จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 695 โกงเหรอ?
หลายบ้านดีใจหลายบ้านทุกข์
ติงเมิ่งเหยนเก็บเงินกลับไปด้วยความดีใจ ส่วนติงเฟิงเฉิงกลับร้องไห้อย่างไร้น้ำตา ต้องมาเสียเงินกว่าสิบล้านไปง่ายๆ แบบนี้
ยิ่งอยากได้เงิน ก็ยิ่งเสียมาก
ซวยจริงๆ !
“เอาใหม่!”
เอาอีกครั้ง ล้างไพ่ใหม่
สิ่งที่น่ากลัวคือ เจียงชื่อนั้นสามารถคาดการณ์ความเป็นไปของตาต่างๆ ได้ ภายใต้การแนะนำของเขา ติงเมิ่งเหยนมีหน้าที่แค่ทิ้งไพ่ หรือตามก็พอแล้ว ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ไม่ต้องสนใจเลย
ตาไหนที่เธอยอมทิ้งไพ่ ตานั้นก็จะมีคนที่มีไพ่ใหญ่กว่าเธอ ส่วนตาไหนที่เธออดทนจนถึงตอนท้าย เธอก็จะชนะทุกครั้ง
ตอนแรกยังไม่มีใครเชื่อ พอเวลาผ่านไป ก็เริ่มชินกับการกระทำแบบนี้ไปแล้ว
คนอื่นๆ ต่างพากันหลีกเลี่ยงติงเมิ่งเหยนอย่างเต็มใจบ้างไม่เต็มใจบ้าง มีเพียงติงเฟิงเฉิงเท่านั้นที่โกรธจนเลือดขึ้นหน้าไม่ว่าจะเป็นไพ่แบบไหนก็ตามหมด
สิบห้าล้าน ยี่สิบล้าน ยี่สิบห้าล้าน สามสิบล้าน
พริบตาเดียวเหรียญชิปกว่าสามสิบล้านก็เสียจนไม่เหลือหลอ
“คุณคะ คุณไม่เหลือเหรียญชิปให้เล่นแล้ว เชิญลุกออกจากโต๊ะด้วยค่ะ” ถึงแม้พนักงานแจกไพ่จะพูดด้วยรอยยิ้ม แต่คำพูดที่พูดมานั้นมันช่างบาดหูเหลือเกิน
ไปอย่างนั้นเหรอ?
“แม่งเอ๊ย นี่แกกำลังดูถูกใคร?” ติงเฟิงเฉิงได้หยิบบัตรออกมาอีกสองใบ “เอาเงินที่อยู่ในนี้แลกออกมาให้หมด!”
“OKค่ะ”
ติงเฟิงเฉิงที่เสียจนเลือดขึ้นหน้าไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เขาเอาเงินที่เก็บได้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาออกมาเล่นจนหมด
ติงจื่อยวี่ที่เดิมควรห้ามเขาที่ขาดสตินั้น กลับแอบอยู่ข้างหลัง โดยไม่มีทีท่าว่าจะห้ามเขาเลยสักนิด
แต่กลับเป็นติงเมิ่งเหยนที่พูดห้ามด้วยความหวังดี “พี่รองคะ วันนี้เราตั้งใจที่จะมาสนุกกัน ไม่ได้มาเพราะอยากเล่นพนันสักหน่อย พี่ไม่ต้องแลกแล้ว เราพอแค่นี้เถอะนะคะ โอเคมั้ย?”
“พอแค่นี้เหรอ?” ติงเฟิงเฉิงไม่สนผิดชอบชั่วดี “มึงนี่แม่ง พอได้เงินแล้วคิดจะหนีใช่มั้ย? กูไม่ยอมให้มึงไป! มา เล่นกันต่อ มีปัญญาก็เอาเงินกูไปให้หมด!”
เขาโกรธจนขาดสติไปแล้ว คำเตือนอะไรก็ไม่เข้าหูทั้งนั้น
ยิ่งไปกว่านั้น เขานั้นไม่ชอบกับติงเมิ่งเหยนตั้งแต่แรกแล้ว ยิ่งไม่มีทางฟังคำพูดของติงเมิ่งเหยนแน่นอน
ความหวังดีจึงกลายเป็นประสงค์ร้าย
ไม่นาน เหรียญชิปมากมายก็ได้มากองอยู่ตรงหน้าของติงเฟิงเฉิง รวมๆ แล้วประมาณร้อยล้าน
“พวกแกทุกคนก็อย่าได้คิดหนี เล่นกับกูต่อ”
คนอื่นๆ ต่างหันมาสบตากัน หนีเหรอ? ไม่มีใครคิดที่จะหนีหรอก
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้เจอคุณชายผู้ร่ำรวยที่ขาดสติ ใครมันจะไม่อยากฉวยโอกาสฉกมาอีกสักหน่อยล่ะ? สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องทำก็คือหลีกเลี่ยงติงเมิ่งเหยน แล้วเอาชนะติงเฟิงเฉิงให้ได้ก็พอ
เมื่อเป็นแบบนั้น ภาพที่ชวนอึดอัดก็ได้เกิดขึ้น รอบโต๊ะมีคนนั่งอยู่ทั้งหมดแปดคน เจ็ดคนที่เหลือต่างก็ได้เงิน มีเพียงติงเฟิงเฉิงที่เสียอยู่ฝ่ายเดียว
เขานั้นยิ่งเสียยิ่งขาดสติ ยิ่งเสียยิ่งร้อนใจ ยิ่งเสียก็ยิ่งอยากเอาเงินคืนมา
แต่คนที่เคยเล่นไพ่ต่างก็รู้ดี
ยิ่งคุณอยากได้เงินเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งแพ้ บางที่ก็ควรยอมรับชะตากรรม แพ้ก็คือแพ้ ต้องยอมรับ สิ่งสำคัญคือต้องหยุดความเสียหายให้เร็วที่สุด
แต่ที่น่าเสียดายคือ ติงเฟิงเฉิงเป็นคนที่โกรธจนเลือดขึ้นหน้าได้ง่ายมาก จึงไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้น
ยิ่งมีติงจื่อยวี่ที่คอยราดน้ำมันอยู่ข้างๆ อีก มันก็ยิ่งทำให้เขาถอนตัวยากยิ่งกว่าเดิม
ไม่นาน ในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง เหรียญชิปร้อยล้านที่เพิ่งแลกมา ก็เสียจนไม่เหลือหลอ ส่วนอีกเจ็ดคนที่เหลือกลับชนะได้เป็นกอง
ติงเฟิงเฉิงไม่มีเงินให้ตามอีกต่อไปแล้ว
เขาจ้องมองเหรียญชิปบนโต๊ะด้วยความสิ้นหวัง พวกมันต่างก็เป็นเงินที่เขาเสียไปทั้งหมด
สุดท้าย ติงเฟิงเฉิงก็จ้องมองไปที่เจียงชื่อ “ไม่ถูก มันไม่ถูกต้อง ทำไมแกถึงสามารถคาดการณ์ได้ว่าไพ่มันจะใหญ่จะเล็กได้ทุกตาเลย? นี่แกเล่นโกงใช่มั้ย?”
ไม่ใช่แค่ติงเฟิงเฉิง คนอื่นๆ เองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน
ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงค่อนข้างระวังในตัวเจียงชื่อ จับตาดูเขาอยู่ตลอด แต่ก็ไม่มีใครมองออกเลยว่าเจียงชื่อนั้นโกงยังไง