จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 717 หลินถงตายแล้ว
เร็ว!
เร็วมากๆ เร็วมากๆจนไม่ทันได้ตั้งตัว
ซุ่มยิง และเป็นการซุ่มยิงด้วยปืนไรเฟิลที่มีความสามารถในการเจาะเกาะ!
กระสุนยิงทะลุหน้าอกของหลินถง และกระสุนก็ไม่หยุด มันเหมือนกับเข็มที่แทงทะลุกระดาษใบหนึ่ง พลังของกระสุนทะลุหัวใจของหลินถงอย่างรวดเร็ว และตรงเข้ามาที่ฟางเหยียน เมื่อกระสุนพุ่งเข้ามาถึงข้างหน้าฟางเหยียน เขาใช้สองนิ้วหนีบกระสุนเอาไว้ทันที และมันก็ไม่สามารถพุ่งไปข้างหน้าได้อีก
เอือก!
ร่างของหลินถงสั่นไหว เลือดพุ่งออกมาราวกับน้ำพุ และร่างกายของเธอก็สั่นอย่างรุนแรง และพลังชีวิตของเธอก็ค่อยๆหายไปอย่างรวดเร็ว
“หลินถง!”
ฟางเหยียนอยากจะอุดรอยแผลที่หน้าอกของหลินถง แต่หลินถงส่ายหัวและปฏิเสธ
เธอฝืนยิ้มออกมา และพูดอย่างติดๆขัดๆ:”ฉันหนาวมาก รู้สึกหนาวมากๆ อ้อมกอดของคุณชั่งอุ่นจริงๆ”
“อย่าพูดอีก ฉันยังช่วยเธอได้!”สีหน้าของฟางเหยียนเริ่มประหม่า
หลินถงยิ้มด้วยความพอใจ พูดด้วยน้ำเสียงอิดโรย:”ได้เป็นผู้หญิงของคุณในชาตินี้ มันคุ้มแล้ว……”
ทันทีที่พูดจบ หลินถงอยากจะเอื้อมมือไปจับมือของฟางเหยียน แต่มือของเธอก็หล่นลงมาอย่างแรง
จนกระทั่งหลินถงเสียชีวิต เธอไม่สามารถจับมือของฟางเหยียนได้เลย
แต่เธอมีความสุข เพราะคนที่อยู่ข้างเธอในช่วงสุดท้ายของชีวิตคือฟางเหยียน และฟางเหยียนก็คือคนที่เธอรักมากๆ การเสียชีวิตอยู่ในอ้อมกอดของคนที่ตัวเองรักมากๆ มันเป็นจุดหมายปลายทางสุดท้ายของเธอ
ฟางเหยียนมองดูรอยแผลจากกระสุนที่หน้าอกของหลินถง สีหน้าของเขายิ่งอยู่ก็ยิ่งเย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ อันที่จริงเขาสามารถยับยั้งไม่ให้หลินถงมายืนบังกระสุนแทนตัวเอง แต่เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาไม่ทันได้ระมัดระวังตัวเลย!
เมื่อร่างกายของหลินถงค่อยๆเย็นลงในอ้อมกอดของเขา หัวใจที่นิ่งสงบของเขาเหมือนโดนเข็มทิ่มแทงอย่างแรง เขารู้สึกว่ากำลังสูญเสียบางอย่างไป
ฟางเหยียนไม่ใช่คนที่มีอารมณ์อ่อนไหว นอกจากเย่ชิงหยู่ที่สามารถทำให้หัวใจที่สงบนิ่งของเขาอ่อนไหวแล้ว หลินถงกลายเป็นผู้หญิงคนที่สองที่ทำให้หัวใจของเขาอ่อนไหวได้
ไม่มีเหตุผลอื่นเลย เหตุผลที่ทำให้เขาอ่อนไหว เพราะผู้หญิงคนนี้ยอมตายแทนเขา! และตายต่อหน้าเขา!
เขาตระหนักได้ดีถึงความรู้สึกที่ตัวเองไม่สามารถปกป้องคนที่อยู่รอบข้างได้!
ไม่ เขาไม่ต้องการความรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกแบบนี้ไม่เหมาะสมกับเขาเลย!
“หลินถง คุณรอหน่อย เดี๋ยวฉันจะส่งเขาลงไปเป็นเพื่อนคุณ!”ฟางเหยียนเปลี่ยนความอ้างว้างในใจเป็นความโกรธ และรังสีฆ่าฟันก็แพร่กระจายออกไปทันที
เมื่อโจมตีสำเร็จ มือปืนแทบไม่ลังเลเลย และเขาก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆ ด้วยความร่าเริงและอารมณ์ดี!
“จอมพลโผ้จวินที่คนพูดถึงว่าเก่งนักเก่งหนา มีฝีมือแค่นี้เองเหรอ ฮ่าๆๆๆ……”ชายสวมหน้ากากยิ้มออกมาอย่างโหดเหี้ยมและตะโกนทันที:”ที่รัก คุณตายตาหลับได้แล้ว เพราะเขาตายแล้ว แต่……อยู่ในนรก ช่วยดูแลหนูซวงให้ดีๆด้วย เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ
เมื่อนึกได้ว่าตัวเองเป็นคนสังหารจอมพลโผ้จวินของประเทศหวา เขาตื่นเต้นดีใจมากๆไม่น้อยกว่าตัวเองได้น้ำไร้หน้า เพราะเขาคือผู้ชายเยี่ยงเทพของประเทศหวา โลกภายนอกมีคนนับไม่ถ้วนให้เงินรางวัลและตำแหน่งต่างๆเพื่อแลกกับศีรษะของจอมพลโผ้จวิน แต่ในเวลานี้ เขาโดนตัวเองฆ่าตายแล้ว!
ไม่เพียงได้แก้แค้น และยังได้เงินรางวัลที่คาดไม่ถึงอีกด้วย ดูเหมือนเขาตระหนักได้ว่าชีวิตของเขากำลังเดินถึงจุดสูงสุดแล้ว
เขารู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจอมพลโผ้จวิน แต่คนเพียงคนเดียวจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์? คุณสามารถแข็งแกร่งมากกว่าปืนไรเฟิลเหรอ? ปืนไรเฟิลซุ่มยิงอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร ก็สามารถทะลุแผ่นเหล็กหนาถึงสามเซนติเมตร และมันก็ยังเป็นกระสุนเจาะเกราะด้วย ถึงแม้หลินถงยืนบังเขาไว้ก็ไม่มีประโยชน์?
กระสุนทะลุผ่านร่างกายของหลินถง แน่นอนว่ากระสุนก็ต้องทะลุเข้าไปในร่างกายของจอมพลโผ้จวินอย่างแน่นอน
เขาจะกลายเป็นคนที่ได้รับเกียรติและยกย่องจากทุกคน เพราะเขาฆ่าเทพแห่งประเทศหวาสำเร็จ!
และตอนนี้ เขากลายเป็นผู้ชายที่เอาชนะเทพได้แล้ว!
เขาตื่นเต้นดีใจมากๆ!
เมื่อชายสวมหน้ากากเดินเข้าไปใกล้ๆฟางเหยียนเรื่อยๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาก็ต้องหยุดชะงักทันที เขารู้สึกถึงอันตราย เขาไม่ลังเลและรีบวิ่งหนีทันที!
อันตราย!
อันตรายมากๆ!
ในความมืดที่เงียบสงัด แต่กลับทำให้ชายสวมหน้ากากรู้สึกกดดันมากๆ
ทันใดนั้น ก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นในความมืด มันเป็นดวงตาคู่หนึ่งที่แดงก่ำ เป็นดวงตาคู่หนึ่งที่สามารถกลืนโลกทั้งใบได้ ถ้าคุณสังเกตดีๆ ในดวงตาสีแดงก่ำนั้นมีน้ำตาไหลออกมาหลายหยด เมื่อน้ำตาไหลออกมาจากดวงตา มันก็ระเหยกลายเป็นไอจางๆ และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
“มีฝีมือแค่นี้เหรอ?”
ทันทีที่เสียงหายไป ชายสวมหน้ากากก็กรีดร้องออกมาทันที ร่างกายของเขาเดินเซออกไปหลายก้าว สุดท้ายก็คุกเข่าลงกับพื้น!
“อ๊าก……”
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเหมือนหมูโดนเชือดก็ดังขึ้น”ขาสองข้างของฉัน!”
“ตาแก่จาง ฉันน่าจะเดาออกเร็วกว่านี้ว่าเป็นคุณ!”น้ำเสียงของฟางเหยียนเย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้บรรยากาศโดยรอบก็เย็นลงเรื่อยๆ และอุณหภูมิก็ติดลบอย่างรวดเร็ว
ชายสวมหน้ากากไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงเสียขาทั้งสองข้างไป แต่เขารู้สึกว่าตั้งแต่หัวเข่าลงไป ไม่มีความรู้สึกอีกแล้ว และเขาก็พยายามดิ้นรนและคลานไปข้างหน้า เมื่อเทียบกับความตกใจที่ต้องสูญเสียขาไป แต่เขารู้สึกหวาดกลัวมากกว่า
ระเบิดไม่สามารถเอาชีวิตของจอมพลโผ้จวิน กระสุนเจาะเกราะก็ไม่สามารถฆ่าเขาได้ ไม่เพียงไม่สามารถแก้แค้นได้ และยังต้องเอาชีวิตตัวเองมาแลกอีกด้วย เขารู้สึกไม่พอใจ แต่เรื่องทั้งหมดก็เกิดขึ้นแบบนี้จริงๆ
มือขวาของฟางเหยียนขยับเบาๆ ก็มีก้อนหินพุ่งออกไปทันที ชายสวมหน้ากากก็กระแทกกับพื้นอย่างแรง และกรีดร้องออกมา:”อ๊าก……มือของฉัน มือของฉัน!”
“คลานมานี่!”
เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ทำลายความหวังสุดท้ายในจิตใจของชายสวมหน้ากากทันที เขาไม่กล้าแม้แต่คิดจะหลบหนี ทำได้เพียงร้องคร่ำครวญและคลานไปหาฟางเหยียน ทุกก้าวที่เขาคลานไป ก็มีเลือดสดไหลเต็มพื้น เมื่อเขาคลานไปข้างหน้าหลายเมตร เกือบจะทำให้เขาเสียเลือดมากจนเกิดอาการช็อก แต่เขาทำได้แค่เพียงคลานอย่างเดียว และคลานไปข้างหน้าเรื่อยๆ
“คุณคิดหรือยังว่าอยากตายยังไง?”
ชายสวมหน้ากากตัวสั่น เงยหน้าขึ้นด้วยความงงงวย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จนถึงตอนนี้เขาพึ่งจะเข้าใจ ตัวเองล่วงเกินผู้ชายที่อันตรายขนาดนี้ ความแค้นของสำนักไร้หน้าคงแก้แค้นไม่ได้แล้ว และเขาก็กำลังจะกลายเป็นศพ
“มองดูเธอสิ เธอคือหนูซวงที่คุณชอบมากๆ แต่คุณกลับฆ่าเธอ!”
ชายสวมหน้ากากมองไปที่หลินถง น้ำตาก็ไหลออกมา จู่ๆเขาก็ร้องไห้ออกมาทันที:”หนูซวง ปู่จางผิดต่อเธอจริงๆ ผิดต่อเธอจริงๆ”
ตูม!
ฟางเหยียนยกมือขึ้นมาและโจมตี ทำให้ชายสวมหน้ากากกระเด็นออกไปอีกครั้ง แต่เขาก็รีบลุกขึ้นมา ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงร้องไห้
“ทำไมคุณต้องฆ่าเธอ!”ฟางเหยียนถามเขาทีละคำ
“ฉันไม่เคยคิดอยากจะฆ่าเธอ แต่คนที่สมควรตายคือคุณ!”ตาแก่จางชี้ไปที่ฟางเหยียนด้วยความโกรธ:”หลังจากฆ่าล้างสำนักไร้หน้า ฉันควรมาแก้แค้นให้สำนักไร้หน้าก่อนหน้านี้แล้ว แต่ทำไมคุณต้องปรากฏตัวด้วย? ทำไมต้องปรากฏตัวพร้อมหนูซวงด้วย?ทำไม? หลังจากรู้ว่าคุณเป็นใคร ฉันก็อยากจะแก้แค้นด้วยการฆ่าคุณตลอดเวลา”
“แต่คุณทำให้ฉันหยุดการแก้แค้นไปก่อน นั่นก็เป็นเพราะน้ำไร้หน้าของสำนักไร้หน้า คุณน่าจะขอบคุณน้ำไร้หน้า ถ้าไม่มีมัน เมื่อวานคุณก็คงกลายเป็นศพแล้ว วันนี้คุณคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ และมาถามฉันแบบนี้”
“แท้จริงแล้ว การแก้แค้นให้สำนักไร้หน้าเป็นเหตุผลแรก ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ฉันต้องการน้ำไร้หน้า แล้วเอามันไปเจรจาข้อตกลงกับเพลิงเสวน เจรจาเงื่อนไขที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธและได้ตำแหน่งที่สูงส่ง และทุกอย่างก็อยู่ในแผนการของฉัน แต่คิดไม่ถึงจริงๆ เป็นเพราะคุณคนเดียว ทำลายแผนการทุกอย่างของฉัน!”
“ฟางเหยียน คุณต่างหากที่ทำให้หลินถงต้องตาย!”
“ถ้าคุณยอมมอบน้ำไร้หน้าออกมาตั้งแต่แรก หลินถงก็คงไม่ต้องตาย เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ ทำไมเธอต้องโดนคุณหลอกใช้ แม้แต่ยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อคุณ ดังนั้น คุณต่างหากที่ทำให้หลินถงต้องตาย คุณเป็นปีศาจ ปีศาจที่ฆ่าคน!”
“แค่กๆๆ……”
ตาแก่จางระบายความโกรธที่อยู่ในใจออกมา เขาพูดด้วยความตื่นเต้นและไอออกมา ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ มันก็ไม่สามารถปิดบังความเกลียดชังและความโกรธในใจของเขาได้
ฟางเหยียนมองดูหลินถงที่หลับอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างเงียบๆ และเขาก็รู้สึกรับไม่ได้กับเรื่องนี้จริงๆ เพราะคนใกล้ชิดของเธอ เป็นคนที่ฆ่าเธอจนเสียชีวิต ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ เธอคงจะสิ้นหวังมากๆ?
มีคนมักพูด ไม่สามารถทำให้คนๆหนึ่งทำงานถวายชีวิต น่าจะเป็นเพราะผลประโยชน์ที่ให้เขายังไม่พอ!
และตาแก่จางซ่อนตัวเพื่อทำให้ฟางเหยียนวางใจ และแผนการต่างๆที่เขาได้ทำลงไป ทำให้หลินถงโดนหลอกใช้และไม่รู้อะไรเลย เขาเพียงแค่ต้องการน้ำไร้หน้า และเอาไปเจรจาข้อตกลงกับเพลิงเสวน ตั้งแต่ต้นจนจบ หลินถงในสายตาของตาแก่จาง เป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่ง และเป็นหมากที่เขาไม่เต็มใจ แต่ก็จำเป็นต้องหลอกใช้!