จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 366 อยากวางแผนก็วาง
คำพูดของซินยุ่นนั้นแทบจะไม่ได้ทำให้เจียงชื่อหัวเราะออกมาแต่อย่างใด ไม่แปลกใจเลยที่ซินยุ่นมองหาอาการอะไรไม่เจอ ที่แท้ก็เพราะว่าเด็กคนนั้นไม่ได้ป่วยตั้งแต่แรกนี่เอง
ไม่ได้ป่วยแต่แกล้งป่วย จะให้รักษาอย่างไรล่ะ?
มันก็เหมือนกับการที่ไม่สามารถปลุกคนแกล้งหลับได้ เพราะฉะนั้นเธอจะไปรักษาคนแกล้งป่วยได้อย่างไรกัน
เดิมทีเจียงชื่อนั้นคิดว่าเด็กจะป่วยร้ายแรงเสียอีก แม้แต่ซินยุ่นก็หาทางรักษาไม่ได้ ใครจะไปคิดล่ะว่าเด็กจะมีทักษะการแสดงเช่นนี้ น่าเสียดายที่ไม่ส่งไปที่อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์
พูดไปพูดมา ก็ต้องชื่นชมสมองของสือควนจริงๆ
ใช้การได้ดี!
หากนำคนป่วยจริงๆ มาล่ะก็ ซินยุ่นอาจจะรักษาได้ไม่ดี แต่อย่างน้อยเธอก็จะสามารถบอกได้ถึงโรคนั้นๆ ได้
ยิ่งไปกว่านั้น หากนำผู้ป่วยจริงๆ มาแล้วซินยุ่นรักษาไม่ได้ งั้นสือเหวินปิ่งก็คงรักษาไม่ได้เช่นกัน ดังนั้นเขาจะทำอย่างไรให้ใช้ซินยุ่นเป็นบันไดนำสือเหวินปิ่งไปสู่ความก้าวหน้า?
ก็แค่สร้างผู้ป่วยขึ้นมาในตอนนี้ เพียงเท่านี้ปัญหาต่างๆ ก็จะได้รับการแก้ไข
นี่เป็นสิ่งที่รับประกันได้ว่าซินยุ่นจะทำการรักษาไม่ได้และเป็นการประกันว่าสือเหวินปิ่งจะทำได้ดีอย่างแน่นอน ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย
เจียงชื่อส่ายหัว
สือควนคนนี้นี่มีพรสวรรค์จริงๆ เพียงแต่ไม่ได้วางใจไว้ในทางที่ถูกที่ควร
ตอนนี้ซินยุ่นก็พ่ายแพ้ไปแล้ว หญิงคนนั้นก็ร้องไห้คร่ำครวญหนักกว่าเดิม ร้องขอให้แพทย์คนอื่นมาช่วยรักษา
จะเป็นแพทย์คนอื่นไปได้อย่างไรกันล่ะ?
พวกเขานั้นสนใจแค่งานที่ทำเพื่อดำรงชีวิตเท่านั้น แม้แต่ซินยุ่นและสือควนก็ไม่สามารถรักษาได้ งั้นคนอื่นๆ ก็ไม่ต้องพูดถึงแล้ว ไม่ต้องหาเรื่องให้ตัวเองลำบากหรอก
ในฝูงชน สือเหวินปิ่งพร้อมที่จะเคลื่อนไหว
อย่างไรก็ตาม เจียงชื่อนั้นได้แซงหน้าออกไป พร้อมกับพูดเบาๆ ว่า “ให้ฉันลองดูหน่อย”
ทุกคนจับจ้องไปที่เจียงชื่อ
ตั้งแต่แรกที่เจียงชื่อนั้นอยู่ตัวติดกับซินยุ่นตลอดเวลา นั่นทำให้รู้สึกได้ว่าสองคนนี้นั้นสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก สิ่งนี้คงทำให้ชายหลายๆ คนไม่สบายใจ
มีคนถามออกมาว่า “นายเป็นใครกัน?คุณสือกับหมอซินยังรักษาไม่ได้ นายมีคุณสมบัติอะไรถึงมาทำการรักษากัน?”
เจียงชื่อยิ้มและพูดออกมาอย่างไม่ค่อยสุภาพมากนัก “ฉันเป็นลูกศิษย์ของนายท่านของตระกูลซิน–ซินจื่อหมิน ได้รับการสอนทักษะทางการแพทย์ที่เป็นความลับของตระกูลซิน ที่แม้แต่ซินยุ่นเองก็ยังไม่รู้ ทักษะทางการแพทย์ที่เป็นความลับนี้เยี่ยมมาก ฉันเชื่อว่าจะต้องรักษาเด็กคนนี้ได้หายขาดอย่างแน่นอน”
ทุกๆ คนต่างมองไปทางด้านข้าง
เป็นลูกศิษย์ของซินจื่อหมิน?งั้นทักษะทางการแพทย์ก็คงจะเก่งกาจน่าดู
ซินยุ่นที่อยู่ด้านหลังนั้นเป็นกังวลเป็นอย่างมาก
เจียงชื่อกำลังทำอะไรน่ะ?เขามีทักษะทางการแพทย์อะไรที่เป็นความลับที่ไหนกัน?ก็แค่เรียนเข็มชี่แปดทิศที่ซินฉีนั้นตกทอดมาให้ก็แค่นั้นไม่ใช่เหรอ?
แม้ว่าวิธีการฝังเข็มจะมีประสิทธิภาพมากเพียงใด ก็ไม่สามารถรักษาคนที่แสร้งทำเป็นป่วยได้หรอก!
“เจียงชื่อ นี่นายคิดจะทำอะไรกัน?” ซินยุ่นนั้นรู้สึกงงงวยไปหมด
สือควนที่อยู่ด้านข้างตอนนี้นั้นมีความสุขมากเหลือเกิน เดิมที่ใช้ซินยุ่นเป็นบันไดนำไปสู่ความก้าวหน้าก็พอแล้ว ยังไม่ได้ทันร้องขอ ตอนนี้เจียงชื่อกลับติดเข้าไปในกับดักด้วยซะงั้น
นอกจากนี้ยังทำให้ตระกูลซินขายหน้ามากขึ้นกว่าเดิมไปอีก
ทักษะทางการแพทย์ที่เป็นความลับของนายมันดีขนาดนั้นเลยเหรอ?
เหอะเหอะ ไม่ว่าจะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถรักษาโรคของเด็กคนนี้ได้อย่างแน่นอน!
สือควนขยิบตาให้กับสือเหวินปิ่งที่อยู่ในฝูงชน บอกให้เขาสงบสติอารมณ์ ไม่ต้องกังวลและรอไปอีกสักครู่
จากนั้น เขาก็ใช้กลอุบายเก่าๆ จัดการเจียงชื่อ
“ทุกคนเงียบ ฟังฉันพูด”
“หมอเจียงชื่อท่านนี้นั้นเป็นลูกศิษย์ของคุณท่านซินจริงๆ เขามีทักษะทางการแพทย์ที่โดดเด่นและได้เรียนรู้ทักษะทางการแพทย์ที่เป็นความลับของตระกูลซินมา”
“ลองให้เขาได้มาลอง ฉันคิดว่าเขาทำได้”
เมื่อหันหลังกลับมา สือควนก็ผายมือ’เชิญ’
เจียงชื่อไม่ได้เกรงใจและเดินตรงไปวางมือบนชีพจรของเด็กและเริ่มทำการวินิจฉัยทันที
ซินยุ่นนั้นดูกังวลใจเป็นอย่างมาก
เมื่อกี้เธอได้บอกกับเขาไปอย่างชัดเจนแล้วว่าเด็กคนนี้ไม่ได้ป่วย !ไม่ได้ป่วยแล้วเจียงชื่อจะดูอะไรอีก?