จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 813 กลอุบายชั่วร้าย
“ประธานหลัว ผมไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเขาจะเล่นกันแบบนี้ คนจากสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงพูดอย่างชัดเจนว่าประธานเย่ชอบความสงบ บวกกับความเอาใจใส่ที่ดีของคนรักของประธานเย่ที่มีต่อท่าน ผมคิดว่าเขาคงไม่ทำอะไรไม่ดีกับประธานเย่ ดังนั้นผมจึงออกคำสั่งหยุดรับจองห้องพักทั้งหมดในคืนนี้ เพียงเพื่อให้ประธานเย่ได้รับความเงียบสงบเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือทางธุรกิจ”
หลัวเทียนเยว่มองไปที่ผู้จัดการล็อบบี้แล้วส่ายหัวเล็กน้อย ความโกรธไม่สามารถแก้ปัญหาได้
นอกจากนี้ผู้จัดการล็อบบี้ก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าเขาอยู่ที่นี่เขาก็จะทำแบบเดียวกับเขาอย่างแน่นอน บางทีอาจจะทำดีกว่าผู้จัดการล็อบบี้ถึงหมื่นเท่า ท้ายที่สุดแล้วเย่ชิงหยู่เป็นคนยังไง หลัวเทียนเยว่นั้นรู้ดี ถ้าพวกนั้นทำอะไรหลัวเทียนเยว่กลัวว่าอาจเป็นจุดจบที่ไม่ดี!
ดูเหมือนเขาจะเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเป็นวันนี้ นอกจากความร่วมมือที่พวกนั้นต้องการเจรจา บางทีอาจมีคนจงใจทำ และบุคคลนั้นต้องมาจากสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงอย่างแน่นอน อาศัยจังหวะที่เขาไม่อยู่แล้วพาเย่ชิงหยู่ออกไป
จุดประสงค์ของสิ่งนี้คืออะไร?
สมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงกล้าหาญจริงหรือ? ช่างกล้าหาญเหมือนเสือดาว!
ไม่รู้ว่าเย่ชิงหยู่เป็นคนยังไงเหรอ?
ทำไมเมียของผู้ชายคนนั้นกล้าลงมือ?
เบื่อหน่ายกับชีวิตเหรอ?
“ท่านพ่อ ฉันรู้สึกว่าพวกเรากำลังถูกคิดร้าย บางทีอาจเป็นศัตรูของท่านที่หาทางแก้แค้น?”
“ศัตรูของฉันไม่กล้าหาญมากนักหรอก หากพวกเขารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของประธานเย่ กลัวว่าพวกเขาจะผวาจนร้องไห้ ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาที่โรงแรมเทียนเยว่ ที่ฉันขอให้แกไปตรวจสอบข้อมูลของผู้ดูแลสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงไปถึงไหนแล้ว?”
“ท่านพ่อ หลังจากที่ฉันไปลองสืบถามดูหลายๆ ทางแล้ว สมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงก็มีปัญหาจริงๆ พวกเขาเป็นบริษัทจัดหางาน พูดง่ายๆ ก็คือพวกเขาเป็นบริษัทจอมปลอม โดยเฉพาะอุตสาหกรรมที่พวกเขาลงทุนในต่างประเทศ และแม้กระทั่งอุตสาหกรรมอื่นๆ ข้อมูลตัวเลขทำออกมาได้สวยงามมาก และมีความร่วมมือด้านการลงทุนกับบริษัทใหญ่บางแห่ง อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงบริษัทจอมปลอมเท่านั้น นอกจากนี้ฉันถามบางคนในสมาคมว่าทำไมพวกเขาจะเชื่อฟังคำพูดของสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิง แถมนังยอมรับการซื้อขายของพวกเขา หนึ่งในนั้นพูดเสี่ยงตายว่าพวกเขาถูกคุกคาม กล้าที่จะไม่เชื่อฟังจะฆ่าทิ้งทันที”
“แต่ฉันไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของพวกเขาคืออะไร แต่ก็ดูไม่ยากว่าพวกเขาน่าจะมีวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือจากการเป็นบริษัทที่มีแต่เปลือก จนถึงตอนนี้ฉันได้ยินข่าวว่าประธานเย่ถูกลักพาตัวไป ดูเหมือนฉันจะเข้าใจจุดประสงค์แรกของพวกเขาคือใช้ประโยชน์จากการเจรจาและความร่วมมือเพื่อฉวยโอกาสลักพาตัวประธานเย่ออกไป ส่วนเหตุผลที่พวกเขาเลือกโรงแรมเทียนเยว่นั้นฉันคิดไม่ออกจริงๆ”
หลังจากฟังคำพูดลูกชายของเขาแล้วหลัวเทียนเยว่ก็เงียบไป
มีจุดประสงค์เดียว ในเมื่อตอนแรกต้องการตัวเย่ชิงหยู่ แต่ทำไมพวกเขาถึงเลือกที่จะลงมือที่โรงแรมเทียนเยว่ด้วยใช้นิ้วเท้าคิดก็ยังรู้ว่ามีจุดประสงค์เดียวสำหรับการทำเช่นนี้ นั่นก็คือการแก้แค้น !
เขาถามตัวเองว่าคนที่เคยเกลียดชังเขามากไม่ใช่หายตัวไปแล้วเหรอ จะมีความเกลียดชังอันลึกซึ้งเพียงใดถึงต้องดึงเขาเข้าไปร่วมด้วย?
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาควรคิด สิ่งที่เขาควรคิดคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
“เรื่องนี้อย่าเพิ่งเปิดเผย หากมีเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง พวกเขาน่าจะไปได้ไม่ไกล ใช้กำลังทั้งหมดที่มีเพื่อค้นหาที่อยู่ของประธานเย่ จำไว้ว่าเรื่องนี้จะต้องไม่รั่วไหลออกมาไม่เช่นนั้นพวกเราจะพลาดจนถึงจุดหายนะที่แก้ไขไม่ได้เข้าใจไหม”
ทุกคนในล็อบบี้รู้สึกว่าบรรยากาศถูกแช่แข็งจนเย็นสุดขั้ว และไม่มีใครสงสัยว่าคำพูดของหลัวเทียนเยว่เกินจริง!
ทุกคนแยกย้ายกันไป เหลือเพียงหลัวเทียนเยว่และลูกชายของเขาซึ่งกำลังเหม่อลอย ราวกับว่าพวกเขาสูญเสียจิตวิญญาณไปแล้ว
ไม่มีใครรู้เส้นทางการเป็นนักฆ่าของพวกเขาสองคน!
“ท่านพ่อ จะบอกเรื่องนี้กับเขาดีไหม?”
สีหน้าของหลัวเทียนเยว่ดูไม่มีชีวิตชีวา เขาส่ายหัวเบาๆ “ให้ฉันคิดดูก่อน ”
“พ่อครับ มีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดดีไหม”
“พูดมาตรงๆ”
“เอาล่ะ แกควรไปตามหาด้วย เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ผิดพลาดอะไร จะดีมากถ้าผลลัพธ์ออกมาก่อนรุ่งสางในวันพรุ่งนี้ ไม่เช่นนั้น……” หลัวเทียนเยว่ยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่เช่นนั้น พวกเราอาจจะต้องจบเกมแล้ว!”
คืนนี้ที่จินโจวถูกกำหนดให้เป็นคืนที่ไม่หลับใหล!
— —
“พี่เฟิง เหมือนที่พี่พูดไว้จริงๆ มันเป็นไปตามที่คาดไว้ คนที่เพิ่งกลับมายืนยันแล้วว่าหลัวเทียนเยว่กำลังโกรธเหมือนหมาบ้าที่ตามหาใครสักคนในทั้งเมืองตอนนี้ แล้วพวกเราควรจะทำอย่างไรดี?” คำพูดของหลิวเฟิงเต็มไปด้วยคำสรรเสริญเยินยอ
“ควรทำอย่างไรงั้นเหรอ?” จางไห่เฟิงยิ้มเยาะ “ไม่เคยได้ยินแสงไฟภายใต้ความมืดเหรอ? เตรียมพร้อมในส่วนของตัวเองให้ดีก็พอ ไม่สิ นายสามารถไปบอกข่าวแก่ตระกูลจางได้แล้ว และบอกพวกเขาว่าเย่ชิงหยู่ไม่สามารถกลับมาได้แล้ว สิ่งต่างๆ พวกเขาจะรู้ว่าต้องทำอย่างไร รอให้ตระกูลจางมีปฏิกิริยา เราก็สามารถไปพบกับผู้หญิงเลวที่สิ้นหวังคนนั้นได้แล้ว!”
“รับทราบครับ”
——
ณ เมืองจินโจว บ้านตระกูลจาง
จางซื่อตงเคาะประตูห้องจางฉี่เหาแล้วพูดอย่างอารมณ์เสียว่า “พ่อครับ มีคนส่งวิดีโอให้ผม หลังจากที่ผมดูจบแล้ว ผมคิดว่าโอกาสมาถึงแล้วครับ!”
จางฉี่เหายังอยู่ในอาการงัวเงีย ถามอย่างมึนงงว่า “ตอนกลางคืนไม่รู้จักหลับไม่รู้จักนอน แกต้องการทำอะไร? โอกาสอะไรกำลังจะมาถึง? แล้วดูตอนนี้แกอายุเท่าไหร่แล้ว ยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้?”
เมื่อเขาพูดจบจางซื่อข่ายและภรรยาของเขาก็ปรากฏตัวขึ้นเช่นกันเมื่อเห็นพี่ชายคนโตและพี่สะใภ้และคนอื่น ๆ ทั้งสองก็ตกตะลึงครู่หนึ่ง แต่สังเกตสีหน้าตื่นเต้นของพวกเขาได้ไม่ยาก
จางฉี่เหาพูดอย่างเคร่งขรึม ” จางซื่อข่ายแกสองคนกำลังจะมาพูดถึงโอกาสนี้ด้วยหรือเปล่า?”
จางซื่อข่ายตกตะลึงสักครู่แล้วพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ใช่ครับพ่อ มีคนส่งวิดีโอมาให้ผม เรามีหวังที่จะเอาตงข่ายกรุ๊ปกลับคืนมาแล้วครับ!”
เอาตงข่ายกรุ๊ปกลับคืนมา?
คำพูดเหล่านี้ทำให้จางฉี่เหาหายจากอาการงัวเงียในทันที!
ตอนนี้ตงข่ายกรุ๊ปอยู่ในมือของเย่ชิงหยู่ แม้ว่าตอนนี้มันจะพัฒนาดีกว่าเมื่อก่อน แม้ว่าตระกูลจางของพวกเขาจะขึ้นเป็นตระกูลร่ำรวยอันดับต้นๆ ของเมืองจินโจวเพราะเหตุนี้ก็ตาม แต่ตงข่ายกรุ๊ปของพวกเขาถูกเย่ชิงหยู่ควบคุมไว้ในมือ ใครก็ต้องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่แล้วล่ะ!
จางฉี่เหาใช้ความพยายามอย่างมากในการเอาตงข่ายกรุ๊ปกลับมา แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จได้ เมื่อโอกาสมาถึงแล้วพวกเขาจึงสามารถนอนหลับฝันดีได้ในที่สุด!
จางฉี่เหาให้ลูกชายสองคนของเขาเข้ามาในห้องโดยไม่ลังเล ลูกชายทั้งสองแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดเล่นวิดีโอที่ได้รับ
ในวิดีโอมีบันทึกว่าเย่ชิงหยู่ไปที่โรงแรมเทียนเยว่เพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือทางธุรกิจ แล้วก็หายตัวไป ในท้ายที่สุดก็พบว่าเขาถูกมัดไว้กับหยางเซินเซินเลขาส่วนตัวของเธอ ในตอนท้ายของวิดีโอมีประโยคหนึ่งถูกทิ้งไว้
เย่ชิงหยู่ต้องตาย ตงข่ายกรุ๊ปเป็นของตระกูลจาง!
หลังจากดูวิดีโอจางฉี่เหาก็นิ่งเงียบไป
เหตุผลที่นิ่งเงียบไปคือใครเป็นคนส่งวิดีโอนี้มา? เหตุใดจึงชี้ให้เห็นว่าตงข่ายกรุ๊ปเป็นของตระกูลจาง ผู้อยู่เบื้องหลังได้ประโยชน์อะไรจากสิ่งนี้?
ภรรยาของจางซื่อตงพูดทำลายความเงียบ “พ่อคะ ครอบครัวของน้องสองก็ได้รับวิดีโอนี้เหมือนกัน ไม่ยากเลยที่จะเดาว่าคนที่ส่งวิดีโอนั้นต้องการช่วยเรา เราจะฟังพ่อว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป”
ภรรยาของจางซื่อข่ายยังย้ำอีกว่า “พ่อคะ สะใภ้ใหญ่พูดถูก เย่ชิงหยู่เป็นคนนอก หรือพ่อต้องการเห็นตงข่ายกรุ๊ปอยู่ในมือของคนอื่นเหรอคะ? ใช่ค่ะ ฉันต้องยอมรับว่าเธอมีความเฉียบแหลมทางธุรกิจและตงข่ายกรุ๊ปได้รับการจัดระเบียบอย่างดี แต่ตงข่ายกรุ๊ปเป็นของตระกูลจาง ไม่รู้เมื่อไหร่ว่าเธออาจจะเหยียบหัวพวกเราก็ได้นะคะ นี่คือโอกาสสำหรับตระกูลจาง โอกาสที่จะเอาตงข่ายกรุ๊ปกลับคืนมา”
จางซื่อข่ายพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “พ่อครับ ผมก็เห็นด้วยเพราะตงข่ายกรุ๊ปเป็นของเรา เมื่อตงข่ายกรุ๊ปกลับมาอยู่ในมือเราถึงจะเป็นตระกูลจางที่แท้จริง”
จางซื่อตงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า“ท่านพ่อ ท่านไม่เห็นว่าเย่ชิงหยู่ตอนอยู่ต่อหน้าผมหยิ่งผยองแค่ไหน ศักดิ์ศรีและความต่ำต้อยจะมีความสัมพันธ์กันได้อย่างไร? อย่าลังเลเลยตงข่ายกรุ๊ปต้องอยู่ในกำมือของเราแน่นอน อย่าเสียน้ำใจของคนที่หวังดีต่อเราเลย!”