จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 937 อิทธิพลของตระกูลจ้าว

คนหลายสิบคนจัดการกับคนคนเดียวก็คงไม่มีปัญหา

ติงหงเหย้าถอนหายใจ

ในใจคิดว่าตระกูลจ้าวยังไงก็คือตระกูลจ้าวอยู่ดี ด้วยอำนาจของตระกูลใหญ่นี้ ไม่ใช่ใครหน้าไหนจะสามารถต่อกรได้หมด ถ้าเปลี่ยนเป็นติงหงเหย้า เมื่อต้องเจอกับการแข็งข้อของเจียงชื่อเขาคงต้านทานไม่ได้แน่นอน

แต่เผิงหย่าหลิงเรียกคนมาหลายสิบคนพร้อมกัน และนี่ก็คือความแตกต่างของอำนาจ

ไม่เพียงแค่นั้น

คนหลายสิบคนนั้นไม่ใช่ลูกน้องธรรมดา แต่เป็น ‘อันธพาลมืออาชีพ’ พวกเขามีร่างกายที่กำยำแข็งแรง ซึ่งฝีมือยังสามารถเทียบกับหนึ่งต่อสิบได้

ต่อให้เจียงชื่อจะเก่งแค่ไหน หนึ่งต่อหลายสิบคนย่อมไม่สามารถชนะได้อย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น คุณคิดว่านี่คืออำนาจทั้งหมดของตระกูลจ้าวแล้วหรือ?

ไม่!

เผิงหย่าหลิงพูดอย่างดูถูก  เจียงชื่อ ฉันขอเตือนคุณนะ ยอมแพ้ซะโดยดี ไม่อย่างนั้นลูกน้องของฉันอาจต้องใช้กำลังจับคุณนะ 

 คุณอย่างคิดว่าคุณมีฝีมือก็สามารถรับมือกับคนจำนวนมากได้ ฉันจะบอกคุณนะ คนของฉันทุกคนล้วนผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี 

 คุณอาจสู้กับสองสามคนได้ แต่คุณจะสู้กับคนหลายสิบคนได้เหรอ? 

 ที่สำคัญ นี่เป็นแค่คนส่วนน้อยของเรา ฉันยังไม่ได้เรียกที่เหลือมาเลยนะ เจียงชื่อ วันนี้ถูกลิขิตให้เป็นวันตายของคุณแล้ว อย่าดิ้นรนไปเลย 

 คนกระจอกอย่างคุณ ไม่มีปัญญาเทียบได้กับอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลจ้าวหรอก 

ตระกูลจ้าวแข็งแกร่งจริงๆ

ตระกูลเล็กๆ ทั่วไปจะเลี้ยงคนจำนวนมากขนาดนี้ได้อย่างไร? แถมทุกคนยังเป็นนักสู้ที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้วด้วย

แม้แต่ติงหงเหย้ายังไม่รู้เลยว่าเผิงหย่าหลิงจะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้

เขาได้ยินชื่อเสียงอำนาจของตระกูลจ้าวมาตลอด แต่เนื่องจากอำนาจหลักของตระกูลจ้าวจะอยู่ที่เมืองหลวง และพวกเขาไม่เคยเปิดเผยอำนาจที่แท้จริงในเขตเจียงหนานเลย ดังนั้นติงหงเหย้าจึงไม่เคยได้เห็นถึงอำนาจและอิทธิพลที่แท้จริงของพวกเขา

แต่วันนี้เขาได้เห็นแล้ว

ต้องเข้าใจก่อนว่านี่แค่อำนาจของตระกูลจ้าวในสาขาเขตเจียงหนานเท่านั้น แต่ถ้าหากพูดถึงอำนาจของตระกูลจ้าวในเมืองหลวงแล้วล่ะก็ มันต้องแข็งแกร่งว่านี้สิบเท่าร้อยเท่าแน่นอน!

น่ากลัว

น่ากลัวจริงๆ

ติงหงเหย้ากลืนน้ำลายแล้วหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

 เจียงชื่อ แกเก่งมากไม่ใช่เหรอ? ว่าไง เป็นใบ้ไปแล้วหรือไง? 

 ต่อให้แกจะเก่ง จะฉลาด แต่แล้วทำไม? หนึ่งคนจะต้านทานสิบคนได้งั้นเหรอ แกจะเก่งแค่ไหนก็แค่ตัวคนเดียว ต่อหน้าอำนาจที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แกอย่าดิ้นให้เปลืองแรงไปเลย 

 เจียงชื่อ ข้ายอมรับนะว่าแกเป็นศัตรูที่เก่งที่สุดเท่าที่ติงหงเหย้าคนนี้เคยเจอมา 

 แต่น่าเสียดายนะ ที่ชีวิตของแกต้องถูกฝังที่นี่วันนี้! 

ก่อนที่เขาจะพูดจบ พวกอันธพาลก็อดไม่ได้ที่จะรีบวิ่งเข้าไปเพื่อจะทำร้ายเจียงชื่อและจะจับเขามัดไว้

ในเวลานี้ หวางควางยี่ที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป

เขาจึงตะโกนขึ้นมาว่า  เดี๋ยวก่อน! 

ทุกคนหยุดลง เพราะเขาเป็นถึงรองผู้อำนวยการ ดังนั้นทุกคนยังให้เกียรติเขาอยู่

เผิงหย่าหลิงถามอย่างสงสัย  รองเจ้ากรมหวาง คุณอยากพูดอะไร? 

หวางควางยี่ปัดเหงื่อเย็นแล้วตอบว่า  คือว่า……คุณนายน้อยครับ ทุกคนก็รู้ว่าผมเป็นคนพาเขามาเอง ดังนั้น ถ้าคุณฆ่าเขา ผมจะตอบคำถามประชาชนยังไงครับ? 

เผิงหย่าหลิงหรี่ตาแล้วมองเขาเหมือนมองคนโง่คนหนึ่ง

 คุณพูดเรื่องตลกอะไร? 

 ไสหัวไปให้พ้น ฉันไม่มีเวลามาสนใจคุณ 

หวางควางยี่ตกใจจนตัวสั่น เขาไม่สามารถขัดใจเจียงชื่อได้ และไม่สามารถขัดใจเผิงหย่าหลิงได้ด้วยเช่นกัน

เพราะนั่นเป็นคุณนายน้อยของตระกูลจ้าวเชียวนะ

เขาแค่รองผู้อำนวยการเล็กๆ คนหนึ่ง ถ้าทำผิดต่อตระกูลจ้าว เขาอาจถูกทรมานจนตายได้ทุกเมื่อ!