จอมนักรบท้าโลก - จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 250 การประเมินเสร็จสมบูรณ์
เจียงชื่อดีใจมาก เขากางกระดาษ A4 กองใหญ่บนโต๊ะมาดู แต่สำหรับคนที่ไม่มีความรู้ในด้านศิลปะอย่างเขาแล้ว แม้แต่โน้ตดนตรีห้าเส้นเขายังดูไม่เข้าใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสัญลักษณ์ของดนตรีบนกระดาษแผ่นนี้เลย
อีกอย่างยังไม่เป็นระเบียบ ยังเรียบเรียงไม่สำเร็จ
หลัวเซิ่งยิ้มเหอๆแล้วเดินเข้ามา หยิบกระดาษ A4 เปล่าๆออกมาหนึ่งแผ่น หยิบปากกาจากโต๊ะ เริ่มสร้างบนกระดาษ จัดระเบียบเนื้อหาบนกระดาษ ผสาน แก้ไข และในที่สุดก็แต่งเพลงที่ยอดเยี่ยมได้สำเร็จ
“เอาล่ะ ตอนนี้ได้แล้ว”
หลัวเซิ่งวางกระดาษลง ครั้งนี้สะอาดหมดจดกว่าเยอะ
เฉิงดันถิงหยิบมันขึ้นมาอ่านจนจบอย่างละเอียด และพูดด้วยความพึงพอใจมาก “อาจารย์หลัวสมควรเป็นเจ้าพ่อแห่งดนตรี ขอแค่อัดเพลงนี้เสร็จสิ้น มันจะได้รับความนิยมอย่างมาก ผมต้องหา ศิลปินที่เหมาะกับเพลงนี้มาร้องไห้เร็วที่สุด ระยะนี้มีต้นกล้าดีๆออกมาไม่น้อย ล้วนต้องพัฒนา”
พูดจบ เธอก็ส่งต้นฉบับให้เจียงชื่อ “ต้นฉบับนี้เก็บไว้ที่คุณชั่วคราว”
เจียงชื่อก็ชัดเจน และเก็บต้นฉบับไว้ในตู้นิรภัย
ส่วนฉบับอื่นๆ ก็ถูกทิ้งลงถังขยะทั้งหมด
เฉิงดันถิงพูดต่อ “นอกจากนี้ ประธานเจียง ยังมีเรื่องหนึ่งที่ฉันต้องการจะปรึกษากับคุณ อีกหนึ่งอาทิตย์ก็คือวันปีใหม่ พวกเราเตรียมตัวจัดงานคอนเสิร์ตก่อนปีใหม่ส่งท้ายปีเก่า”
เจียงชื่อพยักหน้า “เป็นความคิดที่ดี มีแต่บริษัทที่มีอำนาจเท่านั้นที่สามารถจัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่ได้ หากคุณอยากจะสร้างแบรนด์ จำเป็นต้องทำ”
เฉิงดันถิงพยักหน้า “ประธานเจียงท่านเห็นด้วยเป็นเรื่องที่ดีที่สุด ในเมื่องานเลี้ยงครั้งนี้แพงมาก ตามการประเมินของฉัน อาศัยการโฆษณาและการขายตั๋ว ไม่แน่ว่าจะได้กำไรเสมอไป แต่พวกเราก็ไม่สามารถปล่อยโอกาสที่สามารถสร้างแบรนด์ที่มีค่านี้ออกไป แม้ว่าจะต้องใช้จ่ายก็ต้องทำ”
อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ก่อตั้งมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว
ถึงแม้ว่าจะทำผลได้แน่นอน แต่ก็ยังห่างไกลจากผ้าข้องของเขตเจียงหนานอีกมาก อำนาจยังคงถูกบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องกดไว้
ถ้าอยากจะชนะอย่างเด็ดขาด ก็ต้องต่อสู้ครั้งนี้ให้สำเร็จ
ถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องPK ต้องชนะเท่านั้นห้ามแพ้
“เพลงใหม่ของอาจารย์หลัวพวกเราก็อย่าพึ่งรีบร้อนประกาศ รอให้ถึงงานแสดงส่งท้ายปีเก่าค่อยประกาศออกมา ถึงเวลานั้นโด่งดังในช่วงข้ามคืน”
ทั้งสามตกลงกันเสร็จสิ้น
ต่อมา ประธานเฉิงไปหานักร้องที่เหมาะสม เตรียมตัวจัดงานคอนเสิร์ตส่งท้ายปีเก่า หลัวเซิ่งก็เตรียมตัวกลับบ้านเพื่อพักผ่อน
เจียงชื่อก็ไม่มีธุระอะไร
ในฐานะ ‘เป็นนายที่ชี้นิ้วสั่ง ไม่ลงมือทำเอง’ เขาแค่รับประกันการเติบโตของบริษัทก็พอ
ประตูเปิดออก คนทำความสะอาดเดินเข้ามา ทำความสะอาด เคลียร์ตะกร้าขยะ หลังจากที่ยุ่งอยู่สักพักก็ออกจากห้องทำงาน
ทันทีที่เขาออกจากห้องทำงาน ก็มีชายลึกลับคนหนึ่งเดินเข้ามาและเอาของที่อยู่ในถังขยะออกไปจนหมด
ที่สำคัญคือกระดาษ A4 ที่หลัวเซิ่งแต่งแล้วไม่ได้ใช้ทิ้งไป
ทั้งหมดนี้ถูกทำขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ไม่มีใครสังเกตเห็นรายละเอียดพวกนี้
วันที่ยาวนานค่อยๆผ่านไป
ตกเย็น เจียงชื่อจาม ลุกขึ้นจากโซฟาห้องทำงานเพื่อกลับบ้าน ทันใดนั้น ประตูก็ถูกผลักเปิดออกอย่างแรง
เฉิงดันถิงและหลัวเซิ่งไม่ได้เคาะประตู แต่รีบเร่งพุ่งเข้ามา
เห็นได้จากสีหน้าที่กังวลของพวกเขาสามารถมองออกว่า ต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น
“ประธานเจียง เกิดเรื่องแล้ว!” ประโยคแรกของเฉิงดันถิงพูดหลังจากเข้ามา เหมือนกับที่เจียงชื่อคาดเดาไว้ไม่ผิด
ในฐานะผู้นำ ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่อันตรายและตื่นเต้น ยิ่งต้องหนักแน่นความนิ่งสงบไว้
ใบหน้าของเจียงชื่อไม่มีความสะทกสะท้าน ถามนิ่งๆว่า “เรื่องอะไร?”
เฉิงดังถิงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาทันที เปิดCoolCat app และเลื่อนหาจัดอันดับเพลง
ก็จะเห็นว่า เพลงแรกที่กำลังถ่ายทำในเวลานี้คือ 《ฉงหรง》
นักร้อง ก็คือศิลปินที่ทำสัญญากับบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง และเป็นอดีตภรรยาของเน่ร์เจิง——ฮัวเสี่ยงหรง