จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 1019 กำหนดทายาท

 ท่านประธานครับ คุณหมอเจียงมาแล้ว 

ที่จริงไม่ต้องให้หลิวจิ่งหมิงพูดอะไร ใครๆก็เห็นว่าเจียงชื่อมาแล้ว โดยเฉพาะเจียงห้านเฟย ตาคู่นั้นไม่อาจละจากเจียงชื่อเลยสักนิด

พ่อลูกพบกันอีกครั้ง น้ำตาพรั่งพรู

 ลูกชายของฉัน! 

เจียงห้านเฟยยืนขึ้น มือคู่นั่นสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ หน้าตาตื้นตันจนไม่อาจเอื้อนเอ่ยใดๆ

เจียงชื่อก็ไม่ต่าง

นาทีที่เขาเห็นเจียงห้านเฟยก็รู้ว่าคือพ่อ

ต่อให้ไม่เจอกันสิบปี ต่อให้โฉมหน้าเปลี่ยนไปแล้ว แต่เจียงชื่อก็ยังจำพ่อได้ตั้งแต่แวบแรกที่เห็น ความรู้สึกสายเลือดที่เชื่อมถึงกันนี้เป็นความรู้สึกที่คนอื่นให้ไม่ได้

 พ่อ! 

ทุกคนในที่นี้อึ้งกันหมด

นาทีนี้ ในที่สุดพวกเขาก็รู้แล้วว่าทำไมมีเพียงเจียงชื่อที่เจียงห้านเฟยให้ความสำคัญขนาดนี้

นั่นลูกชายแท้ๆของเขาเชียวนะ!

ในโลกนี้มีพ่อคนไหนบ้างที่ไม่รักลูก ต่อให้ไม่พบหน้ากันสิบปี สายใยพ่อลูกนี้ก็ไม่เคยลดลงไปแม้แต่น้อย

สายใยนี้เปรียบดั่งเหล้าที่ถูกหมักมานาน ยิ่งนานวันเข้าเหล้าก็ยิ่งหอมกรุ่น

พ่อลูกสองคนโผเข้ากอดกันและกันท่ามกลางสายตาทุกคน

เจียงชื่อ หาความรู้สึกของครอบครัวเจอในที่สุด

เนิ่นนานไม่อาจแยกจากกัน

จนกระทั่งหลิวจิ่งหมิงพูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม  พ่อลูกได้พบกันอีกครั้ง ช่างเป็นเรื่องที่ดีเหลือเกิน ท่านประธานครับ ยินดีด้วยนะครับ 

ทุกคนพากันยกแก้วไวน์ขึ้นเพื่อยินดีกับเจียงห้านเฟยที่ได้เจอลูกชายตัวเอง

บุรุษไม่หลั่งน้ำตาง่ายๆ เพียงเพราะยังไม่ถึงจุดสะเทือนใจ

เจียงชื่อในตอนนี้แม้จะเป็นเทพแห่งสงครามชูร่า แต่ก็อดหลั่งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติและความน้อยใจไม่ได้ ไม่ว่าเมื่อไหร่ หากอยู่ต่อหน้าพ่อ เราก็เป็นเพียงเด็กคนหนึ่งตลอดไป

 จริงสิครับพ่อ น้าเริ่นก็มาด้วย 

 น้าเริ่น? 

เจียงห้านเฟยไม่เป็นตัวเองขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะหลิวจิ่งหมิงบอกเพียงว่าเจียงชื่อมีเมษติดตามมาด้วยอีกคน ไม่คิดว่าครั้งนี้จะมาผู้หญิงมาเพิ่ม

เริ่นจื่อหลันร้องไห้อยู่ด้านข้างด้วยความตื้นตันมาพักใหญ่แล้ว

เธอกับเจียงห้านเฟยไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นและสหายเก่าแก่ แต่เธอรักเจียงห้านเฟยมานานหลายปี ตามอ้อนวอนมานานแต่ไม่ถูกรับรัก

ได้เจอเจียงห้านเฟยอีกครั้งหลังผ่านมาหลายปี ความรักที่อัดอั้นในใจถูกปลดปล่อยออกมา

 ห้านเฟย! 

เริ่นจื่อหลันเดินเข้าไปด้วยความตื้นตัน

ทว่าสิ่งที่ได้กลับมาจากเจียงห้านเฟยมีเพียงความเย็นชาเหลือขนาด

เจียงห้านเฟยถามเจียงชื่อด้วยรอยยิ้ม  ชื่อเอ๋อ น้าเริ่นคนนี้คือ? 

ชั่วพริบตานั้น เริ่นจื่อหลันใจสลาย

ผู้ชายที่เธอเฝ้าคะนึงหาทุกคืนวันกลับลืมเธอไปแล้ว?! เหอะๆ น่าขัน น่าขันจริงๆ

ที่แท้ บุปผาร่วงโรยด้วยมีใจติดตามวารี สายนทีไหลผ่านไร้ไมตรีเมินรักบุษบา

ที่ผ่านมาเริ่นจื่อหลันคิดไปเองทั้งหมด

สถานการณ์น่าอึดอัดสุดๆ

เจียงชื่อกระแอม และตอบอย่างมีมารยาท  พ่อครับ พ่อลืมแล้วเหรอ น้าเริ่นจื่อหลันคนนี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของพ่อ เมื่อก่อนพวกท่านสนิทกันมากนะครับ 

 อ๋อ เริ่นจื่อหลันเหอ  เจียงห้านเฟยท่าทางกระจ่าง และพูดกลั้วหัวเราะ  โทษที ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี รูปโฉมของคุณเปลี่ยนไปมาก จนผมจำไม่ได้ในทีแรก มาสิ นั่งลงเร็ว เรามาทานข้าวด้วยกัน 

ยังคงรักษามารยาทไว้มาก

แม้ใบหน้าจะเปื้อนยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นเย็นชาจนน่ากลัว หัวใจของเริ่นจื่อหลันแหลกสลายอย่างสิ้นเชิง รู้สึกหายใจไม่ออก

ใครมาเจอเรื่องแบบนี้ก็ต้องรู้สึกแย่กันทั้งนั้น

พวกเจียงชื่อนั่งลง เขานั่งชิดติดเจียงห้านเฟย

เจียงห้านเฟยพูดด้วยความตื้นตัน  หลายปีมานี้ฉันลุยงานในเมืองหลวงมาตลอด คนที่วางใจไม่ลงที่สุดก็คือลูกทั้งสองอย่างแกกับเจียงโม่ ชื่อเอ๋อ น้องชายแกล่ะ ไม่ได้มาด้วยกันเหรอ? 

พูดถึงเจียงโม่ สีหน้าเจียงชื่อเศร้าหมองลงกว่าเดิม

ที่แท้ พ่อยังไม่รู้เหรอว่าเจียงโม่ตายไปแล้ว

เจียงชื่อตอบเรียบๆ  ตอนนี้เขายังมาไม่ได้ครับ เรื่องนี้ผมจะอธิบายให้พ่ออย่างละเอียดอีกครั้งภายหลัง 

 ได้ อย่างนั้นค่อยว่ากันวันหลังก็ได้ วันนี้ได้เห็นชื่อเอ๋อฉันก็ดีใจมากแล้ว  เจียงห้านเฟยยกแก้วไวน์ขึ้น และเรียกให้ทุกคนดื่มด้วยกัน

เจียงชื่อมองพ่อตรงหน้า ทั้งสนิทสนมและไม่คุ้นเคย

คนคนนี้คือพ่อในความทรงจำจริงๆ ไม่ว่าจะเสียงหรือหน้าตา รวมถึงความทรงจำส่วนหนึ่งที่เกี่ยวกับตัวเองก็ไม่ผิดเพี้ยน

แต่เจียงชื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล

แต่ผ่านไปตั้งสิบปี พ่อต้องชิงดีชิงเด่นกับผู้อื่นในเมืองหลวง คงต้องมีนิสัยเปลี่ยนกันบ้างสินะ

เจียงชื่อปลอบตัวเองไปแบบนั้น

นาทีนั้น จู่ๆเจียงห้านเฟยก็ลุกขึ้นและกล่าวเสียงดัง  ทุกคนเงียบหน่อย วางตะเกียบและแก้วไวน์ลง และฟังที่ฉันพูด 

ทุกคนทำตาม

เจียงห้านเฟยกระแอมคอและประกาศ  พวกคุณคงทราบกันหมดแล้วว่าคุณหมอเจียงชื่อคนนี้ก็คือลูกชายแท้ๆของฉันที่จากกันมาหลายปี สวรรค์มีตา ถึงให้เราสองคนพ่อลูกพบกันอีกครั้งด้วยวิธีนี้ 

 หลายปีมานี้ตัวฉันป่วยหนัก สิ่งที่ไม่อาจวางใจได้ที่สุดคือบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อยักษ์ใหญ่ของเราไม่มีผู้สืบทอด 

 ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว เจียงชื่อลูกชายของฉันกลับสู่ครอบครัว ตาแก่อย่างฉันก็มีทายาทในที่สุด 

 ฉันขอประกาศ เจียงชื่อก็คือคุณชายใหญ่ของพวกเราบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ และเป็นทายาทที่ฉันเจียงห้านเฟยกำหนด! หากเกิดอะไรไม่คาดคิดกับฉัน เจียงชื่อจะรับช่วงต่อจากฉัน กลายเป็นประธานบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ! 

การประกาศอันยิ่งใหญ่

สถานที่นั้นตกสู้ห้วงความเงียบ