จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 1014 ควบคุม
เริ่นจื่อหลันผิดหวังมาก หมายความว่านายถูกคัดทิ้งในการคัดเลือกหมอเหรอ
เจียงชื่อส่ายหัว ไม่เชิง
จากนั้น เจียงชื่ออธิบายสั้นๆว่าเกิดอะไรขึ้นในศูนย์รับรองของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเต๋อวันนี้บ้าง สรุปก็คือ เจียงห้านเฟยเป็นคนระวังตัว ไม่ได้ปรากฏตัวโดยตรง
มีแต่ต้องรักษาเหอเจี้ยนให้หายก่อนเท่านั้น เขาถึงมีสิทธิ์ได้พบกับเจียงห้านเฟย
เริ่นจื่อหลันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แบบนี้แสดงว่ายังมีโอกาสได้พบเจียงห้านเฟยอยู่ ไม่ว่าเขาจะเป็นพ่อของนายหรือไม่ ก็ยังมีความหวังอยู่
เวลานั้น ใบหน้าของเจียงชื่ออึมครึมลง และพูดประโยคที่ทําให้ทั้งเมษและเริ่นจื่อหลันอึ้ง
เกรงว่าต่อให้รักษาเหอเจี้ยนหาย ก็ใช่ว่าจะได้พบตัวจริงได้ง่ายขนาดนั้น
เริ่นจื่อหลันขมวดคิ้ว ก่อนจะถามขึ้น หมายความว่าไง
เจียงชื่อถอนหายใจและอธิบาย วันนี้ผมตรวจดูอาการของเหอเจี้ยนแล้ว พบว่าโรคของเขาประหลาดมาก ไม่ได้เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ แต่เกิดจากฝีมือของมนุษย์
ฝีมือมนุษย์ยังไง
ผมพบว่าอวัยวะภายในของเหอเจี้ยนได้รับความเสียหายไม่เท่ากัน และยังมีสารพิษในร่างกายอยู่นิดหน่อย สีหน้าของเขาเหม่อลอย แยกแยะอะไรไม่ได้ แต่ไม่ใช่ภาวะเอ๋อแบบที่เราคิดกัน
เริ่นจื่อหลันไม่เข้าใจ นายพูดให้ง่ายกว่านี้ได้ไหม
พูดง่ายๆก็คือเหอเจี้ยนกินยาที่เจือสารพิษมาเป็นเวลานาน ส่งผลให้เกิดปัญหาทางร่างกาย และสมองของเขาเห็นภาพหลอน ซึ่งจะถูกคนอื่นควบคุม
เมษตะลึง ก็หมายความว่ามีคนเอายาให้เหอเจี้ยนกินเพื่อควบคุมความคิดของเขาเหรอ!
ถูกต้อง
พูดเพียงแค่นั้น
สีหน้าเหล่าคนในห้องก็เคร่งเครียดกันหมด
จริงๆแล้วเหอเจี้ยนเป็นเพียงตัวล่อเท่านั้น เจียงห้านเฟยที่ ‘ป่วย’ จริงๆคงมีอาการร้ายแรงกว่าเหอเจี้ยนเยอะ
หากตามที่เจียงชื่อพูดมา เจียงห้านเฟยตัวจริงคงโดนวางยามานานจนไม่ได้สติ และถูกควบคุมมาโดยตลอด
แต่ผู้บงการเบื้องหลังนั้นจะปล่อยให้เจียงห้านเฟยตายไปจริงๆก็ไม่ได้ด้วยเหตุผลบางอย่าง และปล่อยให้เขากลายเป็นคนเอ๋อไปจริงๆก็ไม่ได้ ที่ผ่านมาจึงตามหาหมอที่ดีที่สุดมาโดยตลอด และใช้ยาที่ดีที่สุดเพื่อยื้อความแข็งแรงและชีวิตของเจียงห้านเฟย
หลายปีมานี้ เกรงว่าเจียงห้านเฟยคงไม่ต่างอะไรจากคนตายนัก
โดนคนอื่นควบคุม และต้องคอยทำตามคำสั่งของคนอื่น ร่างไร้วิญญาณที่ไม่สามารถนึกคิดเองได้
มิน่าล่ะเจียงห้านเฟยถึงไม่เคยกลับเจียงหนานเลย เจียงโม่ตายเขายังไม่รู้สึกรู้สา
แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น
เจียงชื่อกล่าว แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้สูงมาก แต่ก็แค่การคาดเดาเท่านั้น ผมต้องได้พบเจียงห้านเฟยจริงๆเท่านั้นถึงจะแน่ใจได้ว่าเขาใช่พ่อของผมหรือเปล่า แล้วเขาโดนควบคุมไว้จริงๆมั้ย
บรรยากาศในห้องหนักหน่วงขึ้นมา
เริ่นจื่อหลันถอนหายใจ และเอ่ยขึ้น ชื่อเอ๋อ น้าเริ่นช่วยอะไรนายไม่ได้เลยในเรื่องนี้ หลังจากนี้ต้องหวังพึ่งตัวนายเองแล้ว
เจียงชื่อยิ้ม วางใจเถอะครับ เดิมทีเรื่องนี้ผมก็ต้องเป็นคนจัดการอยู่แล้ว
เขาลุกขึ้นเดินมาอยู่ข้างหน้าต่าง ทอดสายตามองไปไกล
ถ้าคุณพ่อโดนคนบางคนควบคุมไว้ด้วยยาจริงๆ เจียงชื่อไม่ยอมให้คนผู้นั้นตายดีแน่!
เขากำหมัดแน่น
เมษ ไปบอกมู่หยางอี ให้เขาดึงตัวเมถุนกับพิจิกมา รอรับคำสั่ง
เรียกกองทองมาทีเดียวถึงสองคน ซ้ำยังเป็น ‘ปีศาจร้าย’ ที่ฆ่าคนอย่างเลือดเย็น หนนี้ เจียงชื่อเอาจริง
กระผมรับคำสั่ง
เมษลุกออกจากห้อง ไปปฏิบัติตามคำสั่งของเจียงชื่อ
พายุกำลังจะมาแล้ว