จอมนักรบท้าโลก - จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 204 คนที่มีคุณธรรมสูงส่ง
ตระกูลหวางนั้นรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องทานอาหารค่ำมื้อนี้ เพื่อย้อนกลับไป‘สถานการณ์สงคราม’ สวีชงจึงจงใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง อย่ามาพูดเรื่องของปลอมหรือเรื่องบัตรสมาชิกอีกต่อไป ด้วยวิธีนี้พวกเขาก็จะไม่มีวันถูกเอาเปรียบแล้ว
สวีชงไอพร้อมกับยิ้มให้ทุกคนและพูดว่า “ใช่แล้ว ช่วงนี้มีละครที่ฮิตมากๆเลยนะครับ เรื่อง 《คุณพ่อ สวัสดี》ไม่รู้ว่าทุกคนได้ดูกันหรือไม่?”
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ติงฉี่ซานก็มีพลังฮึกเหิม
“เคยดูแล้ว เรื่องนั้นน่ะถ่ายทำดีมากๆเลย คนอย่างฉันที่ไม่ค่อยจะชอบดูโทรทัศน์ก็กลับชอบสุดๆไปเลย ฉันนั่งหน้าโทรทัศน์ตรงเวลาทุกวันเพื่อที่จะรอมันฉายตอนล่าสุดเลยนะ”
ติงเมิ่งเหยนมองบนให้กับเขา ในใจได้แต่พูดว่าเรื่องแบบนี้มันมีอะไรน่าภูมิใจนักหนา
สวีชงยิ้มและถามว่า “ลุงติง ไม่ทราบว่าลุงชอบตัวละครไหนมากที่สุดครับ?”
ติงฉี่ซานมีความสุข “ยังจะต้องพูดอีกเหรอ？แน่นอนว่าต้องเป็นลูกสะใภ้แห่งชาติ–หลิงเหยา！อั๊ยยะ ฉันล่ะอยากจะบอกอะไรให้นะ เด็กผู้หญิงคล้ายตุ๊กตานั่นน่ะ ทั้งน่ารักแล้วก็มีคุณธรรม ถ้าฉันยังหนุ่มยังแน่นอายุสักสามสิบล่ะก็ ป่านนี้ไปตามจีบเธอแล้ว”
ขณะที่ฟัง ติงเมิ่งเหยนก็รู้สึกถึงความไร้สาระนี่ อดไม่ได้ที่จะแอบหยิกพ่อของเธอ ติงฉี่ซานที่เจ็บปวดร้องออกมาอย่างผิดปกติ
สวีชงที่นั่งตรงข้าม หัวเราะเยาะแบบลับๆ
ได้เหยื่อแล้ว！
สวีชงจงใจหยิบแผ่นดิสก์ออกจากกระเป๋าของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “พ่อครับ คุณลุงครับ พวกท่านดูแล้วคิดว่านี่คืออะไร？”
สายตาของทุกคนมารวมกันและเห็นว่าเป็นแผ่นดิสก์ที่มีพร้อมด้วยลายเซ็น
ชื่อนั้นคือหลิงเหยา! ! !
ติงฉี่ซานเบิกตากว้างและถามอย่างรีบเร่งว่า “หลานชาย นี่เป็นลายเซ็นของหลิงเหยาจริงๆเหรอ？”
“แน่นอนครับ”
“นี่นายเอามาได้ยังไงกันน่ะ？”
สวีชงยิ้มและตอบกลับไปว่า “มันก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกครับ พอดีเมื่อวันก่อนหลิงเหยามาทำกิจกรรมที่บริษัท ผมก็ได้โต้ตอบกับเธอในฐานะแขกคนพิเศษน่ะครับ ก็เลยมีข้อมูลติดต่อเอาไว้ แถมยังได้รับแผ่นดิสก์พร้อมลายเซ็นอีกด้วย”
โต้ตอบ？
ข้อมูลติดต่อ？
แผ่นดิสก์ที่มีลายเซ็น！
ทุกๆคำพูดนั้นอยู่ในใจของติงฉี่ซาน นั่นทำให้เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ที่อิจฉาสุดๆ
แผ่นดิสก์ยังไม่เท่าไหร่ แต่ที่สำคัญเลยก็คือข้อมูลติดต่อของหลิงเหยา！
จะมีสักกี่คนที่ได้ติดต่อกับดาราดังขนาดนี้ จะมีกี่คนที่ฝักใฝ่ในเรื่องนี้？แม้แต่ชายสูงอายุอย่างติงฉี่ซานเองก็อยากจะมีบ้าง
สวีชงมองแผ่นดิสก์ให้แก่หวางจื้อหรง พร้อมกับพูดว่า “พ่อครับ นี่เป็นของขวัญชิ้นที่สองที่ผมจะให้พ่อ ท่านวางใจได้ นี่ไม่ใช่ของปลอมอย่างแน่นอน ลายเซ็นนี้ถูกเซ็นโดยหลิงเหยาจริงๆนะครับ มีหลายคนที่สามารถเป็นพยานให้ผมได้”
เจียงชื่อหัวเราะอย่างลับๆ เพราะว่าตกใจกลัวกับคำว่า‘ของปลอม’ ถึงได้กระวนกระวายใจในการอธิบายถึงขนาดนี้？
หวางจื้อหรงรับแผ่นดิสก์มาอย่างมีความสุข
อันที่จริงเขาไม่ได้สนใจหลิงเหยาสักเท่าไหร่ และก็ไม่เคยดูละครเรื่องนี้มาก่อนด้วย แต่เขารู้สึกสนุกสนานที่ได้สิ่งที่ติงฉี่ซานใฝ่ฝันซะจริงๆ
ติงฉี่ซานนั้นทั้งรักทั้งเกลียด
หวางจื้อหรงจงใจถามว่า “อั๊ยยะ ฉี่ซาน นายดูเหมือนว่าจะชอบมากๆเลยใช่ไหม？”
ติงฉี่ซานไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเขาก็รู้ว่าเขาตกลงไปในหลุมเป็นอันเรียบร้อย ยิ่งตนชอบมากเท่าไหร่ ฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งอวดเก่งมากขึ้นเท่านั้น
หวางจื้อหรงพูดกับสวีชงว่า “ช่างเป็นลูกเขยที่ดีจริงๆ ถ้าวันไหนว่างๆ ก็ไปขอลายเซ็นของหลิงเหยาอีกสักฉบับมาให้ลุงติงแล้วกันนะ”
สวีชงพยักหน้า “รู้แล้วครับ ถ้ามีเวลาผมไปแน่นอนครับ”
คนของตระกูลหวางทานอาหารกันอย่างมีความสุขสุดๆ
ในที่สุด พวกเขาก็ดึงเชิงกลับมาได้แล้ว！
แต่ด้านดีของติงฉี่ชานที่เพิ่งมีนั้น ก็ได้ถูกพังทลายลงในเวลาต่อมา เขาอารมณ์เสียจริงๆ
เมื่อเจียงชื่อเห็นเช่นนี้ก็ได้แต่ยิ้มและส่ายหัว
เขาพูดเบาๆว่า “พ่อครับ จริงๆแล้วพ่อไม่ต้องอยากได้กับสวีชงก็ได้นะ”