรวยหนุ่มสาวก็เคารพเขากันใหญ่ อย่างน้อยก็ไม่กล้าว่าร้ายแล้ว เพราะปากจะหาเรื่องมาให้ได้ ไม่มีใครโง่ มาหาเรื่องคนรับผิดชอบแก๊งซินหงตอนนี้ ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย ต่อให้ทางตระกูลจะปล่อยเขาไป แต่หูจิงเหว่ยมีหรือจะปล่อยเขาไป?
หูจิงเหว่ยพอใจกับการเคารพนบน้อมของเหล่าคนรวยของหนานหลิง ท่าทางมองเย่อหยิ่งมองคนอื่นต่ำนั้น เหมือนกับฮ่องเต้สมัยโบราณกวาดสายตามองดูราษฎร มีความเป็นเหมือนกับฮ่องเต้ พวกลูกคนรวยที่ถูกเขากวาดสายตามองไปนั้น ต่างก็พากันโน้มตัว ไม่กล้าสบตา ต้องบอกเลยว่า ท่าทางเสแสร้งพวกนี้ ถือว่าได้ผลดี
“เหล่าคนรวยของหนานหลิงก็ไม่เท่าไรนี่หว่า！”
คำพูดเดียว ก็ทำให้เหล่าคนรวยอับอายเกินทน แต่ก็ไม่กล้าตอบกลับ ได้แต่กัดฟันแน่นแล้วกลืนความโกรธลงไป！
ครั้งนี้ พวกเขารู้สึกว่าอัดอั้นตันใจมาก ใช่แล้ว ต่างก็เป็นคนรวยกันทั้งนั้น เคยได้เหยียบย่ำคืนอื่นอย่างตามใจ แต่ว่าตอนนี้ ถูกคนอื่นเหยียบย่ำอย่างโหดเหี้ยม แต่ไม่มีแม้กระทั่งโอกาสที่จะต่อต้าน เพราะคนคนนั้นพวกเขาหาเรื่องด้วยไม่ได้จริงๆ ！
ว่ากันว่า ต่อให้คนนอกจะเก่งแค่ไหน ก็สู้คนเจ้าถิ่นไม่ได้ แต่หูจิงเหว่ยเป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ บีบจนพวกเขาแทบจะหายใจไม่ได้ ส่วนพวกเขาก็เป็นได้แค่เจ้าถิ่นที่กลัวจะปอดแหก
พูดได้ว่า หูจิงเหว่ยพูดแค่คำเดียว เหล่าคนรวยสูงส่งพวกนี้สามารถสูญเสียทุกอย่างได้ตลอดเวลา！
นี่ก็คือพลังของคนที่เก่งกว่า สามารถยึดเอาสิ่งที่พวกเขาภาคภูมิใจไปได้ตลอดเวลา
ตอนนี้ทุกคนล้วนรู้สึกเสียดาย เสียดายที่อยากจะเข้ามาเห็นเรื่องสนุกพวกนี้ แล้วก็ถูกคนอื่นเหยียบย่ำเอา นี่มันเรียกว่าหาเรื่องให้ตัวเองเสียหน้า！ ในใจของพวกเขาก็แอบสาบานไว้ว่า หลังจากนี้ถ้ามีเรื่องอะไรจะไม่เข้าไปยุ่งอีกแล้ว！
แต่สำหรับคนนอกพื้นที่อย่างคุณชายหู ที่เข้ามาบุ่มบ่ามแบบนี้ ถึงแม้จะเพิ่งเคยมาที่หนานหลิง แต่เขาก็ได้มีจิตคิดอยากจะได้หลินถงมานานแล้ว จนอยากจะมีไว้ครอบครองเสียตอนนี้ เมื่ออยู่ตำแหน่งสูงส่งแบบเขา ความสวยความงามบ้านๆ ทั่วไป ไม่เข้าตาเขาหรอก ส่วนผู้หญิงในอ้อมกอดของเขาในตอนนี้ ก็คือดาราที่กำลังดังกระฉ่อนในตอนนี้
แต่ว่าตอนนี้ เขากลับรู้สึกว่าผู้หญิงในอ้อมกอดตนเองตอนนี้ไม่หอมแล้ว！
จริงๆ แล้วไม่ว่าจะมีสาวสวยซ่อนไว้ที่ไหน หรือมีผู้หญิงเป็นดารานั้น สำหรับหูจิงเหว่ยแล้ว จะมีหรือไม่มีก็ได้ ทำไมจะต้องบากบั่นมาจนถึงหนานหลิง เพียงเพราะสืบได้ว่าสาวงามหลินถงเป็นแขกประจำของเขตคฤหาสน์หุบดอกพีช ตอนแรกยังนึกว่าหลินถงมีอะไรผิดปกติ เพราะเขตคฤหาสน์หุบดอกพีชเป็นถึงสถานที่เสพสุขของเหล่าลูกคนรวย แต่หลังจากที่สืบข่าวแล้ว ถึงรู้ได้ว่า หลินถงไม่อยู่ที่ตระกูลถังก็อยู่ที่เขตคฤหาสน์หุบดอกพีชเท่านั้น ที่นี่ได้กลายเป็นบ้านหลังที่สองของเธอแล้ว แน่นอนว่า ไม่มีใครเห็นว่าเธอเคยพาผู้ชายอื่นกลับมานอนด้วยเลย
และที่เขามาปรากฏตัวที่เขตคฤหาสน์หุบดอกพีชนั้น ก็เผื่อว่าจะได้พบกับหลินถง ถ้าได้พบเข้าจริงๆล่ะ?
แต่หลายวันติดกันมานี้ เขาไม่ได้พบกับหลินถงเลย แต่พอหลังจากที่ได้ผู้หญิงที่เป็นดาราคนนั้นแล้ว แล้วหลังจากพามาที่เขตคฤหาสน์หุบดอกพีช กลับได้พบเจอกับผู้หญิงในอุดมคติของเขาที่ใฝ่ฝันมานาน
แต่หลินถงที่มีท่าทางออดอ้อน เดินผ่านตัวเขาไปอย่างไม่มองอะไรเลยนั้น เขาก็ได้อึ้งนิ่งไป หลินถงยังคงสวยอยู่เหมือนเดิม สวยจนทำเอาใจคนแตกสลาย สวยจนทำให้คนลุ่มหลงมัวเมา
แต่！
ผู้ชายข้างๆ เธอนั้น คือใครกัน！
ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะอยากตาย ไม่ว่าจะเทียบกันด้านไหน เขาจะสู้กับตนเองได้หรือ? ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ตนเองเพิ่งได้เป็นคนรับผิดชอบแก๊งซินหงในอขตซีหนาน แค่จุดนี้ก็เพียงพอให้หูจิงเหว่ยได้โม้ไปทั้งชีวิตแล้ว！แต่ไอ้หมอนั่น เสื้อผ้าที่แต่งตัวยังไม่ถึง300หยวนเลย กระจอกสิ้นดี จะเทียบกับเขาได้อย่างไรกัน?
หรือว่าหลินถงจะเป็นแม่พระลงมาเกิด? ถึงได้ชอบคนกระจอก?
เพราะอะไรกัน？
หรือว่าชอบที่เขาอ่อนแกไม่เอาไหน?
ท่าทางของเขาที่ใกล้จะตายแบบนั้น เรื่องบนเตียงจะทำไหวหรือ?
พอนึกถึงที่เขาเป็นคนใหญ่โตขนาดนี้ แต่ยังสู้ไอ้กระจอกคนเดียวไม่ได้ ในใจหูจิงเหว่ยก็เจ็บปวด ในเมื่อทำให้หูจิงเหว่ยปวดใจ หูจิงเหว่ยก็จำเป็นจะต้องปลดปล่อยความโกรธออกมา และตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่เขาจะได้แสดงฝีมือให้สาวสวยได้ยิ้มชมเสียหน่อยแล้ว！
ไฟโกรธได้พุ่งขึ้นหัวทันที ได้รับความเยินยอเคารพมามากมาย เขาได้เย่อหยิ่งหลงมันไปแล้ว ได้มีความกล้าออกมามากมาย พลังความโอหังพวกนี้ ทำให้เขาเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ผู้ชายไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ล้วนอยากจะมีคนมาให้ความสำคัญ ดีที่สุดคืออยากมีคนมาเคารพให้เกียรติ！
และตอนนี้ หูจิงเหว่ยทำได้แล้ว ความรู้สึกที่ได้เป็นเจ้าคนนายคน ทำให้อารมณ์ของเขายิ่งร้อนขึ้นง่าย สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกฮึกเหิมมากกว่าเดิมนั้นก็คือ กระทืบไอ้หมอนั่นสักยก จากนั้นก็ได้ร่วมรักกับสาวสวยอย่างหลินถง ช่างเป็นความสุขในชีวิตจริงๆ ！
แต่！
สิ่งที่ทำให้หูจิงเหว่ยโมโหก็คือ ทุกคนล้วนมองเขาเป็น “เจ้านาย” ล้วนตั้งใจนบนอบต่ออำนาจของตนเองอยู่ แต่ไอ้หมอนั่นกลับพาตัวหลินถงเข้าไปในรถCayenneโดยไม่สนใจสายตาใครเลย
เขาโกรธจนหน้าเขียว！
ใช่！
เป็นถึงหูจิงเหว่ย คนรับผิดชอบของแก๊งซินหงในเขตซีหนาน กลับถูกไอ้กระจอกไม่เห็นหัว！
“บัดซบ！ นี่มึงตาบอดหรือหูหนวกกันแน่วะ ไม่ได้ยินว่ากูกำลังพูดหรือไง?”
วางมาด！อีโก้สูง！ไม่สนหน้าใคร！
นี่ก็คือมาดของการเป็นหัวแก๊งซินหงคนใหม่！
จากที่หูจิงเหว่ยพูดออกไป รอบๆ ก็มีคนชุดดำโผล่ออกมามากมาย คนชุดดำพวกนั้นทำท่าทางเหมือนกัน รูปร่างสูงใหญ่ ดูก็รู้ว่าฝึกฝนมาเป็นเวลานาน ไม่นานก็เข้ามาล้อมรถของหลินถงไว้แล้ว
เหล่าคนรวยที่มาล้อมดู ก็อึ้งพูดไม่ออกอีกครั้ง！การปรากฏตัวของคนชุดดำพวกนี้ มันไม่มีวี่แววอะไรมาก่อนเลย บนตัวพวกเขาเต็มไปด้วยรังสีการฆ่า มีแต่จะเพิ่ม ไม่มีลดลง ดูก็รู้ว่าได้มาจากการที่ต่อยตีกันบ่อยครั้ง ราวกับแค่ส่งสายตาเดียว ก็สามารถข่มขู่คนธรรมดาทั่วไปได้
แต่ว่า！
ฟางเหยียนเป็นคนธรรมดาอย่างนั้นหรือ?
ถ้าจะเทียบรังสีการฆ่า ฟางเหยียนถือว่าเป็นโคตรเหง้าของพวกนั้นเสียด้วยซ้ำ
ในเหตุการณ์ คนที่นิ่งที่สุดก็คือฟางเหยียนและหลินถง คนอื่นๆ ไม่รู้ตัวตนของฟางเหยียนก็ไม่เป็นอะไร แต่หลินถงนั้นรู้ดี อู๋หมิงเก่งมากใช่ไหม? ในบรรดาคนที่หลินถงรู้จัก ถือว่าเป็นคนที่ไม่มีใครสู้ได้ แต่สุดท้ายน่ะหรือ? ก็ไปหาเรื่องกับฟางเหยียน ตายไม่รู้จะตายอย่างไรแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น ตอนนี้บนหลุมฝังศพคงจะมีหญ้าขึ้นสูงเป็นเมตรแล้วล่ะมั้ง！
ตอนนี้ล่ะดี กลับมีคนมาหาเรื่องฟางเหยียนเสียนี่！
ดวงกุดจริงๆ ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อหรือไง！
คนที่มีสมองล้วนรู้ได้ ไปหาเรื่องใครก็ได้ ที่ไม่ใช่ฟางเหยียน แม้แต่เพลิงเสวน ที่เป็นองค์กรเก่าแก่ที่มีรากฐานซับซ้อนมากมาย ก็ยังไม่กล้ามาหาเรื่องฟางเหยียนง่ายๆ เลย ได้แต่แอบใช้แผนการชั่วๆ เท่านั้น
แล้วหูจิงเหว่ยจะสักแค่ไหนกันเชียว?
แก๊งซินหงแล้วอย่างไรกันเชียว？
อยู่ในสังคม ก็ถือว่าสามารถข่มขู่เหล่าตระกูลคนรวยต่างๆได้ แต่ต่อหน้าหยินเหมิน ไม่มีสิทธิ์แม้จะพูดเสียด้วยซ้ำ ถ้าอยากจะกำจัดแก๊งซินหง ก็แค่เสียกำลังเท่านั้น ในขอบเขตที่ยังไม่มีผลต่อการเสียผลประโยชน์ใด ทุกคนก็อยู่เป็นสุข ถ้าเกี่ยวข้องผลประโยชน์เมื่อใด ก็มีแต่ต้องคุยกันด้วยอาวุธ เลือดจะไหลนองเป็นสายน้ำเท่านั้น
เป็นแค่คนรับผิดชอบในเขตซีหนานเล็กๆ เท่านั้น จะอวดเก่งไปทั้งแผ่นดินเลยหรือไง? คิดว่าตัวเองเก่งที่สุดงั้นหรือ?
ถ้าจะเทียบฐานะ ฟางเหยียนถือว่าเป็นโคตรเหง้าของหูจิงเหว่ย！
เกียรติยศของเขานั้น ในประเทศหวา ถือว่าดังระดับประเทศ！
แล้วเขาภาคภูมิใจไหม?
ไม่！
วางตัวต่ำจนใครๆก็สามารถเหยียบย่ำได้！
คนก็เป็นแบบนี้ พอได้ดีก็พาลูกน้องได้ดีไปด้วย ตอนที่ในมือยังไม่มีอำนาจนั้น ก็สำเหนียกตัวเอง พอมีอำนาจในมือบ้าง ก็อยากจะให้โลกนี้มองตัวเองเป็นใหญ่ จนลืมกำพืดไปจนสิ้น คนแบบนี้มักมีจุดจบที่ไม่ค่อยดีทั้งนั้น
หาเรื่องใส่ตัว จนเผาทำลายตัวเอง นี่ก็คือสิ่งที่บอกความเป็นพวกเขา！