จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 958 จดหมายลาออก

ฉีเจิ้นพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย  โอ้ว ทำไมถึงทำตัวละอายใจแบบนั้น ไปทำอะไรไม่ดีแล้วถูกเมียจับได้แล้วจะขอผมให้ไปช่วยแก้ตัวกับเมิ่งเหยนใช่มั้ย? 

เขาพูดไปก็แกะจดหมายไป พอหยิบจดหมายที่อยู่ข้างในออกมาแล้วตั้งใจอ่านไปรอบหนึ่ง

ตอนแรกยังไม่ค่อยตั้งใจ

แต่อ่านไปอ่านมา ฉีเจิ้นก็เริ่มแตกตื่น เพราะจดหมายฉบับนี้มันเป็นจดหมายลาออก?!

ฉีเจิ้นเริ่มร้อนรนแล้ว มือก็เริ่มสั่นขึ้นมา ก้มมองจดหมายแล้วเงยหน้าไปมองเจียงชื่อ มองๆ เจียงชื่อแล้วก้มลงไปมองจดหมาย ไม่เข้าใจและไม่เชื่อว่ามันเป็นความจริง

 นี่น้องเจียง ปะ…..เป็นเพราะอะไร? ผมทำไม่ดีกับคุณเหรอ? 

เจียงชื่อกดมือของฉีเจ้นเอาไว้  ไม่ครับ พี่ฉีดีต่อผมมาก ถ้าเป็นประธานบริษัทอื่น ก็ไม่มีใครที่จะเชื่อใจผมเท่าคุณอีกแล้ว 

 แล้วทำไมคุณถึงต้องไปด้วยล่ะ? มีใครในบริษัทที่พูดไม่ดีกับคุณใช่มั้ย? ผมจะไล่มันออกทันทีเลย! 

 พี่ฉี พี่เข้าใจผิดแล้วครับ 

เจียงชื่อยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบอย่างไม่รีบร้อน ถอนหายใจออกมายาวๆ จากนั้นก็พูดไปว่า  ผมมีเรื่องที่สำคัญมากๆ ต้องไปทำ เลี่ยงที่จะลาออกไม่ได้ครับ 

 เรื่องอะไรที่สำคัญขนาดนั้น? 

 ผม….ได้เบาะแสของพ่อแล้วครับ 

ฉีเจิ้นถึงกับอึ้ง เขาเองก็รู้เรื่องที่พ่อของเจียงชื่อหายสาบสูญและตามหาไม่เคยเจอเหมือนกัน

 ยังไง รู้ว่าอยู่ไหนแล้วใช่มั้ย? 

เจียงชื่อพยักหน้า  ก็ไม่ถือว่ารู้ที่อยู่ แค่ได้เบาะแสมาบ้าง ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ตอนนี้พ่อของผมน่าจะอยู่ที่เมืองหลวงผมจำเป็นต้องไปที่เมืองหลวงสักรอบ ตรวจสอบให้ชัดเจน ดังนั้น งานทางฝั่งเขตเจียงหนามผมจึงต้องลาออกครับ 

พอพูดมาแบบนี้ ฉีเจิ้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก

เขาเก็บจดหมายลาออกเอาไว้ แล้วพูดไปว่า  ตกลง ผมเข้าใจแล้ว น้องเจียงไม่ต้องเป็นห่วง ตำแหน่งผู้จัดการจัดซื้อผมจะเว้นไว้ให้คุณตลอด อย่างมากก็แค่หาใครสักคนมาทำงานแทนไปก่อน เมื่อไหร่ที่คุณตามหาพ่อเจอแล้ว ก็ค่อยกลับมาทำงานตอนนั้น และผมยังจะบอกคุณอีกว่า ต่อไปคุณก็ไม่ต้องทำงานทุกวัน คุณแค่มีชื่ออยู่ในตำแหน่งก็ยังได้! 

นี่มันถือเป็นบุญคุณอันใหญ่หลวงมาก

พูดตรงอีกนิดก็คือ ไม่ต้องทำงานรับแต่เงิน ตำแหน่งก็ยังเป็นของคุณตลอด อยากกลับมาเมื่อไหร่ก็กลับมาเมื่อนั้น

ในโลกใบนี้ ไม่มีเจ้านายคนไหนใจกว้างเท่าฉีเจิ้นอีกแล้ว

เจียงชื่อรู้สึกซาบซึ้งมาก

 พี่ฉี ผมขอดื่มอวยพรให้คุณหนึ่งแก้ว 

 น้องเจียง มา หมดแก้ว! 

ทั้งสองชนแก้วกัน หมดแก้วในทีเดียว

หลังเสร็จจากกินข้าว เจียงชื่อก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก ตำแหน่งในเครื่องประดับดาวฤกษ์ก็ถอนตัวแล้ว อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์กับบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งก็มีคนคอยดูแลโดยเฉพาะ

ตอนนี้เขาแค่ต้องออกจากงานชิ้นสุดท้าย ก็สามารถไปตามหาพ่อที่เมืองหลวงได้อย่างสบายใจแล้ว

ว่าแล้วเขาก็โทรหามู่หยางอี

 มู่หยางอี เรื่องที่ผมให้คุณทำไปถึงไหนแล้ว? 

 เรียบร้อยหมดแล้วครับ เที่ยงของวันนี้ก็จะแจ้งไปทั้งเมือง บัตรเชิญในส่วนอื่นก็แจกไปหมดแล้ว แต่เหลือแค่จุดเดียวลูกพี่ครับ เบื้องบนไม่ค่อยพอใจกับการที่คุณลาออกอย่างกะทันหันสักเท่าไหร่ ถ้าคุณต้องการลาออกจากตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนานจริง งั้นพี่ก็ควรลาออกจากตำแหน่งเทพแห่งสงครามชูร่าไปพร้อมกันเลยครับ! 

เทพแห่งสงครามชูร่า มันเป็นสิ่งที่เจียงชื่อใช้เลือดเนื้อแลกมา

ต้องคืนตำแหน่งด้วยเหรอ?

ถ้าลงจากตำแหน่งจริง เขาก็จะสูญเสียอำนาจในการสั่งการทหารนับพันนับหมื่นไป กองทองสิบสองปีนักษัตรกองเทพพิชิตฟ้าก็จะไม่ฟังคำสั่งของเขาอีกต่อไป

มู่หยางอีพูดอย่างรีบร้อน  ลูกพี่ คิดให้ดีๆ ก่อนนะครับ! 

แต่กับอำนาจและชื่อเสียงเหล่านี้ เจียงชื่อแค่ยิ้มออกมาเล็กน้อย และตอบไปอย่างเด็ดขาดว่า

 คืน 

 ตำแหน่งเทพแห่งสงครามชูร่า คืนไปพร้อมกันเลย!