จอมนักรบอหังการ - บทที่ 111 มาถึงหน้าบ้านแล้ว ทำไมไม่เข้าไปล่ะ
จอมนักรบอหังการ #บทที่ 111 มาถึงหน้าบ้านแล้ว ทำไมไม่เข้าไปล่ะ?
เทียนจวิน กรุ๊ป ก็เป็นหนึ่งอุตสาหกรรมภายของเย่อู๋เทียนอยู่แล้ว
ก่อตั้งมาเจ็ดปีแล้ว
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ปีนั้นเย่อู๋เทียนได้ก่อตั้งบริษัทแห่งหนึ่งก่อนที่จะกลับมาตี้ตู
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ลูกพี่ลูกน้องของเย่อู๋เทียนเป็นคนดูแลมาโดยตลอด
ลูกพี่ลูกน้องชื่อว่าเฉิงโม่หนง
ผู้คนต่างตั้งฉายานามให้ว่า ไข่มุกสีดำแห่งตี้ตู
ก็เติบโตมาพร้อมกับเย่อู๋เทียนตั้งแต่เล็กจนโต เมื่อหานหว่านเอ๋อร์มีชีวิตอยู่นานถึงเจ็ดปี ถึงได้กลับมาตี้ตู
เย่อู๋เทียนเรียกเธอว่าเจ้าหนูดำมาโดยตลอด
หลังจากห่างไปหลายปี
เจ้าหนูดำได้กลายเป็นหญิงผู้มีอิทธิพลเป็นอันดับหนึ่งของในแวดวงธุรกิจแห่งประเทศหลงแล้ว
อัจฉริยะธุรกิจ
ในเวลาเพียงแค่เจ็ดปี ก็อาศัยใช้เส้นสายของเย่อู๋เทียนที่อยู่ในประเทศหลง ได้สร้างเทียนจวิน กรุ๊ปให้กลายเป็นกลุ่มนายทุนที่มีความสามารถครอบคลุมที่แข็งแกร่งที่สุด
ทำธุรกิจทุกอย่าง ตั้งแต่วัสดุการบินและอวกาศ ไปจนถึงห่วงโซ่อุตสาหกรรมน้ำมัน
แม้แต่ธุรกิจอาวุธยุทโธปกรณ์ของประเทศหลง!
ซุนอีหมิงที่คุยโทรศัพท์กับเย่อู๋เทียน อยู่ในแวดวงธุรกิจ ก็มีชื่อเสียงขึ้นมาอย่างรวดเร็วมานานแล้ว
ศาสตราจารย์เบอร์หนึ่งของสาขาธุรกิจมหาวิทยาลัยตี้ตู
ใช้เวลาเพียงแค่สามปีเท่านั้น ก็สร้างบริษัทอินเทอร์เน็ตที่ติดอันดับหนึ่งใน500อันดับแรกของโลกได้
ความมั่งคั่งส่วนบุคคล ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาไร้กังวลไปตลอดสิบชาติ
สองปีก่อน แต่เพียงเพราะว่าพูดคุยกับเฉิงโม่หนงแค่สิบนาทีครั้งหนึ่ง
ซุนอีหมิงก็ขายบริษัทของเขาที่ติดอันดับใน500อันดับแรกของโลก กลายเป็นผู้จัดการระดับกลางของบริษัทในเครือของเทียนจวิน กรุ๊ป
หลังจากทำงานหนักมาสองปี ในที่สุดเขาก็กลายเป็นผู้จัดการทั่วไปของของเทียนจวิน กรุ๊ปสาขาเมืองเจียงไห่
แต่ว่า เพราะสองปีมานี้ซุนอีหมิงถ่อมตนเกินไป มีคนเพียงไม่กี่คนที่รู้การเคลื่อนไหวของเขา
เมื่อก่อนเกาเยว่หรูเคยเข้าเรียนในคลาสของซุนอีหมิง
ก็ได้ยกย่องซุนอีหมิงให้เป็นครูที่ดีและเพื่อนที่คอยให้ความช่วยเหลือในธุรกิจของเธอเสมอมา
ไม่อย่างนั้น เกาเยว่หรูจะกลายเป็นประธานหญิงของเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ปเจียงหนาน ตั้งแต่อายุยังน้อยๆได้อย่างไร
เกาเยว่หรูนั่งรถPorsche President มาถึงที่เขาทะเลหมอก
ตามข้อมูลที่เธอมี ซุนอีหมิงจะมาจัดการโปรเจกต์สถาบันเจิ้นกั๋วด้วยตัวเองในไม่กี่วันนี้
เธอคิดว่า
ซุนอีหมิงก็คือบอสที่แท้จริงของเทียนจวิน กรุ๊ปอย่างแน่นอน
ไม่อย่างนั้นทั่วทั้งประเทศหลง ใครจะมีความสามารถเพียงใช้เวลาแค่เจ็ดปี ก็สร้างเทียนจวิน กรุ๊ปให้มีขนาดเท่าปัจจุบันได้?
ขณะที่รถหยุดลงช้าๆ ทิวทัศน์ของเขาทะเลหมอก ก็เข้ามาในดวงตาของเกาเยว่หรูทันที
เธอที่อยู่ในรถยิ้มเล็กน้อย ดวงตาคู่หนึ่งที่ทำให้คนสั่นไหวได้ ประกายสะท้อนด้วยแสงอันน่าพิศวง และเผยอปาก
“สถานที่แห่งนี้ ดีจริงๆ”
“ถ้าหากวันนี้สามารถที่จะซื้อคฤหาสน์บนยอดเขาหลังนั้นได้ มอบให้กับคุณซุน เขาจะต้องชอบมากแน่ๆ”
เลขาที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ข้างหน้าก็ยิ้มเล็กน้อย
“ว่ากันว่า โปรเจกต์สถาบันเจิ้นกั๋ว เพียงแค่เงินลงทุนเริ่มแรกก็มากกว่าห้าหมื่นล้านหยวน คุณซุนของเทียนจวิน กรุ๊ปควบคุมโปรเจกต์นี้ คุณมอบคฤหาสน์มูลค่ากว่าหลายพันล้านหยวนให้กับเขา มองไปที่แวดวงธุรกิจประเทศหลง ไม่มีใครสามารถที่จะทัดเทียมเสมอเหมือนกับคุณได้!”
แม้ว่าเกาเยว่หรูจะเต็มไปด้วยความมั่นใจ แต่ก็ยังกังวลเล็กน้อย และส่ายหน้าพูด
“ยังคงต้องระวังเฉียนจิ้งคุนหน่อย แม้ว่าความแข็งแกร่งของเฉียนจิ้งคุนในการรับเหมาก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์จะไม่ดีเท่าของเรา แต่ยังไงซะตอนนี้ซื้อบ้านที่ถิ่นฐานของเขา เดี๋ยวทำงานตามที่ฉันส่งสายตาให้ เงินไม่ใช่ปัญหา ประเด็นสำคัญคือเฉียนจิ้งคุนจะอ่อนข้อหรือไม่”
เลขายิ้มกว้าง
“ได้ คุณเกา”
เกาเยว่หรูหลับตาทั้งสองลงสงบสติอารมณ์ ถึงได้ออกคำสั่ง
“เข้าไปกันเถอะ”
โดยไม่คาดคิด เลขาเพิ่งจะขับรถมาถึงประตูจวนทะเลหมอก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ขวางทางไว้
“เขตที่อยู่อาศัยส่วนตัว โปรดแสดงใบรับรองการเข้าออกด้วย”
เกาเยว่หรูในรถนิ่งไปเล็กน้อย
เขตที่อยู่อาศัยส่วนตัว?
ขายออกไปแล้วเหรอ?
จะเป็นไปได้อย่างไร
และในเวลานี้นี่เอง โรลส์รอยซ์คัลลิแนนมูลค่าแปดล้านคันหนึ่ง ขับช้าๆมาจากด้านหลัง
คนที่นั่งอยู่ในรถคือเกาเม่ยหลิงแม่ยายของเย่อู๋เทียน
เพิ่งจะไปซื้อผักมา
เดิมทีเธอไม่ต้องออกไปซื้อเองก็ได้
แต่ห้ามไม่ได้ จะไปด้วยตัวเอง บอกว่าจะทำปลาให้เย่อู๋เทียนทาน
เสริมโปรตีนสูง
เกาเม่ยหลิงครุ่นคิด หลังจากที่ลูกเขยกับลูกสาวแต่งงานกัน จะต้องพิจารณาที่จะมีลูกคนที่สองคนที่สามหรือเปล่า
ตอนนี้เกาเม่ยหลิงกำลังอยู่ในวัยที่ร่างกายแข็งแรงอยู่ ลูกเขยลูกสาวมีลูกสามสี่คน เธอก็เลี้ยงได้
ตอนนี้เห็นว่ามีรถขวางอยู่ข้างหน้า เกาเม่ยหลิงก็พึมพำ
“เกิดอะไรขึ้น? นี่จะเข้าไปหรือไม่เข้าไป? ปลาแทบหายใจไม่ออกแล้ว ฉันต้องรีบกลับไปบ้านฆ่าเดี๋ยวนี้”
หวงต้าไห่ซึ่งกำลังขับรถอยู่ข้างหน้าได้บีบแตร
เกาเยว่หรูในPorsche Presidentรู้สึกกระวนกระวายใจอยู่พักหนึ่ง และเร่งเลขาของเธอ
“ลงรถไปถามดูสิ ที่นี่จะกลายเป็นเขตที่อยู่อาศัยส่วนตัวได้อย่างไร? ช่วงก่อนฉันยังเห็นว่ายังไม่ได้ขายไปนี่น่า!”
เลขาลงจากรถ
เกาเม่ยหลิงที่อยู่ในรถคัลลิแนนคันหลังก็พึมพำอีกครั้ง
“เสียแรงเปล่าๆ ไม่ได้การล่ะ ฉันต้องรีบลงรถ เอาปลาไปเลี้ยงไว้ที่ป้อมยามก่อน ตายจริงๆ ก็ไม่สดแล้ว!”
จากนั้น เกาเม่ยหลิงก็ลงรถมา
ตอนที่ผ่านรถคันข้างหน้านั้น เกาเยว่หรูเห็นเกาเม่ยหลิงเข้าพอดี
เคยเห็นแค่ในรูปภาพ จำไม่ได้ชั่วขณะหนึ่ง
แต่ว่าเกาเม่ยหลิงหันหน้ามา มองดูเกาเยว่หรูที่นั่งอยู่เบาะหลังแวบหนึ่ง ก็อุทานด้วยความประหลาดใจ
“เฮ้ย เยว่หรู? เธอคือเยว่หรูใช่มั้ย?”
เกาเยว่หรูจ้องมองหญิงชราร่ำรวยตรงหน้าอย่างนิ่งอึ้ง ใส่ชุดแบรนด์ทั้งตัว ก็เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชันทั้งหมด และถามอย่างมึนงง
“คุณคือ? …….”
เกาเม่ยหลิงหัวเราะ
“ฉันเหรอ ป้าของเธอไง โธ่เอ๊ย ก็ใช่ ตอนที่ฉันแต่งงานกับลุงเขยของเธอ เธอยังไม่ได้เกิดนี่น่า”
“เธอมาได้ยังไง?”
สีหน้าของเกาเยว่หรูก็ดูไม่ดีขึ้นมาในทันที และจ้องมองเกาเม่ยหลิงตั้งแต่หัวจรดเท้า
“หา คุณจะเป็นเกาเม่ยหลิงได้ยังไง?”
เกาเม่ยหลิงยื่นบัตรประชาชนให้ไป และพยายามอธิบายให้ดีที่สุด
“คือฉันจริงๆ โธ่เอ๊ย มาถึงหน้าบ้านแล้ว ทำไมไม่เข้าไปล่ะ”
จากนั้น จู่ๆเกาเม่ยหลิงก็นึกอะไรบางอย่างได้ และรีบบอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
“เสี่ยวจ้าว นี่คือหลานสาวของฉัน นายรีบเปิดประตูสิ ใช่แล้ว ปลาของฉัน นายรีบเอาน้ำเลี้ยงไว้ เดี๋ยวฉันให้คนมาเอา อากาศร้อน ติดอยู่ในถุงพลาสติกมาตลอดทาง แทบจะขาดอากาศตายแล้ว!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตกใจ รับปลาในมือของเกาเม่ยหลิงอย่างรวดเร็ว และถือโอกาสเปิดประตู
เกาเยว่หรูชะงักงันนิ่งอึ้ง มองดูบัตรประจำตัวของเกาเม่ยหลิง ก็มองดูตัวของเกาเม่ยหลิงอีก ดูไม่อยากเชื่อ
“คุณ คุณพักอยู่ที่จวนทะเลหมอกเหรอ?”
เกาเม่ยหลิงอดไม่ได้ที่จะดีใจ
“เพิ่งจะย้ายเข้ามา บ้านที่ลูกเขยเป็นคนซื้อ”
เกาเยว่หรูรู้สึกเยือกเย็นอย่างฉับพลัน และพึมพำในใจ
“เศรษฐีหน้าใหม่จริงๆ!”
“เด็กสาวอย่างเสิ่นรั่วชิงแต่งงานกับตาแก่อายุเท่าไหร่กัน ไม่นึกเลยว่าจะสามารถอาศัยอยู่ในจวนทะเลหมอกที่แบบนี้ได้?”
คิดอย่างนั้น
เกาเยว่หรูโยนบัตรประชาชนของเกาเม่ยหลิงออกไป และพูดอย่างเฉยเมย
“ฉันมาซื้อบ้าน ไม่มีเวลาไปเป็นแขกที่บ้านของคุณ อย่ามาตีสนิทกับฉัน ไปคฤหาสน์ยอดเขาเถอะ ฉันไปดูบ้านที่นั่น”
จากนั้น เกาเยว่หรูก็เอากระจกรถขึ้น
เกาเม่ยหลิงตกตะลึง
ในเวลานี้ เลขาของเกาเยว่หรูกลับมาถึงในรถ และขับรถเข้าไปจวนทะเลหมอก
เกาเยว่หรูเร่งประโยคหนึ่ง
“ขับเร็วหน่อย ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดไปที่คฤหาสน์บนยอดเขา ฉันไม่อยากเห็นเกาเม่ยหลิง!”
เลขายิ้มเล็กน้อย
“ไม่เป็นไร คฤหาสน์ยอดเขาเป็นที่ไหนกัน พวกเราไปดูบ้าน ที่นั่นจะต้องมีป้อมยามอยู่อย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นขวางทางเธอไว้ก็พอ”
ในเวลาเดียวกัน เย่อู๋เทียนกำลังเล่นหมากรุกกับเจียงฉางเซิงที่ประตูบ้านพักบนยอดเขา
ซุนอีหมิงมาแล้ว
มาด้วยเฮลิคอปเตอร์ ตอนนี้กำลังชงน้ำชารินชาให้กับเย่อู๋เทียน